Over het Centrum voor gelijke kansen en racisme is al heel wat te doen geweest. Het werd indertijd opgericht onder het verlichte bewind van de heer Verhofstadt (wat hebben wij aan die man toch te danken!) en bijgevoegd bij het kabinet van de eerste minister. Dat is nog zo, al blijkt madame 'non' ook al een hele tijd een vinger in de pap te hebben. Met de aanstelling van Jozef ('Youssef') De Witte kwam er weliswaar een geografische Vlaming aan het hoofd van de afdeling, maar veel positiefs heeft dat niet opgebracht. Het centrum was en is bevooroordeeld tegen al wat Vlaams en rechts is. Men heeft steeds de indruk, dat alleen de Vlamingen in dit land racisten zijn. Ondertussen sturen Milquet en haar volgelingen drommen anderstalige immigranten de Vlaamse Rand (en verder) in en moeten wij maar zien er ons plan mee te trekken. Als het fout loopt (en dat is dikwijls zo) dan zijn wij weer eens de klos. Dat er al jaren onvrede heerst bij meerdere Vlaamse partijen, is dan ook niet te verwonderen. Al vier jaar tracht men aan de situatie een mouw te passen, maar met Milnjet valt ook op dat gebied geen land te bezeilen. Als gevolg daarvan, wil de Vlaamse regering nu zelf met een soort centrum tegen racismebestrijding beginnen. Of dat een goed idee is, laat ik in het midden. Er zijn m.i. de dag van vandaag dringender zaken op te lossen. Feit is wel dat men, nu Vlaanderen nog eens op zijn strepen gaat staan, plots tot de ontdekking gekomen is dat het fameuze centrum van 'Youssef' geen onafhankelijk orgaan is, maar een instelling die beïnvloed wordt door bepaalde politieke partijen. Tot dat besluit was men in rechtse Vlaamse kringen al lang gekomen, maar nu wordt het bevestigd door de ter zake bevoegde instanties van de Verenigde Naties. M.a.w. zonder de klacht van de Vlaamse regering en het dreigement met een eigen centrum te beginnen, zou men rustig zijn doorgegaan met het eigen gelijk erdoor te drukken. Nu er concurrentie dreigt te komen, is het ineens allemaal anders. Het beste zou zijn dat hele centrum stante pede op te doeken en iets in de plaats te zetten dat niet alleen rekening houdt met de zgz 'Principes van Parijs' van de Verenigde Naties, maar ook met een eventuele nieuwe structuur die dit land broodnodig heeft. Over de noodzakelijkheid het bestaande centrum te reorganiseren wordt al vier jaar gepalaverd. Hopelijk duurt het weer geen vier jaar voor ook in deze materie orde op zaken wordt gesteld.
Dat het de Vlaamse partijen, die mee aan tafel zitten in de club van acht, niet lekker zit, is duidelijk. Dé uitleg, die zij geven aan het feit dat ze er mee in geslaagd zijn de N-VA eraf te rijden is, dat die partij zichzelf eruit heeft gezet. Officieel is dat ook zo, maar dat is dan wel gebeurd na een grondige analyse van vier dagen van Di Rupo's nota en met een onderbouwd antwoord van tien bladzijden. Als men op die manier voort redeneert, dan had indertijd de PS zich ook uit de besprekingen moeten terugtrekken. Op de nota De Wever werd na enkele uren al 'non' gezegd, in één enkel zinnetje, niet met x-aantal bladzijden. Voortgaande op de huidige commentaar van het OVV en de Gravensteengroep, beide zeker geen rechtse verenigingen, hebben De Wever en de zijnen daarvoor meer dan gelijk gekregen. Trouwens, denken dat 'ze' nu van de N-VA verlost zijn, is wishfull thinking. Om te beginnen gaan ze de partij tegenkomen bij het bespreken van de begroting. Di Rupo wil daar de deelregeringen in betrekken en in de Vlaamse regering is N-VA-er Muyters de minister van begroting. De Vlaamse deelregering heeft steeds gesteld, dat ze niet zinnens is het federale niveau zomaar financieel te gaan ondersteunen, zeker niet als de andere zgn 'entiteiten' dat ook niet zouden doen. Ge weet wel: 'Wallonië mag er niet op achteruitgaan'. M.a.w. de poging van Di Rupo om straks alleen Vlaanderen er (weer eens) voor te laten opdraaien, zal niet pakken en dat niet alleen o.w.v. de aanwezigheid van de N-VA in de Vlaamse regering. Opperhoofd Kris Peeters, toch nog altijd CD&V, heeft dat met evenveel woorden steeds bevestigd en daarbij gesteld, dat hij zijn regeerprogramma wil uitvoeren zoals het was opgemaakt. Dus ook mét de N-VA. En er is meer. Door de Europese noodzaak om de begroting voor 2012 zo snel mogelijk op te stellen; zal het parlement reeds begin september bijeen komen, een maand eerder dan gepland. Dat zal maken dat, als tegen die tijd de zaak B-H/V nog niet zou zijn opgelost, de N-VA de kans krijgt ze de splitsing weer in het parlementaire halfrond te brengen. Met de wetenschap dat dit kan gebeuren met een normale meerderheid, zet de partij daarmee de Vlaamse 'achters' voor schut. Ofwel wordt B-H/V vóór die datum gesplitst (en hebben de traditionele Vlaamse partijen de kans de francofonen eens echte toegevingen te laten doen), ofwel zijn ze verplicht de splitsing mee te stemmen in het parlement, wat wel eens het begin van het Belgische einde zou kunnen betekenen. Kortom, de N-VA aan de zijlijn? De partij wordt de lachende derde in heel deze zaak. De nota Di Rupo én de variant Beke zijn voor Vlaanderen een 'mission impossible', tenzij de Vlaamse partijen die momenteel met Di Rupo aan tafel zitten, bereid zijn Vlaanderen weer eens de volle rekening te laten betalen. Met de dreiging bij een volgende verkiezing helemaal weggestemd te zullen worden.
