Freya Van den Bossche heeft nooit op mijn sympathie kunnen rekenen. Vooreerst o.w.v. het feit dat het een "dochter van" is, die grotendeels politieke carrière heeft kunnen maken via haar papa dan om wat anders en dus feitelijk omhooggevallen is door gebrek aan gewicht. Een andere reden is het zeg maar liederlijke leven dat Freya er op na hield/houdt. Sinds de SP.a uit de federale regering was geweerd, was ze een beetje op de achtergrond geraakt, maar nu is ze er terug, als minister van de Vlaamse regering en dat zullen we geweten hebben. Die job kreeg ze trouwens na wat duistere achterkamerdebatten binnen haar eigen partij, zoals pas nog gebleken is uit gelekte interne mails. Men was daar al blij, dat ze weer in verwachting was (en deze keer niet van een passerende Duitser!), zodat men haar geen vice-premier diende te maken, iets waar haar entourage van dacht dat ze er recht op had, omdat ze dat ook al geweest was in de federale regering. Ze is dus terug en dat zal niet onopgemerkt voorbij gaan Als Vlaams minister van o.m. Energie heeft ze de federale minister van Energie, Paul Magnette (nota bene: ook een socialist) de mantel uitgeveegd o.w.v. diens besluit de kerncentrales langer open te houden. Men zou haar haast moed durven toeschrijven, ware het niet dat ze haar bezwaren heeft geuit samen met de groene collega excellenties van de Brusselse en Waalse regering. Freya gaat dus de groene toer op. Ik ga het hele verhaal over de kernenergie en dito centrales niet herhalen. Dat heb ik pas nog gedaan in mijn blog van 3 dezer ("Kernenergie voor dummies"). Wel wil ik het even hebben over de eerste alinea van Freya's groene aanklacht. Daarin schrijft zij (en haar collega's): "Ergens in Gallië houdt één klein landje stand, tegen beter weten in". Freya lijkt blijkbaar ook niet veel van onze geschiedenis te hebben opgestoken en nooit gehoord te hebben van Frankrijk, dat ook in Gallië lag/ligt en in Europa dé koploper is van de kernenergieproducenten. Of van Borssele, waar de Nederlandse regering ook beslist heeft de kerncentrale langer open te houden. Nu lag het huidige Nederland grotendeels niet in Gallië (de Bataven waren Germanen), maar Borssele wél. Dat heeft dan te maken met aardrijkskunde en dat zal Freya ook wel niet geweten hebben. Evenmin als het feit dat Electrabel, onze eigen grootste energievoorziener, nu eigendom van die andere Galliërs uit Frankrijk, meewerkt aan de bouw van een gloednieuwe kerncentrale van het nieuwste type in Jordanië. Als we trouwens even verder kijken dan het grondgebied van het vroegere Gallië - Europa bv - dan zien we dat ook Zweden het sluiten van zijn kerncentrales heeft uitgesteld, dat Finland een nieuwe kerncentrale aan het bouwen is, dat daarvoor ook plannen bestaan in Groot-Brittannië en Frankrijk, dat Duitsland gedeeltelijk terug in de kernenergie wil stappen en dat ook Italië zopas gestemd heeft terug mee te zullen doen. Dat meewarige "Gallië" van Freya en haar collega's laat nog maar eens zien wat voor bekrompen mensen er in de roodgroene partijen nog rondlopen, die maar wat uit hun nek kletsen, maar niet eens de eigen geschiedenis en aardrijkskunde kennen. Dat zo'n mensen het bij ons tot minister kunnen brengen, strekt niet tot eer van onze samenleving.
"We moeten niemand erkennen die leeft van de staat, deze staat verwerpt, zijn kinderen niet goed opvoedt en almaar meer kleine hoofddoekmeisjes kweekt". Bovenstaande uitspraak is niet van mij, ook niet van e.o.a. rechtse politicus, maar van de heer Thilo Sarrazin, directeur van de Duitse centrale bank. Herr Thilo zegt ook nog dat in de Duitse hoofdstad Berlijn 20% van de bevolking buiten de economie leeft", wat betekent dat ze illegaal is en in het zwart werkt en dat die groep grotendeels bestaat uit Arabieren en Turken die zijn binnengeslopen dank zij een foute politiek. Het zal in Brussel en vele andere Europese grootsteden al niet veel beter zijn. Zopas geraakte nog bekend, dat er zich bij het OCMW van Antwerpen een man gemeld heeft die al jarenlang illegaal in België verblijft en nu - na ziekte - in aanmerking zou komen voor een regularisatie. Volgens de regels van de wet kan dat nu, dank zij de beslissing die de regering Van Rompuy trof in juli. Bij dit verhaal dient echter nog te worden verteld, dat de man in kwestie in Marokko 15 kinderen zou hebben en straks dan ook het recht (!) zou krijgen die allemaal naar hier te halen, op kosten van de Belgische belastingbetaler wel te verstaan. Daarbij houdt het trouwens nog niet op, want enkele van zijn kinderen zouden al getrouwd zijn en zelf kinderen hebben. Het resultaat van de regularisatie van zo één man zou kunnen betekenen, dat er straks een hele volksstam hier op onze kosten geregulariseerd zou worden. Sinds het verhaal over de zogezegde Brusselse Imam Bouziane, weten we dat de geschiedenis is Antwerpen ook nep zou kunnen zijn. Feit is, dat het theoretisch mogelijk blijft (dat gold trouwens ook voor de zaak Bouziane). Om maar een idee te geven hoe lichtzinnig curator Van Rompuy en de zijnen te werk is gegaan en hoe CD&V en Open VLD zich hebben laten rollen ten koste van de eigen achterban... Ten slotte nog dit: evenals de directrices van de Antwerpse athenea en de leiding van het Antwerpse OCMW, is ook Herr Sarrazin lid van de Duitse sociaal-democraten (SPD). Waarmee nog maar eens duidelijk wordt dat ook steeds meer linksgezinden het niet meer nemen dat hun partijen de eigen bevolking laten opdraaien voor onverantwoorde kosten en daarmee het eigen sociale systeem in grote moeilijkheden zullen brengen.
