In de weekeindeditie van De Standaard stond een interessant opiniestuk van Yve Marx, hoogleraar Sociaaleconomische Wetenschappen aan de UAntwerpen over de ondergang van de Open VLD. Hij beschrijft daarin o.m. onze loonnormwet, die hij een ‘Only-in-Belgium’-wet noemt, exact zoals ondergetekende, en voegt er in één adem onze vrijemarkteconomie aan toe, waarop de overheid bij wet de loongroei dicteert. En zelfs daar houdt het niet op: O.m. dat we dichter aanleunen bij het communisme dan bij het kapitalisme (met bijna 75% overheidsbeslag), maar geeft Marx toe dat we in een welvarend land leven, waarin ongelijkheid en armoede tot de laagste ter wereld behoren.
Alleen, die welvaart is grotendeels op de poef. Onze economische groei is ondermaats, de Belgische werkzaamheid pathetisch (met dank aan Wallonië en Brussel). Geen enkel rijk land combineert zo’n hoge schuldgraad met zo’n groot overheidstekort en zulke hoge financiële vergrijzingskosten.
En dat alles -voeg ik er aan toe – in een land waar de liberalen al heel deze eeuw mee aan het bewind waren en Vivaldi steeds meer op een D66 begon te lijken. Zal Arizona het beter doen?
Guy D’haeseleer heeft het dus gehaald als allereerste kandidaat burgemeester met een meerderheid van Vlaams-nationalisten. Nog dezelfde avond van de verkiezing werd bekend dat er in Ninove verkiezingsfraude zou zijn gepleegd met doktersbriefjes en volmachten. Het zou ook op drie andere plaatsen gebeurd zijn; maar dat vernamen we pas de volgende dagen. plaatsen waarin het VB geen volstrekte meerderheid haalde en er dus geen haast bij was. Het verhaal van de hond en de stok, zeg maar. We zullen zien hoe het verder afloopt. Als het bewezen wordt, zullen de schuldigen gestraft worden, maar zal het (voorlopig?) niets veranderen aan de verkiezingsuitslag.
Dat er over het schrappen van de stemplicht en – als gevolg daarvan - een veel lagere opkomst, heel wat commentaar zou komen, zowel vóór als tegen, was te voorzien. Vlaanderen stemde nog nooit zo rechts als op 9 juni, maar toch we krijgen opnieuw een soort links bestuur. Het is de relatief kleine socialistische partij die Vlaams en federaal het mooie weer maakt. Reden daarvoor is het cordon sanitair. Zo blijven de traditionele partijen de macht onder elkaar verdelen. Door extreem links en rechts uit te sluiten vergroten ze de eigen kansen. Zij wisselen van mandaat als van overhemd, in functie van hun eigen carrièreplanning: de pensioenboni, de uittredingsvergoeding, de overdadige partijfinanciering, Het onvermogen om de totaal nutteloos geworden senaat en provincieraden af te schaffen, maakt dat steeds meer mensen hun buik vol hebben van de politiek.
Het is al bijna een mirakel dat ondanks dit alles nog twee derden van de kiezers zijn gaan stemmen. Dat de gevestigde partijen dat blijven aanmoedigen heeft ook te maken met de dotaties die zij krijgen in verhouding tot het aantal gekregen stemmen en ze anders straks riskeren hun partijkassen leeg te hebben.
Ondertussen wordt er met een kwart van de Vlamingen geen rekening gehouden, alsof ze niet bestonden en lijkt alle macht in Vlaanderen naar de ‘Nieuwe Vooruit Alliantie’te gaan.
Ik kom even terug op mijn verhaal over Borgerokko. Die term slaat nl niet op heel de gemeente Borgerhout, tenzij het over politiek gaat. Borgerokko is feitelijk de vroegere Seefhoek, een volkse buurt waaruit heel wat bekende artiesten voortkwamen. Denk maar aan het Manneke en zijn broer, Panamarenko, The Strangers, Rik Coppens en Fernand Huts. De reden waarom immigranten vooral voor de Seefhoek kozen, was omdat de huizen en de huren er goedkoper waren.
De familie van mijn echtgenote Cory langs vaders kant kwam uit de Seefhoek, zodat ik kan zeggen dat mijn kinderen ook wel enkel genen van daaruit zullen gekregen hebben. Meng die met de genen langs Cory’s moederkant – Oostenrijk en Luxemburg – en de Brabantse* uit mijn eigen familie, en dat wordt dan een hele verzameling.