Testaankoop heeft (nog maar eens) geprotesteerd tegen de hoge energieprijzen in dit land. We zijn in Europa het duurste land na Duitsland. De consumentenvereniging stelt voor de BTW op elektriciteit te verlagen van 21 naar 6%, zeker voor wat de kleinere verbruikers betreft. Dat is een goed voorstel, maar het zal weinig kans op slagen maken. Op dit ogenblik zal de politiek schermen met de 'lopende zaken' en als er straks hier ooit een echte regering komt, zal die moeten gaan zoeken om een structureel gat in de begroting van om en bij de 20 miljard euro te dichten en zal er daarvoor dan ook geen geld zijn. Dat de elektriciteit bij ons zo duur is, heeft trouwens alles met politiek te maken. Eerst hebben de verschillende regeringen sinds de jaren negentig zich laten inpakken door Electrabel cq Suez en daarna hebben ze maatregelen genomen die gewoon niet betaalbaar én niet eerlijk zijn. Denk maar aan de groene stroomcertificaten op zonnepanelen, waarbij de (dubbele) subsidie wordt afgewenteld op de verbruiker, ook diegene die niet de middelen heeft om ze te plaatsen (ouderen met een laag pensioen, werklozen en het hele rijtje dat te pas en te onpas wordt bovengespit). Daar komen straks nog de kosten bij voor de plaatsing van de windmolens en misschien de sluiting van onze kerncentrales. Dat laatste wordt met de dag waarschijnlijker, zeker als de groenen mee in een nieuwe federale regering zouden stappen. In Duitsland is het al gebeurd en zeggen de grote elektriciteitsmaatschappijen (RWE, NeON), dat ze daardoor al enkele miljarden euro hebben verloren. Het is niet toevallig dat in Duitsland de stroom nu al het duurst is van heel Europa. En er is meer. In tegenstelling tot de ons omliggende landen, is België het enige waar de import van stroom toeneemt. Dat is mede het gevolg van het feit dat hier sinds jaren geen grote centrales meer worden gebouwd. De weinige pogingen daartoe werden steevast afgewezen, zoals die bv in de Antwerpse haven. Op dit ogenblik is daarover zelfs een dispuut tussen federale Magnette en regionale Van den Bossche. Dat zal zolang duren tot België, of althans delen ervan, eens zonder stroom zal komen te zitten. Het is hier nooit anders geweest. Onze politiek reageert alleen op wat gebeurt, niet op wat zal gebeuren. Dorpspolitiek in het groot.
De Vlaamse hogescholen en universiteiten zitten met een luxeprobleem: ze kunnen de instroom van nieuwe eerstejaarsstudenten nauwelijks meer aan. Ondanks de daling in de geboortecijfers, blijven de aantallen beginnende studenten maar stijgen. Eigenlijk zouden we ons daarover moeten verheugen. Tot voor kort werd immers altijd gesteld dat de toekomst van ons land vooral ligt in de kenniseconomie en dat we daarvoor steeds meer hoger opgeleide afgestudeerden nodig zouden hebben. Dat blijkt ook nu zo te zijn. Het probleem is, dat teveel studenten mikken op de zgz 'humane wetenschappen' (archeologie, geschiedenis, antropologie, filmwetenschappen e.d.), waarbij ze helemaal niet zeker zijn via die studierichtingen snel aan werk te zullen komen. Dat laatste is bv het geval voor wie studeert voor ingenieur of (bio)chemicus, maar in die studierichtingen blijkt er nog steeds een tekort aan geïnteresseerden, zeker bij de studentes. Van André Oosterlinck, ex-rector van de KU Leuven en nu voorzitter van de associatie Leuven, kwamen er alvast twee goede suggesties om iets aan dat luxeprobleem te doen: ten eerste, halveer het inschrijvingsgeld - of schaf het zelfs af - voor de richtingen waarin men nu studenten tekort heeft (en verhoog dat inschrijvingsgeld voor de andere richtingen). Ten tweede, installeer een soort niet-bindende oriëntatieproef voor alle eerste jaarsstudenten, zodat die zelf kunnen vaststellen of ze wel goed bezig zijn. Dat laatste blijkt niet overbodig te zijn. Van alle eerstejaars slaagt tegenwoordig slechts 30% . Nogal wat studenten schijnen te hoog te mikken, een fenomeen dat zich ook in het huidige secundair onderwijs al voordoet. Wat we in de hele discussie, die er momenteel terzake gevoerd wordt, missen is wat er in zo'n situatie zal gebeuren met bv het beruchte nu bestaande ingangsexamen voor artsen en tandartsen (mijn stokpaardje). Het zou wel heel belachelijk worden, als men straks elke eerste jaars vraagt een oriëntatieproef af te leggen die niet bindend is, terwijl kandidaat (tand)artsen zich wel zouden moeten blijven onderwerpen aan een extra toelatingsexamen. Dat alles, terwijl men weet ook voor die beroepen binnen enkele jaren serieuze tekorten te zullen hebben. Er is dus nog werk voor de winkel. Voordeel is, dat men de tijd heeft het goed voor te bereiden. Als er al iets van zal komen, zal het toch pas in 2013 zijn.
