|
Ondertussen is in Francofonië, door het afhaken van Di Rupo, die tot Waals minister-president is verkozen, Paul Magnette voorzitter geworden van de PS, wat al langer een publiek geheim was. Hij was de enige kandidaat en haalde 95% van de stemmen, een stalinistische score zoals men dat noemt wat bijna normaal te vinden is bij een linkse partij die nog verder naar links opschuift. In de nieuwe functie zou hij deelnemen aan eventuele gesprekken over de vorming van een federale regering. Met de wetenschap dat ook Laurette Onkelinx dan van de partij zou kunnen zijn, mag er daarvoor in Vlaanderen heel wat wantrouwen zijn. Vergeten we niet dat het Magnette was die de Canadees-Europese handelsovereenkomst als laatste in Europa heeft tegengewerkt, enkel en alleen omdat het Vlaanderen was dat bijna alle handel met Canada dreef. Hetzelfde kan zich straks ook voordoen bij de mogelijke ontknoping van de Brexit, waar het weer Vlaanderen is dat het reuzendeel van de handel met de UK voor zijn rekening neemt en dus weer het grootste slachtoffer dreigt te worden. Als Magnette of wie ook onze handel met het buitenland boycot, zal het altijd Vlaanderen zijn die de rekening betaalt, gewoon omdat onze regio goed is voor 83% van de Belgische export.
---
Meyrem Almaci - klein van gestalte, groot van bek - blijft voorzitster van Groen. Ze heeft het uiteindelijk maar gehaald in een tweede stemronde, met iets meer dan de helft van de stemmen. Zeg maar ‘met de hakken over de sloot’. Want dat betekent, dat bijna de helft van haar eigen kiezers haar liever niét als voorzitster wilde behouden.
---
Het wordt nu nog wachten wat het straks worden zal bij de zieltogende SP.a en in het voorjaar van 2020 bij de Open VLD, waar Gwendolientje wel eens plaats zou kunnen ruimen, mocht er ondertussen een nieuwe federale regering zijn die denkt haar te kunnen gebruiken. Een reden temeer om te wensen dat die federale regering er niet komt.
|