In mijn blog van gisteren vermeldde ik reeds dat curator Van Rompuy geprobeerd heeft het dossier "asiel en immigratie" te regelen, maar dat het (voorlopig?) mislukt is door toedoen van de PS en het CdH, die dwars blijven liggen. Nochtans was in deze materie in juli binnen de regering al een voorakkoord gesloten, waarbij de Vlaamse partijen van de meerderheid hun toestemming gaven voor een nieuwe regularisatiegolf. De Franstalige partijen beloofden toen, als tegenprestatie, op hun beurt de wat zij noemen "Vlaams-gekleurde" knelpunten weg te werken, o.a. de schijnhuwelijken, de misbruiken i.v.m. de gezinsherenigingen en het verscherpen van de snel-Belg-wet. Dat laatste had gisteren moeten gebeuren en is dus lekker niét gebeurd. Het is in dit land steeds hetzelfde verhaaltje: er wordt een akkoord gesloten tussen Vlaamse en francofone partijen. De Vlamingen geven meteen toe en de Franstaligen beloven dat ook te doen, maar dan later. Als het dan zover is, doen ze het echter niet, of plegen ze chantage door nieuwe eisen te stellen die voorheen niet geuit werden. De volgende chantage kondigt zich al aan bij het opstellen van de begrotingen. Vlaanderen gaat zorgen tegen 2011 schuldenvrij te zijn. Zowel Brussel als Wallonië denken daar niet aan en spreken van minstens 2014/2015. Alle problemen die zich tussentijds zullen aanbieden, mogen dan door de Belgische staat betaald worden. In werkelijkheid betekent het, dat het Vlamingen zullen zijn die dat zullen kunnen bekostigen. Net zoals Vlaanderen de kosten van asiel en immigratie op zijn buik mag schrijven. Dat alles terwijl het de francofone partijen zijn - in de eerste plaats PS en CdH, maar ook MR via zijn racistische FDF-vleugel - die de poort van de immigratie wagenwijd open houden zonder daarbij ook maar enige serieuze voorwaarde te stellen. Het zijn zelfs niet zozeer de valsspelende Franstalige partijen die de grootste schuld treffen, maar wel de Vlaamse die zich voor de zoveelste keer hebben laten rollen en die daarna de moed niet hebben ergens een lijn te trekken en desnoods de zaak op te blazen. Van lamme goedzakken gesproken. Sommigen vragen zich af, waarom dit land failliet zal gaan. Raar, he?
Curator Van Rompuy heeft nog één week de tijd om orde op zaken te stellen voor zijn begroting. Of dat gaat lukken, is maar zeer de vraag. Enkele denkpistes, zoals de looninlevering voor leraren (!) en de extra belasting van spaarboekjes en kasbons, zijn al teruggefloten. Wat de regering van de banken zal loskrijgen, is een open vraag. Wat van de energieleveranciers een nog grotere vraag. Vooral sinds de own goal van debutant Magnette, weet feitelijk niemand precies of en wat de federale regering nog uit de brand zal slepen. Hilarisch wordt het helemaal, als men ziet dat MR en PS over die al die niet fictieve sommen in discussie gaan. Het doet me denken aan die vennoten, die discussieerden over de verdeling van de winst in geval van faillissement! Jammer genoeg zijn er nóg ergerlijkere dingen. Zoals bv de immigratie politiek, die Van Rompuy eens snel dacht te kunnen oplossen tussen twee begrotingssessies is. Dat is hem voorlopig niet gelukt, omdat de Franstalige partijen nog maar eens dwars gingen liggen. Bankroet land heeft geld zat om de halve wereld hier (gratis) binnen te laten... Helemaal erg wordt het, als men hoort, dat Karl Heinz Lambertz, ministerpresident van wat er is overgebleven van de Duitstalige oostkantons, van plan zou zijn een nieuw belangenconflict in te roepen i.v.m. Brussel-Halle/Vilvoorde. Stel u voor, dat op de moffen veroverd gebiedje van drie man en een paardenkop, gelegen op 150 km van de Rand zou zich met onze communautaire problemen gaan bemoeien. Lambertz speelt nl met het idee om zo'n indienen van een zoveelste belangenconflict als pasmunt te gebruiken om er enkele eigen verlangens voor een nieuwe staatshervorming door te drukken. Absurdistan ten voeten uit!
In de aanloop naar het Antwerpse referendum i.v.m. de Oosterweelverbinding blijven de verrassingen uit de kast vallen. Vorige week was er al de "bekering" van Open-VLD schepen Van Campenhout tot de neen-zeggers. Dit weekeinde blijkt dat de grote baas van de Total raffinaderij, een zgn "Seveso" bedrijf, de heren Kris Peeters én Patrick Janssens erop gewezen heeft, dat een tunnel onder zijn en andere chemische bedrijven niet kan doorgaan, alleen al o.w.v. de veiligheid. Ondertussen circuleert er ook het bericht dat zelfs de eigen brandweerleiding van de koekenstad de tunnel afkeurt, wegens onveilig. Die tunnel zou vier keer langer zijn dan de Lange Wapperbrug en zes keer langer dan de huidige reeds bestaande Kennedytunnel. Daarmee worden de problemen voor het ontsluiten van de Antwerpse Ring richting linkeroever alleen maar groter, niet alleen voor de stad en haar omgeving, maar ook voor de politieke partijen die zich aan het hele project zo stilaan aan het verbranden zijn. Dat geldt in de eerste plaats voor de S.P.a. Men mag zich daar dan nog verheugen in de overstap van de brave Van Campenhout, die steeds in de schaduw van Janssens gestaan heeft en daar waarschijnlijk een minderwaardigheidcomplex van heeft overgehouden. Van Campenhout wordt immers niet gevolgd door zijn partij, die verder denkt dan alleen maar Antwerpen stad. Als de neen-stemmers het zouden halen - en dan nog met een overtuigende meerderheid - dan zou dit ook wel eens kunnen zorgen voor een zoveelste nieuwe discussie binnen de partij van Gennez. Van de drie socialistische ministers in de Vlaamse regering is er nl geen enkele van Antwerpen en het is helemaal niet zeker dat die drie zich zomaar gaan neerleggen bij dat Antwerpse referendum, zeker niet mocht daarover in de Antwerpse gemeenteraad geen overeenstemming over blijken. Zouden de socialisten in de Vlaamse regering tóch akkoord gaan met Janssens en zijn aanhang, dan dreigt er een Vlaamse regeringscrisis. Alhoewel. De S.P.a. is immers niet onmisbaar in die Vlaamse regering en kan op gelijk welk moment ingeruild worden voor de Open VLD, die gegarandeerd bereid zal zijn voor een tweede maal de broek te laten zakken om weer te mogen meespelen. Als de partij die lijn in Antwerpen zou doortrekken, is alleenheerser Janssens helemaal niet meer zeker van een meerderheid in zijn eigen stad. In bovenstaand scenario ben ik zo vrij mijn idee van een tijdje geleden nog eens boven te halen. Waarom zou Kris Peeters in een dergelijk scenario niet eens een "Sarkozi'tje" doen en bv Frank Vandenbroucke als onafhankelijke in zijn herwerkte regering opnemen en hem zijn oude, vertrouwde job teruggeven. Als "Brouckie" zou toehappen, zou men de S.P.a helemaal in de vernieling rijden, zoals "Sarko" dat gedaan heeft men de Frans parti socialiste. Voor Vlaanderen zou het een "du jamais vu" zijn, maar men mag toch wel eens dromen, zeker?
