Via lezer Fernand Dhondt kreeg ik heel wat info over Oekraïne, ook over haar geschiedenis, die ik de andere lezers niet wil onthouden en die ook laten zien waarom het daar zover is kunnen komen .

--

   ‘Reeds onder de Russische tsaren werd het Oekraïense zelfbewustzijn en zelfstandigheidsstreven permanent onderdrukt. De Oekraïense taal werd in het Russisch Imperium door opeenvolgende oekazes zo'n twintigtal keren verboden : al in de 18de eeuw onder Catharina II, de Duitse prinses die het tot Russische tsarina schopte, en zelfs onder de vooruitstrevende tsaar Alexander II, die in 1861 de lijfeigenschap afschafte. Zijn minister van Binnenlandse Zaken, Pjotr VALOEJEV, verbood in 1863 het drukken van boeken in het Oekraïens met de boodschap dat ''er geen Oekraïens was, is en zal zijn''. In 1876 ging de 'progressieve' tsaar Alexander II Romanov nog een stap verder met de Oekaze van Ems, waarin alle publicaties in de Oekraïense taal werden verboden, evenals het gebruik van het woord Oekraïne. Doet dat geen belletje rinkelen bij Vlaams-nationalisten ?

De ellenlange lijsten van Oekraïense nationalisten en patriotten die moesten gearresteerd en geliquideerd worden, lagen al klaar tijdens de voorbereiding van Poetins agressieplannen tegen Oekraïne. Als Oekraïne zich overgeeft dan zullen niet duizenden lijkzakken geteld worden maar zullen het miljoenen Oekraïners zijn, die, zoals tijdens Poetins betreurde Sovjet-Unie, zullen gemarteld en met het nekschot neergeknald worden of in de nog altijd bestaande GOELAG-concentratiekampen in Siberië en het Hoge Noorden zullen verrotten. Spreek je met Oekrainers die de Sovjetbezetting hebben meegemaakt, dan vertellen ze u dat ze niet eens weten waar hun familieleden die naar de Russische Goelag werden gedeporteerd, anoniem werden neergedumpt.

Op 28 december 2021, kort voor het begin van Poetins revanchistische aanvalsoorlog tegen Oekraïne, werd de Russische mensenrechtenorganisatie MEMORIAL, na jaren tevoren door het Poetinregime al te zijn gebrandmerkt als 'buitenlandse agent', officieel verboden. Memorial werd in 1989 te Moskou opgericht op initiatief van de vrijheidslievende en door het Sovjetregime vervolgde Russische atoomfysicus en Nobelprijswinnaar Andrej SACHAROV, met als doel de misdaden van het communisme in kaart te brengen, zodat de tientallen miljoenen slachtoffers van de communistische KILLING FIELDS, die in anonieme massagraven werden gedumpt, een naam zouden krijgen. Medewerkers van Memorial die massagraven bloot legden werden op valse beschuldiging van pedofilie tot zware gevangenisstraffen veroordeeld. ‘