|
Zoals men weet zal men op 25 mei niet meer kunnen stemmen voor de Senaat. I.p.v. deze nutteloze instelling dan op te doeken en zo veel geld uit te sparen, heeft men er een nieuwe praatbarak van gemaakt, bevolkt door mensen die door de partijen zullen kunnen worden aangeduid, naar gelang het aantal zetels in de Kamer. Deze nieuwe senaat, die slechts acht keer per jaar bijeen zal komen – maar toch nog zo’n honderd miljoen euro per jaar zal kosten – zou zich in eerste instantie bezig houden met het bespreken van toekomstplannen. Zo worden ze wel niet genoemd, maar in de praktijk zal het daar op neerkomen. Een van die plannen is de federale kieskring, een dada van heel wat belgicisten met heimwee naar het unitaire België, die maar niet wil wijken. Momenteel is men bezig een commissie daarvoor samen te stellen.
De N-VA, die dit particratie spelletje meespeelt, had voorgesteld dat zij in de Senaatscommissie zou vertegenwoordigd worden door professor Hendrik Vuye, de grondwetspecialist die les geeft aan de universiteit van Namen. Sinds de man kandidaat is op de N-VA Kamerlijst voor Vlaams Brabant, heeft hij al heel wat kritiek moeten slikken vanwege francofone politici en journalisten die hem liefst van al in Namen weg zouden willen hebben. Dat het (nog) niet zover is kunnen komen, dankt Vuye aan de steun die hij daar aan ‘zijn’ universiteit ontvangt van leerlingen en collega professoren, zeker niet van steun vanuit Vlaanderen.
Vanuit dat Vlaanderen krijgt Vuye nu zelfs kritiek vanwege de SP.a, tot nader orde nog altijd een Vlaamse partij, al zou men daar soms wel eens aan beginnen te twijfelen. Die wil nl niet dat Vuye deel uitmaakt van die senaatscommissie, juist omdat hij op 25 mei op die N-VA lijst staat. M.a.w. de Vlaamse socialisten huilen nog maar eens mee met de francofone wolven. Het werd zelf hilarisch, toen bleek dat er op hun eigen verkiezingslijst ook iemand stond die in die commissie zou zitten, nl Els Witte, ook al een professor, die ooit nog voorzitter was van de raad van bestuur van de VuurRodeTv en die nu ook aan dat plaatsje binnen die commissie zal moeten verzaken.
Kortom, onze socio’s blijven zich belachelijk maken, grotendeels omdat ze de Waalse familie achterna blijven lopen. En dat alles, deze keer, voor een bespreking van een item dat nooit verwezenlijkt zal worden. Het lijkt me zo’n beetje die Byzantijnse discussie over het geslacht der Engelen. Daar is men ook nooit uit geraakt.
|
