In mijn blog van 25 dezer stelde ik al dat het spannende weken zouden worden. Dat blijkt nu inderdaad het geval te zijn. Van zodra de francofonen afzagen van een verder doorzetten van een belangconflict i.v.m. B-H/V, was het duidelijk dat er iets te gebeuren stond. B-H/V moet nu nl op de agenda van de voltallige Kamer komen, waarna de zaak kan gestemd worden, ten laatste op 8 mei. Normaal had het ook deze week al kunnen gebeuren. Daar komt echter niets van in huis, omdat de meerderheidspartijen de bijeenkomst van de Kamer voor vandaag gewoon geschrapt hebben. M.a.w. de uitvoerende macht verhindert dat de wetgevende macht haar werk uitvoert. Er kan niet alleen niet gestemd worden, maar zelfs ook niet eens gepraat. Du jamais vu, nog nooit gezien in de 178 jaar dat dit kunstmatige land bestaat. Zelfs oude unitaire krokodil Decroo moest toegeven dat zo iets niet voor herhaling vatbaar is. De totalitaire democratie is niet ver meer af. Wil Leterme nu zijn hachje en dat van zijn labiele regering redden, dan moet hij hopen dat de francofonen op hun besluit terugkomen en toch weer een belangenconflict inroepen. Veel lost dat echter niet op: dat is uitstel, geen afstel. Het zou veel eerlijker zijn de stemming over B-H/V te agenderen en op 8 mei goed te keuren, Vlaamse meerderheid tegen francofone minderheid, zoals reeds op 7 november 2007 in de Kamercommissie gebeurd is. Het gevolg van een dergelijke stemming zal waarschijnlijk het einde betekenen van de regering Leterme. En dan? Wat heeft Vlaanderen daarbij te verliezen? Deze ploeg hangt met haken en ogen aan elkaar. Elke week is er wel een discussie over wat anders binnen de regering zelf. De voorgestelde plannen van Milquet en Onkelinx worden niet aanvaard door de eigen meerderheid. Verder heeft Europa al laten weten dat de voorgestelde begroting een tekort heeft van 1,4 miljard euro (en dat kan nog meer worden). Als het probleem B-H/V niet wordt opgelost, kunnen er wettelijk geen nieuwe verkiezingen komen. Rest dan nog het "Bye,bye, Belgium", waarbij de francofonen ons de pap in de mond hebben gegeven. Waar wachten we op?
Het departement Justitie staat nog maar eens in een slecht daglicht. Deze keer is er het probleem dat er niet genoeg plaats is voor jeugddelinquenten, waardoor steeds meer straatboefjes niet eens kunnen worden vastgehouden. Ook in deze materie is er een breuklijn tussen noord en zuid, want het zijn hoofdzakelijk Franstalige jonge criminelen die zich de luxe kunnen permitteren, voorlopig althans, ongestraft te blijven herrie schoppen. Heel deze heisa is een zoveelste gevolg van het catastrofaal beleid van Laurette Onkelinx, patrones van de criminelen, die steeds geijverd heeft voor een "zachte" aanpak en zogezegde preventie, die nooit gewerkt heeft. Men gaat nu trachten deze golf van grotendeels allochtone criminaliteit op te vangen door snel snel enkele opvanghuizen klaar te stomen. Eén ervan is de oude gevangenis van Tongeren, waarover ik in een blog ooit geschreven had dat men die beter kon blijven gebruiken in plaats van er een museum van te maken, dat terwijl men elders een tekort aan cellen heeft. --- Tante Laurette stoomt ondertussen lustig verder. Ze zit immers opnieuw in de regering en zet haar afbraakwerk voort, nu dus in de sociale zekerheid en de gezondheidszorg. Haar kankerplan, hoe goed dat misschien ook mag overkomen, is een poging om de goed werkende Vlaamse gezondheidszorg te ondermijnen ten gunste van een Waalse die nog alles te bewijzen heeft. Voorts wil ze zo'n 700 Waalse studenten geneesheer regulariseren, nadat die hun diploma eigenlijk onwettig behaald hebben. Dat is nog het gevolg van het feit dat Vlaamse kandidaat geneesheren sinds een tiental jaren eerst een toegangsexamen moeten afleggen en de Waalse niet. Altijd weer dezelfde eentonige, maar wraakroepende discriminatie van ons, Vlamingen. Sinds twee jaar moeten de Waalse kandidaten nu wél een examen afleggen, maar pas na het eerste jaar. Als gevolg van die zoveelste discriminatie, lopen er zo'n 700 Franstalige artsen teveel rond. Die wil de bitch uit Molenbeek nu regulariseren. De Vlaamse studenten die niét slaagden in hun toegangsexamen hebben weer maar eens pech gehad. Ook dat is België. Laten we er aub mee ophouden, met dat België bedoel ik.
