|
Hoge verwachtingen in de Antwerpse haven, waar het Britse Ineos, een van de grootste onafhankelijke chemische bedrijven ter wereld, een investering plant van een kleine 3 miljard euro. Het gaat om de installatie van een zgn ‘kraker’. Dat is zo’n beetje de motor van de chemie, die molecules van aardolieproducten herleidt tot grondstoffen voor de chemische industrie. Het is twintig jaar geleden dat er in Europa nog eens zo’n ‘ding’ is geïnstalleerd en dat zal nu meer dan waarschijnlijk in Antwerpen gebeuren. Daar heel wat van de grondstofstoffen voor het kraken uit de Amerikaanse schaalolievelden komen, had men eerder verwacht dat de fabriek in Amerika zou gebouwd worden. Niet dus, het wordt meer dan waarschijnlijk Antwerpen. Om men nu vóór of tegen Trump is, iedereen beseft dat, na de Amerikaanse tussentijdse verkiezingen, de Amerikaanse politiek een soort loterij geworden is, iets waar de wereldeconomie blijkbaar niet van houdt. Het wordt daar steeds meer ‘America alone’ i.pl.v. ‘America first’.
De chemische cluster in de haven van Antwerpen is de grootste in Europa en de tweede grootste ter wereld (na Houston, in de States). Voor de nieuwe kraker haalde Antwerpen het op Rotterdam, waar men wel een grotere haven heeft, maar een kleinere chemische industrie. Ineos heeft daarenboven reeds enkele bedrijven in de Antwerpse sector, bedrijven die straks afnemers gaan worden van de te installeren kraker. Dat, samen met de bouw van een tweede chemisch bedrijf, zou zorgen voor zo’n 500 nieuwe jobs tegen 2023. Dat is niet overdreven veel voor een dergelijke massale investering, maar we mogen niet vergeten dat er in de Antwerpse chemische cluster jaarlijks voor zo’n twee miljard euro wordt geïnvesteerd en dat er reeds 60.000 jobs zijn, plus een veelvoud in de toeleveringsbedrijven. De bouw zelf van de twee nieuwe fabrieken zal tevens zorgen voor werk voor zo’n 3 tot 4.000 mensen. Dit komt bovenop nieuwe investeringen van 300 miljoen en één miljard euro die vorig jaar reeds werden toegezegd door Duitse en Oostenrijkse bedrijven.
België zou België niet zijn als er geen kritiek zou komen op de uitbreiding van de chemiesector in de Antwerpse haven. De CO2, weet je wel. Wel, dat argument wordt in deze zaak van tafel geveegd door het feit dat het merendeel van de afgewerkte producten langs pijpleidingen onder de grond zal vervoerd worden en niét in de files op de Antwerpse Ring zal staan. Verder mogen we ons gelukkig achten dat België op de klimaatconferentie in het Poolse Katowice zich bij de stemming heeft moeten onthouden, omdat de vier (4!) Belgische klimaatministers het niet eens werden. Geen herhaling dus van het migratiepact van Marrakech, waar we ons wél hebben laten rollen, met dank aan CD&V en Open VLD.
Kortom, Vlaanderen werkt, Wallonië staakt. Werk in Vlaanderen t.o.v. gele hesjes onder de taalgrens, die niet staken voor Wallonië zelf, maar omdat het in Frankrijk verkeerd loopt. Te gek om los te lopen. Bij de nieuwe geplande Chinese investeringen in Charleroi (elektrische auto’s) en Luik (Ali Baba) wordt het alleen aftellen naar de eerste staking die er zal uitbreken. De Chinezen gaan daar nog grote ogen trekken!
|