Het overleg van de club van acht over de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde is (voorlopig?) stilgelegd. Om de schijn van een mogelijk fiasco te verdoezelen, wordt er nu eerst verder gepraat over de andere thema's. Dat heeft feitelijk weinig zin, als men weet dat er is afgesproken dat er niets zal gebeuren als eerst B-H/V niet gesplitst wordt. Verdere commentaar is er niet gegeven, maar het is duidelijk dat er geen consensus over is en dat is ook niet meer dan normaal. Het arrondissement B-H/V had al jaren geleden wettelijk moeten gesplitst zijn. Het blijft een schande dat in een land, waarin partijen die handelen over de vorming van een nieuwe regering en die niet nalaten zichzelf 'democratisch' te noemen, de wetten niet worden nageleefd. Zo'n land kan men bezwaarlijk nog een rechtstaat noemen. Er is voor de Vlamingen geen enkele reden om compensaties te moeten geven om een jaren geleden goedgekeurde wet toe te passen. Het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV) kwam vorige week nog (zie mijn blog van 18 dezer) tot de conclusie dat in de nota van Di Rupo Vlaanderen in de zaak B-H/V liefst zestien (16) toegevingen moet doen t.o.v. slechts één (1!) vanwege de francofonen. Wel, het blijkt nóg erger te zijn. Volgens een laatste analyse* vanwege de Gravensteengroep gaat het niet om zestien, maar om twintig toegevingen, steeds t.o.v. die ene van de Franstaligen en zou het voor Vlaanderen veel beter zijn de onderhandelingen daarover meteen stop te zetten. Volgens de groep is het voor Vlaanderen veel beter de huidige situatie van het arrondissement onveranderd te laten dan het voorstel Di Rupo te aanvaarden. Vergeten we niet, dat B-H/V ook kan gesplitst worden met een eenvoudige parlementaire meerderheid, waarvoor Vlaanderen geen francofone steun nodig heeft. Voor wie het nog niet zou weten: de Gravensteengroep heeft niets te maken met de N-VA, nog minder met het Vlaams Belang en zelfs bitter weinig met andere Vlaamse drukkingsgroepen van het genre OVV of VVB. Ze bestaat uit een groep onafhankelijke intellectuelen uit diverse milieus en is zelfs eerder links dan centrumgezind. Denk bv maar aan Nelly Maes ('Rode Nel' voor het VB) en Jef Turf, ooit vice-voorzitter van de KPB, de 'Kommunistische Partij van België' en - als ik me niet vergis - de laatste hoofdredacteur van 'De Rode Vaan'. Daar waar de alarmkreet van het OVV eerder CD&V beoogde, is het de Gravensteen erom te doen ook de linkse Vlaamse partijen in het huidige overleg te waarschuwen. Het gaat toch niet op dat in een land, waar de Grondwet zegt dat iedereen er gelijk is voor de wet, de Vlamingen geen enkele eis kunnen stellen m.b.t. tot de eigen medeburgers die zich in Wallonië vestigen, terwijl de Franstaligen dit wél denken te mogen doen in Vlaanderen. Ik heb het al eens geschreven, maar ik herhaal het nog maar eens: B-H/V is de moeder van alle Belgische discriminaties. Als wij, Vlamingen, daaraan toegeven, betekent dit dat onze wetgeving niet meer is dan een vodje papier en kunnen we de klok terugdraaien naar 1830.
* We de volledige analyse van de Gravensteengroep wil lezen, kan die vinden op www.gravensteengroep.org
Het is opvallend, dat de heer De Gucht de laatste tijd weer regelmatig aan bod komt in onze media. Niet over zijn eigen Europese job als commissaris voor handel, ook niet over Fortis trouwens (doordenkertje), maar over de Belgische politiek (in De Standaard) of over de Belgische gehandicaptenzorg (in Humo) en links of rechts nog wat op de radio. Zou die mijnheer zich beter eens niet wat meer bezig houden met zijn eigen Europa? Door de perikelen in Tripoli zou men het haast vergeten, maar het gaat nog steeds niet goed met Europa. De E.U. zit nl met een transferprobleem. Waar hebben we dat nog gehoord? Het wordt nog Belgischer, als we horen dat een zekere mijnheer Verhofstadt zich daarover aan het uitsloven is. Die weet verdraaid goed wat transfers zijn. Als dat in België kan, is zijn redenering, waarom dan niet in Europa? Zijn nieuwe dada zijn de zgn 'Eurobonds', staatsobligaties maar dan gegarandeerd door de hele Eurozone, waardoor alle landen met een euro even gemakkelijk aan geld zouden kunnen geraken. Dat zou echter betekenen, dat het lenen van geld voor landen die het goed doen, duurder zou worden en voor landen die er met hun pet naar smijten goedkoper. Daardoor zouden zgn transfers ontstaan, juist zoals die al in België bestaan, waar het goedwerkend Vlaanderen elk jaar miljarden euro's ziet verdwijnen in bodemloze Waalse putten. Vervang Vlaanderen door Duitsland en Co en Wallonië door Griekenland en andere landen rond de Middellandse Zee en we zijn er. Jammer genoeg voor Verhofstadt en zijn potverterende medestanders zijn Duitsers, Nederlanders en Scandinaven geen brave Vlamingen. De kans dat dat feest doorgaat is dan ook zo goed als onbestaande. Meer zelfs: voor de volgende schijf die Griekenland waarschijnlijk zal krijgen, hebben de Finnen aan de Grieken een garantie gevraagd én gekregen. Griekenland stort een bedrag ongeveer evenredig aan dat van de Finse bijdrage op een bank in Helsinki en zal zo waarschijnlijk aan zijn tweede schijf, van 109 miljard (109.000.000.000!) euro geraken. Voor wie nog in oude Befkes rekent: 4.360.000.000.000 Bfr!! Niet alleen in Duitsland, maar ook in Nederland, Oostenrijk en Slovakije gaan er nu stemmen op om voortaan ook zo'n bankgarantie te eisen. Europa wordt (voorlopig?) dus nog geen Groot-België. Misschien kunnen we de zaken eens omdraaien en de Walen vragen ons voortaan ook bankgaranties te geven voor toekomstige transfers? Wedden, dat het rap zou afgelopen zijn?
Inge Vervotte verlaat de politiek! Dat is nog eens nieuws. De ACV-militante, die naam maakte bij het faillissement van SABENA en daarna, in het zog van Leterme, opklom tot enkele ministerposten, houdt haar politiek leven voor bekeken. Ze zal nog als federaal minister aanblijven zolang deze regering in lopende zaken zal blijven lopen, maar daarna is het over and out. Ze wordt dan voorzitster van het dagelijks bestuur van de VZW Emmaüs, een vereniging die zich in het Mechelse bezig houdt met het beheer van enkele ziekenhuizen en welzijnszorg. Echt iets voor Vervotje die er meer uitziet als een modern nonnetje dan als een politica en eerder al de indruk gaf in de Belgische politiek als een witte merel te fungeren. De strapatsen van Leterme, die ook al eens een scheve schaats bleek gereden te hebben, zullen er ook niet vreemd aan zijn. Zij nam samen met hem ontslag uit zijn eerste regering en kwam samen met hem terug in zijn tweede. Het wordt geen derde keer, goede keer. Voor CD&V is het vertrek van Vervotje zonder meer een ramp. De partij is teruggevallen op een electoraal minimum en het ziet er niet naar uit dat het gaat beteren. Zeker met in het achterhoofd de wetenschap, dat de eerstvolgende verkiezingen wel eens die voor de gemeenten zouden kunnen worden, waar Vervotte in Antwerpen steeds monsterscores behaalde. De poging om, samen met Rik Torfs, een nieuw inhoudelijke programma voor de zieltogende partij op te stellen, had evenmin succes. Misschien had ze dat beter alleen gedaan, want Torfs is - wat hij er zelf ook over moge denken en zeggen - niét populair. Denk maar aan de rectorverkiezingen voor de KU Leuven, waar hij zich evenmin kon waarmaken omdat de studenten hem niet lustten. Enfin, Vervotje wordt Emmaüsganger*, naar analogie met het verhaal van de twee leerlingen van Jezus die Hem, op weg van Jeruzalem naar Emmaüs, tegenkwamen, maar Hem niet herkenden. Ze wisten toen, drie dagen na zijn dood, nog niet dat Jezus verrezen was. De verrijzenis van CD&V zit er zeker nog niet aan te komen.
