In Saoedi-Arabië heeft men het jaar ingezet met de executie van liefst 47 ter dood veroordeelden. Die werden daar, naar ’s lands traditie, de sharia, allemaal onthoofd. Stel u voor: 47 in één dag, één grote slachtpartij. Vorig jaar, dat al een recordjaar was, waren dat er 153 in totaal. In een land waar een middeleeuwse godsdienst de plak zwaait, moet men ook middeleeuws kunnen executeren, nietwaar? Er is daar nogal wat kritiek op gekomen, zelfs uit andere moslimlanden. Dat had niet zozeer te maken met het grote aantal onthoofdingen, maar wel omdat er een hoge geestelijke bij was. Wel eentje van de sjiïetische ketters en de verontwaardiging kwam dan ook hoofdzakelijk uit moslimlanden waar de sjiïeten het voor het zeggen hebben. In Teheran werd de Saoedische ambassade aangevallen en in brand gestoken.
Vergeten we niet dat Saoedi-Arabië het land is met de meest radicale islam, het zgz Wahabisme. In het begin van de opstand van de soennieten tegen de sjiïeten van Assad in Syrië heeft Saoedi-Arabië, net als trouwens Turkije, IS gesteund. Het is pas nadat ze gezien hadden dat de zaak uit de hand liep en het zgz kalifaat straks ook een bedreiging voor henzelf ging worden, dat de Saoedis de internationale coalitie zijn gaan steunen. En zeggen dat wij hier met zo’n systeem zaakjes doen. Wijlen koning Boudewijn gaf de Saoedis zelfs een moskee in bruikleen in onze hoofdstad…
---
Ondertussen heeft het Iraakse leger of wat daarvoor moet doorgaan, de stad Ramadi ingenomen en is er toch een begin van een doorbraak in Irak, iets wat ik hier als conditio sine qua non beschreven heb om IS militair klein te krijgen. Dat is kunnen gebeuren met de luchtsteun van de geallieerden, maar zou nooit gelukt zijn zonder de Iraakse grondtroepen. Nu nog Falluja en Mosul, waarbij men eventueel ook op de Koerden kan rekenen, maar dan moet men die een uitzicht geven op een nog grotere autonomie of onafhankelijkheid. Pas daarna kan er gedacht worden in Syrië zelf IS aan te pakken, want met bombarderen alleen zal het nooit lukken.
In een reactie op mijn blog van 30 december (‘Flickschusterei’) reageerde onze vriend Rob daarop met te stellen dat onze windmolens niet op wind draaien, maar op subsidies. Dat was de nagel op de kop, al dient er – jammer genoeg – bijgevoegd te worden dat zowat heel onze energievoorziening op subsidies draait. Voor wat windmolens en zonnepanelen betreft, hoeft daar geen verdere commentaar bij, die is genoegzaam bekend, maar dat geldt ook voor de rest.
Alle vormen van energie, ook warmtekrachtkoppelingen en biomassacentrales, overleven bij ons dank zij groene stroomcertificaten en/of andere steunmechanismen. Maar in feite ook de kernenergie, bij wie de belasting (de zgz ‘nucleaire rente’) verlaagd werd om de kosten van de verlenging van de levensduur van Doel 1 en Doel 2 te betalen. Nu wil minister van Energie Marghem ook nog eens een aantal gascentrales gaan subsidiëren, om ze als reserve achter de hand te kunnen houden bij eventuele stroompannes. Als dat nl niet gebeurt zou het kunnen dat ze definitief dichtgaan, omdat de werking ervan te duur uitvalt. Het wordt zo’n beetje ‘des Guten zuviel’. En dat is nóg niet alles.
Er staan nog drie biomassacentrales, twee in Vlaanderen en één in Wallonië, in de steigers. Nu al weet men dat die verlieslatend zullen zijn en dat de aanbouw en werking ervan enkele miljarden euro’s gaan kosten. Deze waanzin zou nog tijdig gestopt kunnen worden, maar of dat daadwerkelijk ook gaat gebeuren is nog niet zeker.
Ik ben altijd van oordeel geweest dat we, economische gezien, beter Duitsland kunnen volgen dan het armlastige Frankrijk, maar zoals ‘das Mädchen’ bezig is, zou men bijna denken het toch maar niet te doen. Met haar Klimatwende en Willkommenskultur kan Duitsland het misschien wel ‘schaffen’, maar voor dit met schulden beladen landje lijkt me dat niet haalbaar.
Zoals ik al een paar keer schreef rond Kerstmis, wordt de kans dat de NMBS-top de vakbonden uit elkaar speelt, met de dag reëler. Alleen komt de splitsing er niet tussen de christelijke en de socialistische bonden, maar tussen de Vlaamse en de Franstalige vleugels. Een communautaire splitsing, dus. Zelfs Kris Peeters speelt deze keer het spelletje niet mee, omdat ook ‘zijn’ vakbond de staking heeft opgezegd. Het toont nog maar eens aan dat dit een land is met twee werelden en dat we in januari waarschijnlijk wel met een (weliswaar gestoorde) spoordienst in Vlaanderen zullen zitten, maar dat misschien Brussel en zeker het Walenland weer eens plat zal liggen. Om dergelijke situaties in de toekomst te vermijden is er maar één oplossing: federaliseer die Spoorwegen, zodat men in Wallonië naar hartenlust het hele jaar door kan staken. Er valt trouwens niet meer te onderhandelen als maar een deel van de vakbonden daartoe bereid is. Zoals oud Spoorbaas Marc Descheemaecker het ooit stelde: ‘Over de stakingsbereidheid van het NMBS-personeel valt niet te klagen’…
Het wordt nu even afwachten of de francofone spoorbonden voet bij stuk zullen houden. Tot 48 uur vóór de aangekondigde stakingsdag kunnen ze die nl nog steeds intrekken.