Nadat de Ieren vorig jaar met een referendum het verdrag van Lissabon hadden afgekeurd, mochten ze het nog eens overdoen. Oh, wonder: deze keer was twee derde van de Danny boys wél voor dat verdrag. Was dat verdrag sindsdien veranderd, beter geworden, aangepast? Niets van dat alles. De vorige keer had een meerderheid van Ieren beslist een deel van zijn eigen bevoegdheden niét af te staan aan Europa, nu wél. De ommekeer heeft alles te maken met de crisis, die er anderhalf jaar geleden niét was en nu wel, in Ierland (en Spanje) nog meer dan in de rest van Europa. De Ieren vinden het ook vandaag niet leuk dat Europa een deel van hun beslissingsmacht gaat overnemen. Dat ze nu wél voor dat verdrag gestemd hebben is, omdat ze hopen dat Europa hun huidige problemen (mede) gaat oplossen én omdat ze enkele uitzonderingsclausules bedongen hebben. Net hetzelfde als wat vroeger al eens met Denemarken was gebeurd. Het wordt dus steeds meer een Europa à la carte. Onze media mogen dan al wat smalend doen om die Ieren, ze staan er meestal niet bij stil dat Ierland het enige land was waar de bewoners zich over dergelijke zaken nog mochten uitspreken. In een vroeger stadium hebben we meegemaakt dat ook Fransen en Nederlanders de Europese grondwet niet lustten en dat landen als Groot-Brittannië, Tsjechië en Denemarken zelfs niet eens daarover een referendum durfden te houden. Nu moet iedereen in de pas lopen en bestaat er het gevaar dat we de speelbal te worden van een clubje Euro-technocraten van het type Dehaene en Verhofstadt, om het even bij de eigen profiteurs te houden. Europa was een briljant idee. Het openen van de grenzen en de invoering van de euro pasten daarin. Economisch is Europa een grootmacht. Politiek stelt het echter niets voor. De benoeming van een eigen "president", een eigen minister van Buitenlandse Zaken e.d. zal maar een zoveelste voorwendsel zijn voor een zoveelste koehandel. De postjes, weet je wel. Dromen van een Verenigde Staten van Europa, zoals onze Messias uit Gent dat verwoordt, zal een utopie blijven De Verenigde Staten van Amerika zijn er zo gekomen, omdat het land gevormd werd door inwijkelingen uit de hele wereld die zich wel moesten aanpassen en die er het beste van gemaakt hebben door te kiezen voor één taal en één munteenheid. Zo iets is in Europa een utopie en zal dat ook blijven.
Dat de oudere kerncentrales langer open zouden moeten gehouden worden, is de logica zelf. Het elektriciteitsverbruik blijft stijgen, ondanks de crisis, en als we willen doorgaan met de hybride en elektrische auto's zullen we nog veel meer stroom nodig hebben. Het is natuurlijk wenselijk, dat we steeds meer duurzame energie nodig zullen hebben en dat we van de afhankelijkheid van de olie vanaf moeten, maar dat zal zijn tijd moeten hebben. Als we nu al weten, dat het aandeel van de zonne-energie tegen 2020 in ons land amper 0,025% zal bedragen, dat het hele windparkverhaal hopeloos vertraagd is en dat men 20 bio-centrales nodig heeft voor één kerncentrale, dan is de rekening snel gemaakt. Om de drie oudere kerncentrales te vervangen met bio-centrales zou men van deze laatste er dus 60 nodig hebben. Waar zal men al dat afval halen? Meer dan waarschijnlijk zal het België niet lukken tegen 2013 voor 13% alternatieve energie te kunnen opwekken, terwijl er nu al 53% van onze stroom geleverd wordt door de zeven bestaande kerncentrales (de 3 centrales van Tihange zouden op hun eentje heel Wallonië van stroom kunnen voorzien). Het verhaal dat de tegenstanders, Greenpeace op kop, vertellen, klopt niet, omdat die altijd maar schermen met "stroom voor zoveel huishoudens". Het zijn niet de huishoudens die het leeuwendeel van de stroom nodig hebben, wel de industrie en - zoals gezegd - straks (misschien) het verkeer. Dat professor Vande La zich in dit debat laat horen, is ook wiedes: hij is (de zelf benoemde) voorzitter van het bio-centrale bedrijf Electrowinds en spreekt dus pro domo. En dan zijn er nog enkele punten: - Kerncentrales stoten geen CO² uit, zodat de Kyoto-normen voor ons land gemakkelijker zullen bereikt worden. - Door de kerncentrales langer open te houden zou onze armlastige staat extra miljarden kunnen recupereren van Suez. Dat laatste wás een zekerheid, maar is het nu niet meer. Politiek beginneling Magnette (niet toevallig van de PS) heeft in dit pokerspel zijn hand overspeeld door op voorhand in zijn kaarten te laten kijken. Ik kan me voorstellen dat de Franse bazen van Suez zich momenteel een breuk lachen met de zoveelste mop over "les petits Belges". - De stelling dat België het elektriciteitsverbruik tegen 2015 ook zonder de kerncentrales aan zou kunnen, mits zware investeringen - zoals Greenpeace stelt - is ook al ongeloofwaardig. Ten eerste kan een land met een schuldenlast van 100% van het bbp en een gat van 25 miljard in de begroting geen zware investeringen meer doen. Ten tweede is het algemeen bekend dat dergelijke beslissingen én daarna de uitvoering ervan in dit land nooit ofte never in dit land binnen de vijf jaren gerealiseerd kunnen worden. Denk maar aan de reeds vermelde windparken en bv aan de perikelen met de Oosterweelverbinding, die al meer dan tien jaar aanslepen en waarvoor de eerste spadensteek nog altijd moet worden uitgevoerd...