*Zoals men in mijn memoires kan lezen, stamt mijn familie langs vaders kant uit Noord-Brabant, waar in 1830 mijn toen achttienjarige betovergrootvader, Laurens van Alphen, de nieuwe Belgische grens overstak. Het vroegere Hertogdom Brabant omvatte onder de Bourgondiërs en de Habsburgers het huidige Nederlandse Noord-Brabant, de nu Belgische provincies Antwerpen, Vlaams- en Waals Brabant, én de stad Brussel
Bij de verkiezingsoverwinning van de N-VA in Antwerpen, gebruikte Bart De Wever de Latijnse slogan SPQR, dat staat voor ‘Senatus PopulusQue Romanus’ (De senaat en het volk van Rome)’, de officiële naam van het oude Rome. Het betekent ‘De senaat en het volk van Rome’. De Wever had de ‘R’ echter vervangen door een ‘A’, waarmee hij Antwerpen bedoelt. Zou hij weten, dat er ook een Italiaanse versie van is? Die luidt: ‘Sono Pazzi Quei Romani’ (Die Romeinen zijn gek’)!
Als het een troost mag zijn: Joske D’Haeze wordt het niet in de koekenstad. Dan nog eerder Joske Vermeulen (doordenkertje) en daar zal geen enkele overtuigde sinjoor over treuren. ‘Wij weten wat lol is, als ’t glas maar goed vol is, de rest trekken wij ons niet aan’, zoals het liedje gaat.
Voor de federale politiek verandert het weinig. Het wordt nu verder zien hoe het zal gaan met de federale regeringsvorming en de discussies van ons mateke met Georges-Louis ‘de verstopte’. In de schaduw daarvan is er een voorzichtig optimisme, nu de PvdA Zelzate verloor (nu nog Borgerokko!) en Guy d’Haeseleer in Ninove zorgde voor de allereerste doorbraak van het Forza Ninove. Alle begin is moeilijk.
Ondanks de grote mediashows van onze Vlaamse zenders waren de lokale verkiezingen een mager beestje. Zoals verwacht was de opkomst een stuk minder nu er in Vlaanderen geen stemplicht meer was. Deze lokale verkiezingen zónder stemplicht vergelijken met die van 9 juni mét stemplicht is dan ook absurd. Het doet een beetje denken aan ‘If you can’t convince them, confuse them.’
Verder waren er her en der kartellijsten door overal bijna andere partijen, waardoor vergelijken nóg moeilijker was. Tenslotte was er het verschil met Brussel en Wallonië waar nog wél stemplicht was en werd er zowel nog op papier als per PC gestemd.
Zo stelde ik in een vroegere blog ook reeds dat plaatselijke verkiezingen in ‘Noetezaaie’ en ‘Loederpee’ geen invloed zouden hebben op bv de vorming van de nieuwe federale regering. Vlaanderen zal er niet beter van worden. De kans die er was op 9 juni is verkeken. De winsten op 13 oktober zijn er alleen voor de lokale potentaten .
De lokale verkiezingen leken dit jaar belangrijker dan de regionale en de federale. Reden daarvoor was, dat het de eerste verkiezingen in Vlaanderen waren zonder opkomstplicht*. Samen met Griekenland en Luxemburg zijn wij het enige democratische land ter wereld waar het nog bestaat. Reden temeer om dit op mijn ‘Only in Belgium’-lijst te houden.
Vrijheid van stemplicht is een vorm van politieke volwassenheid, waartoe dit land nog niet in staat blijkt. Persoonlijk vind ik dat er alleen stemplicht zou moeten zijn in niet-democratische landen als men daar plots toch kan gaan kiezen. Een voorbeeld daarvan was Egypte na de moord op president Sadat. Raar genoeg wonnen toen de zgz ‘Moslim Broeders’, uitgerekend de moordenaars van de president, omdat de doorsnee Egyptenaar niet ging stemmen, iets wat hij beter had gedaan. Er kwam een islamistische regering – die van Morsi – die wel als gevolg had dat de ondergedoken moslimbroeders boven water kwamen en men ze toen kende. Zodra het zover was, rekende het leger van Sissi ermee af en heeft men er daarna niets meer van gehoord. Niet dat Egypte nu veel democratischer is, maar van die moordenaarsbende is men toch vanaf geraakt. Het had veel slechter kunnen aflopen.
--
* Die opkomstplicht geldt nog wel in Brussel en Wallonië, maar wie niet komt opdagen wordt daar waarschijnlijk niet voor gestraft. Nog zo’n verhaal van dat land dat niet meer zou uitgevonden worden als het al niet bestond.
