|
‘De wereld is om zeep. Er gebeuren rare dingen rondom mij. Helemaal om zeep en het Laatste Oordeel kan niet ver meer zijn’, zong Urbanus destijds. Nu, ja, helemaal om zeep is hij momenteel allerminst, maar er gebeuren toch wel rare dingen.
Zo blijkt de euro op dit ogenblik ongeveer evenveel waard te zijn als de dollar. Toen ze met de gemeenschappelijke Europese munt begonnen, was die ongeveer 40 oude Belgische frankskens waard en de dollar maar 30. Een fameuze inzinking nu dus, dat terwijl de politiekcorrecte wereld voorspelde dat de dollar aan waardeverlies zou lijden na de verkiezingsoverwinning van Donald Trump. De markten, beurzen en banken geloven eerder het tegendeel en dat heeft ook te maken met het feit dat de zakenwereld eerder gelooft dat het slechter zal gaan met de Europese Unie.
Ook met de afloop van de Brexit blijft het koffiedik kijken. Komt die er wel? Na de uitspraak van het Britse Hoog Gerechtshof dat het Britse parlement daarover mee moet beslissen, een parlement waarvan de meerderheid – toch zeker vóór het referendum – tegen de Brexit was, blijkt dat Theresa May en haar regering, die die Brexit zou uitvoeren (‘Brexit is Brexit’), niet alleen geen plan B heeft, maar klaarblijkelijk zelfs geen plan A. De onderhandelingen met de E.U. zullen nog minstens twee jaar duren na het opstarten ervan. Dat laatste zou gebeuren – volgens May – vóór einde maart 2017, maar is nu alles behalve zeker. Ondertussen is het Britse Pond wel fameus gezakt, maar zijn het in de eerste plaats de Britten die ervan profiteren. Hun producten zijn immers een stuk goedkoper geworden en daar staat niets tegenover zolang er officieel geen Brexit is. M.a.w. de U.K. geniet nu een voordelig statuut, waar niets meer tegenover staat. Men zou haast gaan denken dat het allemaal gebeurt met voorbedachten rade.
Ondertussen blijkt de E.U. meer dan ooit een reus op lemen voeten. Met zijn 28 leden is ze veel te groot en verscheiden geworden en heeft de Europese Commissie niet de moed noch de mogelijkheden om er wat degelijks aan te doen. Met een referendum in Italië begin december over politieke hervormingen die tot het ontslag van de regering Renzi kunnen leiden en nakende verkiezingen in zowel Frankrijk, Duitsland als Nederland lijkt de E.U. wel als verlamd. ‘A sitting duck’, zoals dat heet. En dan hebben we het nog niet gehad over de immigratie, de vluchtelingen en de oorlogen in het Midden Oosten, die steeds minder een ver-van-mijn-bed show geworden zijn. 2017 zou wel eens een cruciaal jaar kunnen worden voor zowel de E.U. in haar huidige vorm als voor de euro.
|