"Waarom durven wij niet opkomen voor wat eigenlijk essentieel is: respect voor de wetten en de waarden van het land waarin we leven?". Bovenstaande komt niet van mij of van een andere Vlaams nationalist, maar van Luckas Vander Taelen, Vlaams parlementslid voor Groen! Het antwoord daarop is (en dat komt wél van mij): "Omdat onze politiek, met op kop de linksen en de groenen, deze zaak heeft laten verrotten door te stellen dat allochtonen moeten gepamperd worden om zo te kunnen integreren. Het resultaat zien we nu in Brussel, waar auchtochtone vrouwen in sommige wijken nog amper alleen op straat durven komen. Als reactie op het artikel van Vander Taelen schrijft een modejournaliste, die bij het Zuidstation woont dat ze haar outfit heeft moeten terugbrengen tot iets onopvallend zwart met sportieve trui, om zo weinig mogelijk te tonen dat ze een blonde vrouw is. Daar gaat het al niet meer over de hoofddoek op school, dat was maar een eerste stap naar de volledige onderdanigheid van de vrouw in de in Brussel stilaan overwegende moslimwereld. Toch is de bekentenis van Vander Taelen al een openbaring in het strakke discours van onze groentjes. De vraag is maar, in hoever de partij hem daarin zal volgen. Naar aanloop van de verkiezing van een opvolger voor Mie Vogels, heeft Jong Groen! nl al in haar kaarten laten kijken. De partij moet, volgens de jonggroene voorzitter, een zekere Kristof Calvo (Italiaans voor "kaal"!), links blijven, mag niét Vlaamser worden, moet gaan voor een nationale kieskring, een Brusselse stadgemeenschap en een versterking van het federale niveau. Daarmee weten we dus dat Groen! volhardt in de boosheid en dat Vlaanderen ook in de toekomst niets, maar dan ook niets te verwachten heeft van de groene jongens en meisjes. De partij blijft ondergeschikt aan het Franstalige Ecolo en zal dan ook in de toekomst niets voorstellen, tenzij voor enkele simpele zielen, nuttige idioten en wereldvreemde idealisten. I.v.m. de waarschijnlijk verlenging van het openhouden van de kerncentrales, zegt Tine Van der Straeten, die zich destijds o.a. onthield bij de stemming over de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde, dat de elektriciteit op die manier duur zal blijven. Ze vergeet erbij te zeggen, dat de groene stroom, zoals we die nu kennen, in feite driemaal duurder is dan de traditionele. Dat de verbruiker daar (nog) niets van merkt, komt doordat de staat alles (voorlopig nog) bijpast. Zo blijft Groen maar doorkletsen met praat voor de vaak en blijft de partij in Vlaanderen niet meer dan een groen randverschijnsel. Te mijden, zou ik zeggen.
Het proces tegen de bende Habran, dat een half jaar heeft geduurd en meer dan vier miljoen euro heeft gekost, moet worden overgedaan. Geen procedurefouten deze keer, alleen een niet-naleving van de Europese regels, waarvoor België in januari van dit jaar al door het Europese Hof werd veroordeeld. Sindsdien werden in Vlaanderen de regels aangepast - In Antwerpen werd er zelfs een proces voor stilgelegd - maar in Brussel en Wallonië niet. Deze zaak toont nog maar eens duidelijk aan, dat het Belgische Gerecht niet werkt en dat we hier te maken hebben met twee verschillende landen. De reden, waarom in Wallonië en Brussel de Europese regels (nog) niet worden nageleefd, is omdat men daar wacht op een aanpassing van de Belgische wetten. Dat is na bijna negen maanden nog steeds niet gebeurd en dat kan nog enkele maanden duren vooraleer de Belgische wet op dat gebied conform zal zijn aan de Europese normen. Onze justitie blijft daarbij in hetzelfde bedje ziek: dat van de inertie. Evenmin als onze regering doet justitie zo goed als niets. Men klooit maar wat aan. Met de zaak Van Steenkiste/Bois Sauvage is trouwens ook nog een keer aangetoond, hoe lamentabel de toestanden in onze gevangenissen zijn. Zelfs een ex-voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemers riskeert in voorarrest terecht te komen in een cel die hij moet delen met allerlei geboefte. Men laat de zaken nog liever verrotten dan de uitgestoken hand van Nederland te aanvaarden, ook al kost dit extra geld. Maar er is meer. Het proces Habran en de niet-motivering van een veroordeling voor Assisen laat nog maar eens zien, dat België uit twee afzonderlijke deelstaten bestaat, die volledig anders oordelen over alles en nog wat. Niet voor niets wil de Vlaamse advocatuur zich afscheiden van de rest van het land, en geldt dat nu ook voor de Vlaamse architecten, die een onafhankelijke bond gaan oprichten, omdat ze het continu oneens zijn met hun Franstalige collega's. Dit land werkt niet meer. Zonder een ver doorgedreven staatshervorming gaat dit land effectief failliet, zeker omdat de hardste "Leve België" roepers nu juist diegenen zijn die de eigen wetten (én die van Europa) ofwel niet naleven, ofwel negeren.
Morgen zitten we al in oktober (het zal weer snel Kerstmis zijn!) en dat is de maand waarin zowel de federale als de regionale regeringen van dit landje met hun begrotingen voor de dag zullen moeten komen. Met de échte begrotingen, wel te verstaan, niet met het kunst en vliegwerk dat tot nu toe werd gehanteerd (en waarmee o.a. Europa aan het lijntje werd gehouden). De federale regering had met veel bombarie een begrotingsconclaaf aangekondigd tijdens het voorbije weekeinde. Dat is één grote sof geworden. Zaterdag werd er één (1!) uur vergaderd, om te beslissen dat er zondag helemaal niets zou gebeuren. Er zou een probleem zijn met de "cijfers". Dat is nogal wiedes, waarover dan om cijfers gaat een begroting tenslotte? Moet men een begrotingsconclaaf houden als men de cijfers niet heeft? Bij de Vlaamse deelregering was het al niet veel beter. Daar werd maandag wel e.e.a. aangekondigd, het zgz "kader", maar hoe de Vlaamse begroting er definitief zal uit zal zien, zullen we - misschien - pas tegen het einde van de maand weten. Het grote probleem voor beide regeringen is, dat men hoegenaamd niet weet hoeveel (of, beter gezegd, hoe weinig) inkomsten er in 2010 zullen zijn. Er mag dan wel een begin van een economische heropleving zijn, hoe dat zich gaat vertalen in meer staatsinkomsten is nog altijd koffiedik kijken. Van Rompuy heeft er ondertussen wel een fan bij gekregen: een zekere André Decoster, hoogleraar publieke financiën aan het centrum voor economische studies van de KU Leuven. Een hele titel die zou moeten garanderen, dat de man er iets van kent. En óf hij er iets van kent. Hij heeft zich zelfs bekeerd tot de Guy Mathot theorie van de jaren 80, dat een deel van de Belgische staatsschuld conjunctureel is en dus effectief vanzelf zal verdwijnen als de conjunctuur herneemt... Nu valt er over de stelling van Decoster wel e.e.a. te zeggen. Zo heeft hij gelijk als hij zegt dat de huidige federale regering niet meteen het mes in alles moet zetten en dat de staatsschuld niet meteen ongedaan kan gemaakt worden. Wachten tot de conjunctuur herneemt kan echter ook wachten op Godot (of moeten we zeggen Mathot?) worden. Het is niet omdat er tekenen zijn dat de economie zich aan het herpakken is, dat het morgen weer snel zal worden zoals gisteren. Met een kwart van de commerciële zeevloot in de mottenballen en een kwart van de Europese vrachtwagens dat momenteel stil staat, is het zeker dat die conjunctuur de eerste jaren nog niet serieus zal optrekken. Insiders spreken zelfs van een "W" opleving, wat betekent dat er na een eerste herstel eerst nog een tweede dip zal komen vóór we van een echt herstel zullen kunnen praten. De Mathot theorie heeft in de jaren tachtig niet gewerkt en zal dat nu ook niet doen, alle geleerde professoren ten spijt. Het enige voordeel voor Van Rompuy in deze zaak zal zijn, dat hij zijn ambtstermijn tot 2011 zal kunnen uitdoen en daarna mogen zijn opvolgers het puin ruimen. De zondvloed theorie, dus en die komt niét van Mathot.
