In het laatste nummer van 'Doorbraak', het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging, verscheen een interessant artikel over Vlaanderens 'staatsschuld'. Het gaat over de periode 2006-2010. Daaruit blijkt, dat Vlaanderen en Brussel voor die periode een overschot op de primaire saldi hadden van respectievelijk 41,43 en 4,19 miljard, terwijl Wallonië voor dezelfde periode een tekort had van 21,19 miljard. Dat laatste een cijfer om even stil van te worden. Stel nu dat België na 2010 zou gesplitst zijn, dan volstonden bovenstaande cijfers echter niet, want er moet ook rekening gehouden worden met de staatsschuld, die feitelijk zou moeten berekend worden a rato van wie ze gemaakt heeft. Zo zit België echter niet in elkaar. Hier gebeurt die verdeling op basis van het aantal inwoners, zonder rekening te houden met wie de schulden gemaakt heeft. Dit heeft als pervers gevolg, dat het gunstig uitvalt voor wie schulden heeft (Wallonië) en ongunstig voor wie overschot heeft (Vlaanderen). Altijd hetzelfde communautaire liedje, met Vlaanderen als betalende en Wallonië als ontvangende partij. Maar zelfs als we beide berekeningen samenvoegen zoals hierboven geschetst, dan houdt Vlaanderen nog 6 miljard euro over. Brussel zou dan 2 miljard (2.000 euro per inwoner) schuld hebben en Wallonië 41 miljard (11.700 per inwoner!). In het licht daarvan gezien zouden de Brusselaars oerdom moeten zijn om met dat verpauperde Wallonië verder in zee te gaan, het zgn 'WalloBrux'. In een confederatie met Vlaanderen zou het Brussels gewest immers nog altijd overschot hebben. Om even over na te denken.* Tenslotte nog dit: bovenstaande berekeningen komen niet van de N-VA of het VB, maar uit een studie gemaakt door de Waalse economen Lannoy, Mulquin en Mignolet ('Transferts interrégionaux belges: quelques considérations arithmétiques et les réalités).
* In de discussies die daarover bijna dagelijks in onze media gevoerd worden, wordt door de belgicisten steeds herhaald, dat de Vlamingen voor Brussel geen oplossing hebben. Dat klopt niet. Buiten de voorstellen uit het boek van Annemans en Utsi ('De ordentelijke opdeling van België), kan men van Brussel ook een meertalig gewest maken, dat een confederatie aangaat met Vlaanderen. Daarbij blijft Vlaanderen eentalig Nederlands en het Nederlands één van de talen in het Brusselse gewest, op gelijke voet met de anderen (bv Frans, Engels en Duits).
