Een Betere Wereld

16-02-2022 om 21:32 geschreven door Frans

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)

Ik heb meer dan 80 lezingen gegeven over de Eerste Wereldoorlog en nu ben ik in contact met mensen die publiceren over WOII . Soms hebben ze teksten in het Frans en dan vind ik het jammer dat daar een vertaling van gemaakt wordt met Google Translate: je komt dan zaken tegen zoals : il a été tué à l'intérieur (de sa maison) : dat geeft dan in vertaling : hij werd gedood in het binnenland... Dus... zet ik me regelmatig aan het vertalen : in dit geval is een reeks bezig over "weerstand" : een voorbeeld : ik maakte deze vertaling over het lot van een priester: indrukwekkend dramatisch...

“Abbé” ( - “priester” of “pastoor” : we zullen hem in de tekst” abbé” blijven noemen -) Alphonse Bougard , zoon van eenvoudige arbeiders, werd geboren in Carnières ( deelgemeente van Morlanwez in Henegouwen) op 15 juli 1900. Zijn studies deed hij aan het “Institut Saint-Joseph” in La Louvière en aan het “Institut des Frères Marianistes” in Rêves. Zijn humaniora vervolledigde hij in Fribourg vanwaar hij verder gaat naar La Rochelle. Ook studeert hij in het Klein Seminarie “Bonne-Espérance” en vervolgens gaat hij naar het Groot Seminarie (priesteropleiding) in Doornik waar hij tot priester gewijd wordt in 1927. Daarna krijgt hij een aanstelling als kapelaan in Pâturage. Na de grauwvuurontploffing in de mijn op het domein Lambrechies ( - Op 15 mei 1934 sterven 35 mijnwerkers in een grauwvuurontploffing : 2 dagen later sterven 22 redders… -) is abbé Bougard snel ter plaatse : hij daalt ook af in de mijn waar hij al het mogelijke doet om te helpen ; daarna wordt het stil rondom hem. In 1935 wordt hij kapelaan in de parochie Saint-Lambert in Courcelles en godsdienstleraar in de Middelbare Meisjesschool in Trazegnies. Hij is de vriend van de eenvoudige mensen, vergeet de ouderen niet, is zeer actief en helpt waar hij kan. In september 1939 wordt hij opgeroepen om zijn Regiment te vervoegen , het 5de Jagers te Voet. En dan komt de oorlog. Abbé Bougard is op zijn post , neemt deel aan gevechten en zijn gedrag is voorbeeldig. Jammer genoeg wordt hij getroffen door een kogel in de nieren. Men moet hem evacueren: voor hem is de oorlog aan het front voorbij. Hij keert terug naar zijn parochie en hij denkt al na over weerstand. In Courcelles organiseert hij de eerste weerstandsbeweging. In zijn preken komt hij uit voor zijn mening en laat hij niet na “zaken” te vertellen over mensen die zich opstellen als knechten van het nazisme. Op 11 februari wordt hij opgepakt door de Gestapo die hem overbrengt naar Breendonk. Na een kort verblijf in de gevangenis van Saint-Gilles vinden we hem terug in Bochum en daarna in het concentratiekamp van Esterwegen. Eind mei 1944 wordt abbé Bougard overgebracht naar de gevangenis Gross-Sterlitz in Opper-Silezië. Zijn zelfopoffering kan hem niet afhouden van een laatste lotsbestemming : een goedaardige kwetsuur aan een vinger wordt een “flegmone” (infectieuze ontsteking) . De wonde is lelijk , de pijn verschrikkelijk, maar hij verdraagt alles door de gedachte “de Overwinning is nabij”. In november 1944 sterft abbé Bougard als een dappere man in het kamp Gross-Rosen...