Volgens een studie van de kiezersevoluties is gebleken dat de grootste troef, eigenlijk de enige serieuze troef, die de S.P.a. had tijdens de voorbije kiesstrijd, die van Frank Vandenbroucke was. Uitgerekend de man die, ná de verkiezingen, door de eigen partij bij het groot vuil werd gezet. Zoals ik al stelde in mijn blog over Karel Van Miert, is ook Vandenbroucke een van die zeldzame figuren die eigenlijk te goed zijn voor een socialistische partij, die niet verdraagt dat iemand boven het maaiveld uitsteekt. Daarenboven heeft Frank ook nog eens een Vlaamse reflex, wat blijkbaar bij de socio's maar matig geapprecieerd wordt. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. De S.P.a. wél. Na het debacle omtrent Vandenbroucke, die de partij nog zuur zal opbreken, schieten de roden zich nu in de voet in de kwestie van de Antwerpse Lange Wapperbrug. Deze materie is al lang geen loutere Antwerpse zaak meer, maar een voor een groot deel van Vlaanderen. Burgemeester Janssens heeft nl beslist dat zijn partij, de S.P.a. dus, voluit campagne gaat voeren tegen de B.A.M. in het algemeen en de brug in het bijzonder. Dat wordt voor de partij een no-win situatie: - Ofwel zorgt het komende referendum voor een afkeuring, wat een blamage zou betekenen voor de tegenstanders van de brug. - Ofwel komen er niet genoeg kiezers opdagen of is het verschil van pro's en contra's te onbeduidend, wat eveneens een blamage zou zijn voor de anti's. - Ofwel wordt de brug met een grote meerderheid afgekeurd. In dat laatste geval komt het verkeer rond Antwerpen, maar ook in de hele regio er rond, voor minstens tien jaar vast te zitten, zal de lucht rond de koekenstad verpest worden door de uitlaatgassen van tienduizende stilstaande auto's en dit de hele dag lang en zullen ettelijke andere veranderingen in de stad geen doorgang vinden, omdat ze afhankelijk zijn van het B.A.M.-project. Maar er is nog meer. Het zal tenslotte de Vlaamse regering zijn die de uiteindelijke beslissing zal moeten nemen. Als de S.P.a. in die regering ook dwars blijft liggen, zit er een Vlaamse regeringscrisis aan te komen. Vergeten we niet, dat het project eventueel ook met een alternatieve meerderheid zou kunnen worden goedgekeurd. Hoe het ook zal uitdraaien, de S.P.a. zal tenslotte de rekening betalen voor zoveel kortzichtigheid. En dat alles voor een project dat ze in eerste instantie zelf mee had goedgekeurd. Een ezel is inderdaad slimmer.
Bij de federale verkiezingen in Duitsland hebben de sociaal-democraten een verlies geleden van 11% en tuimelen ze daarmee uit de bondsregering, die voor de volgende legislatuur zal gevormd worden door christen-democraten en liberalen. In Portugal verliest de socialistische partij haar absolute meerderheid en in een deelverkiezing in Oostenrijk verdubbelt de uiterst rechtse partij van wijlen Jörg Haider haar stemmenaantal van 12,5 naar 25%, terwijl ook daar de sociaal-democraten de grote verliezers zijn. Met deze laatste stembusuitslagen wordt bevestigd wat reeds bleek tijdens de Europese verkiezingen. Men blijkt de sociaal-democraten moe te zijn. Ze verliezen overal, met één grote uitzondering: alleen in Wallonië hebben de socialisten vooruitgang geboekt. Wallonië wordt niet voor niets wel eens het DDR van West-Europa genoemd. Politiek gesproken (maar ook op andere terreinen) blijkt de regio achter te lopen. Zo'n beetje zoals Cuba op wereldvlak. Jammer genoeg hebben de Waalse socio's in hun regio nog heel wat macht, zit de partij zowel in de federale als de regionale regeringen en alles wat daartussen zweeft. Erger is nog, dat de PS weegt op de huidige regering Van Rompuy en dat maakt, dat die regering er schijnbaar niet in slaagt een soort acceptabele begroting te maken. De kool en de geit sparen kan niet meer, maar een alternatief schijnt er niet in te zitten, zeker niet zolang de PS een vinger in de pap blijft houden en de partijen van de Waalse minderheid de partijen van de Vlaamse meerderheid kunnen blijven domineren.
Alles komt terug: de mode, de zinkfabriek in Balen, Lance Armstrong, Kim Clijsters, Justine Henin en ja, zelfs Johan Vande Lanotte. Niet dat de geleerde professor ver was weggeweest. Buiten zijn baan als docent bij de universiteit van Gent (en enkele bestuursmandaten), zat hij ook nog in de senaat. Hij is er zelfs fractieleider van de Vlaamse socio's. Niets van gehoord? Ik ook niet, wat nog maar eens aantoont hoe overbodig die senaatspraatbarak ook geworden is. Wedden dat daarover tijdens het regeringsconclaaf over de begroting niét zal gesproken worden? Evenmin als over de provincieraden en al die andere overbodige politieke functies van dit land. De postjes, weet je wel... Maar Vande La gaat er zich weer mee moeien. Hij gaat er tegenaan gaan. Volgens een interview van drie bladzijden in De Standaard (professoren horen thuis in een kwaliteitskrant), vindt Johan van Oostende, dat hij "erbij hoort". "Je kunt toch geen vier jaar de kat uit de boom kijken", vindt hij. Ondertussen heeft hij het toch al twee jaar gedaan! Zouden ze hem gemist hebben? In elk geval klinkt hij nog juist zoals vóór de laatste electorale afstraffing van zijn partij. Hij vindt nog altijd dat de federale en regionale verkiezingen moeten samenvallen (CD&V is ondertussen al iets verder geëvolueerd) en over Vlaanderen en de communautaire problemen geen woord. Wel wil hij minder op Tv gaan komen. De uitzending in dat travestietenprogramma (samen trouwens met Yves Leterme) zou hem toch niet goed bekomen zijn. Evenals zijn Waalse geestesgenoot Di Rupo, vindt Vande La dat de crisis ons misschien een generatie kost. Zou het dan niet beter zijn dat hij meteen opstapt? Bij Open VLD begint men dat tenminste al te beseffen en wil men een nieuwe generatie de kans geven, alhoewel ook dat met de nodige korrels zout moet genomen worden. Die nieuwe liberale generatie is bijna volledig "familie van" en huiverig voor alles wat Vlaams is. M.i. heeft Paars dan ook zijn laatste nederlaag nog niet geleden. Wie niet horen wil, moet voelen.