---
Voor de rest is er weinig reden om te hopen dat 2016 beter zal worden dan 2015. De problemen die er vorig jaar waren, zijn er nu nog en dat geldt ook voor heel wat onzekerheden zoals de terreurdreiging, de vluchtelingen, de Grexit en de Brexit, om er maar enkele op te noemen. De Morgen maakt tegenwoordig reclame met de slogan: ‘Stilstaan is vooruitgaan’. Kan het nog triester, zeker voor een krant die beweert progressief te zijn? Om er bv zeker van te zijn meer banen te kunnen creëren, moet de economie elk jaar met 2% groeien. Dat zit er voor 2016 niet in en dat wordt zelfs officieel bevestigd door Christine Lagarde, de topvrouw van het IMF, die me wel iets geloofwaardiger lijkt dan Jantje Smets, zijn Nationale Bank en het Planbureau. Of, om het met de woorden uit een oud liedje van Urbanus te zeggen: ‘Ja, misschien wordt het morgen beter, maar het wordt nooit meer goed’.
Op de laatste dag van het jaar toch één ‘goed’ bericht: de staatschuld van dit land is gedaald, voor de eerste keer sinds 2007. Dat ‘goed’ wel tussen haakjes, want die schuld is gezakt met, och arme, 0,4%, van 106,7 naar 106,3%. En dat kwam dan nog enkel en alleen door de vrij onverwachte terugbetaling in één keer door KBC van liefst 3 miljard euro. Als er 3 miljard nodig zijn om zo’n schuld 0,4% te doen dalen, dan hoeft er geen tekeningetje bij hoeveel nodig is om te zakken van 106 naar 60% zoals voorzien in het verdrag van Maastricht. In theorie kan dat: tussen 1993 en 2007 daalde de Belgische staatsschuld van liefst 138 naar 87%. Dat dat toen lukte, kwam omdat het de voorwaarde was om bij de Europese muntunie te komen (en te blijven). Nu lijkt dat allemaal niet meer urgent.
Zonder de KBC meevaller zou de schuld zelfs gestegen zijn naar 106,9% en is het zo goed als zeker dat ze in 2016 weer zal stijgen. Dat laatste komt dan weer omdat er eerst gesteld was dat KBC zijn terugbetaling in schijven zou doen. Nu dat in één keer gebeurd is, is er van die kant de volgende jaren niets meer te verwachten, vandaar.
Geloof de nieuwjaarswensen van onze politici dan best maar niet, ook niet bij de komende vieringen en recepties. Buiten de naakte cijfers die we kennen komen daar trouwens nog kosten bij die we voorlopig helemaal niet kennen i.v.m. de terreurdreiging en de vluchtelingenproblematiek.
Mocht het een troost zijn, wens ik al mijn lezers, vrienden en kennissen toch alvast het beste voor het nieuwe jaar, te beginnen met een goede gezondheid. Voor wat de rest betreft: wie leeft zal zien!
Er is nogal wat commotie over het feit dat de pannes bij de kernreactoren in dit land hand over hand schijnen toe te nemen. Zelfs vanuit Duitsland, Luxemburg en Nederland komen er klachten over, omdat men daar niet meer gerust is in de veiligheid van het Belgische kernenergiepark. Persoonlijk ben ik er steeds vóór geweest, omdat het al bij al tot nu toe de goedkoopste manier was om aan energie te raken én dat zonder CO2 uitstoot, wat toch een van de pijnpunten was van o.m. de internationale klimaatconferentie. Dat we ons vanaf 01.01.2016 blauw gaan betalen is iets dat ik in deze rubriek al jaren voorspel en dat is niet het gevolg van onze kerncentrales, maar van het oversubsidiëren van de zgz ‘duurzame stroom’. Ook ik ben ervan overtuigd dat we mettertijd moeten gaan naar steeds meer energie uit zonlicht en wind, maar voor het zover is zullen we ons moeten behelpen met wat we hebben. Dat we in dit land op gebied van duurzame energie nog niet verder staan is het gevolg van een verkeerde politiek (feitelijk van helemaal géén politiek) ter zake.
Tenslotte zouden we best blij moeten zijn dat kernreactoren hier meteen stil worden gelegd als er zich ook maar het kleinste probleem voordoet, ook als dat probleem niet rechtstreeks met de kernreactor zelf te maken heeft. Het is een bewijs dat men er zich degelijk van bewust is dat de veiligheid voorop staat. Het kan zelfs goed zijn dat men de zgz ‘scheurtjesreactoren’ helemaal niet had moeten stilleggen (anderhalf jaar lang, a.u.b.!), nu gebleken is dat er daarmee niets mis was. Alle kernreactoren sluiten, zoals men in Duitsland van plan is, kan dit land zich niet nog niet veroorloven, met zijn staatsschuld van over de 100% van het bbp, terwijl de Duitsers een overschot hebben op hun begroting. We zullen dus moeten roeien met de riemen die we hebben en inderdaad af en toe wat ‘Flickschusterei’ (oplapwerk) hebben, zoals die Duitse minister dat noemde. Zolang dat echter gebeurt door gespecialiseerde firma’s, die weten waarmee ze bezig zijn, mag dat geen probleem zijn. Bij gebrek aan een valabel alternatief, is een black-out voor niemand een optie.