* Voor de aficionados: Lucas, hoofdstuk 24, vers 13-35
Het is feitelijk iets van vorige week, maar ik wil er nog eens op terugkomen, nl enkele verklaringen van 'onze president van Europa', Herman Van Rompuy, die zich geroepen voelt om zijn duitje in het Belgische zakje te komen doen. Hij vindt, dat het hier nu welletjes is geweest en dat er maar een oplossing moet komen voor de vorming van een nieuwe federale regering en een staatshervorming en dat het daarenboven niet meer dan logisch, dat wij, Vlamingen, daarbij nog maar eens zullen moeten toegeven. Van Rompuy is groot geworden (figuurlijk gesproken althans) door niets te doen. Men heeft hem bijna moeten verplichten eerste minister van dit land te worden en daarna zgz president van de E.U. Tijdens zijn eerste ministerschap heeft hij helemaal geen potten gebroken en dat was dan ook de reden waarom Sarkozy en Merkel hem aan het hoofd van de E.U. wilden hebben. I.pl.v. de benaming 'natte dweil', die een Brits europarlementslid hem toedichtte en dat ging over zijn onbestaand charisma, had men hem bv ook 'kruiwagen' kunnen noemen. Dat is zo'n ding dat op zich zelf niet beweegt en het pas doet wanneer iemand er zich achter zet. Van Rompuy neemt zelf ook nu nog steeds geen enkele initiatief en doet wat hem door zijn broodheren verteld wordt. Dat hebben we zopas ook nog kunnen meemaken, toen hij zich meteen achter Merkel en Sarkozy schaarde i.v.m. de zgn 'eurobonds'. Ik wil me over die materie niet uitspreken, omdat het zo'n beetje het verhaal van de kip en het ei is. Van mij mag Van Rompuy er trouwens rustig nog een paar eretitels bij nemen. Hij vraagt er niet naar, hij krijgt ze zo. Op voorwaarde dat hij maar de goed nieuws show blijft verkondigen, zoals de grote landen het willen. Maar dat hij zich a.u.b. niet meer bezig houdt met de Belgische politiek, waarin hij zelf bewezen heeft niet meer dan een meelopertje te zijn geweest. Of vindt hij, om maar een van zijn zgz 'werven' op te noemen, nl de door hem goedgekeurde regularisatie misschien een prachtwerk?
'Schoenmaker, blijf bij uw leest', is hier wel toepasselijk.
Terwijl de traditionele IJzerbedevaart langzaam verder uitdooft, blijft de vlam er in Steenstrate nog altijd goed in. Zeer terecht roept de IJzerwake organisatie de N-VA op om de hand te reiken naar het Vlaams belang. De partij van De Wever zit officieel nog niet in een cordon sanitaire, maar veel scheelt het allemaal niet meer. Zo krijgt ze van partijdig kamervoorzitter Flauhaut het rapport niet met het juridisch advies, gemaakt nota bene door de diensten van het parlement, over B-H/V. Ook dat heet hier democratie. De Franstaligen zijn in dit land een minderheid die nooit een meerderheid zal kunnen vormen. Daarom is er hier een soort consensus federalisme, dat ervoor moet zorgen dat minderheden niet gediscrimineerd worden. Wat nu hier echter gebeurt is, dat de Vlaamse meerderheid gediscrimineerd wordt doordat de Franstalige minderheid alles wat haar niet zint blokkeert. Het gevolg daarvan is, dat dit land al vier jaar politiek verlamd is. De nota's van Di Rupo en Beke - mochten ze ooit worden aangenomen - gaan de Belgische structuur niet vereenvoudigen, maar integendeel nog ingewikkelder maken. 'If you can't convince them, confuse them' is hier wel degelijk op zijn plaats. Ik heb feitelijk een beetje te maken met dat Wouterke Beke, die daar als enige niet linkse, niet Belgicistische Vlaming zit tussen zeven tegenstanders, die gesteund worden door bijna 100% van de Franstaligen en amper 50% van de Vlamingen. Zelfs bij die Alexandre (zo noemt men hem thuis) De Croo is niet te betrouwen. Hij was het die er vorig jaar de stekker uittrok en nu zou hij aanvaarden wat hij toen verwierp... Zoals in Steenstrate zeer duidelijk werd gesteld - en ikzelf hier ook al een paar keer geschreven heb - riskeert CD&V zwaar in deze onderhandelingen. Voor B-H/V zullen toch toegevingen gedaan worden, al is dat helemaal niet nodig, zelfs niet voor de Raad van State en het Grondwettelijk Hof. Brussel zal (veel) geld bij krijgen zonder enige garantie dat er daar minder zal verkwist worden. En de federale overheid zal haar tekorten aanzuiveren met Vlaamse centen, wat Kris Peeters en zijn club daarover momenteel ook mogen vertellen. Ook dat laatste werd op de IJzerwake klaar en duidelijk gesteld: Peeters moet nu eens ophouden met zijn steeds terugkomend refreintje over confederalisme en zijn copernicaanse omwenteling. Vlaanderen vraagt geen woorden, maar daden. Het heeft allemaal al lang genoeg geduurd. Tenslotte nog dit: Op de VRT journaals van gisteren werden beelden getoond van de IJzerwake. Voor zover ik het gezien heb, gebeurde dat niet bij de VTM, toch niet om 17.45 uur en 19.00 uur. Bij de cafézender uit Nossegem had men het waarschijnlijk te druk met 'de stip'...
