In De Standaard der Letteren, die vroeger op vrijdag verscheen, maar tegenwoordig bij de weekeindeditie van de krant gevoegd wordt, staat een uitgebreid artikel over Georges Simenon, de in Luik geboren schrijver van o.m. de detectiveverhalen van Maigret. De essayist noemt hem een van de grootste schrijvers van de twintigste eeuw, iets dat ik niet ga ontkennen. Wat ik wel weet is dat Simenon zowat de enige francofone Belgische schrijver op dat niveau van zijn generatie was. Alle andere bekende schrijvers die hier toen in het Frans schreven, waren Vlamingen:
- Maurice Maeterlinck, geboren in Gent, die in 1911 de Nobelprijs voor literatuur kreeg en o.m. Pelléas en Melissande schreef, waarvan Claude Debussy een opera maakte.
- Michel de Ghelderode, pseudoniem van Ademar Martens, uit Elsene, die vooral toneelstukken schreef.
- Emile Verhaeren, uit St. Amands, dichter en toneelschrijver.
- Charles De Coster, ook al uit Elsene, de auteur van ‘Tijl Uilenspiegel’.
- Georges Roodenbach, een neef van Albrecht Roodenbach, de Blauwvoetactivist. Georges schreef het bekende boek ‘Bruges la morte’, waarop Erich Wolfgang Korngold de prachtige opera ‘Die Totenstadt’ schreef
Misschien zijn er nog wel enkele, maar het toont toch aan dat Vlamingen hun mannetje stonden in het overheersend Franstalige België van die tijd en zelfs in een andere dan hun moedertaal uitblonken. .
En dan hebben we het nog niet gehad over onze schilders, op een uitzondering na allemaal Vlamingen.
|