Nadat superpositiva Gwendolientje Rutten al enkele weken geleden voorstelde allochtonen bij de politie in dienst te nemen, ook al hadden ze geen diploma, krijgen we weer zo’n ‘aanbeveling’. Deze keer van Jantje Smets, sinds kort de nieuwe gouverneur van de Nationale Bank (NBB). Deze vindt, dat nieuwkomers in het algemeen en vluchtelingen in het bijzonder maar best meteen een job aangeboden wordt, zonder er rekening mee te houden of ze de plaatselijke taal al onder de knieën hebben of niet. Nu is het wel zo dat men, om gouverneur van onze NBB te worden in de eerste plaats de juiste partijkaart moet hebben. Na de PS’er Guy Quaden en de liberaal Luc Coene was het nu de beurt aan CD&V om de post in handen te krijgen en dus werd het Jantje Smets, die daarvoor al vice-gouverneur was. Terloops even bij vertellen dat zijn voorganger Coene tenminste politieke ervaring had na kabinetschef te zijn geweest bij Verhofstadt, iets wat bij die Smets blijkbaar ook al niet het geval is.
Gouverneur worden van de NBB houdt dus niet in dat men gezond verstand moet hebben. Als men immers de taal van de collega’s, waarmee men moet werken, niet eens verstaat, dan kan dat alleen maar gevaar opleveren, voor de man zelf, maar ook voor de collega’s. Ook al zou het maar gaan om de straat schoon te vegen of het huisvuil op te halen (ik zeg zo maar iets). Volgens Smets zouden het trouwens vooral de bedrijven zijn die de vluchtelingen hard nodig zullen hebben. En dat uitgerekend in een tijd waarop alles steeds meer geautomatiseerd wordt en men steeds minder laaggeschoolden nodig zal hebben, terwijl uit peilingen bij vluchtelingen in Duitsland gebleken is dat een vrij groot percentage ervan bestaat uit analfabeten..
Als onze bedrijven echt zo staan te springen om nieuwe werknemers aan te nemen zonder dat daarvoor vereisten worden gesteld, waarom beginnen die dan niet met de 500.000 die momenteel in dit land werkloos zijn en waarvan er heel wat zijn die wél vaardigheden en ervaring hebben?
In mijn blog van 12 december over het Franse cordon tegen het FN, was ik een van de weinigen die toen al had opgemerkt dat niet het FN noch de traditionele partijen, maar de nationalisten in Corsica de regionale verkiezingen gewonnen hadden. Nu zijn de media daar plots ook achter gekomen na de gewelddadige rellen van de voorbij dagen, waarbij in de hoofdstad Ajaccio o.m. een moskee kort en klein werd geslagen. Men vergeet er dan wel steeds bij te zeggen dat die rellen een antwoord waren op een aanval van een aantal ‘jongeren’ van die verdraagzame godsdienst, die de dag ervoor de brandweer van Ajaccio hadden aangevallen en daarbij twee brandweerlui hadden verwond, dit nadat die brandweer met een vals voorwendsel was opgeroepen.
Corsica is niet te vergelijken met een andere regio binnen de Franse zeshoek. Het is een eiland en de mensen spreken er thuis geen Frans (iets dat men ook meemaakt bij de Franse Basken en Bretoenen). In hun strijd voor onafhankelijkheid hebben zij als eilandbewoners een argument meer dan Basken, Bretoenen, Schotten, Catalanen en – waarom niet – Vlamingen, die hier en daar met grensgevallen te maken hebben. Door krampachtig vast te houden aan oude staatsgrenzen in een wereld die steeds kleiner wordt, maken de wereldmachten zich alleen maar belachelijk. Zoals men de problemen in het Midden-Oosten nooit opgelost zal krijgen zonder de grenzen aan te passen en ieder volk zijn eigen land te geven, zo zal ook in ons eigen Europa de roep naar meer autonomie en onafhankelijkheid steeds luider klinken. In Catalonië staat alles momenteel wel weer op een laag pitje, omdat de regionalisten het onder elkaar niet eens worden en zelfs gespreid naar de nationale verkiezingen zijn getrokken, maar in Schotland zou de vlam wel eens opnieuw in de pan kunnen slaan. Als er straks een Brexit zou komen, waarbij de UK uit de E.U. treedt en de Schotten wél bij die E.U. willen blijven, dan zijn ze ook daar weer vertrokken.
Voor de regionalisten en nationalisten is ook in Europa de geest uit de fles en die krijgen ze er nooit meer in. Als Montenegrijnen, Macedoniërs en Kosovaren een eigen land kunnen krijgen, waarom dan andere meer ontwikkelde regio’s niet?
Ik kom terug op de speculatietaks, waarover ik het ook even had in mijn blog van gisteren. Die speculatietaks is er een om de herverkoop van aandelen aan banden te leggen. Wie zijn aandelen binnen de zes maanden verkoopt, zal daarop vanaf 01.01.2016 extra belast worden. Die maatregel was een eis van CD&V om akkoord te kunnen gaan met de taxshift in het kader van het verplaatsen van de belasting op arbeid naar die op kapitaal. De nieuwe taks zou jaarlijks aan de staatskas zo’n 34 miljoen euro opbrengen. Dat was de theorie. Zoals de Duitsers zeggen: ‘Theorie ist wenn man alles weiß un nichts funzioniert. Praxis ist wenn alles funzioniert und keiner weiß warum’. Het stond in de sterren geschreven dat e.o.a. slimme bol daar iets op zou gevonden hebben en dat is ook gebeurd.
De Nederlandse beursmakelaar Degiro lanceert nl vanaf 01.01.2016 belastingvrije ‘producten’ op 26 grote en middelgrote Belgische aandelen. Wie die onderschrijft, ontvangt niet de aandelen maar een contract waarvan de waarde de koersstijging of –daling van die aandelen kopieert. In beurstermen noemt men die CFD’s (Contracts For Difference). Die zijn niet beursgenoteerd en zodoende vrijgesteld van de speculatietaks. Het verschil met de rechtstreeks aankoop van aandelen is, dat men een extra vergoeding van 1,25% op jaarbasis betaalt voor de dienstverlening en dat men zich moet wenden tot buitenlandse beursmakelaars. Als dit verhaal een succes zou worden, zal er van de 34 miljoen die de Belgische staatskas via de speculatietaks hoopte te incasseren, niet veel in huis komen en bestaat er zelfs de mogelijkheid dat het de fiscus meer zal kosten dan wat het moest opbrengen.