Ik heb een kleinzoon die al enkele jaren Rock Werchter 'meemaakt'. Toen ik donderdag op het journaal van 19.00 uur hoorde van de ramp op Pukkelpop, was mijn eerste reactie dan ook hem te bellen. Gelukkig was hij thuis gebleven. Pas later bleek hoe dramatisch het allemaal geworden is. Van een ramp gesproken. Hoe erg het ook was, zeker voor wie er rechtsreeks mee te maken heeft, het blijft een beetje bij zijn haar getrokken wat daar allemaal over verteld wordt. Journaals die tot bijna een half uur over niets anders gaan, alsof de rest van de wereld stil staat. Ook De Standaard, de zelf verklaarde kwaliteitskrant, vulde de eerste vijftien (15!) pagina's van zijn weekeindeditie met uitsluitend nieuws over de ramp bij Hasselt. Het zegt iets over het niveau van onze media, als zoiets zelfs kan gebeuren bij een zgz kwaliteitskrant. En er is nog meer. Vanaf volgende week zaterdag krijgt elke abonnee van De Standaard er bij zijn krant gratis een weekblad bij. Dan vraag ik me af wat daar allemaal extra in zal te lezen zijn, als men in de gewone dagdagelijkse krant alle nieuwsverhoudingen verloren schijnt te hebben. Volgens De Standaard zelf zou er meer fotografie in komen te staan en 'langere verhalen over de actualiteit', m.a.w. meer prentjes en (waarschijnlijk linkse) duiding. Bij de volgende ramp dus 30 bladzijden. M.a.w. de weekeind Standaard wordt een soort 'boekske', een 'kwaliteitsboekske' zullen we maar zeggen. Vraag is of dat gaat concurreren met 'Dag Allemaal' en Co of met bladen van het genre Knack. Gelukkig zullen de abonnees er (voorlopig?) niet méér voor moeten betalen. Er zullen alleen maar meer bomen sneuvelen. Tenslotte nog dit: in een artikel over bovenstaande aankondiging, beweren de hoofdredacteurs van De Standaard dat hun krant ook de eerste was die in Vlaanderen overschakelde op een kleiner formaat. Dat is niet correct: de eerste krant die dat deed was de Gazet Van Antwerpen, toen nog christelijk geïnspireerd en Vlaamsgezind. Dus nog vóór ze overgenomen werd door Stevaert en zijn gelijkgezinden. Waarschijnlijk om die reden werd dat toen niet in de BRT journaals vermeld, hetgeen wél gebeurde toen De Standaard het voorbeeld van het Frutje volgde en ook overschakelde op het tabloid formaat en zo de indruk deed ontstaan dat zij de eerste krant was die dat deed. Ons kent ons.
Gisteren zijn de acht dan eindelijk nog eens samen aan tafel gaan zitten. Het was al bijna een jaar geleden, dat dit nog eens gebeurd was. Ze hebben zich voorgesteld zes dagen op zeven, elke dag(!), te gaan vergaderen, met als ultieme datum 11 oktober (van dit jaar!). Ze doen maar, maar ik geloof er helemaal niet in. Men wil ons doen geloven dat men eventueel wel een akkoord met de acht zou maken, maar een regering met slechts zes, zonder de groenen. Dat kan alleen lukken als men de ecologisten verregaande toegevingen zou doen op andere vlakken én daarenboven hun programma mee zou uitvoeren. Dat zou dan een regering zijn zonder de groenen, maar wel met een groen programma. Gebeurt dat niet, dan zullen Ecolo en Groen! de verdere staatshervorming(en) niet goedkeuren en zal deze regering terug bij 'af' staan. Maakt men echter wél een regering met de acht partijen, dan zal heel Wallonië daarin vertegenwoordigd zijn (op uitzondering van die ene FN-vertegenwoordiger) en zal het francofone overwicht nóg groter zijn dan nu al het geval is. 'Hoe meer zielen, hoe meer vreugd', voor de francofonen wordt dan voor de Vlamingen 'Hoe meer zielen, hoe groter kerkhof''. Ik kan mij niet voorstellen dat CD&V daar in gaat trappen. Het zou de ultieme vernedering zijn en een garantie zijn voor de volgende electorale nederlaag. Volgens aan de gang zijnde peilingen, blijft CD&V nl achteruitgaan en daardoor zijn de christen-democraten verplicht te scoren, willen zij helemaal geen gezichtsverlies lijden. Vergeet niet dat, in het geval van een Di Rupo regering met acht, niet alleen Wallonië compleet zonder oppositie komt te zitten, maar dat in Vlaanderen alle V-partijen daar wel in zullen zitten. Mocht het ooit zover komen, wat - ik herhaal - weinig waarschijnlijk is, dan is dit misschien wel de gelegenheid om N-VA en Vlaams Belang eindelijk toch nader tot elkaar te brengen, voor CD&V de ultieme nachtmerrie.
Het blijft aandoenlijk te zien, hoe ons journaille achter die Maingain aan blijft lopen. De man met de drie zeteltjes, die - in principe - nergens een sleutelrol zou mogen spelen. Zelfs voor een tweederde meerderheid hebben ze hem en zijn FDF niet nodig. Mochten de acht tot een akkoord komen, wat ik betwijfel, dan houden ze zonder het FDF nog zes zetels over. Maingain zegt, dat de Franstaligen in Vlaanderen niet mogen gediscrimineerd worden. De Vlamingen aan de andere kant van de taalgrens blijkbaar wel. Wij, Vlamingen, worden in dit land al gediscrimineerd sinds 1830. Om te beginnen heeft een Vlaming meer stemmen nodig om verkozen te worden. In de federale regeringen zitten er evenveel Franstaligen als Nederlandstaligen, waardoor wij onze 20% extra bevolking zomaar hebben weggegeven. In de huidige regering Leterme is er zelfs geen evenredigheid. Daar zijn de Vlamingen flagrant in de minderheid doordat men er een aantal francofone staatssecretarissen aan heeft toegevoegd. Als er met deze acht onderhandelende partijen toch een oplossing zou komen, dan zal dat voor Vlaanderen gegarandeerd slecht uitvallen: er zal dan binnen die nieuwe federale regering een ruime meerderheid zijn in Wallonië en geen in Vlaanderen. Stel eens voor dat het tegenovergestelde zou gebeuren. Er bestaat zelfs een theoretische kans, dat men de dag van vandaag een federale regering zou kunnen vormen met alle Waalse partijen plus in Vlaanderen bv alleen SP.a en Groen. De francofonen hebben genoeg aan 15 Vlaamse overlopers (op de 88 verkozenen) om dat te doen, weliswaar zonder kans op staatshervorming, maar dat zal hen worst wezen. De Franstaligen willen geen echte staatshervorming, dat is waarom alles al meer dan vier jaar vast zit. En dan geeft men de Vlamingen in het algemeen en de Vlaamsnationalisten in het bijzonder daarvan de schuld. Of er van het laatste initiatief van Di Rupo iets in huis zal komen, hangt nu grotendeels af van de welwillendheid van CD&V én de bereidheid van het MR om desnoods Maingain en zijn clubje te laten vallen. Het MR zou het FDF nodig hebben bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen in Brussel. Dat is nog veertien maanden ver, een eeuwigheid in de politiek.
