|
Over de uitspraken van Siegfried Bracke, oud VRT-journalist en N-VA
boegbeeld van de niet zo Vlaamse flank van de partij, dat zijn partij in de
verkiezingscampagne naar mei 2014 de economie boven de confederatie zal stellen
en eventueel toch in een federale regering zal stappen zonder voorafgaand
communautair akkoord, zal nog wel een aardig stukje gepalaverd worden. Alhoewel
Bart De Wever er snel bij was om e.e.a. te relativeren, gelooft de partij er blijkbaar
niet (meer) in dat het straks die confederatie erdoor zal kunnen krijgen en dat
is niet zo verwonderlijk. Om dat immers te bereiken zullen de V-partijen
volgend jaar over een volstrekte meerderheid moeten beschikken en dat blijft
verre van zeker, ook als men bereid zou zijn dat trapsgewijs te doen. In dit
land is nu eenmaal alles communautair, van de economie tot zelfs het voetbal.
Er bestaat dan ook geen mogelijkheid het communautair te splitsen met een
economie die op apengapen zou liggen. Het heeft allemaal met elkaar te maken. Het
is een en/en verhaal. Voor de partij komt het er dan op aan in de eerste plaats
te zorgen zoveel mogelijk stemmen te behalen en daarna te zien wat ze ermee zal
kunnen aanvangen.
Wie bij zon scenario verweesd achter blijft is de overtuigde Vlaamsnationalist,
zeker hij/zij die het Vlaams Belang ingeruild had voor de N-VA. Dat hoeft geen
ramp te zijn. Zoals de N-VA vroeger voor veel Vlamingen een alternatief was
voor het VB, zo zal de partij van Annemans en Co nu steeds uitdrukkelijker een
alternatief worden voor de N-VA. Laat de partij van De Wever maar eens proberen
zoveel mogelijk zgz gematigde Vlamingen warm te maken voor hun economisch
programma en het Vlaams Belang diegenen terugwinnen die dit land gesplitst
willen zien, al dan niet via e.o.a. vorm van confederatie. Mochten beide
partijen in hun opzet slagen en de V-partijen in mei 2014 samen een volstrekte
meerderheid halen, dan volgt pas de echte lakmoesproef na de verkiezingen. Als
de N-VA ook dan geen gebruik van maakt van één Vlaamsnationale meerderheid, dan
zal ze de geschiedenis ingaan als de Volksunie bis en zullen wij een kruis
mogen maken over onze Vlaamse verzuchtingen.
Het wordt bijna dagelijks bewezen dat België voor Vlaanderen geen
meerwaarde betekent. De Vlaamse optie moet dan ook een en/en verhaal worden, een
gezonde economie én onafhankelijkheid, geen en/of.
|
