|
Liefst 4.000 Marokkanen, die naar België wilden komen, mogen hun land niet uit als gevolg van het sluiten van de Marokkaanse grenzen door het uitbreken van het corona-virus. Eindelijk nog eens goed nieuws. ‘Hou ze ginder’, zou ik zeggen. Wat moeten die in België?
Wel, dat blijken allemaal Marokkanen te zijn die hier bij ons wonen en waarbij er zelfs zijn die hier werken. Het verbod heeft te maken met het feit dat deze 4.000 de dubbele nationaliteit hebben: de Belgische én de Marokkaanse en dat er in Marokko, in het kader van de corona-bestrijding, een wet is gestemd die alle Marokkanen – ook die met een dubbele nationaliteit - verbiedt voorlopig het land te verlaten. Zo zie je maar dat een dubbele nationaliteit ook zijn nadelen kan hebben. Feitelijk zou men die best afschaffen, om te beginnen zeker voor alle zgz Belgen, die ook de nationaliteit bezitten van een land dat niet behoort tot de E.U. Binnen de E.U. kan dat niet meteen, omdat zo’n problemen daar normaal eerst besproken moeten worden, waarna men tracht een gezamenlijk standpunt in te nemen. Voor landen buiten de E.U. kan men wel afzonderlijke akkoorden afsluiten. Dat gebeurt vrij zelden, ook niet met Marokko dat bv nog steeds weigert hier opgesloten Marokkaanse criminelen over te laten brengen naar gevangenissen in Marokko. Daarover was ooit zelfs een akkoord bereikt tussen België en Marokko door niemand minder dan Laurette Onkelinx, minister van Justitie in de paarsgroene regering van Verhofstadt begin dezer eeuw, maar daar is niet veel van terecht gekomen.
Voor de ‘petite histoire’: tante Laurette was toen nog getrouwd met een Marokkaan, die later door Marokko en door Interpol gezocht werd voor drugshandel, daarvoor was aangehouden in Turkije, maar door de tussenkomst van Onkelinx vrij naar België kon terugkeren en daar zelfs van zijn vrouwtje een job kreeg bij Justitie als aanspreekpunt van dat ministerie met de moslimgemeenschap in België...
|
