De francofonen hebben het ultieme voorstel van De Wever dus verworpen. Dat is geen verrassing. Al er al een was, dan was het de snelheid waarmee het gebeurd is. Het ligt er dik op, dat de Franstaligen al op voorhand afgesproken hadden welke tekst van De Wever ook af te zullen keuren. Zij willen geen nieuw België. Zij willen het België zoals het nu is en, als het enigzins kan, dat van 1830 terug. Niet voor niets trok Milquet naar de laatste verkiezingen met een slogan uit die tijd "L"Union fait la force". Dat een nieuwe regering dan weer jaren moet aanmodderen zonder iets fatsoenlijks geregeld te krijgen nemen ze er bij. Zij houden niet van duidelijke afspraken. Dat was ook de reden, waarom er tot nu toe niets op papier was gezet. Op die manier konden ze er altijd onderuit, zoals ik reeds suggereerde in mijn blog van gisteren. Geheel in hetzelfde denkkader past ook de klacht van enkele hogere Waalse officieren, dat de top van het Belgische leger teveel Vlamingen bevat. Reden daarvoor is, dat de Franstalige kandidaten voor de topjobs een onvoldoende krijgen voor hun Nederlands. Wat je krijgt met een leger waarin men elkaar niet duidelijk kan verstaan bv tijdens militaire interventies, hebben we kunnen meemaken in de oorlog van 14-18, toen 70% van de soldaten Vlaming was en 90% van de hogere officieren Nederlands onkundig. Niet voor niets was dat de start van een overtuigde Vlaamse beweging. De geschiedenis blijft zich inderdaad herhalen. Het is hoog tijd dat we met dit België ophouden. Als zelfs een duidelijk afgezwakte tekst van een gematigde Vlaming in de prullenmand verdwijnt nog vóór hij serieus is gelezen, laat staan besproken, dan valt er inderdaad niet meer te praten.
|