In mijn blog van 18 dezer (‘Turkse overmoed’) schreef ik nog dat sultan Erdogan beter op zijn tellen zou letten als hij de Koerden in Noordoost Syrië zou aanvallen, zoals hij gezegd heeft te zullen doen. Daarvan was er nl al een precedent geweest, waarbij Assad troepen, gesteund door Russische ‘vrijwilligers’ er van de kaart werden gebombardeerd door Trump’s Air Force. Nu blijkt dat diezelfde Trump zijn troepen daar wil wegtrekken, volgens hem omdat IS verslagen is – wat niet helemaal klopt. We zijn zo stilaan gewend geraakt dat er op elke mogelijke uitspraak van ‘The Donald’ kritiek komt, maar deze keer komt die niet van de media of van de democratische oppositie, maar van zowel het Amerikaanse legercommando als van een deel van zijn eigen republikeinse partij. Om nog te zwijgen over de geallieerden, de UK en Frankrijk, die hun troepen wél in Syrië houden. Mocht Erdogan zijn plan uitvoeren, dan kunnen de Koerden alleen maar hopen dat de Britse en Franse luchtmacht de taak van de Yankees daar overnemen en zo vermijden dat er in de Syrische oorlog een nieuw gewelddadig en bloedig hoofdstuk begint.
Ondertussen heeft de opperbevelhebber van het Amerikaanse leger, James Massis, als gevolg van Trump’s beslissing, zijn ontslag aangekondigd, enkele dagen later gevolgd door dat van de speciale Amerikaanse gezant voor het Midden-Oosten, zodat het steeds meer op lijkt dat Trump die beslissing persoonlijk genomen heeft. Als straks zou blijken dat Erdogan in Oost-Syrië zijn gang mag gaan (nota bene: tegen een volk dat ook 15% van de bevolking in Turkije uitmaakt) zullen alleen Assad en Poetin in hun baardje lachen en wordt dit toch wel een gevaarlijke evolutie, waarbij ‘vrede op aarde’ ver af zal zijn…
-----
Mag ik, ondanks alles, toch iedereen een zalig Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar wensen. Er zijn tenminste nog zekerheden in ons leven.
|