|
De Nederlandse minister van Onderwijs verklaarde donderdag jl dat hij alle begrip en bewondering heeft voor de jeugd die ook in zijn land op straat wil komen om te ijveren voor het klimaat en een betere wereld, maar dat dit niet ten koste kan gaan van het onderwijs en hij dan ook niet te vinden is voor klimaatspijbelen.
De vraag is maar hoe lang men dat hier bij ons zal blijven volhouden. Bij de vierde spijbelbetoging donderdag, waren er in Brussel alvast nog maar een derde van de week ervoor. Daar nog bijna vier maanden mee doorgaan lijkt me dan ook niet erg realistisch. Dat in Leuven die dag ook kinderen van het basisonderwijs op straat kwamen, lijkt me eerder een initiatief van ouders en leeraars en niet van de kinderen zelf. Straks nog de kleuters en de peuters?
Dat er donderdag in Brussel zoveel minder betogers kwamen opdagen, alhoewel er zgz ook veel studenten van het hoger en universitair onderwijs zouden hebben meegedaan (die nu hun examens achter de rug hebben), omdat er in Luik die dag meer jeugdige betogers waren komen opdagen, klopt ook al niet. Buiten enkele uitzonderingen waren die van Luik er de week ervoor ook niet bij in Brussel. Dat Turks tateraar Almaci, die zich al de nieuwe minister-president van Vlaanderen waant, de schuld steekt op de NMBS-tarieven, die – volgens haar – hoger uitvallen dan te vliegen naar Carcassonne, is eveneens flauwe kul. Moet onze nationale spoorwegmaatschappij, die zo al de eindjes niet aan elkaar geknoopt krijgt en moet rekenen op een jaarlijkse subsidie van 2,5 miljard euro, nog meer verlies boeken omdat duizenden jochies dank zij een nieuwe Pippi Langkous het licht denken gezien te hebben?
Laat ons even de voetjes op de grond houden. 26 mei is nog een kleine vier maanden ver. Een eeuwigheid in de politiek. Zelfs al moet er iéts gebeuren, wachten op een volgende Belgische federale regering zou wel eens iets met Godot te maken kunnen krijgen…
|
