|
In mijn blog van gisteren had ik het er al over: het feit dat er weer heisa is i.v.m. het akkoord over de artsenquota, dat door de Franstaligen zo’n 20 jaar geboycot is geweest. Franstalige studenten die slaagden op de universiteit riskeerden echter daarna geen Riziv-nummer te krijgen, omdat die beperkt zijn, waardoor ze het artsenberoep niet konden uitoefenen. Op een gegeven ogenblik ging het om liefst zo’n 3.000 studenten. Minister De Block besliste toen de bijkomende attesten toch af te leveren tot 2020, op voorwaarde dat ook de Franstaligen een toelatingsexamen zouden afleggen. Dat heeft twee jaar gewerkt, tot nu blijkt dat de verantwoordelijke Waalse minister van de Franse Gemeenschap, Marcourt (PS), weigert het protocolakkoord te ondertekenen dat de normalisatie van het akkoord moet bestendigen. Het is nu aan De Block om te beslissen geen verdere attesten meer te zullen uitreiken. Hopelijk houdt big Maggie, zelfs arts van beroep, het been stijf en moet Vlaanderen anders achter het voorstel gaan staan van Valerie Van Peel (N-VA), om dan maar een begin te maken met de splitsing van de Gezondheidszorg, een van de peilers van de beruchte transfers, onder het motto dat wie niet horen wil, moet voelen. Volgens grondwetspecialist Hendrik Vuye zou dit zelfs kunnen gebeuren zonder grondwetswijziging en tijdens een regering in lopende zaken. Dat zal niet voor meteen zijn, maar zou wel kunnen na 26 mei o.m. als een Vlaamse voorwaarde om een nieuwe federale regering te vormen.
I.v.m. de artsensituatie is er trouwens nóg nieuws. N.a.v. een Europees Besluit komen er steeds meer artsen van andere E.U.-landen hier hun praktijk uitoefenen. Heel wat van hen spreken geen woord Nederlands en zouden in principe alleen in Franstalig België kunnen werken, als ze tenminste Frans spreken. Het gaat soms over jonge artsen die pas hun diploma hebben gehaald in landen zoals Letland of Roemenië en die – nota bene – helemaal geen testen hebben moeten afleggen buiten een (Franse) taaltest, zich gaan vestigen in Brussel en omgeving en zo hun steentje bijdragen tot de verfransing van de Vlaamse Rand. Dat alles terwijl er in de Ardennen al heel wat gemeenten zijn die geen eigen arts meer hebben of een laatste die straks met pensioen gaat…
|
