Wat, als er echt geen nieuwe federale regering zou kunnen worden gevormd? Wel, feitelijk kan dat eenvoudiger dan men zou denken. In dat geval zal België nl bestuurd worden vanuit de gewesten en komt men de facto tot een soort confederalisme. Niet dat daarmee alle problemen zullen zijn opgelost, verre van zelfs. Maar het zal dan wel ‘van moetes’ zijn.
En Brussel? Wel, dat blijft een apart-, zij het multicultureel gewest, waar meerdere talen - welke dat beslissen de Brusselaars zelf – worden erkend en op gelijke basis behandeld. Eén voorwaarde: Nederlands moét daarbij blijven horen. Als Brussel echter weer eens geld nodig heeft, wat te verwachten valt, dan moeten daar eerst serieuze besparingen tegenover staan. In de eerste plaats moeten gewest en stad dan samenvallen, waarbij de minister-president ook burgemeester wordt van de hele stad. De 19 baronieën worden districten, net zoals dat al het geval is in Antwerpen en andere grote steden in binnen- en buitenland. De gewestelijke ministers zullen tegelijkertijd ook schepen van de eengemaakte stad zijn. De gewestregering wordt de nieuwe gemeenteraad en er zal maar één OCMW en één politiezone meer zijn. Als Brussel nu maar één brandweer nodig heeft voor het hele gewest, moet dat ook kunnen voor politie en OCMW, dat laatste eventueel met contactadressen in de voormalige baronieën. New-York, met zijn elf miljoen inwoners, heeft er ook maar één van elk.
Dan zijn er nog de Duitstalige Oostkantons. Die kunnen, bv via een referendum, kiezen: deelnemen aan de Belgische confederatie of aansluiten bij Duitsland. Kiezen ze voor het eerste, dan zal confederaal België bestaan uit vier gewesten die onder elkaar zullen uitmaken wat ze nog samen zullen doen (bv Landsverdediging en Buitenlandse Zaken) en waarin voor de rest elk deel zijn eigen potje kookt. Er moet ook een akkoord komen over de Belgische staatsschuld, die zal verdeeld worden in verhouding tot het aantal inwoners. Datzelfde zal ook gelden voor de vertegenwoordiging bij de E.U. voor zolang er geen andere oplossing zou zijn. Voor de bestaande transfers moet het uitdoofscenario, overeen gekomen bij de zesde staatshervorming (te beginnen vanaf 2024 en volledig gedaan in 2033), gerespecteerd blijven en verdere mogelijke financiële hulp aan elkaar zal geregeld worden binnen de bestaande internationale regels.
Tenslotte zal niet alleen Brussel, maar heel België moeten besparen door o.m. een einde te maken aan enkele oude relicten zoals de senaat en de provincieraden, die zich nu al overleefd hebben en zeker niet meer zullen thuishoren in welk soort confederatie ook.
---
|