Nog één keer slapen en de lokale verkiezingen zullen erop zitten. Ondanks – of misschien doordat – er voor die verkiezingen geen verplichte opkomst meer is, is er in de media nooit zo veel tamtam verkocht als nu. Dat kan zelfs nog even nazinderen tot we weten, wie er nu wat gaat doen. God weet wie doet er nog een ‘Zuhalleke’?
Ergens komt er echter een einde aan dat gekrakeel en zal men verder moeten gaan met de vorming van een nieuwe federale regering. Als Transconnah en Cindy Envy ook dan weer de nodige bezwaren zullen hebben, zullen ze in de eerste plaats nu te maken krijgen met ‘verstopte’ Georges Louis en/of niet met iemand van de Nieuwe Vooruit Alliantie. En zelfs als dat zou lukken, is er nog Brussel, volgens sommigen, zelfs Vlaams-nationalen, nog steeds een Vlaamse stad, alhoewel er maar 10% Vlamingen meer wonen.
Om tot een nieuwe Brusselse deelregering te komen, moet men daar nl niet alleen rekening houden met de links/rechts tegenstellingen, maar ook met parallelle onderhandelingen aan Nederlandstalige en Franstalige kant en met een dubbele meerderheid en gegarandeerde bevoegdheidspakketten voor elke taalrol, Daarbovenop een budgettaire sanering om U tegen te zeggen doordat stad en gewest driemaal meer uitgeven dan wat ze innen .Het wordt er geen ‘simple comme bonjour’.
Het is al langer geweten dat de Belgische staatsschuld, in verhouding tot het aantal inwoners, de grootste is van heel Europa en dat dat o.m. komt door een scheefgetrokken sociale zekerheid. Vlaanderen heeft een werkzaamheidsgraad van bijna 80%, terwijl die in Wallonië niet eens 70% bedraagt en in Brussel nóg minder. Het zijn dus vooral de werkende Vlamingen die daarvoor afdragen en de werkloze Walen en Brusselaars die daarvoor trekken. In Brussel groeit 17% van de kinderen op in een huishouden waarin niemand betaald werk verricht. Mensen die doppen of een invaliditeitsuitkering krijgen. In Vlaanderen is dat maar 6%.
Dit is feitelijk geen nieuws, maar wordt deze week nog eens bevestigd in een vraaggesprek in ’t Pallieterke met Karel Vermeyen, de voorzitter van het Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid (AK-VSZ). Iemand die het kan weten en zelf geen lidkaart heeft van enige partij (zoals ook ondergetekende). De man vertelt er nog bij dat de kwaliteit van de medische dienstverlening, ondanks al dat extra geld, in Brussel en Wallonië niet beter is, integendeel zelfs.
Zo hoort men het ook eens van een buitenstaander die niet aan politiek doet.
In mijn blog van 8 dezer schreef ik reeds dat ons mateke wel eens het zotteke uithangt, maar niet zo zot zal zijn de deelname van zijn partij aan de Vlaamse deelregering op het spel te zetten door voor de lokale verkiezingen een akkoord te maken met de communisten van de PvdA. Dat werd ondertussen bevestigd door Transconnah himself zodat de Nieuwe Vooruit Alliantie het in Antwerpen ook zonder de partij van Joske D’Haese wel zal halen, zonder er een Groot Borgerokko van te moeten maken ..
Na die verkiezingen zal het wel iets moeilijker worden als de mogelijke kersverse Sinterklaas van Oost-Vlaanderen het voor de vorming van een nieuwe federale regering eens zal moeten worden met de ‘verstopte’ Georges-Louis uit Mons, die er in Wallonië in geslaagd is de Waalse PS-familie uit de nieuwe Waalse deelregering te houden.
Philippe Close, de Franstalige PS-burgemeester van Brussel, heeft zich een partijkaart van Vooruit, de Vlaamse socialisten, aangeschaft. Zondag zal hij in Brussel lijsttrekker zijn van de gemeenschappelijke lijst PS-Vooruit en wil hij als burgemeester bruggen bouwen tussen de gemeenschappen. De Franstaligen willen er nl vanaf dat men in Brussel telkens eerst een meerderheid moet hebben in de eigen taalgemeenschap alvorens men tot enig gemeenschappelijk regeerakkoord kan komen.