Volgens Charles Michel, nieuw opperhoofd van het MR, zullen zowel Vlamingen als Franstaligen toegevingen moeten doen. Dat is niets nieuw, dat wisten we al. Het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen, dat niet uitsluitend bestaat uit centrum-rechtse groepen, is dat eens gaan uitpluizen. Het is tot de slotsom gekomen dat Vlaanderen, volgens de nota Di Rupo zestien (16!) toegevingen zal moeten doen t.o.v. één (1!) van Franstalige kant. Zelfs volgens de voorstellen van Beke blijft het twaalf t.o.v. één. Dan moet daar nog worden bij verteld, dat die ene Franstalige toegeving B-H/V is, waar dan nog allerlei compensaties voor moeten worden gegeven en waarbij de splitsing van het gerechtelijk arrondissement niét wordt doorgevoerd. Wie het niet gelooft, kan de hele waslijst bekijken op www.ovv.be Dan wou ik nog eens enkele woorden kwijt aan die goedmenende Vlamingen die vinden dat De Wever het zich gemakkelijk maakt door niet meer mee te spelen. De Wever zal in sommige Vlaams-nationale kringen wel nooit iets goed kunnen doen. Speelt hij mee, dan geeft hij teveel toe. Speelt hij niet mee, dan staat hij aan de zijkant en laat hij zijn beurt voorbij gaan. Als hij en zijn partij zich niet kunnen vinden in de nota's van Di Rupo en Beke, dan kan hij niets anders doen dan niet mee te spelen. Het alternatief is zich met die zaken akkoord verklaren om verder te kunnen praten. Als het straks Beke en zijn CD&V niet lukt, dan zullen die de N-VA gelijk moeten geven en zullen de electorale gevolgen ervan voor de christen-democraten desastreus zijn. Dat laatste is iets wat de N-VA zich niet kan veroorloven, want dan verzwindt ook de mogelijkheid om straks met de andere V-partijen de electorale 50% grens in Vlaanderen te overschrijden en zullen we nog veel verder van huis zijn. Het wordt hoog tijd dat ook wij, Vlamingen, eens wat verder leren kijken dan onze neus lang is.
Onze 'formatore' is gisteren dus effectief weer in actie geschoten. Zijn eerste werk was een bezoek aan lopende Leterme, waarmee hij een gesprek had over het opmaken van de begroting voor 2012, zoals gevraagd door Europa, wiens richtlijnen de wonderboy uit Bergen in zijn nota naast zich had neergelegd. Vóór hij daar echter iets zinnigs aan kan doen, moet hij eerst een regering vormen en om dat te realiseren, moet - volgens de akkoorden van 21 juli - eerst de splitsing B-HV worden doorgevoerd. En daar botst hij reeds op zijn eerste hindernis. In de groep van acht zit bij de MR nl nog zo'n strekking die zich FDF noemt en die over die splitsing ideeën heeft die zowat haaks staan op wat de Vlaamse deelnemers - in de eerste plaats CD&V - erover denken. In principe is dat geen onoverkomelijk idee, want voor die splitsing is zelfs geen tweederde meerderheid nodig. Probleem is, dat Charel Michel, nieuwe voorzitter van de MR, gisteren nog in de Vlaamshatende Le Soir nog heeft laten optekenen, dat zijn partij het standpunt van dat FDF zal blijven verdedigen. Het FDF mag dan maar drie zeteltjes hebben - zelfs voor een grondwetsherziening heeft men die niet nodig, mochten de acht het erover eens zijn - einde volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen en zou het MR in Brussel de helft van zijn kiezers kunnen verliezen. De Wever moet zich nog niet teveel zorgen maken. Het FDF is zijn beste garantie dat het met B-H/V fout zal lopen en dat straks CD&V bij die volgende verkiezingen in Vlaanderen het gelag zal betalen. Daarmee wordt het FDF dus in feite de bondgenoot van de N-VA. Tot wat politiek leiden kan...
Normaal gesproken zou Elio Di Rupo vandaag zijn taak als formateur weer opnemen en zullen we gaan zien wat we gaan zien. Daarmee zou een einde moeten komen aan deze komkommertijd, waar ik toch enkele nieuwtjes aan toe wil voegen: - Om te beginnen iets over Di Rupo zelf. Dat blijkt een nieuwe Belg te zijn. Hij kreeg die nationaliteit pas in 1982, toen hij al 31 was. - Gisteren vertelde ik nog, dat de VRT de kijkers liever dom houdt. Dat blijkt ook uit het journaal van 18.00 uur van diezelfde dag. I.v.m. de zesvoudige moord op het Britse eiland Jersey, liet de VRT een plaatselijke woordvoerder zeggen, dat een dergelijke criminaliteit op hun eiland uiterst ongewoon was (het was sinds 2004 geleden dat er daar nog iemand vermoord was). Men vertelde er niet bij dat zowel de dader als de slachtoffers Polen waren, wat een verklaring voor het ongewone had kunnen zijn. In het VRT journaal van 19.00 uur zei men dan wel dat de dader een Pool was, maar niets over de nationaliteit van de slachtoffers. Waarschijnlijk had men ondertussen gemerkt dat dit gegeven al vermeld was op het VTM journaal van 17.45 uur... - Onze kritische Frans vindt mijn schrijfsel maar zever, maar toch blijkt hij het geregeld te lezen. Dat hij het voor Adamo heeft, is wel een pluspunt. De man met de hese fluisterstem heeft mooie liedjes gemaakt en gezongen. In tegenstelling tot Bart Peeters - ook al uit mijn verhaal van gisteren - heeft hij zich nooit bezig gehouden met de politiek, hoogstens wat met (toen nog prinses) Paola. Mocht Frans en/of iemand anders graag zowat alle Italiaanse succesnummers horen tot 1976, die van Adamo, maar ook die van alle Italiaanse zangers tot dat jaar (Modugno, Celentano, Morandi, Villa, Mina, Milva, Pavarotti enz.), dan moet hij even http://italiasempre.com/verita/mp31.htm aanklikken. Hij/zij zal er 1590 (!) Italiaanse succesnummers vinden mét daarbij de originele teksten.