Het is merkwaardig hoe men blijft protesteren tegen het hoofddoekenverbod in het gemeenschapsonderwijs. Nog merkwaardiger is het feit, dat dit protest niet alleen uitgaat van de moslimgemeenschap en de gebruikelijke nuttige idioten, maar dat ook een serie intellectuelen zich daarbij heeft aangesloten. Zeg maar de serie van denk links, leef rechts (typisch voorbeeld: poenpakker Dehaene). Bij de opening van het universitair jaar in Antwerpen werd de hoofdvogel afgeschoten door een zekere professor Nonneman, voorzitter van de associatie universiteiten en hogescholen, die kwam vertellen, dat er in zijn domein(en) geen verbod zou komen. Hij vindt, dat men de moslima's juist steunt door hen dat hoofddoek te laten dragen, want dat zij daardoor de kans krijgen verder te studeren. Nou, moe! - Ten eerste is dat laatste helemaal niet zeker en is het evenmin bewezen dat moslima's zonder hoofddoek niet verder zouden (mogen) studeren. - Ten tweede geldt het hoofddoekenverbod alleen voor binnen in de school en niet erbuiten (tenzij voor sommige openbare functies) en is dit een maatregel die bv in Frankrijk al enkele jaren geldt (én daar wordt nageleefd). - Ten derde werden die hoofddoeken een tiental jaren geleden zo goed als niet gedragen door meisjes en jonge vrouwen en is die mode er alleen maar gekomen door de radicalisering van de Islam sinds "nine eleven". - Ten vierde leidt het dragen van hoofddoeken tot een zekere vorm van apartheid binnen de scholen, waarbij meisjes die géén hoofddoek dragen, als zondig worden beschouwd, wat - vooral voor moslima's zonder hoofdoek - een constante vernedering met zich zou meebrengen. - Ten vijfde is er in sommige gevallen helemaal geen sprake meer van een hoofddoekje, maar van een heus mantelpak, waarin de meisjes moeten rondlopen, waardoor ze er even sjofel uitzien als onze vroegere nonnen (waarmee wél mocht gelachen worden). Nonneman is dus voor de nonnen. Nogal wiedes met zo'n naam. Dat iemand op zijn niveau echter niet snapt dat een deel van de moslim immigranten hier helemaal niet wil integreren, maar dat wij ons aan hen moeten aanpassen, is een gevaarlijke ontwikkeling. De dag van vandaag leven er al zo'n kleine twintig miljoen moslims in Europa en maken zij de helft uit van de nieuwe immigranten. Dat we binnen x-aantal jaren ook hier moslim burgemeesters en andere gezagsdragers zouden kunnen krijgen, is - jammer genoeg - geen fata morgana. Als die dan onze wetten naar hun hand zouden gaan zetten - zeg maar richting sharia - dan zullen typen zoals die Nonneman er waarschijnlijk als eerste bij zijn om te komen zeggen dat "sie es nicht gewusst hatten"...
Bij de opening van het Gentse universitair jaar was Marianne Thyssen, de bazin van CD&V, dit jaar uitgenodigd om daar een speech af te steken. Zoals te verwachten was van het hoofd van de tsjeven, blies ze warm en koud en wist men aan het einde van het verhaal nog niet veel meer dan aan het begin. Het probleem met haar partij is, dat het de enige Vlaamse partij is die in de twee regeringen zit, zowel dus federaal als regionaal, én aan beide regeringen de premier levert. Dit zorgt voor een doorlopende spreidstand waarbij CD&V blijft wat ze feitelijk altijd geweest is: een partij met twee gezichten, die niets doet en haar kiezers kan blijven wijsmaken dat ze dat goed doet. Ge moet het maar kunnen. CD&V, stelt Marianne, wijst resoluut de Maddens doctrine af. In navolging van enkele, doorgaans belgicistische politieke analisten, vindt ze het een verrottingsstrategie. CD&V, integendeel, wil met de tegenpartij(en) praten en wat dat betekent hebben we al tientallen jaren meegemaakt: geven en toegeven. Nochtans is de huidige politieke situatie wel degelijk zo, dat de francofonen opnieuw geld nodig hebben voor hun onderwijs en straks - en dat zal niet lang meer duren - weer vragende partij zullen zijn. Marie-Dominique Simonet (familie van?), de Franstalige minister van onderwijs, wil nl 600 miljoen euro besparen om de Franse gemeenschap niet verder in het rood te laten gaan. Daardoor dreigt het Franstalige onderwijs opnieuw zonder geld te komen zitten. Datzelfde onderwijs waarvoor Verhofstadt indertijd al miljarden (Bfr) extra voor had uitgetrokken (dat had hij al stiekem beloofd vóór zijn eerste regering was gevormd, zó stiekem dat het niet eens in zijn eerste regeerakkoord stond!). Hoe is het mogelijk dat het Franstalige onderwijs in België tot de slechtste van Europa behoort en daarbij toch een van de duurste blijft? E.e.a. schijnt te maken te hebben met het feit dat naast het gemeenschapsonderwijs dat er in Brussel en Wallonië ook telkens een provinciaal en een gemeentelijk onderwijs is uitgebouwd. Als we daar ook het vrij onderwijs bij tellen, betekent het dat daar op veel plaatsen vier scholen naast elkaar staan, wat enorm veel geld kost en tegelijk zorgt voor een geweldige, nutteloze versnippering die de kwaliteit van het onderwijs zeker niet ten goede komt. Als de Franstaligen straks weer geld nodig zullen hebben, veel geld, dan kan Vlaanderen meteen zijn Maddens doctrine uittesten en dié eigen voorwaarden stellen, die het op een communautair overleg nooit geregeld zou krijgen. Heel wat anders dan de verrottingsstrategie zoals Thyssen en Co beweren. --- In de marge van bovenstaande nog dit: Thyssen moet nu toegeven dat samenvallende verkiezingen ook voor haar partij niet meer kunnen. Door het feit van de dubbele vertegenwoordiging en verantwoordelijkheden in de beide regeringen is men er bij CD&V eindelijk van overtuigd geraakt dat er twee verschillende niveaus zijn en dat politiekers best op eenzelfde niveau blijven werken en niet op twee tegelijk. Nu nog maar hopen dat de partij met de twee gezichten hierin consequent blijft en morgen weer niet van gedacht verandert...
