De regering heeft groot gelijk dat ze het dictaat van de (p)vakbonden en werkgevers niet klakkeloos aanvaard.
De vakbonden, niet vies van enig populisme, sluiten eenzijdig een sociaal akkoord met de werkgevers, een pure centenkwestie dus, waarbij de werkgevers de factuur voor oudere werknemers gewoon afwentelen op de gemeenschap via het brugpensioen, op ons allen dus. Een systeem dat nergens ter wereld bestaat, notabene.
De vakbonden van hun kant kunnen hun leden dan een pleziertje doen, door zich op te werpen als de grote beschermers bij uitstek van de zogezegde sociaal belaagde werknemers. Dat het land daardoor economisch verder aan de grond raakt, dat de werkgelegenheid verder in het slop geraakt, dat alles finaal naar de knoppen gaat, kan hun koude kleren niet raken. Integendeel, hoe meer werklozen, hoe beter immers voor de verenigde vakbonden. Zij leven als het ware ervan. Waar elders bestaat het dat de vakbonden betaald worden door de Staat voor het uitkeren van de werkloosheid vergoedingen. Vergeet ook niet dat 'de privé' slechts een derde uitmaakt van het totale ledenaantal van de vakbonden. Vandaar dat het hen zo weinig kan schelen wat de maatregelen daar voor economische gevolgen hebben voor het land.
Zij schromen zich niet om daarbij ongegeneerd en op een schandalige manier misbruik te maken van hun 'marionetten', de leden, die al helemaal geen kaas gegeten hebben van deze relatief ingewikkelde materie, en als dwazerikken met een leeg hoofd enkel hun eigenbelang nalopen, daartoe opgestookt door de halve en vooral hele leugens van hun opzwepende vakbonden. Nuttige idioten dus in het belang van de vakbonden alleen.
De regering van haar kant, als derde belanghebbende, want zij mag als enige opdraaien voor het betalen van de sociale factuur middels het brugpensioen, heeft in eerste instantie helemaal geen inspraak tussen wat vakbonden en werkgevers onderling op sociaal vlak overeen komen. Als zij dan in fine bezwaren heeft, wat logisch is, omdat zij niet akkoord kan gaan met de factuur die men haar wil doorspelen, en bepaalde zaken aan het (a)sociale akkoord daarom enigszins wil aanpassen, dan wordt zij meteen weggezet als 'asociaal', of hoe de pot de ketel verwijt dat hij zwart ziet, en wordt zij direct door het ABVV en consoorten afgedreigd met hete lentes, en nog meer van dat fraais. Chantage als drukkingsmiddel, in pure maffia-stijl.
Vakbonden en werkgevers stellen zich hierbij als het ware op als een niet-verkozen alternatieve regering, wiens dictaat meteen wet is. Hun conscensus dient aanvaard. Zo is het voorheen altijd geweest, maar nu is er een regering die daar niet helemaal wenst op in te gaan. Breken met de traditie dus. Vandaar de grote woede van de HH. Marc Leemans en Rudy De Leeuw ! Hun hele discours houdt ter zake duidelijk geen steek, maar dat belet ze absoluut niet om te blijven fulmineren voor het eigen grote gelijk.
Op die manier een land besturen, is dus onmogelijk. Vandaar dat men niet mag wijken voor de oukazes van deze 'nuttelozen', en men er op termijn zou moeten kunnen in slagen om de vakbonden serieus te kortwieken. Maar dat is uiteraard andere koek !
10-03-2015, 14:09
Geschreven door Geronimo
|