De Europese ministers van Financiën hebben anderhalve dag vruchteloos gedebatteerd over een voorstel tot steunfonds om de landen die nu door corona nog dieper in de rode cijfers komen te zitten, te helpen. Er werd geen overeenstemming bereikt, omdat landen zoals Duitsland en Nederland, die hun budget en begroting wél grotendeels onder controle hebben, willen dat de andere landen dat ook maar doen. Ze vinden het niet logisch dat er ook in Europa Belgische toestanden gaan ontstaan waardoor de E.U. een transferunie zou worden, Met de ervaring die wij hebben met onze francofone medeburgers (Wallonië én Brussel) weten we er alles van. Als er moet betaald worden hebben die geen geld, als er kan getrokken worden staan ze op de eerste rij, zoals we pas nog hebben meegemaakt met een eerste Europese bijdrage voor de slachtoffers van de corona (zie mijn blog ‘¨Politiek op zijn Belgisch’ van 04/04).
Er is echter een alternatief. Als Spanje en Italië het niet meer zien zitten, geef ze dan het statuut dat Griekenland heeft moeten aanvaarden om uit zijn schulden te geraken. Als dat gewerkt heeft bij Griekenland, moeten de andere landen dat ook aan kunnen. België dat na Griekenland en Italië tot nu toe de grootste staatsschuld had, riskeert dat straks ook mee te maken. Met dank in de eerste plaats aan Verhofstadt en Vande Lanotte en aan alle federale regeringen die er na paarsgroen gewest zijn.
Voor wat de vergelijking met België betreft, mogen wij, Vlamingen, trouwens niet uit het oog verliezen dat er m.b.t. de transfers al een akkoord bestaat uit de zesde staatshervorming om ze vanaf 2024 af te bouwen tot ze in 2034 zouden verdwenen zijn. Dat staat zwart op wit ondertekend, ook door de PS die toen als compensatie daarvoor de premierspost voor Di Rupo kreeg. De Romeinen kenden dat al: ‘Pacta servanda sunt’ Akkoorden zijn er om nageleefd te worden.
---
In het licht van bovenstaande is het natuurlijk een lachertje dat RSCAnderlecht heeft voorgesteld de opbrengst van de Belgische topclubs uit de Europese bekers voor een dcel te verdelen onder de clubs die de play-off niet hebben gehaald. In feite komt dat op hetzelfde neer als wat in de Europese politiek gebeurt. Als de coronacrisis ergens goed voor is, dan is dat wel in het profvoetbal, waar al jaren met miljoenen en miljarden euro’s wordt gegoocheld. Meer dan ergens anders werd het hoogtijd dat de geldverspilling bij die veredelde vorm van mensenhandel een halt wordt toegeroepen. Er zijn in de Jupiler Pro League al 7 clubs die in eerste instantie geen licentie krijgen, de meeste wegens wanbeleid. En wie zijn gat verbrandt...
|