Met alles heisa die we in Vlaanderen de laatste dagen hebben meegemaakt .v.m. de zaak Van Dijck, zou men het nog vergeten, maar er is ook nieuws bij onze zuiderburen.
De ‘klaproos coalitie’ van PS en Ecolo – in het Frans ‘Coquelicot’*, rode bloem met groene stengel - vindt in Francofonië blijkbaar geen overlopers bij de andere partijen en is dan met de staart tussen te benen aan de MR gaan vragen toch maar een gesprek te beginnen. Dat moeten dan verhelderende gesprekken worden, waarbij e.e.a. van de progressieve droom zal moeten worden opgeborgen. De vraag is zelfs in hoever Ecolo straks zal willen blijven of nog mogen meedoen. Als MR en PS het op een gewestelijk akkoord zouden gooien heeft men, in principe, Ecolo niet nodig om in Wallonië aan een meerderheid te geraken. Zo’n beetje zoals Open VLD in 2014 in de Vlaamse deelregering, maar die eiste dat als voorwaarde om ook in de Zweedse coalitie te stappen (waar men ze wél nodig had). Als tegenprestatie onderschreef ze het reeds door N –VA en CD&V gemaakte regeerakkoord zonder er iets aan te veranderen en gaf zo die partijen carte blanche. Het programma interesseerde de liberalen ook toen niet, alleen de postjes. Carte blanche dus, zoals ik al in een vroegere blog stelde. Iets soortgelijks doet zich trouwens de dag van vandaag ook voor in Brussel, waar Open VLD wél en de MR niét in de nieuwe bestuurscoalitie zou komen te zitten. Gebuisde Raad van Europa voorzitter Reynders heeft daarop al gereclameerd.
Mocht er een akkoord komen tussen PS en MR, misschien zelfs met ook Ecolo, dan zal dat er gegarandeerd minder links uit zien (iets waar de communisten op rekenen), maar dat betekent nog steeds niet dat Vlaamse partijen daaraan mee moeten doen, als ook die regering geen Vlaamse meerderheid zou hebben.
* Niet slecht gevonden. De uitspraak in het Frans doet ook denken aan het kraaien van de haan, het zinnebeeld van Wallonië.
|