|
Na jaren van dispuut over het opnieuw openstellen van een spoorwegverbinding tussen de haven van Antwerpen en het Duitse Ruhrgebied, een lijn die bestaan heeft van 1839 tot 1991, hadden de regeringen van Nederland en België beslist deze zaak voor te leggen aan het Internationale Arbitragehof van Den Haag. Vorige week nam dat Hof een besluit en besliste dat België het historische recht heeft op een doortocht door Nederland. Dit recht had België gekregen in het scheidingsverdrag van 1839 en was nog ondertekend door de Nederlandse koning Willem I.
Of die zgz "IJzeren Rijn" er nu snel zal komen, is een ander paar mouwen. Het Haagse Hof besliste nl ook, dat de reactivatie van dat spoor door de Nederlanders zal moeten worden bekostigd, terwijl beide landen samen nog eens de kosten voor de bescherming van het natuurgebied, waar de spoorlijn nu doorloopt, zullen moeten delen. Om te weten te komen hoeveel die kosten gaan bedragen, heeft men een commissie opgericht die daarvoor tien maanden de tijd gekregen heeft. Men kan nu reeds aanvoelen dat het nog heel wat jaren zal duren alvorens de eerste trein over die nieuwe spoorlijn richting Duitsland zal rijden.
Ook aan Belgische kant staat men niet te springen voor dit project. De nationale regering heeft geen geld, de NMBS nog veel minder en met het excuus dat er eerst nog centen moeten gevonden worden voor de Liefkenshoektunnel en een tweede spoorlijn naar de Antwerpse haven, is het duidelijk dat we praten over misschien 2015 als het geen 2020 zal worden.
---
Er had ook een tweede oplossing kunnen komen voor die zgz "IJzeren Rijn", nl door een andere spoorlijn te reactiveren, deze van Antwerpen over Turnhout naar Eindhoven. Ook deze spoorlijn heeft bestaan tot na de eerste wereldoorlog en werd daarna gewoon afgeschaft. Vanuit Vlaanderen kan men sindsdien alleen naar Nederland sporen via de Lijn Antwerpen-Roosendaal. Net alsof men met opzet de grenzen tussen Vlaandere en Nederland heeft willen sluiten. Daardoor werd Turnhout bv een stad in een uithoek, waar wel nog een trein aankwam, maar daar niet meer verder kon. Als men het oude traject tussen Turnhout en Eindhoven, een tracé dat er nog steeds ligt, zou reactiveren, dan zou dat ook Turnhout ontsluiten en zou het ophouden een sluimerend provinciestadje te zijn dat enkel bekend is om zijn speelkaartenindustrie. Men heeft het dikwijls over het ontsluiten van de Kempen, maar zo'n simpele oplossing is er teveel aan.
|
