De nieuwjaarsrecepties zijn voorbij en er
moet weer gewerkt worden in de politiek. Er is zoveel nieuws, dat De Standaard
vandaag voor de eerste keer sinds lang zelfs geen nieuws tegen Bart De Wever
publiceerde. En zoals geen nieuws goed nieuws is, is veel nieuws dat dan ook meestal niét. Albert II mocht op zijn receptie de
lof van de regering Di Rupo geprezen hebben, Elio mocht er regelmatig een
schepje bovenop doen om te laten zien hoe goed hij bezig is, de waarheid is een
beetje genuanceerder.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Om te beginnen heeft de Kamer gisteren de begroting voor 2013 goedgekeurd. Dat had
nogal wat voeten in de aarde, omdat er op een gegeven ogenblik niet genoeg
leden van de meerderheid aanwezig waren. Van motivering gesproken. Het duurde
tenslotte tot half vier s morgens vóór die begroting kon worden goedgekeurd en
daarmee was de kous nog niet af. Het hele werk was nl berekend op een
economische groei van 0,7%, terwijl het planbureau nu stelt dat het hoop en al
0,2% zal worden. Het gevolg daarvan is, dat er bij de eerste budgetcontrole van
maart, dus volgende maand al, weeral een extra 3 miljard euro zal moeten gevonden
worden. Dat verschil van inschatting tussen regering en Planbureau was trouwens
enkele maanden geleden reeds bekend en zou zelfs nog meer kunnen zijn als we de
Nationale Bank mogen geloven, want die spreekt van 0,0%*. De huidige goedkeuring
heeft als enig voordeel dat de werking van de federale regering voortaan niet
meer afhangt van de zgz twaalfden waarmee ze het moest doen zolang de nieuwe
begroting er niet was.
En dat is niet alles. Het sociaal overleg
met de zgz Groep van tien ligt ook al in de lappenmand. Met veel tralala was
aangekondigd dat de sherpas van vakbonden en werkgevers buiten beeld
stilletjes maar goed hadden doorgewerkt en de regering een akkoord hadden
voorgelegd. Tot bleek dat dat in zijn geheel te nemen of te laten was. Dat was
op zichzelf al chantage, maar het kan nog erger. Na ermee akkoord te zijn gegaan,
keerde de top van het ABVV nog maar eens kazak en besloot ze er niet verder aan
mee te werken. Nieuw is ook dat helemaal niet, want diezelfde top had dat
vroeger ook al eens gedaan bij de besprekingen van o.m. het generatiepact en de
zgz pensioenhervorming van Quicky. Het ABVV lijkt wel een Mexicaans leger, een zootje
ongeregeld zeg maar, waar de verschillende sectorbazen, de 'baronnen' en niet de officiële
leiding het voor het zeggen hebben. Enfin, de regering moet nu met negen
verder. Hopelijk vallen er niet nog meer af van die rondetafel gesprekken,
anders kunnen we het straks nog hebben over een nieuw verhaal van die tien kleine negertjes. Het geeft wel binnenpretjes
te zien dat de PS, die het in deze federale regering voor het zeggen heeft, overhoop
ligt met de eigen rode vakbond en dat het een socialistische minister van
Arbeid is die moet zorgen dat de scherven gelijmd geraken.
Het regent overal in Europa, het regent
iets minder in België, aldus Di Rupo. Zou hij dat echt zelf geloven?
* De Vlaamse regering is trouwens in hetzelfde bedje ziek. Ook zij heeft haar begroting voor dit jaar gebaseerd op een groei van 0,7%. "Wat we zelf doen...'
|