Dit lijkt allermaal logisch, tot men erbij komt dat de Vlamingen momenteel nog maar 10% van de Brusselse bevolking uitmaken en ze straks als minderheid helemaal niets meer te zeggen zullen hebben in wat officieel ook nog altijd de hoofdstad van Vlaanderen heet. Als deze dat wil blijven moet ze wel eerst herleid worden tot één stadsgewest, met één politiekorps en zonder de ongrondwettelijke ‘Fédération Bruxelles-Wallonië, zoals ik hier al jaren schrijf. Voor het afschaffen van dat laatste heeft men zelfs geen grondwetsherziening nodig. Het zou wel een gebaar van goede wil zijn in het vooruitzicht van een grondige (en hopelijk laatste) staatshervorming.
We zitten in de laatste week vóór de lokale verkiezingen, de eerste van het soort waarvoor geen opkomst verplicht is. Mijns inziens is dat ook het enig interessante wat er aan die verkiezingen is, nl te weten komen hoeveel er niét zullen gestemd hebben. Voor de rest kan het overal iets anders zijn.
Voor wat Antwerpen betreft geloof ik ook niet dat de communisten van de PvdA enige bedreiging zullen vormen voor de Nieuwe Vooruit Alliantie. Ons mateke mag dan af en toe het zotteke uithangen, zo zot is hij ook weer niet dat hij de deelname aan de Vlaamse regering op het spel gaat zetten, inclusief de besprekingen over de nieuwe federale. Mocht hij dat toch doen, dan rest er voor de historicus die de wereld ons benijdt alleen nog de optie om het Schoon Verdiep straks te delen met die minder gematigde Flaminganten van het VB.
Het leven kan hard zijn
--
En dan nog dit. De drie Vlaamse centrumsteden met de grootste schuld per inwoner waren in 2023 Gent (€ 3.556), Oostende (€ 3.506) en Mechelen (€ 2.190). Niet toevallig allemaal met een Open VLD burgemeester…
Eind vorige week was er in Brussel nog eens een internationale betoging voor de klimaatverandering met als deelneemster niemand minder dan de Zweedse Greta Thunberg*. Aantal deelnemers: circa honderd. Tegen de meer dan 700 miljoen Europeanen zijn dat de klassieke ‘drie man en een paardenkop’.
De dag van vandaag zijn de meeste mensen, zeker in Europa, er zich van bewust dat er iets ter zake moet gebeuren, maar de Groentjes denken nog altijd dat het op één, twee drie kan. Alle plannen over klimaat, elektrificatie e.d. vragen tijd en de meeste worden dan ook terecht in die tijd gespreid. Dat geldt zowel voor de woningen als voor het verkeer en de productie van elektrisch aangedreven voertuigen, om nog te zwijgen over het aanmaken van groene stroom.
‘Roma non fu fatta in un giorno’, zeggen de Italianen. Voor ons wordt dat:’ Aken en Keulen werden niet op één dag gebouwd’. Voor een groener Europa geldt dat ook,.
--
*Anuna De Wever was de grote afwezige. Al binnen, zeker ?
In het Europees Hof van Justitie in Luxemburg heeft de hoogste Europese rechter vrijdag geoordeeld dat het transfersysteem in het beroepsvoetbal in strijd is met het Europees recht. Dat gebeurde n.a.v. een klacht ter zake door een zekere Lassana Diarra, ex-voetballer bij o.m. Real Madrid, Paris Saint-Germain en Chelsea en – zoals de naam laat vermoeden – een echte Fransman…
Beroepsvoetbal heeft allang niets meer te maken met sport, maar alles met geld, veel geld en doet denken aan het Bosman-arrest, maar dan in het kwadraat. Voor de meeste sponsors is beroepsvoetbal er alleen nog om jonge talentvolle spelers aan te trekken uit e.o.a ontwikkelingsland voor een appel en een ei en ze na enkele jaren voort te verkopen als de nieuwe Ronaldo’s.
Daar zou nu dus een eind aan kunnen komen, wat een echte voetbalfan alleen maar kan verheugen. Ikzelf volg het professioneel voetbalgebeuren alleen nog achteraan op de tele-journaals, waar men dan nog meestal meer te weten komt over dolgedraaide toeschouwers dan om de spelers zelf.
Als gevolg van de beslissing in Luxemburg zou het kunnen dat het systeem van de hoge transfersommen verdwijnt en daarmee ook de belangrijkste inkomstenbron van vele clubs.
