Gwendolientje is boos op Grote Jan. Die had ergens op e.o.a. vergadering geïnsinueerd dat asielzoekers hier een huis konden kopen met wat ze krijgen aan kindergeld. Dat blijkt niet te kloppen volgens de Gezinsbond die als voorbeeld een huisgezin neemt met 5 kinderen, wiens asielaanvraag pas na vijf jaar verblijf in ons land wordt goedgekeurd. Die kan dan maximaal zo’n 87.500 euro retroactief ontvangen op voorwaarde dat iemand van dat gezin hier al vier jaar gewerkt zou hebben, waarbij men zich kan afvragen hoe dat laatste kan zonder asielerkenning. Daar komt nog bij dat men moeilijk voor die prijs hier nog een fatsoenlijk woning zal vinden, zeker voor zeven personen. Ondertussen blijkt men die retroactieve wet gelukkig weer te hebben ingetrokken, wat er op wijst dat e.e.a. wel niet koosjer was.
Jan Hesp, zoals de Franstaligen hem in hun eigen taal noemen, zou toch beter opletten dat hij in zijn nieuwe functie van Vlaams minister-president er wat minder onzin uit slaat. Tegenwoordig hoort iedereen zowat alles en kan iedere politieke uitspraak tegen u worden uitgespeeld. Dat de reactie uitgerekend van Gwendolientje komt, heeft trouwens weinig te maken met Immigratie en Inburgering, maar alles haar eigen ambitie om in een mogelijke nieuwe federale regering een grote viool te spelen, een idee dat ze blijkbaar niet heeft opgegeven. Haar voorstel aan Jambon, dat hij dan maar een minderheidsregering met het VB moet opstarten, spreekt boegbeelden. De club van Gwendolientje, Crootje, Bartje en kleinzoon Declercq heeft aan haar hoop op een deelname aan federaal paarsgroen duidelijk nog niet verzaakt.
Mocht dat laatste ooit gebeuren, zou er niet alleen een Vlaamsnationale minderheidsregering van N-VA en VB kunnen komen, met eventuele gedoogsteun door CD&V of een van N-VA én CD&V, maar dan gedoogd door het VB. Iets dergelijks heeft men in Nederland meegemaakt met het kabinet Rutte II, dat gedoogd werd door de partij van Geert Wilders, die er later zelf wel de stekker uittrok, iets dat hij – volgens mij – niet had moeten doen.
Nieuwe verkiezingen voor het Vlaams parlement kunnen pas plaatsvinden in 2024, maar als Open VLD en/of CD&V ondertussen mee in een paarsgroene federale regering zouden stappen, riskeren ze tegen de volgende verkiezingen niet meer aan te kijken tegen de voor hen reeds uiterst lage 10% grens van de laatste peilingen, maar zelfs tegen de verkiezingsdrempel. En dat alles om – bij Open VLD althans – Gwendolientje aan haar droomjob te helpen!
|