Dat de VRT het Vlaams Belang discrimineert, is geen nieuws meer. Dat doet de openbare omroep, gespijsd met het geld van de belastingbetaler (ook van die van het VB), al jarenlang. Partijtjes als Groen!, Spirit en zelfs het éénmanspartijtje SLP van Geert Lambert, alhoewel die samen minder stemmen tellen dan het VB, krijgen op de rode zender meer zendtijd en aandacht dan de Vlaams nationalisten. Nieuw is nu wél, dat de VRT is teruggefloten door de Regulator van de Media én door de Raad van State. Dit n.a.v. van een uitzending in de aanloop naar de federale verkiezingen van 2007. Met veel bombarie had de zender een programma aangekondigd als "kanselierdebatten", waarbij de voorzitters van Vlaanderens grootste partijen werden uitgenodigd, maar niet die van het Vlaams Belang. Nadat de omroep al veroordeeld was door de regulator, dacht die er vanaf te komen door in beroep te gaan bij de Raad van State. Daarvoor had ze acht tegenargumenten opgeworpen, maar die werden allemaal van tafel geveegd. Van een schande gesproken. Nu zou men denken, dat de zender wel zal opletten na zo'n voorval. Niets is minder waar en dat wordt ook zo verwoord door VRT-hoofdredacteur Kris Hoflack en woordvoerster Diane Wou(wel)mans. De VRT, zeggen die twee, zal haar houding ten gronde niét aanpassen. Dat laatste bleek trouwens ook tijdens de discussies over de hoofddoeken en de rellen in Sint Jans Molenbeek. Het Vlaams Belang werd in beide zaken doodgezwegen, ondanks het feit dat het juist die partij is die al jarenlang de klokkenluider gespeeld heeft. Ook sterke uitspraken, zoals "stuk op lik geven" en "nultolerantie", die nu door de media - de VRT op kop - in de mond gelegd worden van minister Turtelboom en de onbekwame politiekorpschef van Molenbeek, zijn al jaren de taal van het VB. Als de media een beetje eerlijkheid aan de dag legden, zouden ze zo iets moeten toegeven, maar dat gebeurt niet. In de uitzending van terzake over de hoofddoeken kreeg Imam Taouil* geen VB-mandataris tegenover zich, maar wel Bart De Wever. Ook voor laatstgenoemde een triestige zaak, want in feite steekt ook hij andermans pluimen op zijn hoed. Bartje wordt door de VRT alleen geduld omdat men hoopt dat zijn partij zo nóg meer stemmen van het VB zal afpakken. Koekoekspraktijken. Kortom, de VRT blijft wat ze is, een anti-Vlaamse omroep die men best van al zou mogen opdoeken. Wie het geld van de belastingbetaler misbruikt om een deel van de betalende bevolking te discrimineren, is niet waard verder gesteund te worden.
* Die Taouil werkt bij De Lijn. De man die eist dat de moslima's op school hun hoofddoek zouden moeten kunnen ophouden, loopt bij De Lijn zelf in uniform ZONDER zijn Imam-hoedje. Hypocriet!
Het gaat niet goed met onze (licht)blauwe en (roze)rode broeders en zusters. Na de euforie van acht jaren paars bewind, is het nu één doffe ellende. Bij de collaboralen is men wanhopig op zoek naar een nieuwe voorzitter. De huidige "ad interim", Verhofstadt, wil van die rotjob vanaf. Hij heeft het te druk met Europa, dat hij ook nog moet redden. Om een eventuele verkiezing voor te bereiden had het grote licht uit Gent dan een ronde gepland doorheen de Vlaamse provincies om eens te horen wat er zoals leeft bij de liberale achterban. Op de eerste meeting in Brugge, kwamen er van de 900 West-Vlaamse bestuursleden net geen 200 opdagen. Raar genoeg werd dat door de partij nog als een goed teken gezien, daar men er zelf nog minder verwacht had (men moest extra stoelen bijzetten in de zaal!). De tweede dag kwam Antwerpen aan de beurt en toen meldde Verhofstadt zich ziek. Dat kwam heel goed uit, want laat dat nu juist de regio zijn waar de partij de grootste klappen kreeg en waar - met o.a. het BAM-project, de Schelde-uitdieping, de IJzeren Rijn en de Opel fabriek - de grootste problemen zijn. Enfin, het ziet er voor de Open VLD niet goed uit en zelfs Verhofstadt zal daar weinig aan kunnen veranderen. Tenslotte is hijzelf de grote schuldige dat het allemaal fout is gelopen. Drie burgermanifesten schrijven en daarna - als men de kans krijgt iets te bewijzen - het tegenovergestelde doen, is vragen om heibel. Bij de socio's is het al niet veel beter. De partij mag dan al in de Vlaamse regering zijn gesukkeld (met dank aan het N-VA, die daarop had aangedrongen), binnen de partij is het één grote droefenis. In de eerste plaats o.w.v. het verwijderen van "Brouckie" van "zijn" ministerpost. Gennez mag dan wel zeggen dat de plooien zijn gladgestreken, of dat waar is zullen we pas weten bij de volgende verkiezingen als we de cijfers van Vlaams Brabant zullen te zien krijgen. Ondertussen is er de discussie over Flor Koninckx, de specialist van de verkeerspolitie die door Steve Stunt als onafhankelijke werd binnengehaald, maar bij de tweede stembusgang niet herkozen geraakte. Geen probleem, voor Koninckx althans, want de man bleek een door Stevaert ondertekend contract te hebben waarbij die hem werkzekerheid bood tot aan zijn pensioen in 2012. "Vijnck revisited", zeg maar. Nu zijn er wel argumenten om Koninckx gelijk te geven; men geeft niet zomaar een vaste staatsjob op voor een onzeker mandaat in de politiek. Flor bleek echter een beetje té onafhankelijk, toen bleek dat hij op een gegeven ogenblik in een TV-spelletje zat in Afrika i.pl.v. in het Vlaamse parlement. Het werd helemaal te gortig toen de grote verkeersspecialist later met teveel alcohol in zijn bloed achter het stuur van zijn wagen bleek te zitten. In het contract waarover sprake bleek de anders zo sluwe Stevaert echter geen voorwaarden te hebben gesteld... Tenslotte is er het grote drama van de hoofddoeken ("kopvodden", zegt Wilders), dat ertoe geleid heeft dat niemand minder dan de nieuwe (niet herkozen) socialist Bert Anciaux gesteld heeft, dat "een gemeenschap die deze beslissing neemt, niet meer mijn gemeenschap is". Tot op heden weten we nog niet waarnaar Bertje zal vertrekken. Mocht dat niet zijn naar een van de sharia-landen, dan raad ik hem Patagonië aan. Of Tasmanië. Of het Paaseiland. Enfin, het kan niet ver weg genoeg zijn.