De partij van Bart De Wever verandert van naam. De afkortingen blijven dezelfde : N-VA, maar de betekenis wordt: ‘Nieuwe Vooruit Alliantie’. De betrachting is niet alleen een federale regering te vormen, maar vooral ervoor te zorgen dat ze samen – N-VA en Vooruit - eerst de plaatselijke verkiezingen zullen winnen in Antwerpen, waarbij De Wever burgemeester kan blijven en Jan ‘Pasbon’ eventueel federaal premier zal worden. De toegevingen van de oude N-VA aan de partij van ons mateke, het afzwakken van De Wevers supernota en het verlengen van het voorzitterschap van het Vlaams parlement van La Homans maakten daarvan deel uit.
Vlaanderen heeft op 9 juni duidelijk rechts gestemd en dat vindt men in het akkoord over de nieuwe Vlaamse regering niet terug. Ondanks de denigrerende uitspraken van ons mateke t.o.v. de N-VA over ‘die lelijke maatregelen’ houdt de as De Wever-Transconnah stand. In feite lijkt het erop dat Bart een bocht naar links wil, uitgerekend hetzelfde wat destijds Hugo Schiltz deed (toen met o.a. Nel Maes) en we weten hoe dat met zijn Volksunie is afgelopen.
Vandaag eens niet over politiek, maar eens iets heel anders. Men wordt dezer dagen nl afgeraden zonder doktersvoorschrift nog neusdruppels te nemen van de merken Sinutab of Fucedine. Bij regelmatig gebruik daarvan zouden die nl een gevaar kunnen inhouden voor mensen met bloeddrukproblemen, wat zelfs tot hartinfarct zou kunnen leiden.
Ik heb daarvoor vroeger al eens gewaarschuwd en gebruik zelf sindsdien een remedie uit grootmoeders keuken. Ik snij ’s avonds nl een ajuin doormidden en leg die op een bordje naast mijn bed als ik ga slapen. De dag daarop snij ik de twee helften weer door en ga er zo mee door tot de ajuin helemaal klein is gesneden. Ik doe dat al meer dan 12 jaar en heb sindsdien géén neusdruppel meer moeten nemen.
*En dan nog dit doordenkertje: ‘verstopte neus’ in het Frans: ‘nez bouché’ (z). !
Ik heb zo het idee dat er zeker tot en met 13 oktober niet veel meer zal gebeuren in de politiek. Reden daarvoor is dat teveel politiekers en partijen die bij de vorming van de Vlaamse regering niet of nauwelijks aan bod zijn gekomen nu zullen afwachten wat er bij de lokale verkiezingen voor hen nog zal te rapen vallen. Vraag is maar of het daarna wel zal lukken, wanneer er zal moeten onderhandeld worden over een mogelijke Arizona-coalitie. Vooral tussen de Waalse liberalen van Bouchez en de Vlaamse socialisten van ons mateke zou er nog wel eens vuurwerk kunnen komen nu beide partijen hun ‘familie’ aan de overkant van de taalgrens zullen moeten missen. Om nog te zwijgen over het Brussels moeras.
De Wever – die graag verwijst naar het oude Rome - zal straks met resultaten moeten komen, wil hij niet eindigen zoals Hannibal die met zijn olifanten de alpen over trok, een reeks overwinningen behaalde, maar tenslotte tenslotte toch verslagen werd.
De nieuwe Vlaamse regering is er en de regeringsverklaring is vrij duidelijk: Vlaanderen wil tegen 2027 een sluitende begroting hebben en minister-president Diependaele moet daar als een soort notaris op letten. Of hij daarin zal slagen, hangt niet alleen af van Vlaanderen zelf, maar ook van de federale overheid. Vlaanderen is nl niet volledig verantwoordelijk voor de eigen centen, maar moet ook rekening houden met het federale Belgische belastingsysteem. In Wallonië, na dertig jaar verlost van de socialisten, heeft men dat al begrepen en weet men dat dit niet binnen één legislatuur zal kunnen worden opgelost. En dan hebben we het nog niet gehad over Brussel, dat tot over zijn oren in de schulden zit en m.i. daar niet zal uit geraken als het niet eerst grondig wordt hervormd van stad én gewest naar één stadsgewest, met één politiezone en daarenboven zijn onderwijs en cultuur onderbrengt in dat stadsgewest i.pl.v. in de nu bestaande ongrondwettelijke ‘Fédération Bruxelles Wallonie’. Cieltje Van Achter, de nieuwe Vlaamse minister voor Brussel en de Media zal er haar werk mee hebben. Die overigens leuke kersverse minister met de al even leuke achternaam, waarop gegarandeerd nog toespelingen zullen komen, blijkt de schoondochter te zijn van Geert Bourgeois, in een vroeger leven ooit redder van zijn partij en Vlaams minister-president. Zijn goede raad zou haar wel eens van pas kunnen komen.