Zo te zien maakt CD&V zich dan ook nog maar eens blij met een dooie mus in haar pogingen om zich toch maar te profileren als de ‘sociale vleugel’ van de Zweedse coalitie. En dan hebben we het nog niet gehad over het Arco debacle, dat de partij nog steeds vóór zich uitschuift, maar waarvoor geen consensus kan zijn omdat Europa dwars blijft liggen.
Het kibbelkabinet houdt het goed uit, niettegenstaande alle kritiek van de oppositie, de linkse partijen, de vakbonden en onze eveneens linkse media. Het zgn Kerstakkoord kwam er, zelf veel vlotter dan gedacht. De nieuwe vliegtuigen zullen besteld worden, er komt meer politie op straat, er is een nieuwe regeling voor de witte kassa, de e-commerce krijgt meer kansen (vooral op gebied van nachtarbeid), de eventuele sancties tegen langdurig zieken gaan niet door en voor de vluchtelingen komen er meer opvangplaatsen. Niet dat dat alles vlot zal verlopen, maar er is in elk geval een consensus binnen de meerderheid, die toelaat te hopen dat deze regering haar termijn zal uitdoen, tot spijt van wie het benijdt, in de eerste plaats de socialisten die het ‘soske shot’ zullen moeten blijven ondergaan..
Daar houdt het trouwens niet mee op. Er komt een aanpassing van de index, waar enkele absurditeiten zullen worden uitgehaald, zoals eiken eetkamers, spaar- en TL-lampen en toiletzeep. Dit in afwachting dat men die hele index zal afschaffen zoals in alle andere geciviliseerde landen al is gebeurd. Koen Geens schrapt 29 vredegerechten van de 229 (en zou er nog veel meer kunnen schrappen; in Nederland doen ze het met 35 voor een bevolking die anderhalve keer zo groot is). De uitzendarbeid is sterk toegenomen. Volgens de Nationale Bank is het ondernemersvertrouwen toegenomen. Verder moet de overheid minder werkloosheidsuitkeringen betalen, krijgt men meer belastingsvoordeel voor dakisolatie en dienstencheques en verdubbelden de vastgoedschenkingen na een verlaging van een belasting daarop. De zachte winter compenseert de zgn ‘Turteltaks’ en de kleine belegger krijgt (weliswaar van een Nederlandse beursmakelaar) de kans om de speculatietaks te ontwijken, de enige trofee die CD&V uit de brand kon slepen in de discussie over de taxshift. De Tijd rekende reeds uit dat een verhoging van de suikertaks van 1 naar 2 cent per blikje meer had opgebracht dan die speculatietaks. Linksbuiten Peeters, zuurpruim Eyskens en Eric van de natte dweilfamilie zullen andere argumenten moeten vinden om hun obstructiepolitiek binnen de federale regering te kunnen blijven voeren.
‘Où sont les neiges d’antant?’ is een regel uit een Frans gedicht van een zekere François Villon (°1431-+1463), een dichter uit de late middeleeuwen. De uitdrukking (‘waar is de sneeuw van weleer?’) is later algemeen erfgoed geworden om weemoed en melancholie aan te duiden. De dag van vandaag kan ze echter letterlijk gebruikt wordt i.v.m. met die winter die er maar niet komt en de temperaturen die zowat het dubbele zijn van de gemiddelden en veel te hoog voor de tijd van het jaar. Het is leuk dat het aangenaam weer is en men o.a. heel wat minder moet uitgeven aan verwarmingskosten, maar de natuur heeft daar geen baat bij. Die zou tot rust moeten komen en dat kan zo niet. Het gevaar is dat we straks weer ergens in februari een paar weken strenge nachtvorst krijgen die alle ontluikende botten en bloesems verbrandt, met als gevolg dat we dan weer geen eigen fruit zullen hebben zoals al eens gebeurd is in de winter van 2011-2012. Om het met een weerspreuk te zeggen: ‘Niemands zaad heeft baat bij een warm winterklimaat’.
Flup de Laatste heeft ook zijn traditionele Kersttoespraak gehouden en, naar goede gewoonte, luister ik daar niet naar, omdat het toch meestal maar voorgekauwde kost is van anderen. Volgens de reacties, waarnaar ik wél luister, ging het alleen maar over de terreur. Ik heb echter nergens iets gehoord over het feit dat Flup zelf op de dag dat men in Brussel terreurdreiging 4 installeerde, ergens in een Frans wellness center zat…
Tenslotte nog dit: ‘Music for Live’ haalde dit jaar de recordsom van meer dan 5 miljoen euro op. En dat in een Vlaanderen dat regelmatig van francofonen en belgicisten te horen krijgt dat het racistisch is en nog van dergelijke verwijten meer. Als er mensen zijn van goede wil, dan zijn wij Vlamingen dat. Als we dat niet waren, zou dit landje allang verleden tijd geweest zijn.
Een zalig Kerstfeest (en een vrolijk Joelfeest voor Fikken)!
In mijn blog van gisteren schreef ik nog dat de vakbonden wel eens uit elkaar zouden gespeeld kunnen worden i.v.m. hun idee om het spoorvervoer nog maar eens plat te gaan leggen. Het is nog niet zover, maar het kan nog altijd. Bij de persconferentie die daarover gisteren werd gegeven was zelfs geen enkele Vlaamse syndicalist die zich durfde te laten zien, zelfs niet van het ABVV. Dat de Walen vertelden dat zij voor álle Belgische vakbonden spraken is dan ook niet alleen een lachertje, het zegt ook iets over het Waals superioriteitsgevoel dat nog steeds vindt dat de Vlamingen maar moeten volgen. ‘Pour les Flamands la même chose’, zoals in WO I. Dat dat hautaine gedrag typisch Waals is, werd nog verduidelijkt door de op de persconferentie aanwezig studente die eveneens zei voor álle studenten te spreken.
