Zoals ik in mijn blog van gisteren al meldde, slaagt de regering Michel er niet in het begrotingssaldo verder op te krikken. Niet dat er niet bespaard wordt, maar het is onvoldoende om de jaarlijkse stijging van vooral de vergrijzingskosten onder controle te houden. Daarvoor is reeds járen geleden gewaarschuwd, maar nooit iets serieus aan gedaan. De wettelijke pensioenleeftijd optrekken tot 66 jaar in 2025 en tot 67 in 2030 zal dat probleem niet oplossen, omdat het niets doet om de steeds stijgende kosten van de dag van vandaag op te vangen. Enkele economen, zoals Gert Peersman van de UGent, stellen zelfs dat het optrekken van die leeftijd beter meteen zou gebeuren, maar niemand ziet zo iets politiek realiseerbaar. Alsof het zo nog niet erg genoeg is, vechten de vakbonden de hogere pensioenleeftijd aan bij het Grondwettelijk Hof. Ze willen niet alleen dat die maatregel wordt ingetrokken, maar eisen o.m. ook dat bv bij het Spoor het personeel opnieuw automatisch kredietdagen kan opbouwen, ook als men niét werkt! Deze absurde maatregel werd sinds 01.01.2016 afgeschaft zoals nog een resem zgz ‘tegemoetkomingen’ die nergens op sloegen.
Stel eens voor dat de bonden bij dat Grondwettelijk Hof gelijk krijgen. Bij het Belgische Gerecht is veel mogelijk. Paul Van Orshoven, hoogleraar grondwettelijk recht aan de KU Leuven, geeft ze zelfs een kans op slagen. Mocht dat gebeuren, dan kan de regering kiezen: zich nóg verder in de schulden steken – wat van Europa niet mag – of de pensioenen algemeen verlagen, omdat er simpelweg niet genoeg geld meer voor zal zijn. Leuk vooruitzicht.
Terwijl dit land zucht onder de schulden en er niet in slaagt zijn financieel en economisch huiswerk te maken, is het Duitse begrotingsoverschot voor 2015 groter dan ooit tevoren en komt dit o.m. omdat de Duitse vakbonden meewerken met de overheid i.pl.v. tegen te werken zoals het hier gebeurt. Enfin, stof voor een volgend artikel…
|