|
De socialistische vakbond ABVV is nog unitair Belgisch en heeft, net zoals de Waalse groenen twee voorzitters: een Waalse en een Vlaamse. Die laatste is Miranda Ulens, voor wie het niet zou weten. In Wallonië, waar de vakbond ressorteert onder de afkortingen FGTB, was dat tot vorige week een zekere Robert Vertenueil. ‘Was’, want de man is ondertussen moeten aftreden nadat hij het vertrouwen van zijn Waalse achterban had verloren. Dit gebeurde na een dubbelinterview dat hij gegeven had met de flamboyante Georges-Louis Bouchez, voorzitter van de Waalse liberalen (MR). De achterliggende reden was dat Vertenueil volgens zijn achterban niet links genoeg was. Die achterban bestaat uit een groeiend aantal aanhangers van de Parti Belge des Travalleurs (PTB), de Waalse versie van onze PvdA, de communisten van het vroegere Amada.
Vertenueil wordt tijdelijk – voor drie maanden - opgevolgd door een zekere Thierry Bodson, al sinds 2008 algemeen secretaris van de Waalse vakbond. Ze noemen die Bodson een regionalist, wat in Wallonië feitelijk zoveel betekent als Waalsnationalist, maar dat maag men daar niet zeggen. Hij is in elk geval een stuk linkser dan Vertenueil en niet vies van een staking minder of meer, zeg maar: een echte Waal, die Frans spreekt met een zwaar Luiks accent, misschien wel een nieuwe André Renard*. E.e.a. maakt, dat de PS nóg linkser zal moeten worden om te vermijden nog meer kiezers te verliezen aan de PTB en dat op die manier Vlaanderen en Wallonië steeds verder uit elkaar zullen groeien. Dat België blijft bestaan komt nog alleen doordat Vlaanderen de federale rekeningen blijft betalen. Vraag is of de Vlamingen dit gaan blijven slikken eens dat de ware omvang van de staatschuld en het gat in de Begroting na corona duidelijk gaat worden,
Over drie maanden kiest het ABVV een definitieve nieuwe voorzitter, maar de kans het niet Bodson zal zijn, is miniem. Voorlopig is er nog geen tegenkandidaat.
*Renard was eerder een Waals federalist, stichtte het Mouvement Populair Wallon en liet van zich horen tikjdens de koningskwestie en de betogingen tegen de Eenheidswet van Gaston Eyskens. Hij stierf plotseling in 1962, amper 51 jaar.
|
