|
De afloop van het zgz ‘vvv-congres’ van de N-VA was voorspelbaar. De partij heeft de wind in de zeilen, volk genoeg dus en zo beheerst ze al maanden de politieke agenda in Vlaanderen. De kritiek erop vanwege de traditionele Vlaamse partijen snijdt geen hout, omdat die partijen mede verantwoordelijk zijn voor alles wat er in dit landje zoal fout is gelopen. Hun laatste blunder was mee te gaan met een door de PS gedomineerde regering die het dan nog moest doen zonder meerderheid in Vlaanderen. Op die manier werd de theoretische meerderheid nog maar eens een politieke minderheid en dat is de dag van vandaag niet meer te verkopen in een steeds openere wereld die bulkt van de gedigitaliseerde communicatie en de sociale netwerken.
Daarmee is echter niet alles koek en ei en is ook niet alles gezegd. De overtuigde Vlaamsnationalist blijft op zijn honger zitten, grotendeels omdat de onafhankelijkheid van onze regio nog steeds veraf lijkt en het confederalisme nog alles te bewijzen heeft. Toch denk ik niet dat er op dit ogenblik een andere weg is en dat we met zijn allen meer pragmatisch moeten denken. Dat laatste houdt in, dat de N-VA, al dan niet met het VB, er in de eerste plaats voor moet zorgen op 25 mei genoeg stemmen te halen, meer dan de 30% waarover men het nu heeft. Dat wordt een heikele klus, omdat men een deel van die stemmen zal moeten halen bij niet zo overtuigde Vlamingen die er, jammer genoeg, nog steeds in grote getale zijn. Dat laatste kan niet door hen voor te spiegelen dat de onafhankelijkheid voor morgen zal zijn. Daarom dat een partij als de N-VA eigenlijk wel verplicht is een deel mensen aan te trekken die niet direct als Vlaamse beeldstormers bekend staan. Denk maar aan Bracke, Parys, zelfs van Overtveldt. Het is pas als blijkt dat de V-partijen in het Vlaamse parlement, waar ze geen last hebben van francofonen, ‘incontournable’ worden (niet politiek te vertalen dat woord!), dat na 25 mei de kaarten zullen kunnen geschud worden. Zoals Van Overtveldt, die ik zeer waardeer, het al eens gezegd heeft: ‘We moeten in de eerste plaats realist blijven’. Dromen mag, maar het zal voor later zijn.
|