Na de peilingen van de laatste twee jaar dacht ik – zoals vele anderen - dat de twee Vlaams-nationale partijen, N-VA en Vlaams Belang, samen de meerderheid in het eigen parlement zouden krijgen bij een volgende verkiezing. Meer nog, het leek er in die peilingen steeds meer op dat het VB de grootste partij zou worden en dus eerst aan bod zou komen voor de vorming van een nieuwe Vlaamse regering. Uit diezelfde peilingen was immers ook gebleken dat een overgrote meerderheid van de N-VA-kiezers een samenwerking met het VB niet zouden uitsluiten mochten beide partijen de meerderheid in het Vlaams parlement behalen en spoorde ik die N-VA-kiezers aan ten minste gewestelijk voor het VB te stemmen. Dat laatste is niet gebeurd zodat niet het VB maar de N-VA in extremis nog de grootste partij werd, die dan het excuus had een nieuwe gewestregering te moeten vormen met de traditionele partijen, omdat deze laatsten weigerden met het VB in zee te gaan. In een democratie is daar in de eerste plaats de kiezer voor verantwoordelijk, dus ook die N-VA kiezers die in de peilingen zich bereid verklaarden samen te willen werken. Ze mogen het nu weer proberen met Transconnah en Cindy Envy (dixit Kraaiman).
De nieuwe Vlaamse deelregering zal vandaag beëdigd worden, nadat de drie partijen die er deel van uitmaken ze eergisteren en gisteren bevestigd hebben. De enige valse noot kwam nog maar eens van ons mateke, die vond dat zijn partij ervoor gezorgd dat er heel wat ‘lelijke’ voorstellen van de N-VA hadden kunnen worden tegenhouden. Dat alles nog vóór deze gewestregering was gevormd. Dat zal er zeker niet beter op worden, mochten deze partijen er straks in slagen ook de beoogde Arizona-coalitie te vormen samen met Les Engagées en met vooral de MR van een zekere Georges-Louis Bouchez, die ook niet op zijn mondje is gevallen, iets wat ik reeds voorspelde in mijn blog van 24 september..
Wat de nieuwe ministers betreft, is het ook duidelijk dat miepie De Praetere niet meer zal zijn dan ‘his master’s voice. En dat Caroline Genez nog altijd profiteert van het feit dat ze als gewezen protégée van Steve Stunt omhoog is kunnen blijven vallen. Ik blijf erbij dat deze linkse partij van kaviaarsocialisten niet thuis hoort in een centrumrechtse regering en ook straks zal blijven zorgen voor het nodige gekibbel.
Er is dus een akkoord tussen N-VA, Vooruit en cd&v voor de vorming van een nieuwe Vlaamse deelregering. Hoe die er juist zal uitzien is nog koffiedik kijken, want daar moeten de leden van de drie partijen nog over beslissen. Het enige positieve dat men tot nu kan zeggen is dat deze nieuwe gewestregering wil trachten tegen 2027 de Vlaamse begroting in evenwicht te hebben. Het zal straks de vraag zijn of de Waalse en Brusselse regeringen daarin ook zullen slagen. Als dat niet het geval zal zijn, blijft het risico dat Vlaanderen de rekening weer alleen zal mogen betalen en we elk jaar weer tien tot twaalf miljard euro van onze welvaart zullen afgeven. Geld dat niet verder geïnvesteerd wordt, maar gewoon zal worden uitgedeeld aan de ‘travailleurs’, zoals demagoog Hedebouw zijn kiezers noemt…
Het wordt dus wachten op de vorming van de nieuwe federale Arizona-coalitie en hoe in die coalitie de heren Bouchez en Rousseau het al dan niet met elkaar eens zullen worden. De kans is groot dat daarbij Vlaanderen het gelag zal betalen en dat ‘het Vlaamse volk het enige ter wereld zal blijven dat altijd een grote toekomst in het verleden zal hebben’. Die laatste zin is niet van mij, maar van Anton van Duinkerken, schuilnaam van dichter Johannes Asselberghs, uit Roosendaal, Noord-Brabant, waar ook mijn betovergrootvader Laurens van Alphen vandaan kwam…
