|
Ik kom even terug op de reactie van onze vriend Walter op mijn blog van 5 deze over de windmolens. Er was inderdaad, zoals hij schrijft, een tekort aan windkracht over 2021. Dat werd ook reeds bevestigd in een artikel in De Standaard van de dag voordien. Het ‘Belgian Offshore Platform’, de koepel van de Belgische windparken op zee, bevestigde daarin dat de windproductiviteit over 2021 bijna 4% lager lag dan het gemiddelde van de jaren voordien. En dat is geen verrassing. Ik verwijs daarbij naar mijn blog van 1 december 2021 (‘Windstilling’), waarin ik het o.m. had over de meetgegevens van Vortex, een onafhankelijk Brits studiebureau dat weermodellen uitwerkt. Dat verlies aan windkracht is trouwens niets nieuws. Het heet ‘Windstilling’, wordt al waargenomen sinds 1960 en niets zegt dat het zal verbeteren.
‘Wind in 2021 was niet meer dan een zuchtje’, was trouwens de titel van het artikel in De Standaard, waarbij ook verteld werd dat alleen Denemarken (18%) en de UK (11%) meer wind in hun elektriciteitsmix hebben dan België (8%). Bij windstilte is de productie echter voor iedereen hetzelfde: nul komma nul.
Tenslotte nog dit: het aandeel van zonne- en windenergie in de totale wereldenergie bedroeg in 2018 3%. Dat cijfer zal nu wel wat hoger liggen en hopelijk blijven stijgen, maar het kan nog even duren vóór we op wereldvlak aan de dubbele cijfers zullen zitten. Er is dus geen reden om daar nu al triomfantelijk over te doen.
|
.