De Gravensteengroep, een groep linkse intellectuelen en kunstenaars die zich achter de gedachte van een verdere regionalisering van dit land schaart, heeft een tweede manifest uitgegeven. Het gaat in feite om een antwoord op nogal wat beschuldigingen uit hetzelfde linkse kamp, dat de mensen van de Gravensteengroep niet solidair genoeg zouden zijn. Het tweede manifest weerlegt dat, al vind ik persoonlijk dat zoiets echt niet moet. Vlaanderen gaat straks nog ten onder aan solidariteit. Leterme kon er zelfs in de aanloop naar zijn regering niet over zwijgen en de vakbonden hebben nog maar eens alles uit hun kas gehaald om, in het vooruitzicht van 1 mei en Rerum Novarum, nog maar eens te beklemtonen dat er in dit land in de eerste plaats solidariteit moet zijn. Solidariteit in België betekent kort en goed dat Vlaanderen moet blijven betalen (zo'n 12 miljard euro per jaar) en dat francofonië moet ontvangen. In verhouding tot het aantal inwoners betaalt Vlaanderen veel meer aan Wallonië dan bv West-Duitsland aan Oost-Duitsland. Met dit verschil dan nog dat het de West-Duitsers zijn die grotendeels de macht in handen hebben en hun solidariteit in de tijd begrenst is. Bij ons niets van dat alles. Vlaanderen wordt verondersteld te blijven betalen tot in der eeuwigheid. Zo'n vier euro per dag per persoon. Reken dat maar eens uit op een jaar tijd voor een huisgezin van vier. En dan maar hopen dat de conjunctuur gunstig blijft en de economie blijft aantrekken. Voor dat laatste is het ergste te vrezen. Het wordt hier de volgende jaren niet beter, integendeel. Dat alles zou nog niet erg zijn, mochten we vanwege de francofonen af en toe eens een merci horen. Dat is er echter niet bij. Integendeel, daar waar ze kunnen, gaan ze dwars liggen om Vlaanderens toekomst te hypothekeren. Zodra er ook maar enig Vlaams initiatief het daglicht ziet, gaan ze op de rem staan, lopen ze naar het Grondwettelijk Hof en schakelen ze Europa en zelfs de Verenigde Naties in. Denk maar aan het afschaffen van de radio- en Tv-taks, de zorgverzekering, het aanpassen van de erfeniswetgeving, de initiatieven in de Rand en zo kunnen we nog even doorgaan. Kortom, solidariteit mag zolang het kan. Het wordt echter hoog tijd dat de transfers in de tijd beperkt wordt (zoals ook bv VOKA, de Vlaamse werkgeversorganisatie al gesteld heeft). Als Vlaanderen de kans niet krijgt zich verder te ontwikkelen, zal het ook de mogelijkheid niet meer hebben solidair te blijven. Het wordt hoog tijd dat onze francofonies dat gaan beseffen.
Tijdens de campagne naar de federale verkiezingen van 2007 speelde het Vlaams Belang niet echt mee. Alles stond in het teken van de zgz "kanseliersverkiezingen" waarbij zelfs Vande Lanotte een kans gegeven werd om toekomstig premier van België te worden (waar is de tijd!). Dat opbod tussen de traditionele partijen maakte wel dat heel wat mensen dachten dat ze voor een van die partijen moest stemmen om de grote problemen in dit land opgelost te krijgen. Ondertussen zullen de meeste van de kiezers, die bv voor Leterme en zijn "goed bestuur" gekozen hebben, wel van hun kater bekomen zijn. Bijna elf maanden na de federale verkiezingen hebben we wel een Belgische regering onder diezelfde Leterme, maar alleen een blinde ziet niet hoe die met haken en ogen aaneen hangt. De lakmoesproef voor Leterme komt er nu al aan, en niet in juni (begroting) of juli (staatshervorming). Brussel-Halle/Vilvoorde wordt waarschijnlijk deze week op de agenda van de Kamer geplaatst en daarover moet dan uiterlijk op 8 mei een beslissing vallen. Er bestaat natuurlijk nog steeds een kans dat het "egeltje" niét op de agenda komt, maar dat zal dan gerekend zijn zonder het Vlaams Belang. Die partij, die haar kiescampagne voor 2009 al heeft opgestart, kan nl nu telkens opnieuw vragen om in de plenaire zitting van de Kamer te stemmen over de aanpassing van die agenda. Daarmee zal het spel op de wagen zitten. Als de traditionele partijen immers B-H/V zouden afvoeren, ook al was het maar tijdelijk, dan gaat dat een gevoelig gezichtsverlies met zich meebrengen. En voor de N-VA een regelrechte afgang. Eén van de redenen, waarom de francofone partijen geen verder beroep tegen B-H/V aantekenden, is trouwens dat ze daarmee tegelijkertijd ook proberen het Vlaams kartel uiteen te spelen. Of dat laatste gaat lukken, zal in de eerste plaats afhangen van Leterme zelf, die zal moeten kiezen tussen het houden van zijn kiesbeloften en zijn (innige) wens om premier van dit kunstmatige land te blijven. Het wordt weer eens een zoveelste beslissende week!
België is nog maar eens veroordeeld door het Europees Hof. Deze keer omdat er na twintig (20!) jaar nog steeds geen uitspraak is in een gerechtelijke procedure over de stortplaats van Mellery. De Belgische Staat moet de uitbater van dat stort 30.000 euro morele schadevergoeding betalen. Het is niet de eerste keer dat België zo'n Europese veroordeling krijgt. In de zaak Beaulieu is dat ook al gebeurd en toen ging het om heel wat meer centen. Maar er is nog meer om te bewijzen dat ons (on)gerecht op niets trekt. Zopas bracht Tony Van Parijs, CD&V-er nota bene en zelf ex-minister van Justitie, een nieuw schandaal aan het licht, dat zijn partijgenoot en huidig minister Jommeke Vandeurzen geen plezier zal gedaan hebben. Het blijkt nu nl dat er, buiten het feit dat de Belgische gevangenissen al overvol zitten, er nog zo'n duizendtal veroordeelden, die straffen hebben gekregen tot drie jaar cel, zo maar vrij rondlopen. Dit zogezegd in afwachting dat ze een elektronische enkelband gaan krijgen. Dat kan vele maanden duren en geeft absoluut geen garantie dat ze dan degelijk zullen gecontroleerd worden. Er zijn niet alleen te weinig cellen, er is ook te weinig personeel om al die enkelbanddragers serieus op te volgen. M.a.w. dit land blijkt op gerechtelijk vlak zo'n beetje een Far-West te worden. Wie een straf krijgt van minder dan zes maanden, wordt niet opgesloten. Wie een straf krijgt tot drie jaar evenmin. Als men later een enkelband krijgt, is de kans dat men ernstig gecontroleerd wordt zo goed als nihil. Jommeke Vandeurzen ("Piske" voor de familie) laat het wel degelijk afweten. De nieuwe gevangenissen, die hij belooft, kunnen er pas over vier jaar staan. Zo lang wordt het dweilen met de kraan open. Het tussentijdse alternatief, de Nederlandse bajesboten, wordt hooghartig afgewimpeld, maar ondertussen maakt dit land zich nog maar eens grandioos belachelijk. --- Het gaat trouwens niet goed met de verstandhouding binnen het Vlaamse kartel en dit alleen niet tussen N-VA-ers en CD&V-ers, maar ook tussen CD&V-ers onderling. Buiten een Tony Van Parijs zijn er nog andere zwaargewichten die zich gepasseerd voelen door boekhouder Leterme. Denk maar aan Eric Van Rompuy en Hendrik Bogaert, om er twee te noemen. Hopelijk houden deze rebellen ook voet bij stuk op 8 mei als de lakmoesproef van B-H/V eraan komt.
