Ik vraag me al een paar dagen af, of ik überhaupt nog iets zou schrijven over de gemeenteverkiezingen. Wat kan ik nog toevoegen aan de tsunami van nieuws en nieuwtjes waarmee onze media ons al enige tijd overspoelen en waarvan geen einde schijnt te komen? Toch even een poging om nog iets min of meer origineels te vinden.
Om te beginnen tonen zelfs deze lokale verkiezingen aan, dat wij in een land met twee werelden leven. In Wallonië waren het inderdaad lokale verkiezingen, in Vlaanderen zijn ze boven dat niveau uit gestegen en stonden ze in het teken van 2014, wanneer de moeder aller verkiezingen (voor Vlaanderen althans) er aankomt en waarvoor de campagne nu al begonnen is. Vlaanderen en Wallonië zijn twee aparte landen, die steeds verder uit elkaar groeien, niet alleen qua politieke ingesteldheid en visie, maar ook qua richting. Wallonië wordt steeds linkser, Vlaanderen steeds rechtser. Het etiket 'Belgisch' spreekt alleen nog tot de verbeelding van de supporters van de nationale voetbalploeg. Een ploeg die - nota bene - nog in hoofdzaak wordt rechtgehouden door halve en hele ex-Afrikanen...
Een tweede opmerkelijk feit is de heisa die men maakt omdat hier en daar een partij, die in de gemeente de meeste stemmen behaalde, toch niet de burgemeester kan leveren, omdat de verenigde oppositie er in slaagt de meerderheid te halen. Dat noemt men elders democratie, hier schijnt men dat niet meer gewend te zijn. Hier moet gefoefeld worden, uitzonderingen worden gemaakt, veto's gesteld, grendels en evenwichten worden nageleefd. De democratische meerderheid is 50+1. Dat zijn we blijkbaar vergeten en zo komt het dat Vlamingen in dit land lijdzaam blijven ondergaan dat men hier met 51% geen meerderheid heeft, zelfs niet met 60%, zoals dat op federaal vlak gebeurt. Gelukkig geldt dit (nog) niet op gemeentelijk niveau.
Ik zie trouwens niet in waarom men zoveel misbaar zou maken omdat bv een Stefaan Declerck op die manier aan de kant is gezet. De toekomst hoort de quicky's, niet de watjes. Ik verkneukel me er ook in dat tante Laurette het in Schaarbeek weer niet gehaald heeft. De rode furie (ik zal maar beleefd blijven) had zes jaar geleden een fictief officieel adres genomen in de ezelsgemeente, de meest bevolkte van het Brusselse gewest, om daar eens snel burgemeester te worden (haar vast adres heeft de proletaria in Lasnes, de duurste gemeente in Wallonië). Het strafst van al is echter de onttroning van de imam van St. Jans Molenbeek, Philippe Moreaux. Flup Moustache, 72 en getrouwd met een moslima van 36 werd na twintig jaar nurgemeesterschap door de verenigde oppositie afgezet. Inch Allah!
Tenslotte zou ik bij de lijst van de verliezers er nog eentje willen vermelden die dacht dat ook voor hem de 'sky the limit' was: Jean Jaques De Gucht, zoon van. Speciaal verhuisd naar Aalst om het daar eens te gaan regelen, werd zijn lijst er weggespoeld door de N-VA, die daar werd aangevoerd door een ex-liberaal die voor J-J plaats had moeten ruimen. Hopelijk komt hiermede een einde aan de politieke incest die nepotisme heet en die al te lang in Vlaanderen hoogtij viert.
|