Donderdag had ik het nog over zanger Bart Peeters, die meende nog eens zijn Belgisch getint gedacht te moeten spuien op radio één. Het doet mij genoegen, dat ik in mijn kritiek op deze gang van zaken bijgetreden wordt door journalist Bart Dobbelaere, die in een column in De Standaard van dit weekeinde onder de veelzeggende titel 'Zwijg', schrijft dat zangers moeten zingen. Alleen dan, schrijft hij, kunnen we er zeker van zijn dat ze niets stoms zeggen. In één adem schrijft Dobbelaere dat ook onze politici zich beter aan hun eigen taak houden en zwijgen over de boeken die zij op vakantie lezen (dat is iets om aan schrijvers te vragen), over de muziek op hun iPod (vraag dat bv maar aan diezelfde Bart Peeters) of over films die hen boeien (dat is stof voor een regisseur). Touché, zou ik zeggen. Hij zal het mij niet vragen, maar misschien kan het een goede tip zijn, mocht Dobbelaere ook eens een column schrijven over de stupide omschrijvingen in onze media van delinquenten allerhande die steevast 'jongelingen' of 'Belgen' genoemd worden. Dit terwijl iedereen, die zijn hoofd aan de binnenkant gebruikt, weet dat het dan meestal gaat om vreemden of mensen van vreemde origine. Zo was er die knotsgekke kerel die gewapend met enkele vuurwapens in Antwerpen rondliep. Dat was een Belg, wist de VRT ons te vertellen, terwijl in exact hetzelfde verslag enkele buurtbewoners kwamen vertellen dat de man in kwestie geen Nederlands kon en meer dan waarschijnlijk een Pool was. Misschien een van die vele duizenden die dank zij Verhofstadts snel-Belg-wet ooit de Belgische nationaliteit cadeau kreeg (zo zie je maar wat die nog waard is). Driekwart van alle criminaliteit in dit land wordt tegenwoordig gepleegd door Oost-Europeanen en (meestal Noord) Afrikanen. Iedereen weet dat, maar onze media denken nog altijd dat onze autochtone bevolking zo dom is dat ze het niet snapt als zij - de media - er dat niet bij zeggen... Wie zijn hier de dommeriken?
Blijkens een recent vergelijkend onderzoek bij liefst 21 Europese steden, zit er bij geen enkele stad zoveel cocaïne in het afvalwater als in Antwerpen. Wat betekent, dat er nergens meer drugs genomen worden. Tests bij zuiveringstations (in Antwerpen uitgevoerd door het toxilogisch centrum van de U.A.) hebben dat aangetoond. Daarenboven staat de stad ook bovenaan voor wat amfetamines en xct betreft. Enfin, daarmee staat Antwerpen toch érgens bovenaan. Qua verkeer en sport is het er al miserie wat de klok slaat, maar in het drugmilieu betekent de stad toch nog iets. Voor wie zich aan bovenstaande zou ergeren, verwijs ik naar wat zopas gebeurd is in de Antwerpse wijk Seefhoek. Dat was vroeger een van de populairste wijken van de stad. Als ik me niet vergis, had Rik Coppens' vader er een viswinkel*. Autochtone handelaars zijn er de dag van vandaag nog nauwelijks te vinden, wat niet wil zeggen dat de allochtonen, die ervoor in de plaats zijn gekomen, hun best niet doen. Ze doen zelfs meer dan dat, want deze week zijn ze op de vuist gegaan met koeriers van het steeds meer toenemende drugsverkeer in hun straten. Normaal zou dat een taak van de politie moeten zijn, maar die heeft er in Antwerpen tot nu toe niet veel van gebakken. Wie al eens hard optrad, zoals Bart Debie bv, werd eruit gezet. Of het nu, na de rellen, veel zal beteren, is een open vraag. Pv's opmaken is geen kunst, drugkoeriers oppakken evenmin, ze vast houden en daarna het land uitzetten blijkt een stuk moeilijker te zijn. Als men die kerels telkens opnieuw laat lopen, is blijft elk politioneel optreden dweilen met de kraan open. Dat die koeriers grotendeels illegalen zouden zijn, so what? Zet ze het land uit, doe hetzelfde met degenen die hun plaats innemen en ga zo verder tot ze hier allemaal vertrokken zijn. Illegaal zijn is geen excuus om ongetolereerd de wet te blijven overtreden. Of zie ik dat weer verkeerd? Wat die waterstalen van dat zuiveringstation betreft, ging het wel degelijk om het station dat o.m. het afvoerwater van Borgerhout en het zogeheten Antwerpen Noord behandelt en dus ook dat van de Seefhoek. Raar, he?
* Indertijd deed volgende mop de ronde: 'hij heeft kromme benen, staat op de wei en stinkt naar vis. Wie is het?'