Het worden twee spannende weken. In tegenstelling tot wat gedacht werd, hebben de Waalse partijen geen tweede maal beroep aangetekend tegen de uitspraak van de kamer van Binnenlandse zaken van 7 november i.v.m. de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. In concreto betekent het, dat op 8 mei de zaak in de plenaire kamervergadering zal komen, waarbij de Vlamingen de kans krijgen een tweede maal voor de splitsing te kiezen zónder toegevingen. Daardoor zou het kiesarrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde dan ook definitief gesplitst worden. Het resultaat van een dergelijke stemming zal waarschijnlijk wel met zich meebrengen, dat de prille regering Leterme zal vallen. Het wordt dus een spelletje politieke blufpoker, waarbij de Vlaamse partijen hun woord moeten houden en (nog eens) 5 minuten politieke moed zullen moeten tonen. Wat er daarna zal gebeuren is voorlopig bijzaak. Het zou voor CD&V zelfs niet slecht zijn, mocht de regering Leterme vallen. De voorlopige begroting, nog opgemaakt onder Verhofstadt III, klopt van geen kanten en die situatie zal er niet op beteren, nu vast staat dat de Belgische economie het dit jaar veel slechter zal doen. Het was een sprookje te denken dat wij geen last zouden krijgen van de Amerikaanse recessie, de bankcrisis en de steeds maar stijgende voedsel en energieprijzen. De vraag is alleen maar in hoeverre Leterme zelf de zaak zal bekijken en in of zijn partij hem zo maar zou gaan volgen, mocht hij zich aan zijn premierschap zou blijven vastklampen. --- In het licht van bovenstaande is het een meer dan goede zet geweest, dat het Vlaams Belang zijn campagne voor 2009 begonnen is. De partij mag in de huidige politieke constellatie toch niet meespelen en heeft er dus geen belang bij haar energie daaraan te verspillen. Met hetgeen tot 8 mei op het spel staat, krijgt het VB nu een ideale situatie om nog eens voluit te gaan, voor Vlaanderen en tegen België.
Dat Wallonië in het algemeen en de PS in het bijzonder aan elkaar hangt van cliëntelisme, is algemeen geweten. Dat kan echter veel verder gaan dan men zou denken. Zo is bekend geraakt, dat men in bepaalde gemeenten in Wallonië in winkels korting krijgt als men lid is van de PS. De partijkaart als kortingsmiddel! Wie die kortingen alvast niet nodig heeft is Frédéric Laloux, de staatssecretaris in de regering Leterme die na één maand zijn ontslag mocht geven. Hij zetelt nog steeds in de gemeenteraad van Namen, nu wel in de oppositie. Daarbuiten is hij bestuurder bij de Waalse maatschappij voor de watervoorziening en de haven (!) van Namen. Alsof dat niet volstond, is hij ook nog eens voorzitter van de huisvestingsmaatschappij "La Joie du Foyer" en bestuurslid van een andere, met de mooie naam "Le Foyer Jambois". Niet slecht voor een ex-patissier, lid van de partij van de werkman. Eigenlijk heeft Laloux nog geluk dat hij niets te maken heeft met die andere huisvestingsmaatschappij "Le Foyer Namurois". Die is nl zopas in opspraak gekomen omdat ze inwijkelingen uit niet-E.U. landen pas een sociale woning gaf als er een andere huurder uit die landen vertrok. Eigenlijk had die foyer nog gelijk, want op die manier vermijdt men gettovorming, waardoor op een gegeven ogenblik een bepaalde blok of wijk helemaal overspoeld wordt door extreem armen waardoor de problemen er alleen maar erger op worden. In onze politiek-correcte maatschappij mag dat echter niet meer en zeker niet in Wallonië, dat nog maar pas zelf geprotesteerd had omdat Vlaanderen van dergelijke huurders eist dat ze tenminste een poging zouden doen om onze taal te leren, willen ze hier komen wonen. Nu, (min of meer) een taal leren kan iedereen, de herkomst van mensen kan niet veranderd worden. Van talen gesproken - en dan komen we bij een volgende staatssecretaris uit de regering Leterme - daarover kan Olivier Chastel meespreken. De man (MR) werd wereldberoemd in Charleroi, toen hij de wantoestanden in, jawel, de huisvestingsmaatschappijen aldaar ontdekte en openbaar maakte. Als beloning werd hij benoemd, eerst tot staatssecretaris voor de voorbereiding van het EU-voorzitterschap, wat later tot staatssecretaris voor Buitenlandse Zaken. Of de man daarvoor bekwaam was, bleek niet belangrijk te zijn. Einde maart verving Chastel niemand minder dat Karel De Gucht op een informele bijeenkomst van de Europese ministers van Buitenlandse Zaken in het Sloveense Brdo. Daar bleek dat de arme man zo goed als geen Nederlands kon en dat zijn Engels al niet veel beter was. Chastel is nu taalcursussen aan het volgen. Alsof zoiets zo maar op te lossen is op dat niveau. Na meer dan acht jaar kunnen zowel Reynders als Onkelinx onze taal nog niet fatsoenlijk. Maar voor de rest gaat het goed in Wallonië. De Vlamingen mogen alleen niet vergeten op tijd hun solidariteitsbijdrage te storten...
