|
Het kernkabinet is sinds gisteren met vakantie. De bedoeling was nog snel enkele belangrijke beslissingen te nemen, maar daarvan is niet veel in huis gekomen. De uitzondering was de nieuwe politiehervorming die wél werd goedgekeurd, maar dan wel de versie Milquet, niet die van madame De Bolle, wat helemaal geen verrassing was (baas boven baas). Ondertussen is het benoemen van een hele reeks topambtenaren nog maar eens op de lange baan geschoven, nu tot einde augustus, al is ook dat niet zeker. Er zouden al lang tientallen topambtenaren benoemd moeten worden (sommigen spreken zelfs van meer dan honderd) en dat wil maar niet lukken. Bij die tsunami aan 'postjes', want daar gaat het om, zitten ook die van de hervormde (misvormde?) NMBS, van Belgocontrole, Brussels Airport, om er maar enkele te noemen en voor elk van die instanties zijn door een headhunterbureau reeds vijf kandidaten voorgesteld. Het lijkt wel een multiple choice programma. Het probleem is typisch Belgisch: die jobs moeten verdeeld worden onder de partijen die de meerderheid in de federale regering uitmaken en dat gebeurt naar aloude slechte gewoonte niet volgens bekwaamheid, maar volgens hun partijkaart. Door het feit dat er al zes partijen in de huidige federale regering zitten en men haast verplicht is ook de groenen iets te gunnen als dank voor hun collaboratie bij de zesde staatshervorming, wordt dit een bijzonder lastige karwei.
Men zou er
haast mee kunnen lachen, met als excuus dat er ondertussen op politiek vlak
toch e.e.a. is gebeurd: Het eenheidsstatuut, de hervormingen bij justitie, de
begroting en de zesde staatshervorming op zich. Jammer genoeg worden deze
prestaties van Di Rupo en Co stuk voor stuk bekritiseerd omdat ze niet goed
genoeg zouden zijn. Dat laatste zal wel kloppen, als men weet dat vakbonden en
werkgevers het eenheidsstatuut anders interpreteren, dat de Vlaamse advocaten
de gerechtelijke splitsing van B-H/V niet aanvaarden en dat de begroting voor
2014 helemaal nog niet klopt (en die moet vóór eind oktober bij Europa klaar
liggen).
Dan maar
wachten dus tot na de vakantie. Voor het kernkabinet wordt dat eind augustus, voor
het parlement ergens in september en de normale start van het nieuwe
parlementaire jaar zal, zoals steeds, in oktober plaats vinden. Dan zijn we nog
een kleine acht maanden verwijderd van drie gelijktijdige verkiezingen,
waardoor een sereen debat over wat ook onmogelijk zal worden. Ook de democratie heeft blijkbaar haar grenzen...
|