I.v.m. de werkgelegenheid in dit land, was er deze week een opmerkelijke uitspraak van een Leuvense professor, wiens naam ik - jammer genoeg - niet genoteerd heb. Volgens hem zijn 2/3 van de nieuwe jobs tijdens de laatste jaren allemaal banen die geheel of gedeeltelijk gefinancierd zijn door de overheid. Hij waarschuwde dan ook voor overdreven optimisme hieromtrent en voegde erbij, dat het helemaal niet zeker was dat die zgz nieuwe jobs misschien andere mensen niet hun werk hebben gekost. Het kan nl zijn dat degenen die op deze manier werden aangeworven, niet extra zijn in dienst genomen maar de plaats van andere (en duurdere) medewerkers hebben ingenomen of dat ze misschien niet zouden zijn aangeworven zonder de staatspremie. Over die zaken is nooit enige controle noch onderzoek uitgevoerd, ook weer zoiets typisch Belgisch. Er bestaan hier een hele serie overheidsinitiatieven om werk te creëren. Eén ervan is een plan Milquet, waarover ik al een paar blogs geschreven heb einde 2009, toen het werd opgestart. Ik noemde het toen het Milquettaplan, naar analogie met het Rosettaplan* dat destijds door Laurette Onkelinx was gelanceerd. Beide plannen hebben met elkaar gemeen, dat ze zich hoofdzakelijk richten tot de situatie in Brussel en, vooral, Wallonië en voor Vlaanderen zo goed als waardeloos zijn. Ook op gebied van de werkgelegenheid leven wij hier nl in twee verschillende landen. In Brussel en Wallonië heerst er vooral jeugdwerkeloosheid, in Vlaanderen zijn het de 50 plussers die zonder werk komen te staan. Van bij de aanvang had de Vlaamse regering trouwens al bezwaar aangetekend tegen dat Milquettaplan, omdat men zag dat het bij ons weinig baat zou brengen. Tenslotte werd er toch (weer eens) toegegeven en werd er overeengekomen na zes maanden een evaluatie te doen. Naar slechte Belgische traditie is die evaluatie er nu pas gekomen, na meer dan anderhalf jaar en daaruit blijkt inderdaad dat het hoofdzakelijk Wallonië is die van Milquet's wet profiteert. In Vlaanderen heeft men nl een eigen premiestelsel om de werkloosheid bij 50 plussers tegen te gaan en mogen bedrijven de twee subsidiesystemen niet combineren. Bij dit alles vraagt men zich af, of het niet wenselijker ware geweest dat een dergelijk plan alleen voor en door Wallonië zou gemaakt zijn. Ja, natuurlijk, maar dan moest Wallonië de hele kostprijs zelf betalen. Nu het een Belgisch plan is, betalen de Vlamingen de grote kosten en krijgen zij er goed als niets voor terug. Altijd hetzelfde Belgische liedje: Vlaanderen betaalt, Wallonië profiteert. Er is één lichtpunt in deze zoveelste zaak van communautaire discriminatie. Het Milquettaplan zou, zoals gepland, eind 2011 ten einde lopen. De kans dat het verlengd wordt bestaat, maar is erg onzeker gezien de besparingen die zullen moeten gemaakt worden...
* De naam Rosetta werd geleend van een van de filmen, die de gebroeders Dardenne draaiden aan hun voordeur. De film toont de Waalse armoede en had dus niets met Vlaanderen te maken, dat wel mee opdraaide voor de kosten van Onkelinx' analoge plan, wat met Milquet's plan herhaald werd. Eigen volk eerst, Waalse versie.
België is gered! 'De acht' gaan nl drie (3!) dagen eerder samenkomen. Dit wegens de internationale financiële toestand. Simpele zielen vinden nl, dat er nu eerst over het socio-economische moet gepraat worden en niet over het communautaire. Vooral de francofonen en hun Vlaamse slippendragers vinden dat. De enige reden daarvoor is, dat de Franstaligen op die manier proberen hun communautair status-quo te kunnen behouden, het enige reële doel dat ze nog steeds voor ogen hebben. De Vlaamse partijen aan de onderhandelingstafel trappen daar (voorlopig?) niet in, zelfs SP.a en Groen! niet en zeggen dat eerst B-H/V moet worden opgelost. Het financiële plaatje kan ondertussen nog steeds worden ingevuld door de regering in lopende zaken. Als die de begroting van 2011 heeft kunnen maken, kan die ook die van 2012 klaar maken. Mocht er een nieuwe, echte regering komen, dan kan die de zaak nog altijd overnemen en zelfs aanpassen of veranderen. Dat de uittredende regering Leterme het nog steeds betrekkelijk goed doet, heeft niet zozeer te maken met ervaring en/of bekwaamheid, maar met het feit dat ze slechts met twaalfden kan werken. Een nieuwe regering, zeker een met acht partijen die zich daarin allemaal zullen willen profileren, zal al snel weer beginnen met Sinterklaas te spelen, waardoor de kans veel groter zal zijn dat ze door Europa zal worden teruggefloten, iets wat met de huidige ploeg (nog) niet het geval is. Vergeten we trouwens niet, dat de nota van Di Rupo de aanbevelingen van Europa grotendeels naast zich neerlegt, hetgeen - als ze zou worden uitgevoerd - een botsing met de internationale instanties veel waarschijnlijker zal maken. Wie denkt dat Europa, de OESO of het IMF t.o.v. België straks een oogje zal sluiten enkel en alleen omdat er een echte regering zal zijn, is niet wijs en luistert best even naar wat financiële experten als die Noels en Co ons al een tijdje voorhouden. Als zelfs Berlusconi en Sarkozy, die beiden een meerderheid vertegenwoordigen in hun toch veel grotere landen, op de vingers getikt worden, wat denkt ge dat België dan te horen zal krijgen? Dus, geen Euro óf BHV, maar Euro én BHV.
In het radioprogramma Touché op Radio 1 heeft men nog maar eens een nestbevuiler de kans gegeven zijn anti-Vlaamse gal te komen spuwen. Deze keer Bart Peeters, podiumbeest, kusspecialist en sinterklaasverteller. Hij vindt heel de Vlaamse zaak maar niks, verwijst naar Joegoslavië (niet naar Tsjecho-Slowakije), pleit voor een federale kieskring en is niet overtuigd van de transfers van Vlaanderen naar Wallonië. Daarmee zit hij op dezelfde golflengte van nog een dozijn artiesten en kunstenaars (Tuymans, Wauters, Arno, Axel Rouge en Co), die zich beter aan hun eigen werk zouden houden, maar dat klaarblijkelijk niet kunnen. En als ze zich dan politiek uiten, moet daar tegenwoordig ook een sneer naar De Wever bij zijn. Bart neemt het zijn naamgenoot zelfs kwalijk dat hij op de eerste pagina van Het Laatste Nieuws staat met zijn kinderen. 'De Wever', zegt hij, 'dat is geen politiek'. Hij zegt er wel niet bij wat - volgens hem - dan wél politiek is. De Wever begint zo stilaan het imago van een Messias te krijgen. De joden verwachtten van hun Messias ook dat hij hun land vrij en groot zou maken. Toen die er tenslotte kwam, in de persoon van Jezus, namen zij hem niet aan, omdat hij met andere maatstaven werkte. Hopelijk houdt daarmee de vergelijking op, want de joden wachten nu, 2.000 jaar later, nog steeds...