En daar is B-H/V weer! Het begint zo een beetje te lijken op het Voeren-egeltje van vader Eyskens. Die is daar tenslotte over gevallen. Dat zou met Leterme ook nog kunnen overkomen. Het dossier B-H/V komt normaal gesproken vandaag op tafel in het overlegcomité van de zes (6!)verschillende regeringen van dit kunstmatige land. Sinds op 7 november 2007 de kamercommissie van binnenlandse zaken de splitsing heeft goedgekeurd (Vlamingen tegen francofonen, die de zaal verlieten!), is er niets meer gebeurd, buiten het feit dat de Franstalige gemeenschap een belangenconflict had ingediend. Daardoor werd de parlementaire behandeling voor 120 dagen opgeschort. Die 120 dagen zitten er bijna op. Als er geen andere beslissing komt, kan ook het Waals gewest nog zo'n belangenconflict inroepen, maar ergens zal het moeten ophouden. Ten laatste ergens in mei 2009 zal het laatste francofoon beroep tegen de splitsing van B-H/V afgelopen zijn en moet er een definitieve stemming komen in de federale kamer, dus vlak vóór de regionale verkiezingen. De Vlamingen hebben dan de mogelijkheid de splitsing definitief te maken. De tijd speelt dus in ons voordeel. De vraag is nu, of de Vlaamse meerderheidspartijen gaan toegeven of niet. Het is voor Vlaanderen nog altijd beter dat er niets beslist wordt dan dat er weer toegevingen zouden moeten worden gedaan. De kans, dat er niets zal beslist worden, is groot al was het maar omdat de syndicale verkiezingen eraan komen (5 tot 16 mei) en vooral CD&V beducht is voor de reacties bij zijn syndicale ACV-vleugel. Vanavond weten we misschien weer iets meer...
Niet minder dan drie Belgische federale ministers zijn op het ogenblik in "onze" Kongo. Het zou Belgische politiek nieuwe stijl worden: met één stem spreken en dezelfde boodschap verkondigen. Dit was althans het plan van grote baas De Gucht, toekomstig euro-commissaris (enfin, dat hoopt hij toch), die Michelleke had meegebracht. De derde van de drie musketiers is Crembo, de nieuwe minister van landsverdediging. Het plan was dat ze allerlei zaken afzonderlijk zouden afhandelen en daarna samen president Kabila zouden ontmoeten. Ze zouden die man daar nog eens de Belgische wensen kenbaar maken: mensenrechten en anti-corruptie politiek en nog van die dingen. Het is allemaal "lichtjes" anders uitgedraaid. Kabila Jr liet de federale excellenties eerst een dagje in de wachtkamer. Mijnheer was nl pas terug uit New-York en had last van jetlag. Daarna ontving Kabila eerst De Crem alleen, zogezegd omdat het hier om een nieuwe minister ging die voor de eerste keer in deze functie het land bezocht. Daarna mochten De Gucht en Michelleke even snel komen opdraven. Het resultaat van de besprekingen was gewoon ontluisterend. De Chinezen zijn nl de Belgen aan het ondergraven in Kongo. China heeft voor 12 miljard dollar (± 9 miljard euro) aan infrastructuurwerken beloofd en krijgt daarvoor in ruil ruime mijnconcessies, waardoor ze het land mee kan helpen leegplunderen. Voorts blijkt dat de helft van de haven van Matadi, die België, grotendeels met steun van de Antwerpse haven, had gerestaureerd, in concessie was gegeven aan een bedrijf uit de Arabische Emiraten. M.a.w. België, met zijn mensenrechten en alles wat erbij hoort kreeg nul op het rekest. Nu maar afwachten hoe het verder zal lopen. Logisch zou zijn dat ons land, dat al jaren miljoenen (misschien wel miljarden) in het failliete Kongo pompt, nu de vinger op de knip zal houden en Kabila en zijn ontwikkelingsgeld beter elders gaat investeren. De vraag is maar, of dat zal gebeuren.
Groot nieuws dit voorbije weekeinde: Spirit heeft een nieuwe naam. Het linkse overblijfsel van de Volksunie van Schiltz, Maes en Anciaux denkt met een andere verpakking weer mee te kunnen spelen. "Vlaams-progressieven" heet het nu. Alsof dit iets spectaculairs voorstelt. Iedereen die links is, noemt zich tegenwoordig progressief, al betekent het meestal dat hij/zij niét voor verandering is. De ex-spiritisten noemen zich ook links-liberaal, iets dat al evenmin klopt. Er bestaan geen links-liberalen, zoals er ook geen rechts-communisten zijn. De enige partij die zich tegenwoordig in dit land liberaal mag noemen is de Lijst Dedecker. Een Partij zoals Open-VLD, die acht jaar lang het linkse programma van de Waalse marxisten heeft uitgevoerd, kan men bezwaarlijk nog liberaal noemen. Enfin, de Vlaams-progressieven doen maar wat ze niet laten kunnen. Volgend jaar, bij de regionale verkiezingen, zullen we de neuzen kunnen tellen. Het zullen er niet veel zijn en meer dan waarschijnlijk verdwijnt ook Spirit-boegbeeld Ansjovis dan van het ministerieel toneel. Bertje was de uitvinder van de naam Spirit en is, naar het schijnt, helemaal niet gelukkig met de nieuwe naam. --- Zondag, één dag na de naamsverandering, was er het Vlaams Nationaal Zangfeest. Daar waren blijkbaar niet zoveel ex-spiritisten te zien. Anciaux' partij is trouwens niet eens separatistisch. Het was wel hartverwarmend, dat zowel N-VA als Vlaams Belang goed vertegenwoordigd waren en dat de speech van de nieuwe voorzitter er mocht zijn. Leterme zal in juli worden aangerekend of hij zijn Vlaamse beloftes zal houden, anders wordt hij afgeschreven en zal hij en zijn partij volgend jaar de rekening gepresenteerd krijgen. Tenslotte zou LDD ook een Vlaamse partij zijn. Op het zangfeest was er niemand van te zien. Als Dedecker voet bij stek houdt en ook in Wallonië een partij wil oprichten, dan valt de terminologie "Vlaams" er grotendeels weg. Elke verdere beslissing zal dan in overweging moeten genomen worden, net zoals dat nu bij de traditionele partijen het geval is. Zoals de zaken er nu bij staan, zal de Vlaming dus een overvloed aan keuze hebben bij de volgende verkiezingen. Maar eerst is er nog juli 2008.
