1 mei en O.H.Hemelvaart vallen dit jaar op dezelfde dag. Dat betekent dat de grote vakbonden hun jaarlijks feest ook op één dag zullen moeten afwerken. Gegarandeerd zullen er heel wat spierballen gerold worden. Buiten het feit van de vrij zelden voorkomende dubbeldag, zitten we ook in de laatste fase vóór wat men de "sociale verkiezingen" noemt en is opbod eerder de regel dan de uitzondering.
In hoever we van "sociale" verkiezingen kunnen spreken is, zeker in België, twijfelachtig. Onafhankelijke kandidaten mogen hier, in tegenstelling tot bv Nederland, niet meedoen. In Brugge heeft een zekere Pol Denys, uit het "verdraagzame" ACV gezet omdat hij lid is van het VB, daarover een klacht neergelegd bij de Brugse arbeiDsrechtbank. Of daar veel van in huis gaat komen, betwijfel ik ten zeerste. We zijn toch zo sociaal, mijnheer!
Ook de werkgevers zijn niet erg gelukkig met wat er de laatste tijd allemaal gebeurd is op de arbeidsmarkt. Ondanks CAO's allerhande, werd er duchtig gestaakt voor meer koopkracht en werden op vele plaatsen de gemaakte afspraken niet nagekomen. Die sociale verkiezingen kosten liefst 140 miljoen euro (± 6 miljard oude Befkes!) en worden integraal betaald door de werkgevers, niét door de staat. De campagne duurt een half jaar en daar willen de werkgeversorganisaties de helft vanaf. Het wordt ook stilaan tijd dat al die sociale organisaties een rechtspersoonlijkheid krijgen, zodat ze zich kunnen onderscheiden van bv de maffia, die dat ook niet heeft.
De vakbonden vinden dit alles natuurlijk een aantasting van  hun rechten en beloven voor het najaar (nog maar eens) een hete herfst. De koopkracht, weet u. Ondertussen zijn wel alle citytrips van dit verlengde weekeinde verkocht geraakt (minstens 750 euro de man), zodat men zich redelijkerwijze begint af te vragen of het allemaal nog wel klopt.
Zoals de economische situatie nu evolueert, zou het wel eens kunnen dat de financiële situatie van dit land er deze herfst heel wat minder rooskleurig zou kunnen uitzien. De kans is zelfs groot dat we niet eens meer een federale regering zullen hebben.

Het is een pure komedie komende van die vakbonden, opruien en scharrelen, eerst zorgen voor het eigen profijt.

Het systeem wordt in t leven gehouden door diegenen die er last van hebben!!!

Waarom niet pleiten voor de afschaffing van uitbetaling werkloosheid door vakbonden??? Die uitbetalingen moeten gebeuren door de ambtenarij, nog een groep waar we er véél te veel van hebben, allen op onze kost parasiterend.

Iedereen weet toch, hoe meer werklozen hoe meer er gevangen wordt door de vakbonden, van schijnheiligheid gesproken, wie denkt dat een vakbond zich in zijn eigen voeten gaat schieten die is toch wel heel naïef. Daarom pleiten vakbonden voor open grenzen, zo kunnen ze de eigen leden houden, wat winst betekend en de toegestroomde vreemdelingen worden wel snel lid gemaakt, kassa!

Vakbonden moeten rechtspersoonlijkheid opgelegd krijgen zodat burgers, die schade én last ondervinden van die bende oproerkraaiers, ze voor een rechtbank kunnen slepen.

Stakingsrecht, akkoord, maar daarbij mogen ze geen schade én hinder veroorzaken aan mensen die met deze walgelijke praktijken niets te maken hebben. Als iemand wil staken dat hij/zij dan thuis blijft, niemand heeft last ervan enkel de werkgever, die dan zijn maatregelen kan treffen, met te zeggen, Bye Bye.

Het is toch te gek voor woorden dat tuig zich gaat bemoeien met je privé-kapitaal, met je investeringen die werkplaatsen creëren, dat tuig betaald wordt om werknemers op te jagen, omdat ze zelf te laf zijn om hun verantwoordelijkheid te nemen.

Heel snel die bende oproerkraaiers terugdringen tot op de plaats waar ze mogen meespreken.

Vraag eens naar het jaarlijks inkomen van die orakelkraaiers van acv, abvv, acw, jullie zullen een aap verschieten, zij gaan met de grote pot lopen en laten de kleine man de kastanjes uit het vuur halen, zij liggen in de pluche salons terwijl de kleine opgejaagde werkmens in weer en wind op straat staat te schreeuwen, meestal niet wetende voor wat eigenlijk.

Zielig.

01-05-2008, 11:39 Geschreven door Jean