Ik vermeldde reeds het interview in De Standaard van de heren Bart Van Craeynest (VOKA) en Willem Sas (universitair onderzoeker) over de alles behalve rozige toekomst van dit landje. Buiten de begrotingsproblemen waarmee we zullen geconfronteerd worden – zeker als Europa straks de geldkraan weer dicht draait - is er ook dat van de werkzaamheidsgraad, waarin de lamentabele Waalse toestand wordt bevestigd. Daar waar Vlaanderen naar de 80% gaat, zit Wallonië niet eens aan de 70%. Ook het aantal Walen dat nog in Vlaanderen werkt, is aan het afnemen zonder dat er aanwijzingen zijn dat er in Wallonië veel arbeidsplaatsen bijkomen.
In West-Vlaanderen, de Belgische provincie met het minst aantal werklozen, werken momenteel dubbel zoveel Fransen als Walen en dit ondanks het feit dat de provincie ook grenst aan Henegouwen, de Belgische provincie met het groots aantal werklozen en het dus geen kwestie is van taal of afstand. De belangrijkste reden, waarom de Fransen wél komen, is omdat de werklozensteun in la douce France, waar de Walen zo naar opkijken, wordt beperkt in de tijd, terwijl men hier zelfs pensioenrechten kan blijven opbouwen, de zo genoemde ‘gelijkgestelde periode(s). ‘Only in Belgium’.
|