Het grote Rusland heeft liefst drie ambassadeurs in Brussel: een bij de Europese Unie, een bij de NAVO en een voor België. Dat ben ik eerder toevallig te weten gekomen na een klacht van de woordvoerder van de ambassadeur bij België. De voorbij 3,5 maanden blijken nl liefst zes leden van het Russische diplomatieke korps te zijn overvallen in onze feeststad nummer één. Het ergerlijke aan dezer zaken waren niet alleen de overvallen zelf, maar ook de lakse houding van de Brusselse politie. Het duurde telkens minstens anderhalf uur (!) voor ze ter plaatse was en, na het opmaken van een rapport, werd over geen enkele van die overvallen ook nog maar iets gehoord. "Men zegt dat Moskou een gevaarlijke stad is", wist de woordvoerder nog te vertellen, "maar Brussel is veel gevaarlijker". In Moskou worden de leden van het diplomatiek korps beschermd door een speciale politie-eenheid. Het excuus van de Brusselse politie voor haar slecht functioneren is, dat ze over te weinig manschappen zou beschikken. Theoretisch zal dat wel kloppen, maar in werkelijkheid zijn er in België percentueel meer politieagenten dan in de ons omliggende landen. Specifiek voor wat Brussel betreft, zijn er trouwens buurten, zoals in Anderlecht, waar die politie nog nauwelijks durft komen. Denk maar aan de aanvallen op de lijnbussen in Anderlecht en - vorige week nog - het incident waarbij een politiewagen beschoten werd met een luchtkarabijn. De drie daders werden toen gevat, maar bijna meteen weer vrijgelaten omdat niet kon bewezen worden wie van de drie de trekker had overgehaald... --- In de marge van bovenstaande nog dit: in Antwerpen zou de criminaliteit (weer) gezakt zijn. Er zijn nu nog "maar" 132 criminele feiten PER DAG! Als men weet dat ook daar het opvolgen van misdaden maar met mondjesmaat gebeurt, waardoor slachtoffers een tweede keer de zaak niet eens meer aangeven, dan kan men daar het zijne van denken. En dan maar janken, zoals schepen Van Campenhout, als het Vlaams Belang een website opent om de criminelen aan te duiden. Privacy, mensen, privacy!
De minister-presidenten van twee keer niks, t.t.z. Brussel en Wallonië, allebei lid van de beruchte PS, zijn bevallen van een nieuw idee. Zij willen een federatie Wallonië-Brussel oprichten. In één adem willen ze van Brussel een volwaardig gewest maken, wat meteen ook betekent dat er (weer) extra geld op tafel zal moeten komen. Dat extra geld mag Vlaanderen dan weer leveren, het is altijd hetzelfde liedje. Het wordt trouwens nóg straffer: ondanks het feit dat officieel België, maar in werkelijkheid Vlaanderen, de kosten van zo'n federatie zal mogen dragen, wordt in heel het rapport van Demotte en Picqué het woord Vlamingen niet eens vermeld. Alsof er in Brussel helemaal geen Vlamingen zouden wonen. Echt in de stijl van vóór de Eerste Wereldoorlog: pour les flamins la même chose... Dat Vlamingen in Brussel ongewenst zouden zijn, is een idee dat alleen maar kan komen uit het ziekelijke brein van FDF-racisten als Maingain, maar dat wel door de Franstalige socio's wordt overgenomen. Er is trouwens nog e.e.a. dat fout zit in de voostelling van de zgz nieuwe federatie. Om te beginnen is Brussel de dag van vandaag nog een stad die hoofdzakelijk Franstalig is, in werkelijkheid wordt ze elke dag internationaler. De hoofdtaal bij NAVO en E.U. is al lang niet meer het Frans maar het Engels en buiten het Nederlands wordt in heel wat wijken Lingala, Arabisch, Turks en Pools gesproken. Nog één generatie en Frans zal in Brussel niet meer de hoofdtaal zijn. Zoals de twee Franstalige socialisten zelf aangeven, moet Vlaanderen dus nog maar eens betalen, wat zoveel betekent als de koord aanreiken waarmee het zelf wordt opgehangen. De enige juiste reactie, die ik erover gelezen heb, is dan ook die van Bart De Wever, die zegt dat, als Brussel er alleen is voor de Franstaligen, hij niet inziet waarom Vlaanderen dat (mee) zou moeten betalen. De dag dat Vlaanderen de geldkraan dichtdraait, is het met Brussel amen en uit. Wallonië kan zichzelf nog niet bedruipen, laat staan dat het ook Brussel zou onderhouden. Ge moet maar durven. --- Wie ook durft, is vlijtige mol Rudy Aernoudt. Hij is er voor de zoveelste keer in geslaagd een groep belgicistische ondernemers (waaronder VRT-poenpakker Tony Mary) voor zijn kar te spannen om voor België op de bres te springen. Bij die dames en heren krijgen we voor de zoveelste keer te horen dat Vlaanderen armer zal worden als het zich zou afscheiden. Hebben die mensen dan nog nooit gehoord van de circa twaalf miljard euro die Vlaanderen elk jaar armer wordt in het huidige België? Vlaanderen heeft de sleutel in handen om België open te breken. Wij hebben de werkgelegenheid, wij zorgen voor de export en wij hebben het kapitaal om onze wil op te leggen. Het wordt hoog tijd, dat onze politici dit beseffen en de kans gaan grijpen. Als dat niet lukt, dan maar "bye,bye, Belgium"...
