Oorsprong en geschiedenis van Motorhome Union (RU)
 
De slogan: samen zijn we sterker was de geboorte van de Motorhome Union op 7 oktober 1989.
 
Het begon allemaal met een handvol zwerfautoclubs uit Noord-Duitsland, die elkaar vaak ontmoetten op evenementen. Zo begonnen de eerste activiteiten in 1986. Allereerst werden "gemakkelijke" data voor verschillende evenementen gecoördineerd. Het eerste grote algemene onderwerp was "parkeerplaatsen” hiervoor werd contact gelegd met de operators, werd hulp aangeboden, autoriteiten gecontacteerd, lijsten werden geschreven, enz.
 Ondersteuning is verleend sinds het begin van de activiteiten van het tijdschrift Promobil (toen uitgegeven door de gebroeders Bues, die vandaag nog steeds het RU-verenigingsblad Mobil Szene produceren).
 Ook in contact met andere belangengroepen (ADAC, DCC, toeristische verenigingen) werd vanaf het begin gewerkt aan het imago om negatieve vooroordelen tegen te gaan en milieubewust reizen te bevorderen. Met veel inzet werd gestreden voor zwerfauto-vriendelijke plaatsen, en aan- en afvoerfaciliteiten.
 Een belangrijke mijlpaal in 1987 was de grote lezersbijeenkomst van Promobil, waarbij het onderwerp van de overkoepelende organisatie werd gepresenteerd aan een auditorium met meer dan 1.000 personen.
 Hier werd voor het eerst duidelijk dat niet alleen de coördinatie van de bovenregionale clubbijeenkomsten zinvol was, maar dat ook politieke invloed moest worden uitgeoefend. Want het snelgroeiende aantal zwerfautomobilisten overweldigde op veel plaatsen de infrastructuur van de gemeenschappen.
 Reeds in deze tijd was het erg belangrijk dat de motorhomeclubs samen lobbyen om negatieve trends in het publiek effectief tegen te gaan (vaak gevoed door de hotelindustrie en exploitanten van campings).
 Twee andere soortgelijke bijeenkomsten in 1988 en 1989 leidden tot de oprichtingsvergadering van de Motorhome Union op 7 oktober 1989. In totaal werden 16 grote motorhome-clubs geregistreerd als stichtende leden van Motorhome Union e.V.
 De Motorhome Union begon haar lobbywerk. Men praatte met de overheid voor gratis parkeerplaatsen en bergingsfaciliteiten, ze werkten aan educatieve en public relations. De RU scoorde.

 Ze had al snel successen bij ministeries en verenigingen en was betrokken bij kampeerautovriendelijke beslissingen en discussies.
 In 1994 werd de RU geregistreerd als een "geregistreerde vereniging", vanaf 1996 verscheen het tijdschrift "Mobile Scene News" en in 1997 werd de eigen homepage in het net geplaatst.
 Successen in de politiek zijn met moeite en met een grote uithoudingsvermogen bereikt, bijvoorbeeld van toepassing (2001) tot het verhogen van de topsnelheid van 100 km / u voor zware kampeerauto’s, het duurde bijna vijf jaar om goedkeuring te verkrijgen.
 Tot 2003 was de RU een pure overkoepelende organisatie voor regionale clubs. Alleen waren er individuele leden die geen interesse hadden in het verenigingsleven, maar wilden werken voor de belangen van de zwerfautomobilisten Deze ontwikkeling werd niet door alle clubs geaccepteerd, omdat ze hun invloed zagen afnemen. Veel clubs keerden zich in de nasleep af van de RU. Tegelijkertijd kende de kampeerauto industrie een snelle stijging, die de laatste jaren enorm is toegenomen. Veel nieuwe acteurs verschenen in de scene, die wilden deelnemen aan deze toerismevariant en politiek en bestuur in hun voordeel wilden beïnvloeden.
 Zo staat de RU vandaag voor grote concurrentie tegenover andere verenigingen en organisaties, waarvan sommige zijn uitgerust met aanzienlijke financiële middelen van de industrie en hun belangen nastreven met groot menselijk en financieel engagement. In het bijzonder proberen de exploitanten van de camping met steeds nieuwe initiatieven om ervoor te zorgen dat parkeerterreinen hun aantrekkelijkheid verliezen vanwege dure omstandigheden en dat zwerfautomobilisten gedwongen zijn campings te gebruiken.
 De RU gaat hier tegenin en slaagt erin de echte interesses van zwerfautomobilisten te laten horen door publiciteitscampagnes, zoals de Messekrant die in Düsseldorf wordt verspreid. De concurrentie op het gebied van lobbyisten is echter zeer sterk en verwarrend geworden.
 De exclusieve focus van de RU op ​​het lobbyen voor de zwerfautomobilisten gedurende meerdere jaren heeft geleid tot een groot aantal clubs, die vooral geïnteresseerd waren in sociale evenementen en regelmatige bijeenkomsten van hun leden (evenals dans en muziek). Momenteel zijn slechts vijf relatief kleine clubs RU-leden, maar het aantal individuele leden is aanzienlijk toegenomen. Om het aantal leden te behouden en nieuwe te krijgen, moet de RU een complexe public relations uitvoeren, vooral door eigen stands op alle grote kampeerbeurzen
 Ongeveer 150 bedrijven ondersteunen nu de RU als ondersteunende leden. Bij de Duitse Bondsdag is de RU geregistreerd als een officiële belangenorganisatie.
 In 2004 trad de RU toe tot F.I.C.M., het Europese bestuursorgaan, in de hoop op politieke steun op EU-niveau. Helaas bleek de taalbarrière een nauwe samenwerking te belemmeren; Bovendien moest de RU worstelen met frequente veranderingen in het leiderschap en interne conflicten. Na de deelname van RU-delegaties in het EuroCC in Portugal en België in 2014 en 2015 ontstond er een sterke oppositie, die uiteindelijk leidde tot een besluit om lidmaatschap bij de FICM. weer op te zeggen.
Alleen met veel persoonlijke aandrang en toewijding slaagde het in 2018 om terug lid te worden van de F.I.C.M.

In Duitsland is de overkoepelende organisatie voortdurend actief om de rechten van gebruikers van kampeerautogebruikers actief te promoten. Het gaat om verschillende punten in het kader van de wegcode, de verdere versterking van de infrastructuur voor de kampeerautoparkeerplaats en de positionering van mobiel toerisme in de hele toeristische mix. 
De momenteel gestaag groeiende acceptatie van de RU komt tot uiting in de steeds meer bezochte jaarlijkse algemene vergaderingen en in de oprichting van een nieuwe RU Stammtisch West als regionale vertegenwoordiging van de RU, analoog aan de reeds bestaande stamgasten uit het Noorden.