De zgz toegeving van de Waalse vakbonden (met o.m. een Marianne Lerouge, kan het duidelijker?), waarbij de staking niet was opgeschort, maar een deel ervan enkel uitgesteld, was niet gericht aan de NMBS-directie of aan de federale regering, maar aan de hoogstudenten en heeft niets te maken met het probleem op zich. Het kan beschouwd worden als een vlucht vooruit, waarbij er nog steeds geen enkele reden is om daarvoor nu wél een bemiddelaar in te schakelen.
Het wordt nu wachten tot maandag, wanneer er een gezamenlijk communiqué zou volgen van álle vakbonden. Het wordt dan wel kort dag, maar de dreiging blijft dat ofwel het vakbondsfront uit elkaar zal worden gespeeld, ofwel dat de vakbonden zich - zeker in Vlaanderen - hopeloos belachelijk gaan maken met een staking die niemand anders wil en die dreigt een confrontatie met het hele land te worden. Het zou me niet verbazen dat ze daar bij de N-VA en de Open VLD zelfs heimelijk op hopen...
Of het met de Kerstsfeer te maken heeft, weet ik niet, maar plots blijken de vakbonden een stuk minder agressief te worden. Bij de cipiers zou er een akkoord komen zodat verdere stakingen in de eindejaarsperiode vermeden kunnen worden. Bij de politie zullen dat graag horen zodat ze weer niet om de haverklap het cipierswerk zullen moeten overnemen, zoals dat de laatste jaren schering en inslag was in deze periode van het jaar. En daar houdt het niet mee op.
Tegen alle verwachtingen in kwam er in blessuretijd ook nog een akkoord uit de bus in de sectoren handel en distributie, waardoor nachtwerk straks toch zal kunnen en onze e-commerce niet langer vanuit het buitenland hoeft bevoorraad te worden, waardoor duizenden arbeidsplaatsen bij ons verloren gaan. Het zou geen Belgische overeenkomst zijn, mochten er geen uitzonderingen en achterpoortjes bij zijn, maar men schuift in dit geval de zwarte piet door naar de Cao’s die in de verschillende geledingen moeten worden afgesloten, wat akkoorden waarschijnlijk maakt. Voor de e-commerce in de havens is er echter nog geen oplossing en dat zou wel eens met zich mee kunnen brengen dat die handel uit onze havens zal verdwijnen …
Misschien heeft al die plotse toegeeflijkheid vanwege de syndicaten wel te maken met de blunder die ze gemaakt hebben door op het Spoor in januari 5 dagen te gaan staken. Dat heeft bij zowat iedereen kwaad bloed gezet, niet in het minst bij de reizigers, en de vakbonden in het verdomhoekje geplaatst. Ze doen nu alles om toch het gezicht te redden en hebben achtereenvolgens al om een bemiddelaar en daarna een ‘ontmijner’, zeg maar een voorbemiddelaar, gevraagd, haast gesmeekt. De federale regering, inbegrepen federaal linksbuiten Peeters, gaat daar echter niet op in zolang de vakbonden hun stakingsaanzegging niet intrekken en ze heeft daarin groot gelijk, want dat zouden dan onderhandelingen onder chantage zijn. Het excuus van de vakbonden dat ze nu pas ontdekt hebben dat de hogeschool- en universiteitsstudenten in januari examens hebben, is een reden te meer om aan te tonen dat ze zichzelf hebben gefopt.
‘Vrede op aarde aan de mensen van goede wil’. Het kon nooit duidelijker gesteld worden en het wordt afwachten hoe vooral de Waalse rode ‘cheminots’ zullen reageren. Als dat negatief zou zijn, bestaat de kans dat het vakbondsfront uit elkaar zal gespeeld worden, iets waar weinigen rouwig om zullen zijn.
Gisteren werd weer het sprookje verteld, dat de loonhandicap van dit land met de buurlanden gevoelig gedaald is. Straffer nog: ergens in 2016 zou die handicap tot nul herleid worden. Glorie, alleluja! Met dank aan de regering Di Rupo, de regering Michel en in het bijzonder de heer Kris Peeters (wie anders? Om het bij de reclame van Nespresso te houden - 'Onze' George Clooney, weet je wel).
Dat verhaal klopt niet, omdat men de loonhandicap met opzet verwart met de competiviteitshandicap (‘if you can’t convince them…) en die bedraagt nog altijd meer van 14%, wat ook nu bevestigd wordt door het Verbond van Belgische Ondernemingen. Het is gewoon onbegrijpelijk dat men steeds met ditzelfde verhaaltje afkomt, waarbij men zich dan eens flink op de borst kan kloppen (enfin, Peeters toch), maar dat nergens op slaat. En daarvoor moeten we even terug in de tijd.