Wie deze rubriek regelmatig leest, weet dat ik al maanden geleden artikels heb geplaatst waarin ik de absurde toestand van het aanmaken van de biobrandstoffen aanklaagde. Ondertussen schijnen ook enkele van onze illustere politici dat ontdekt te hebben. Beter laat dan nooit. Eerst was er Europees commissaris "Loulou" Michel, die vond dat het niet kon dat voedsel wordt opgestookt om er brandstof van te maken. Nu tapt premier Leterme uit hetzelfde vaatje. Vóór deze heren echter tot hun "bekering" zijn overgegaan, waren ze wél voorstanders van het aanmaken van biobrandstoffen. Zij trouwens alleen niet, de Europese gemeenschap heeft zelfs gedecreteerd dat tegen 2020 tien procent van de door ons gebruikte brandstof uit "bio" zou moeten bestaan. De rellen en stakingen als gevolg van voedselschaarste, die we de laatste tijd in verscheidene arme landen hebben meegemaakt, hebben de heren politici nu toch de ogen geopend. De vraag is alleen maar wat er nu verder zal gebeuren. Want ondertussen heeft men de boeren en industriëlen niet alleen warm gemaakt voor de nieuwe brandstof, maar hen zelfs zware subsidies toegekend (zoals trouwens aan heel de groenestroomsector). In België bestaat er zelfs al en "Belgian Biodiesel Board". Het is niet zo dat het in de toekomst óf voedsel óf biobrandstof wordt. Het zou moeten zijn voedsel én brandstof. Alleen moet men stoppen met het absurde verbranden van voedsel (én regenwouden) en de biobrandstof alleen halen uit niet-voedsel en (hout)afval. Er is dus nog aardig wat werk aan de winkel. Tenslotte nog dit. Het is ook niet zo dat men het Westen weer eens een slecht geweten moet aanpraten, omdat we zogezegd niet genoeg doen aan de voedselproductie. Er zijn op de wereld nog enorme landbouwarsenalen die braak liggen en waarop niets ontgonnen wordt. Denk maar aan Afrika, waar men geen tijd heeft om te zaaien en te maaien, maar wél om elkaar een kopje kleiner te maken. Landen die oorlog voeren met elkaar of burgeroorlogen onder elkaar, zou men gewoon helemaal geen voedsel meer moeten toesturen. Nu houden we die bevolkingen in leven zodat ze kunnen blijven vechten. Eens de voedseltoevoer afgesloten naar oorlogsgebieden, zal het vechten daar snel gedaan zijn. Mocht ik voor dergelijk standpunt als racist bestempeld worden, dan zij het zo. Als we nl niéts doen, dan vechten ze over honderd jaar nog in Afrika...
Voor het eerst in 15 jaar kleurt de Belgische handelsbalans weer rood. We voeren dus meer in dan wat we uitvoeren. Vlaanderen treft daaraan geen schuld. Méér dan 80% van de Belgische uitvoer gebeurt door Vlaanderen en dat cijfer zal eerder vergroten dan verkleinen. Sinds de gewesten in 1980 een beperkte autonomie kregen, is Vlaanderen er flink op vooruit gegaan. De werkloosheid, die op dat ogenblik in bijna het hele land ongeveer dezelfde was (8,7/8,9%), ligt tegenwoordig in Vlaanderen op 8,6%. In Wallonië is dit de dag van vandaag 19,1 en in Brussel 20,2 %. M.a.w. sinds Vlaanderen de kans kreeg het heft zelf in handen te nemen, heeft het er werk van gemaakt. Wallonië en Brussel, zijn blijven rekenen op de tussenkomst van de federale overheid en zijn zo achteruit gegaan en nog geen klein beetje. Bovenstaande gegevens komen van de vier (4) planbureaus die dit land rijk is (het federale en drie regionale) en ze bevestigen dat Vlaanderen nood heeft aan een verdere regionalisering, wil het de vooruitgang die het gemaakt heeft, bestendigen. Het ziet er echter niet naar uit dat daar veel van in huis gaat komen, zeker niet onder deze regering Leterme. Uitgerekend gisteren heeft minister van werk Milquet haar beleidsnota openbaar gemaakt en die is alleen maar federaal gekleurd, zoals van madame Millefois te verwachten was. Het duurde trouwens een uur alvorens de pasionaria van links francofonië met haar uitleg kon beginnen. De oppositie pikte het nl niet dat ze het verhaal pas vlak vóór de uiteenzetting gekregen had en niet eens als een gedrukt stuk. De grootste kritiek kwam later trouwens van de Open VLD, een regeringspartner, nota bene, via haar woordvoerder Tommelein op wees dat de nota bij lange na niet ver genoeg ging. Af en toe een verwijzing "via overleg met de deelstaten", is inderdaad maar een doekje voor het bloeden. Op te merken valt, dat er vanwege de CD&V-ers weinig of geen protest kwam. Zijn die door Leterme nu misschien gemuilkorfd? Het is trouwens opvallend dat er binnen de regeringsmeerderheid nogal wat op elkaar geschoten wordt, zonder dat Leterme zich daarover blijkbaar zorgen maakt. Zo wil PS vice-voorzitter Flup Moustache armoedebestrijder Laloux (van zijn eigen partij) uit de regering laten verwijderen. Verder komt de grootste kritiek in de kamercommissie voor Defensie van holle-bolle Flahaut, die, als ik me niet vergis, toch ook nog tot een partij behoort die mee in de regering Leterme zit. In tegenstelling tot de echte temperaturen, heerst er al een behoorlijk verhitte sfeer binnen een regering die nog alles te bewijzen heeft. Misschien toch maar mee pronostikeren bij Zatte Vrienden?
Het ziet er niet goed uit voor Vlaanderen, zeker niet met de evolutie van de regering Leterme. Vooreerst is er de zaak van de BTW op bebouwde gronden, die van 10% registratie naar 21% BTW werd gebracht, waardoor Vlaanderen zo'n 27 miljoen euro per jaar verliest en het bouwen 10% duurder wordt. Volgens Reynders is dat een gevolg van een Europees Arrest van 2001, waarbij natuurlijk de vraag kan gesteld worden, waarom de regeringen Verhofstadt dat indertijd dan niet eerder hebben opgelost. Het is echter nog veel erger. De zaak blijkt nl in februari van dit jaar, onder Verhofstadt III, nog eens overeengekomen te zijn en dat was toen mét het akkoord van Open VLD én CD&V. M.a.w. de huidige Vlaamse meerderheidspartijen wisten toen al dat het zou gaan om een extra transfer vanuit Vlaanderen om in Wallonië de bodem te saneren. De excuses waar Somers en de CD&V nu mee afkomen, zijn dan ook maar alleen bedoeld om het gezicht te redden. En er is nog meer. Tijdens de regeringen Verhofstadt waren er ook akkoorden gemaakt met Oost-Europese landen én met Marokko over het repatriëren van in België veroordeelde criminelen naar hun land van herkomst. Om dat akkoord met Marokko rond te krijgen, was er destijds zelfs een speciale missie naar daar gereisd, onder leiding van Verhofstadt zelf en met Onkelinx. Deze laatste, door het Vlaams Belang niet ten onrechte de beschermheilige van de criminelen genoemd, heeft die wet echter zodanig afgezwakt, dat die veroordeelde criminelen o.m. niet teruggestuurd kunnen worden als ze dat zelf niet willen of wanneer ze hier in België nog familie zouden hebben wonen. Het resultaat van die zoveelste slecht gemaakte wet onder Verhofstadt is, dat er ondertussen nauwelijks 10 (tien!) veroordeelden naar hun thuisland zijn teruggestuurd, waaronder geen enkele Marokkaan... Ondertussen zit Vlaanderen in de hoek waar de klappen vallen. Eerst was er het kankerinitiatief van Onkelinx, gericht op een herfederalisering van de gezondheidszorg, dan de perikelen rond de Vlaamse wooncode, dan het taalgebruik in de Rand met de herrie om de fransdolle burgemeesters, dan het verhaal over de speeltuinen en dat van de zorgverzekering. Het laatste feit is het voorstel van Milquet om de werkgelegenheid weer helemaal federaal te houden, het tegenovergestelde van wat Vlaanderen vraagt. Er komt, voor de zoveelste keer, weer een delegatie uit de Raad van Europa op ons af. Men zou voor minder moedeloos worden. Het ligt er allemaal te dik op, dat dit een zoveelste goed georkestreerd Franstalig offensief is, waartegen in de regering Leterme geen weerwerk wordt geboden door de Vlaamse verantwoordelijken. Wat blijft er nog over van de beloften van 10 juni 2007?
