Waarschijnlijk wakker geschud door het treinongeval bij Remersdaal,
waarbij duidelijk nog maar eens een zwak punt van de Antwerpse haven en, bij
uitbreiding, van heel Vlaanderen, werd blootgelegd, heeft Kris Peeters zowel
meerderheid als oppositie in het Vlaamse parlement opgeroepen om voor één keer
eens eendrachtig achter het Vlaams regeringsstandpunt te staan i.v.m. de
voorzetting van de werken aan de Antwerpse Oosterweelverbinding. Meer bepaald
wil hij ervoor zorgen dat de tijdelijke vennootschap Noriant, die de werken
voor het Lange Wapperproject al zo goed als toegewezen had gekregen, tenminste
dié werken al mag uitvoeren die in het oude en nieuwe plan dezelfde zouden
blijven. Dat nieuwe plan moet echter nog wel worden goedgekeurd, zodat het nog
altijd niet zeker is of de voorgestelde trajecten wel dezelfde zullen blijven.
Als Noriant die werken niét mag uitvoeren volgt er nl meer dan waarschijnlijk
een miljoenenclaim die de volgende Vlaamse regering zal moeten betalen, wie daar dan ook deel van moge uitmaken.
Peeters heeft echter wel gelijk, daar
waar hij álle partijen oproept in deze zaak voor één keer solidair te zijn. I.v.m.
de Oosterweelverbinding hebben ze allemaal immers boter op hun hoofd: N-VA
en Open VLD omdat ze het been niet hebben stijf gehouden, SP.a en Groen omdat
ze kazak gedraaid hebben na een referendum dat niet eerlijk verlopen is en
zelfs het Vlaams Belang, dat in deze zaak alleen maar de belangen van zijn eigen Antwerpse
stadgenoten heeft verdedigd, terwijl de buurtbewoners, die de Ring meer
gebruiken dan de stadsbewoners, niet mochten meestemmen.
De haven van Antwerpen is niet alleen
van de Antwerpenaars, maar van de hele regio. Projecten zoals de IJzeren Rijn,
de Oosterweelverbinding en bv het vliegveld van Deurne belangen heel Vlaanderen
aan. Bij betwistingen met andere regios, landen of met Europa is het zaak dat
álle Vlamingen daarvoor samenwerken, zeker in crisistijden zoals deze die we nu
meemaken, waarin records gebroken worden inzake ontslagen en faillissementen*.
Het gaat daarbij niet alleen om de politieke partijen, maar ook om het zgz
middenveld en de vakbonden. Als men leest dat een internationaal bedrijf als de
chemiegroep Lanxess (een afsplitsing van Bayer), die met vier fabrieken in het
Antwerpse moet herstructureren wegens de crisis, het van haar 8.000 Duitse medewerkers
kan gedaan krijgen dat die 3% inleveren, terwijl onze vakbonden een
loonsverhoging van 4% vragen, dan vraag ik me af waarmee we bezig zijn. De
haven van Antwerpen zou de komende jaren zon 4.400 vacatures hebben, maar bij
dergelijke acties zal dat straks misschien niet meer nodig zijn
* In september 2013 ging er hier elke 33
minuten een bedrijf over de kop. T.o.v. vorig jaar steeg het aantal
faillissementen met 12%. Er waren in september ook bijna 10% meer niet
werkende werkzoekenden dan in dezelfde maand van 2012
|