In 1996 kwam men op het hoogste politiek vlak in dit landje tot het besluit dat de loonkloof met de buurlanden niet verder mocht groeien. Er werden daarvoor enkele speciale wetten uitgevaardigd, maar met weinig resultaat. Bij het aantreden van de regering Di Rupo was er zelfs 4,6% bijgekomen. Dit laatste percentage is de dag van vandaag gedaald tot 1,6% en het is dat wat men volgend jaar wil herleiden tot nul. Als het er van zal komen, zullen we dan ongeveer even ver staan als in 1996 en zal de loonkloof nog altijd zo’n 14% bedragen en geen nul. Er is dus geen enkele reden om daarover fier te zijn, noch bij de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven, dat men dat nultarief af kwam, noch bij de federale regering die pluimen op haar hoed steekt die ze niet verdient. Het heeft eerder weg van een variant van dat andere sprookje: ‘De nieuwe kleren van de keizer’…
Of de verkiezingen in Spanje ‘historisch’ te noemen zijn, valt nog af te wachten. Volgens de eerste exit uitslagen blijft het daar een links/rechts verhaal. Het enige verschil met vroeger is dat er nu twee linkse en twee rechtse partijen zijn, die elkaar nodig zullen hebben om desgevallend een linkse of rechtse regering te maken, al is zelfs dat niet zeker. De ‘oude’ partijen blijven de grootste, de nieuwe gaan samen met zo’n 35% van de stemmen lopen, wat niet niks is, maar ook niet genoeg om van een omwenteling te spreken. Ook zij zullen straks water in de wijn moeten doen om eventueel mee te kunnen regeren.
Opvallend in onze media, de VRT op kop, was wel dat men net deed alsof Podemos, de uiterst linkse nieuwe partij, de enige nieuwe was die het ging waar maken. Dat leek wel zo bij de Europese verkiezingen toen de partij uit het niets zes zetels behaalde en toen al het nieuwe Syriza werd genoemd. Ondertussen blijkt dat voorbeeld in Griekenland geen echt voorbeeld meer te zijn. Het raakt nog net met de hakken over de sloot om als regeringspartij e.e.a. geregeld te krijgen en heeft ook al een deel van de eigen aanhang verloren. Dat Podemos zich ook spiegelt aan het Venezolaanse chavisme, is ook al een veeg teken, zeker nu die Zuid-Amerikaanse partij na 16 jaar aan de macht Venezuela aan de rand van het bankroet heeft gebracht en bij de laatste verkiezingen de volstrekte meerderheid aan de oppositie moest laten.
Om even terug te komen op de zoals steeds linkse berichtgeving van de VRT: in het Tv-journaal van zaterdagavond kwam Podemos uitgebreid in beeld, terwijl van de nieuwe centrumrechtse partij Ciudadanos niet eens de naam vernoemd werd, laat staan dat ze aandacht kreeg, terwijl men net daarvoor wel gezegd had dat er 4 partijen aan de verkiezingen meededen…
Het historische aan deze verkiezing zou wel eens kunnen zijn, dat men straks in Spanje helemaal geen regering meer kan samenstellen, tenzij die van de zgz ‘oude’ partijen. Het historische wordt dan een regering van verliezers…
In de Veiligheidsraad van de VN hebben de 15 zgz ‘vaste’ leden nu toch unaniem een akkoord kunnen bereiken over Syrië. Of het veel zal uithalen is een andere zaak, want ik wil het nog zien gebeuren dat al die in Syrië vechtende partijen, die ook de dag van vandaag elkaar letterlijk naar het leven staan, binnen de maand met elkaar zouden gaan praten, laat staan een overgangsregering vormen en daarna, binnen de 18 maanden, verkiezingen uitschrijven in wat er dan nog van Syrië zal overblijven. In feite werd in New-York bevestigd, wat einde oktober op de zgz vredesconferentie in Wenen al was overeengekomen, zij het een ietsje concreter (zie mijn blog van – toevallig - Allerzielen). Ook de intentie dat Syrië één land moet blijven, is een utopie.
Het interessantste aan het VN-akkoord is feitelijk wat er niét beslist werd: wat met Assad, welke van de vechtende partijen gaat men wél en welke niet uitnodigen, wat met Turkije? Gaat dat land ophouden met ook de Koerden buiten de eigen grenzen te bombarderen? Of vliegtuigen van andere mogendheden uit de lucht schieten als die ergens ‘verkeerd’ bombarderen? Wat met Irak? Gaan de Koerden ook buiten de eigen regio blijven meedoen als ze geen garanties krijgen op een eigen staat?
Onze media vertelden gisteren dat de Koerden zouden oprukken naar Raqqa, de huidige 'hoofdstad' van het kalifaat. Dat klopt niet. De Peshmerga, zoals de Koerdische strijders genoemd worden, hadden enkele dagen geleden wel een aanval van IS teruggeslagen in Irak en daar het stadje Bashica heroverd. Maar dat ligt tegen Iraaks Koerdistan aan, Raqqa ligt een heel eind verder van de Syrische frontlijn tussen Koerden en IS.
Kortom, er zal nog veel water door Tigris en Eufraat vloeien vóór daar iets zal zijn opgelost. Buiten de terughoudendheid van de Koerden om buiten de eigen regio te vechten, geldt dit feitelijk ook voor de Iraakse sjiïeten, die hoofdzakelijk in Zuid Irak wonen en er geen zin in hebben soennitisch grondgebied in het noorden te gaan herwinnen op IS. Misschien iets voor de nieuw opgerichte moslimcoalitie o.l.v. Saoedi-Arabië, die naast de twee reeds bestaande (Rusland/Assad/Iran en deze rond de VS) IS wil bekampen. Het wordt daar ‘hoe meer zielen, hoe groter kerkhof’, want het zal allemaal niets uithalen als er geen werk wordt gemaakt van een echt grondleger.
Terwijl menigeen zich druk blijft maken over de vijf dagen treinstaking die nog moeten komen, wordt er in dit landje nu ook al volop het werk neergelegd. De cipiers bv voor de zoveelste keer en de politie die het beu is telkens te moeten invallen als er in gevangenissen gestaakt wordt. Nu is het al zover gekomen dat de politie dreigt met staken als de cipiers blijven staken. Merkwaardig genoeg hebben de pakkemannen nog gelijk ook.
