|
Ik kom even terug op mijn blog van eergisteren over dat Belgische offensief in De Standaard. Blijkt dat die Sinardet en Co niet de enigen waren die werden ingeschakeld om België via die krant weer federaal te promoten. Er heeft vorige week in dezelfde Standaard ook een uitgebreid interview gestaan met Bruno De Wever, broer van en evenals Bart historicus, maar daarmee lijkt elke verdere vergelijking uitgesloten. In elke familie is er wel een dwarsligger, een zgz ‘zwart schaap’ en bij de De Wevers blijkt dat ‘den Bruno’ te zijn. De man is wel hoogleraar aan de Universiteit van Gent en heeft nog een hele waslijst andere bestuurstaken en hobby’s. Vlaamsgezindheid is daar echter niet bij, eerder het tegendeel. Waarschijnlijk als gevolg van de frustratie een broer te hebben die hem, ondanks al zijn titels en bevoegdheden, helemaal overschaduwt. Gelukkig voor hem is daar nog De Standaard.
Volgens ‘den Bruno’ zou België een meerwaarde hebben, omdat er zoveel compromissen worden gemaakt, is België een functionele en transparante staat die zijn legitimiteit haalt uit het democratische gehalte van zijn beslissingen en zou het land best uitgerust zijn voor de superdiversiteit die we de dag van vandaag meemaken. En zo gaat de man maar door. Bij ons noemen ze dat ‘rijp voor Geel’.
Men zou eerder kunnen spreken van superabsurditeit zoals hij zich dit land voorstelt. In tegendeel tot ‘zijn’ België, is dit een ondoorzichtelijk land met o.a. bijzondere meerderheden, gemeenschapscommissies, alarmbellen en -procedures, belangenconflicten, pariteiten, bilaterale benoemingen, een gesplitst integratiebeleid, de laagste Europese pensioenen, de hoogste belastingen en zo zou men even kunnen doordraven. Dat die Bruno zo op de automatische piloot doordraaft tot in het absurde, is zijn zaak. En dat een blad dat zichzelf kwaliteitskrant noemt zo iemand een interview van drie bladzijden geeft, is er ver over.
---
De Tijd, misschien wel het enige dagblad in Vlaanderen waarin men politiek en economie nog rationeel bekijkt en becommentarieert, reageerde er in haar editie van dinsdag trouwens op door te stellen dat men met belgicisme hier geen verkiezingen wint. De krant wees ondermeer op de mislukte poging van Verhofstadt bij de verkiezingen van 2007, toen die ook opteerde voor een federale kieskring – dat nu stilaan het stokpaardje van Don Quichote Calvo* is geworden - en die verkiezingen verloor. Ze had er ook Omer Vanaudenhove bij kunnen halen die, als oprichter van de PVV**, ooit een verkiezing verloor door in de verkiezingscampagne met de Belgische vlag te staan zwaaien. Opmerkelijk genoeg zijn het ook nu de liberalen die dat oude België blijven verdedigen. Die masochisten zullen het blijkbaar pas leren als ze met de kiesdrempel geconfronteerd zullen worden!
* De echte Don Quichote vocht tégen, Don Calvo vóór de windmolens!
** Die afkortingen werden in Vlaanderen het synoniem van ‘Pest Voor Vlaanderen*.
|
