Op 11 juli was er de gebruikelijke viering van de Vlaamse feestdag op het Brusselse stadhuis. Daar werd aandacht gevraagd voor het maken van een echte Vlaamse feestdag voor iedereen. Dat gebeurde door het Vlaams Belang met een ludieke actie met strandstoelen buiten het stadhuis en een oproep binnen door kabouter Peumans, die in zijn afscheidsspeech als voorzitter van het Vlaamse parlement daarop terug kwam. Zoals lezers van deze rubriek weten, is dat ook het jaarlijks terugkomend appél van ondergetekende. Zoals bij de discussie over de provincies, zijn de Vlaamsnationalisten van N-VA en VB daar voor en laten de traditionele partijen zich ook in die materie rollen. Eeuwige dwarsligger Peeters beweerde dat de werkgevers daar tegen zijn, omdat ze dan een extra dag loon zouden moeten uitbetalen, want het wordt dan een betaalde feestdag. Dat hoeft echter niet meer te kosten, men kan van die dag een officiële feestdag voor iedereen maken door een andere af te schaffen. De feestdag die zich daar het beste voor leent, is die van 11 november: de herdenking van de Eerste Wereldoorlog. Dat moet niet betekenen dat we die oorlog niet meer zouden herdenken, wel dat er op die dag geen officiële feestdag meer zou zijn. Men zou dan, in navolging tot wat bv in de UK gebeurt, die gebeurtenis kunnen herdenken op de zondag vóór of na 11 november. Persoonlijk vind ik dat men die oorlog van honderd jaar geleden de laatste vier jaar meer dan voldoende heeft herdacht. Men mag die nooit vergeten, moet die blijven herinneren, maar kan dit niet tot in den treuren blijven herhalen.
Het tweede probleem dat zich daarbij stelt, is dat Vlaanderen op 11 juli dan wel een officiële feestdag zou hebben, maar dat Wallonië en Brussel op die dag niets te vieren hebben. Wel, die gewesten kiezen dan een andere dag die hen wél past en klaar is kees. Dat mag voor mijn part zelfs voor de Oostkantonners, al zou het kiezen van een feestdag daar wel iets gecompliceerder kunnen worden.
---
En dan nog dit: Een zeldzaam vogeltje zou er de oorzaak van zijn dat er geen tweede naaktstrand komt aan de Noordzeekust, in Westende. Nee, het is geen ‘pieteke’, maar een kuifleeuwerik. Nochtans zijn dat geen bangeriken. Ik ben ooit eens door zo’n vogel aangevallen, toen ik waarschijnlijk te dicht bij zijn nest in een grasland op een berm van een autosnelweg kwam. Ik was onderweg naar de kantine en was blij mijn brooddoos bij te hebben, waarmee ik de aanvaller kon afhouden…
|