|
Nadat ze er eerder niet uit waren geraakt, hebben de Europese ministers van Financiën tenslotte toch een soort akkoord bereikt over een Europees steunfonds. Volgens de voorzitter van de eurogroep, de Italiaan Mario Centeno, komt de E.U. daarmee niet te laat, zoals dat gebeurd was bij de financiële crisis van het vorige decennium. Zou het?
Bij de E.U. is men het nog altijd niet eens om samen schulden aan te gaan. Dat wordt ondergestopt met enkele moeilijke, geleerde termen zoals ‘innovatieve financiële instrumenten, die consistent moet zijn met de verdragen’. Volgens Italië betekent dat een eerste stap naar de zgz ‘coronabonds’, volgens Nederland bewijst dat dat de deur nog altijd dicht blijft. Die eurobonds – obligaties, zeg maar - zouden er nl voor moeten zorgen dat landen met grote schulden ongelimiteerd geld zouden kunnen blijven uitgeven (en daarna de rekening doorsturen aan de landen die wél hun begroting in orde hebben!). Als we straks, na corona, echt met een recessie te maken zouden krijgen, zal hierover het laatste woord nog niet gezegd zijn. De vraag is maar of het voortbestaan van de euro (én de E.U.) daarmee in het gedrang zou kunnen komen. Al bij al is die euro een munt zonder land en zijn de eurolanden landen zonder een eigen munt. Als straks zou blijken dat de noordelijke Europese landen niet meer bereid zouden zijn de financiële putten van de zuidelijke landen te blijven bijvullen, dan mag ook Vlaanderen zich terecht afvragen waarom wij dat hier wel zouden blijven doen met Wallonië, dat steeds marxistischer lijkt te worden. Bij de laatste uitspraken van ‘Magnjet’ tijdens een persconferentie via Zoom, leek het erop dat hij uit ‘Das Kapital’ aan het voorlezen was: ‘weg met het vrij marktdenken, stop aan de globalisering’ en nog van dat moois. Waarom probeert hij dat eens niet uit in een onafhankelijk Wallonië? Vlaanderen zou er hem dankbaar voor zijn.
|