In de haven van Antwerpen legden gisteren de zeeloodsen van de liberale vakbond, de kleinste van de drie grote, het werk neer omdat ze ook op de rivieren willen loodsen. De echte reden is, dat die laatsten nog niet zo lang geleden zelf gestaakt hebben en meer loon bekomen. De zeeloodsen, die al minder loon kregen dan de rivierloodsen hopen op die manier ook meer te krijgen. Ik ben geen specialist ter zake, maar op zee loods spelen lijkt me altijd nog iets gemakkelijker dan op een rivier, zeker met schepen die steeds groter worden en meer diepgang hebben. Probeer de haven dan maar competitief te houden, zeker als men weet dat straks misschien ook de dokwerkers gaan staken…
Men zou nog medelijden krijgen met de autoriteiten die dit landje draaiende moeten houden. Ook zonder stakingen stikt het hier van problemen die maar niet opgelost raken. Denk maar aan die witte kassa in de horeca, die straks zijn zoveelste uitstel krijgt, de modernisering van de politie die maar niet schijnt te lukken (allemaal nog een gevolg van de hervorming waarbij de Rijkswacht werd afgeschaft), de reorganisatie van het leger, dat zijn internationale verplichtingen nog nauwelijks aan kan bij gebrek aan geld, de Arco/Dexia-Deminor doolhof, de vluchtelingenproblematiek waarvan niemand kan zeggen wat dat uiteindelijk gaat kosten, de problemen rond leefloners en langdurig zieken die men maar niet aan de slag krijgt (voor zover zoiets mogelijk is).
Enfin, wie daarover allemaal moet beslissen, heeft het niet gemakkelijk. Toch is het ook weer niet het einde van de wereld, want straks gaat de hele politieke meute weer op vakantie, alsof er niets aan de hand is…
Vorig weekeinde waren er liefst twee partijcongressen: dat van Open VLD en dat van de SP.a. Met de drukte rond het NMBS-dossier en allerhande stakingsberichten, plus de nationale én internationale heisa over de vluchtelingen en de terreurdreiging gingen deze congressen en de boodschap die ze de goegemeente wilden meegeven, compleet de mist in. Paars stelt in Vlaanderen trouwens ook niet veel meer voor. Met percentages onder de 15%, als we de laatste peiling van RTBf en Libre Belgique mogen geloven, zitten zowel socialisten als liberalen in onze regio nog net vóór Vlaams Belang en de groenen. Als de perikelen rond de vluchtelingenstroom blijven aanhouden – en zo ziet het er naar uit – dan is het niet denkbeeldig dat het VB ze bij een volgende enquête inhaalt of zelfs voorbij steekt. Slogans als ‘Jij maakt morgen’ (SP.a) en ‘Mensen sterker maken (VLD) zullen daaraan niets verhelpen (Evenmin als die ‘Waar een wij is, is een weg’ van CD&V, nog zo’n vergane glorie met een percentage van rond de 15%).
Toch slaagde overacterend Gwendolientje erin de media te halen met haar voorstel jonge Belgen met vreemde roots meer kansen te geven, ook bij de politie, zelfs zonder middelbaar diploma en zelfs – nu komt het – zonder kennis van het Nederlands. Is dat mens nu helemaal gek geworden? Het eerste, allereerste dat gevraagd wordt van mensen die willen integreren in onze samenleving, om eender wat te doen, is het meester zijn van onze taal. Het is gewoon een conditio sine qua non. En dan nog bij de politie! Hoe ver moet men gevallen zijn (of over de toeren) om als voorzitster van een politieke partij zoiets uit te kramen?
Bij het Spoor zit er een hete winter aan te komen. Een zoveelste bijeenkomst is niet alleen op niets uitgedraaid, de leiding van de NMBS heeft nu zelf maar beslist wat ze al langer vraagt: de afschaffing van de feestdag van 15 november (de zgz koningsdag), de afschaffing van de dubbele compensatie, het niet meer geven van extra vakantiedagen voor het jaar waarop men met pensioen gaat, de verhoging van de effectieve uren (36 uur, dat blijft, maar de compensatie- en kredietdagen er bovenop verdwijnen). Dit zijn, nota bene, allemaal zaken die werknemers elders ook niet krijgen. Deze maatregelen zijn beslist in het zgn paritaire comité, waarin vakbonden en directie evenveel leden hebben, maar waar de stem van de voorzitter dan de doorslag heeft gegeven. Ze moesten deze maand worden goedgekeurd om vanaf 01.01.2016 in werking te kunnen treden.
De vakbonden hebben alle redenen om de beslissing van de directie te aanvaarden, want er ligt nog heel wat meer te schrappen als de door de federale regering voorgestelde besparingen er zullen komen en zeker tegen de tijd dat het spoorwegverkeer in heel Europa geliberaliseerd zal zijn. Het gaat o.m. over flexibelere werktijden en vooral de invoering van een twaalf urenshift in de werkplaatsen, waar de treinen nu alleen onderhouden en gerepareerd worden overdag, dus net wanneer ze operationeel zouden moeten zijn, iets wat nergens anders gebeurt. Hoe zou het toch komen dat bv de Zwitserse spoorwegen aan de helft van de prijs (t.o.v. België) werken?
---
De NMBS is trouwens niet de enige plaats waar vakbonden en werkgevers het niet eens worden. Ook de onderhandelingen over meer flexibelere werktijden bij overslag- en logistieke bedrijven zijn afgesprongen, waarbij de voorstellen over o.m. meer nachtarbeid voorlopig van de tafel zijn geveegd. Dat betekent dat ook daarover dit jaar geen overeenkomst meer zal komen en dat o.m. de Belgische e-commerce vele miljoenen euro schade zal lijden, omdat het gros van deze handelsverrichtingen aan de overkant van de Nederlandse grens zal worden uitgevoerd.