Nadat Vlaams minister-president Peeters een voorstel tot financiële aanmoediging van Brusselse en Waalse werklozen had gedaan om in Vlaanderen te komen werken, werd dit initiatief door de francofonen partijen weggelachen. Nu komt Milquet met eenzelfde voorstel en zou het wél kunnen. Waar zit het verschil? Heel simpel: bij het voorstel Peeters zou de premie betaald worden door de gewesten, bij het voorstel Milquet door de federale staat. M.a.w. de hele materie zou dan gefederaliseerd worden met als gevolg dat het in principe Vlaanderen weer zou zijn dat de rekening mag betalen. Rosetta bis dus, om te verwijzen naar een dergelijk plan van Onkelinx tijdens Verhofstadt I, toen zij minister van werk was. Die Rosetta-wet was nadelig voor Vlaanderen en het voorstel van Milquet is dat ook. Het ligt er trouwens vingerdik op dat de regering Leterme streeft naar een herfederalisering van dit land. Ook het nieuwe kankerplan van Onkelinx gaat daar naartoe. Tenslotte is Leterme zelf gewonnen voor samenvallende verkiezingen, wat ook zal leiden tot herfederalisering. Zijn eigen partij mag daarmee dan wel niet akkoord gaan (de N-VA zeker niet), maar de eerste officiële afkeuring van deze gang van zaken moeten we nog altijd horen. Diezelfde Leterme werd zopas nog op de rooster gelegd door een Franstalige journalist van een Europees weekblad. De man wou weten hoe het nu zat met het feit dat anderstaligen verzocht worden tenminste de moeite zullen moeten doen om Nederlands te willen leren, als ze een sociale woning in Vlaanderen willen krijgen. Leterme zat erbij en keek erna, zonder echt op de kern van de zaak in te gaan. Erg ontluisterend voor een man die diezelfde wet nog heeft goedgekeurd toen hij Vlaams minister-president was. Goed bestuur is één zaak, een beetje Vlaamse moed zou ook wel mogen.
Gisteren en vandaag zijn er verkiezingen in Italië. Op het ogenblik, dat ik dit schrijf, is het nog niet duidelijk wie er zal winnen. Ik denk dat - wie er ook wint - het ook daarna niet duidelijk zal worden. Italië blijft een politiek rampgebied. Het is nog best te vergelijken met hun toren van Pisa. Die staat ook al eeuwen scheef, maar hij valt niet. Silvio Berlusconi blijkt voorlopig de beste kansen te hebben. Na de ramp met de linkse Prodi-regering lijkt dat ook vrij logisch. Zo'n regering met 9 partijen, waarbij dan nog anarchisten en echte communisten, was van bij de start al ten dode opgeschreven. Als pluspunt heeft Berlusconi trouwens het feit, dat hij de enige is, die er na de Tweede Wereldoorlog in geslaagd is een regering zijn hele legislatuur van vijf jaar te laten uitdoen. Hoe het ook afloopt, Italië staat voor enorme problemen. Buiten de moeilijkheden die op het ogenblik de hele wereld kent: de financiële crisis, het voedseltekort en de hoge prijzen voor grondstoffen en energie, zitten de Transalpijnen nog met enkele specifieke problemen. Er is het echte schandaal rond de vuilnisophaling in en rond Napels, waarvan niemand weet hoe en wanneer het zal zijn opgelost. Zelfs als er een oplossing zou komen, dan zal het nog jaren duren vooraleer de gevolgen ervan zullen verdwenen zijn. En dan is er nog hun vliegend faillissement, Alitalia. Daarvoor denkt Berlusconi een Italiaanse oplossing te hebben, al ziet niemand in de sector in hoe dat zal moeten gebeuren. Een maatschappij die te groot is en schulden maakt (1 miljoen euro per dag!) kan alleen maar gesaneerd worden door kleiner en zo efficiënter te worden. Wij hebben het hier in België aan de lijve moeten ondervinden met Sabena. In Italië zal dat niet anders gebeuren, maar voor het zover is, zal er nog veel miserie heersen. Italianen, het blijft een volk apart. Ik heb er negen jaar gewoond. Het was en is mijn tweede vaderland, maar ik sta er nog steeds verwonderd naar te kijken als ik zie wat zich daar allemaal afspeelt, ook op politiek gebied. Het blijft een mengeling van inventiviteit, hartstocht en commedia dell'arte.
