Uitgerekend in de heisa om de Corona-virus en het karnaval van Aalst, besliste Gwendolientje om zich niet meer kandidaat te stellen voor een derde termijn als voorzitter van Open VLD. Een echte verrassing was dat niet, want in de acht jaar dat ze voorzitter was, heeft ze er niet veel van terecht gebracht. Ze werd wel geprezen omdat ze in 2014 de partij in zowel de federale als de Vlaamse regering kon loodsen, maar veel meer dan voorrang te geven aan de postjes boven de inhoud was dat niet. Het feit dat ze haar partij toen in de Vlaamse regering kreeg was door chantage dat die anders ook niet mee wou doen aan de Zweedse coalitie. Ze ondertekende het reeds door de andere partijen gemaakte regeerakkoord zonder er iets aan te veranderen, carte blanche. Datzelfde gevoel had men bij de benoeming van een nieuwe gouverneur van Oost-Vlaanderen, waar de partij andere regels vroeg en kreeg, maar daarna zelfs met haar eigen voorwaarden niet meer akkoord ging omdat haar kandidate het niet gehaald had. Toen recentelijk bleek dat ze eventueel bereid zou geweest zijn federaal premier te worden in een paarsgroene regering kreeg ze zelfs vanwege de eigen achterban de klacht dat ze daarvoor haar ziel zou verkocht hebben.
Voor de rest zal Rutten herinnerd worden aan enkele infantiele slogans, zoals ‘Mensen hebben vleugels’ en ‘Welkom in het land der doeners’ op een spandoek aan de Nederlandse grens dat door de wind werd weggewaaid terwijl ze zelf er nog bij stond!
De grootste fout die Gwendolientje echter maakte, was dat ze er niet in slaagde haar partij een Vlaams gezicht te geven. Ze is Belgicistisch tot en met, ging partijbijeenkomsten van de Waalse zusterpartij bijwonen, terwijl ze in Aarschot diende te zijn, waar ze burgemeester is. Laat het een goede raad zijn voor haar opvolger, ook niet te vergeten dat hun kiezers alleen in Vlaanderen wonen, want anders dreigt er voor Open VLD bij de volgende verkiezingen een derde opeenvolgende achteruitgang zoals de zeven magere jaren onder Gwendolientje zijn geweest en zal het lang niet zeker zijn dat de partij nog de 10% zal halen.
Het afhaken van Gwendolientje is wel een minder goede zaak voor de karikaturisten en columnisten die aan haar een dankbare kluif hadden. De honderd ideeën die ze nu voorstelt, waaronder het legaliseren van softdrugs en het weer invoeren van een Belgische kieskring, kan men misschien beter houden voor het volgende Aalsterse Carnaval...
|