De kans bestaat dat de spoorvakbonden de 5 stakingsdagen in januari 2016 er zullen doordrukken, maar dat zal alleen maar voor meer ellende zorgen, niet voor oplossingen. Voor de e-commerce zit zelfs dat er niet meer in…
In Duitsland greep eergisteren het met spanning afgewachte congres plaats van CDU, de partij van Merkel én van de zusterpartij uit Beieren, de CSU. ‘Mutti’ had de laatste tijd heel wat kritiek gekregen, ook uit eigen rangen, i.v.m. haar aanpak van de vluchtelingenstroom in het algemeen en haar ondertussen bekende uitspraak van ‘Wir schaffen es’. Wel, het is een storm geworden in een glas water, want Merkel bleef op haar standpunt, haalde er de principes bij van het christelijk geloof waar beide partijen voor zouden moeten staan en kreeg op het einde van een toespraak die meer dan een uur in beslag nam een applaus dat negen minuten duurde. Om dat te bereiken moest ze het niet alleen goed uitleggen, maar niettemin enkele toegevingen doen, al lijken mij die eerder gratuit. Vanaf volgend jaar zouden er minder vluchtelingen toegelaten worden, zonder er echter een bovengrens op te plakken. Onze tsjeven zouden het niet beter kunnen verzinnen.
De tweede dag, gisteren dus, zou Horst Seehofer, de minister-president van Beieren en voorzitter van de zusterpartij aan het woord komen. Seehofer is in de vluchtelingenkwestie altijd de hevigste opponent van ‘das Mädchen’ geweest en heeft haar op een vorige bijeenkomst ooit eens publiek de les gelezen. Merkel bleef en blijft daar echter onverstoord bij en gaat verder haar eigen gang, wetende dat er in haar partij niemand is die haar momenteel kan vervangen. Van wat Seehofer die tweede dag zou gezegd hebben, heb ik in onze media trouwens niets vernomen, zodat ook de Beier zich maar beter koest zal gehouden hebben, het motto indachtig dat blaffende honden niet bijten…
We zullen zien wat het daar wordt, maar toch één opmerking. Merkel en haar medestanders beweren regelmatig dat Duitsland het aankan, zoals het land dat ook heeft kunnen doen met de miljoenen Duitsers die vlak na WO II uit Polen werden verdreven. Dat waren echter échte Duitsers, die de taal al spraken, vrij goed geschoold en meestal christelijk waren opgevoed. Geen moslims die de taal niet kennen en waarvan een serieus deel zo goed als analfabeet is. Financieel zal het misschien wel lukken – Duitsland heeft een handelsoverschot en geen schulden - maar voor de rest blijft het een gok. Wie leeft zal zien.
---
Merkel werd zopas door Time Magazine uitgeroepen tot ‘persoon van het jaar’. Men moet zich daar niet te veel bij voorstellen. Tot het einde van vorige eeuw werd de ‘persoon van het jaar’ bij Time gekozen door de lezers. Die persoon kon zowel veel goed als veel kwaad hebben gedaan. Zo gebeurde het ook dat figuren zoals Hitler, Mao, Stalin en Komeini ooit verkozen werden. Toen voor het jaar 2000 de ‘persoon van de eeuw’ verkozen moest worden, kozen de lezers voor Hitler. De Time redactie was het daarmee niet eens en koos dan maar zelf een figuur, iets wat ze sindsdien is blijven doen. Het blad verspeelde daarmee echter een aanzienlijk deel van haar abonnees, ondergetekende inbegrepen en is sindsdien heel wat van zijn pluimen verloren en qua populariteit voorbijgestoken door het Britse ‘Economist’.
Ook in Frankrijk heeft een soort cordon sanitair gewerkt. Het was een herhaling van de presidentsverkiezingen tussen de gaullist Chirac en de socialist Jospin, waarbij laatstgenoemde door vader Le Pen werd afgetroefd in de voorronde die daarna de ‘finale’ verloor omdat de socialisten hun stem gaven aan de gaullist. L’histoire se répète en hetzelfde staat nu te gebeuren bij de volgende presidentsverkiezingen in 2017. Alleen is het nu nog koffiedik kijken wie van de twee – Hollande of Sarkozy – er door dochter Marine Le Pen zal uitgebonjourd worden. Mocht het vandaag gebeuren, zou het ‘monsieur normal’ zijn, maar in de politiek is anderhalf jaar een eeuwigheid.
Zeker is dat de bijna 7 miljoen Fransen die voor het FN hebben gestemd, dat ook de volgende keer gaan doen. Als Hollande er ondertussen nog steeds niets van bakt, maakt Marine zelfs een kans op het hoogste schavotje en zal ook Sarkozy eraan zijn voor de moeite. Misschien moeten ze tegen die tijd wel een écht cordon sanitair instellen. Paris vaut bien une messe. Ze kunnen Jos Geysels eens uitnodigen. Die groene azijnpisser, die er, in samenwerking met Verhofstadt, in slaagde bij de derde poging het Vlaams Blok te laten veroordelen, zal de Franse ‘democraten’ met plezier bijstaan.
Waar men in onze poco media weinig over hoort is, dat op het eiland Corsica* niet de socialisten noch de republikeinen, maar de nationalisten gewonnen hebben. Na de Schotten en de Catalanen nog een volk dat op zijn minst meer autonomie gaat eisen.
Nu de Vlamingen nog…
* Het Corsicaans is geen Frans, maar een Italiaans dialect: het Ligurees, dat ook als volkstaal gesproken wordt in de streek rond Genua. Zes jaar vóór de geboorte van Napoleon Bonaparte, werd het eiland door de stadsstaat Genua verkocht aan Frankrijk. Napoleon(e) was evenmin een echte Fransman als De Gaulle, wiens familie eerst Van De Walle heette en Frans-Vlaams was (Hitler was tenslotte ook geen Duitser; hij werd geboren in Braunau in Oostenrijk).