Het voorbij weekeinde werden er in wat voor het "Belgisch" voetbalkampioenschap moet doorgaan, zevenentwintig doelpunten gemaakt door volgende spelers: Carcela, Smajic,Mbokani, Felipe, Makiese (2), Lestienne, Sadik, Sidibe, Gorius, Nong, El Gaaouri, Dissa, Mac Donald, Haroun,Toszer, Christ, Mujangi Bia, Mazuch, Leye, Iakovenco, Perisic, Akpala, Vargas, Kouemaha, Destorme en Vossen. Nu kan het zijn dat daar enkele nieuwe "Belgen" bij zijn. Als we het echter houden bij de "jongens van bij ons", dan scoorden de twee laatstgenoemden twee van de zevenentwintig doelpunten. En dan hebben we nog geluk gehad, want Vossen scoorde pas in de 92ste minuut, in blessuretijd, dus. Het had ook één doelpunt kunnen geweest zijn. Het gaat niet goed met het zgz "Belgische" voetbal. Raar, he? Dat krijg je, als men de eigen jeugd geen kansen meer geeft. Ik begrijp niet wie (soms veel) geld over heeft om naar zo'n competitie van Afrikanen en Oost-Europeanen te gaan kijken en er zich dan nog over opwindt. --- Om even op die Vossen terug te komen. Die werd enkele weken geleden pas door Racing Genk afgestaan aan Cercle Brugge, waar hij in zijn eerste twee matchen al drie keer scoorde (dat had vorig seizoen ook al met een zekere regelmaat gedaan bij Genk). Vossen is de laatste in een rij van talentrijke jeugdspelers die door Racing Genk van de hand werden gedaan. Op zo'n drie jaar tijd vertrok daar een halve eerste elftal met niets anders dan jeugdige klasbakken: Daerden, Defour, Van den Bergh, Pocognoli, Bailly en nu dus Vossen. Een drietal jaren geleden meldde Racing Genk zich bij de topclubs in het Belgische voetbal en had het een grote kans om daar te blijven. Nu zinkt de club weg in de grijze middenmoot en vecht ze straks misschien tegen de degradatie. Rouwig moeten we er niet om zijn: wie zo zijn eigen voetbaljeugd verkwanselt, verdient niet beter.
Onlangs stond er in de kranten nog een lijst van de duurste steden in de wereld. Brussel stond daarbij, als ik me niet vergis, op de zevende plaats. Dat is dan wel voor de mensen die er de weg niet kennen. Nergens kan men tegenwoordig nl goedkoper logeren dan in en rond Brussel. Het volstaat dat ge naar het federaal agentschap voor asielzoekers gaat (Fedasil) en daar zegt dat ge asielzoeker bent, liefst nog zonder enige papieren (sans papiers). Dan krijgt ge daar een gratis hotelverblijf plus maaltijdcheques! De reclame voor dit soort toerisme is zo populair dat er, alleen met een "zeg het voort" campagne, op dit ogenblik reeds zo'n 1200 zgz asielzoekers in het Brusselse op hotel zitten. Alles betaald door de failliete Belgische regering. Men ging dat probleem eens snel en goed oplossen. Marie Arena werd de deur uit gestuurd (ze zal haar douche missen!) en Annemarie Turtelboom werd beloond met het ministerschap van binnenlandse zaken. Knap werk van een dame die niet eens verkozen werd tijdens de laatste federale stembusgang. De Waalse heren Courard en Wathelet Jr zouden het allemaal eens gaan oplossen. Dat zien we, ja. Vorige week werd nog beslist dat er 800 opvangplaatsen moesten bij komen. Wanneer, dat werd er niet bij gezegd, zodat de gratis-op-hotel campagne nog even kan aanslepen. Hetzelfde gebeurt trouwens al een tijdje bij Justitie. Ook daar zal er voor nieuwe gevangenissen worden gezorgd, maar wanneer dat zal gebeuren, blijft een raadsel. Nu Dendermonde en Puurs als standplaats afhaakten, zou het kunnen zijn dat er een nieuwe gevangenis zal komen in Beveren. Daarvoor moet echter eerst nog het plan van aanleg worden gewijzigd en alle bouwplannen worden gemaakt en dán pas zal men kunnen zeggen wanneer er daar ooit een nieuwe gevangenis zal komen. Dat kan dus nog járen duren. Dat alles terwijl de Nederlandse gevangenisboten leeg staan te verkommeren en het plan van "watje" De Clerck om gedetineerden naar het Nederlandse Tilburg te detacheren op allerlei gebied wordt geboycot door onze francofone broeders en zusters. En dan maar janken dat Nederland bepaalde akkoorden niet nakomt. Kortom, de ene doet niets en de andere doet niets, en het ene werk brengt het andere mee...
Le Monde, dé zogezegde Franse kwaliteitskrant, pakte deze week uit met een reeks namen van personen die zouden in aanmerking komen voor het presidentschap van de Europese Unie. Daar stond ook Herman Van Rompuy bij! Het artikel was niet als grap bedoeld, wat nog maar eens aantoont hoe toonaangevende buitenlandse media hoegenaamd niet op de hoogte zijn van wat er zich in dit landje afspeelt. Diezelfde Van Rompuy had normaal immers uitgerekend deze week met een plan moeten naar buiten komen om de gevolgen van de crisis en - meer bepaald - het grote gat in de begroting zou worden aangepakt. Welnu, dat is een afgang in het kwadraat geworden. De regering Van Rompuy denkt tien miljard euro te besparen, maar dan wel gespreid over drie jaar: slechts 0,5% over 2010, 1% in 2011 en 1,3% in 2012. Dat is niet alleen veel te weinig, dat is ook zó gesteld, dat het niet de regering Van Rompuy, maar zijn opvolger (als die er al komt) zal zijn om eventuele onpopulaire maar noodzakelijke maatregelen te treffen. In 2011 zijn er immers federale verkiezingen, zodat de huidige regeringsmeerderheid dan naar de stembus kan gaan zonder financiële kleerscheuren. Dat denkt ze althans. Buiten de 25 of meer miljard van het gat in de huidige begroting, zijn er immers nog de op ons afkomende kosten van de vergrijzing als gevolg van de zgn "babyboomers" die vanaf de volgende jaren massaal met pensioen zullen gaan. Volgens Ivan Van de Cloot, econoom bij het Itinera instituut en specialist in materie, zullen die extra kosten ons jaarlijks opzadelen met een bijkomende schuld van 8,2%, oftewel 30 miljard PER JAAR. Dat is meer dan het huidige tekort op de lopende begroting en dat is dan nog heel rooskleurig gesteld, want dan gaat men uit van een werkgelegenheidsgraad van 70% van de beroepsbevolking. Die ligt nu onder de 60% en is daarmee een van de laagste van Europa. Het enige waar Van Rompuy mee bezig is, is ervoor te zorgen dat zijn ondemocratische coalitie het zal kunnen uitzingen tot de volgende federale verkiezingen in 2011 of eerder en dat dit land zijn gezicht niet verliest tijdens zijn leiderschap van de Europese Unie in de tweede helft van volgend jaar. Om dat te kunnen verwezenlijken, moeten alle problemen, in de eerste plaats de communautaire, onder de mat geveegd worden, iets waarvoor hij hoopt dat zijn CD&V én wat overblijft van de VLD hem zullen steunen. Van Rompuy for president, laat ons niet lachen, he!