Jean-Jacques De Gucht, zoon van, werd op 10 juni ll met liefst 60.000 stemmen verkozen op de senaatslijst. Jong, knap en het voordeel van een bekende familienaam. De knaap was op dat ogenblik nog bezig met zijn eindexamens, stel u voor. Daar houdt het trouwens niet mee op. Jean-Jacques (erg Vlaams klinkt het allemaal niet) werd ondertussen opgenomen in het partijbestuur van de Open VLD. Daarbij zijn nogal wat vragen te stellen. Om te beginnen maakt niemand mij wijs dat een jongeman van 24 enige ervaring kan hebben om een politieke partij mee te leiden, zelfs niet als "zoon van". Denk maar aan wat Freya Van den Bossche overkomen is en die was zelfs iets minder jong). De vraag is alleen in hoever J.J. die verkiezing aan zichzelf te danken heeft. Om dat te kunnen verrechtvaardigen, zal hij bijna verplicht zijn zich te profileren, met het gevaar dat hij zich gaat verbranden. Met zijn eerste voorstellen i.v.m. de wijziging van de euthanasiewetgeving is het al bijna zover. Wat kan een knaap, die nog ruikt naar de schoolbanken, in Gods naam (c'est le cas de le dire) in te brengen hebben in zo'n ethisch debat? Het doet eerder denken aan een kreet van "weg met de oudjes, opgeruimd staat netjes". --- Bij die euthanasievoorstellen kreeg broekie De Gucht trouwens de steun van een andere blauwe welp, nl Mathias De Clercq, kleinzoon van Willy. Ook bij deze legde de familienaam geen windeieren. De knaap was al schepen van de stad Gent en werd ook verkozen tot volksvertegenwoordiger. Om te tonen hoe belgicistisch hij is, legde hij de eed af in beide landstalen. Vlaanderen heeft van hem zeker niet veel te verwachten. Inzake euthanasie komt bij die Mathias trouwens de opmerking, dat grootvader Willy (én diens vrouw) momenteel allebei zijn opgenomen in een rust-en-verzorgingstehuis. Ik zal daar maar niet verder op ingaan, zeker? Kortom, zo te zien kiest de Open-VLD voluit de kaart van de jeugd, wat op zichzelf niet slecht is als men tenminste weet voor wat men wie moet gebruiken. Of is het de bedoeling dat oudjes zoals Decroo nu verwittigd zijn en ook beter opstappen? Het orakel van Brakel zal er niet gerust in zijn...
Er was deze week weer heel wat te doen i.v.m. de zogeheten koffieshops in de Limburgse grensstreek met Nederland. In werkelijkheid gaat het gewoon om drugshandel, in de eerste plaats van cannabis, maar er zal ook wel wat anders versjacheld worden. Heel dat drugsgebeuren in Nederland is één grote schijnheiligheid, maar niemand blijkt er het kwaad met de wortel te durven aanpakken. De enige oplossing voor het probleem is de (Nederlandse) wet zodanig aanpassen, dat drugs er helemaal verboden worden, zoals in de meeste andere landen gebeurt. Al dat gerommel in de marge lost niets op. Het is trouwens hemeltergend, als men hoort dat sommige mensen, politici inbegrepen, nog steeds durven stellen dat soft drugs niet gevaarlijk zijn. Het drama van de twee "onder invloed" rijdende Roemenen, die een moeder met haar dochter en twee vriendinnetjes de dood injoegen, lijkt weeral vergeten. Cannabis leidt niet alleen tot verslaving (én tot het gebruik van hard drugs), het is ook gewoon ongezond. Zopas verscheen er in de krant nog een brief van een longspecialist uit hetzelfde Limburg, die vertelde dat de symptomen van emfyseem (de zgz blaasjesziekte), die bij tabaksrokers verschijnen na 20 tot 40 jaar, bij cannabisgebruikers al te zien zijn na 5 tot 10 jaar. De binnenste longblaasjes zijn dan al uitgebrand... Het probleem zou dan ook niet moeten zijn, naar waar die koffieshops moeten verhuizen. Die shops moeten gewoon verdwijnen én men moet veel strenger de dealers en kwekers straffen, zodat ze tweemaal zullen nadenken er nog mee te beginnen.
Jommeke Vandeurzen is in actie geschoten. De man, die tante Laurette op Justitie moet doen vergeten, heeft zijn eerste belangrijke daad gesteld. Op vraag van het parket van Dendermonde, heeft hij aan de voorzitter van het Europees parlement gevraagd de onschendbaarheid van Euro-volksvertegenwoordiger Frank Vanhecke op te heffen. Die zou nl verantwoordelijk zijn voor de uitgave van een lokale Vlaams Belang krant in Sint Niklaas , waarin allochtonen ten onrechte beschuldigd werden van grafschennis. Tot daar het officieel relaas. De werkelijkheid, zoals dat meestal gebeurt als men het VB aanvalt, is "lichtjes" anders. Dat artikel is inderdaad verschenen, maar de auteur ervan is niet alleen bekend; die had zichzelf ondertussen al spontaan aangeboden bij het parket. De wet zegt, dat een verantwoordelijk uitgever volgens de Belgische Grondwet niet veroordeeld kan worden als de auteur bekend is. Het Vlaams Belang had ondertussen de fout trouwens toegegeven en een rechtzetting verspreid. Maar barbertje moet hangen. Vandeurzens woordvoerder mag dan nog zeggen dat Jommeke hier alleen als doorgeefluik fungeert. In zijn functie zou hij, meer dan wie ook, moeten weten dat hij geen opheffing van een onschendbaarheid moet vragen, als al op voorhand geweten is dat de beschuldigde vrijuit zal gaan. Die zaak komt later als een boemerang terug. Ook in het Europees parlement zou men dat moeten weten. Halfweg maart had Europees commisaris Olli Rehn nog gezegd, dat er "in een normale Europese democratie over politieke kwesties gediscussieerd wordt in het parlement en niét in de rechtbank" (mijn blog van 18.03). Heeft Vandeurzen niets anders te doen? Eerder deze week had hij zijn plannen voor Justitie voorgesteld. Daarin was o.m. sprake van het bouwen van nieuwe gevangenissen om het tekort aan cellen op te vangen. Vóór zo'n nieuwe gevangenis er zal zijn, zijn we minstens vier jaar verder (planning, aanvraag, bouwen en afwerken). Zelfs als de regering Leterme zijn tijd zou uitzingen, dan zal Jommeke de inhuldiging van "zijn" eerste gevangenis in deze legislatuur niet meer meemaken. Kortom, bij de Belgische Justitie valt niet veel eer te rapen. Dan het maar doen op de gemakkelijke manier: het Belang koeioneren. Arm Jommeke!
