Voor de verandering is onze onovertroffen justitie weer eens in de kijker gekomen. Deze keer door een vonnis van een rechter in Antwerpen, die aan een dief, een veelpleger met reeds elf overtredingen op zijn kerfstok, geen straf gaf omdat hij dezelfde man twee maanden daarvoor al eens veroordeeld had tot 18 maanden cel, waarvan de kerel niet eens één dag had gezeten. Heel het justitieapparaat nu in rep en roer, met op kop minister De Clerck, die zegt dat dit niet meer kan. "Iedereen weet het, zegt de brave man, ik werk eraan".
Wat Declerck met dat laatste bedoelt is mij onduidelijk. Misschien doelt hij op het soort pre-akkoord met Nederland, waardoor er, vanaf 2010, een vijfhonderdtal Belgische gedetineerden in de Nederlandse gevangenis van Tilburg zullen kunnen worden ondergebracht. Dit laatste is echter helemaal niet zeker:
- Dat akkoord moet eerst nog bekrachtigd worden door onze zeven (7!) parlementen, waarbij het helemaal niet zeker is dat de partij van Onkelinx het gaat goedkeuren.
- Ook als het wordt goedgekeurd, dan zal het er slechts voor zorgen dat circa de helft van het huidige teveel aan gedetineerden er plaats zal krijgen.
Dit plan heeft dus helemaal geen invloed op de verdere gang van zaken bij justitie.
---
Van de laatste vier justitieministers is er maar één die wat wezenlijk vernieuwd heeft en dat is Onkelinx. Jammer genoeg zijn haar verwezenlijkingen allemaal negatief en in het voordeel van de misdadigers (niet voor niets noemde het Vlaams Belang haar de "patrones van de Belgische criminelen"). Een overzicht: van wat onder Onkelinx veranderde:
- De wet Lejeune, die veroordeelde criminelen al na één derde van hun straf vrijlaat, werd nog versoepeld. Het is nu zelfs een "recht" geworden.
- Wie een straf krijgt van minder dan zes maanden, hoeft die niet uit te zitten.
- Wie een straf krijgt van minder dan drie jaar hoeft die evenmin uit te zitten, maar zou wel een enkelband krijgen. "Zou", want er zijn niet genoeg enkelbanden, zodat men op een wachtlijst komt te staan, waardoor de kans bestaat dat het nog minstens een jaar duurt alvorens men die enkelband krijgt. Daarna is het nog zeer de vraag, of men die mensen wel degelijk controleert. Dat zou 24 uur per dag moeten gebeuren en er is nog altijd een tekort aan surveillanten.
- Het recht op gratis rechtshulp (pro deo) werd uitgebreid naar asielaanvragers en vreemdelingen voor hun verblijfssituatie. Als gevolg daarvan gaat circa een kwart van het budget naar die twee groepen. Dat totale budget bedraagt 52 miljoen euro (om nog maar eens te vergelijken met Nederland: dat bedraagt daar liefst 400 miljoen!) en is de laatste tien jaar niet meer aangepast. Het gevolg daarvan is dat de advocaten, die pro deo moéten werken, dat nog doen voor een habbekrats, waar ze er feitelijk aan toegeven (het weinig geld dat ze krijgen, ontvangen ze pas twee jaar later!).
Kortom, de Belgische justitie blijft een krabbenmand, een continue reden tot ergernis. Het zere punt blijft, dat wie uitkijkt, zo goed als ongestraft misdaden kan blijven plegen. Of er dan geen oplossingen zijn? Natuurlijk zijn er die, maar niemand durft eraan beginnen. Wat dacht ge bv van wat men in de States doet: wie er driemaal voor eenzelfde delict gestraft wordt, krijgt daar levenslang en komt daar niet meer vrij (de Amerikanen kennen geen wet Lejeune of iets dergelijks). Zie je ze dat hier al doen?
|
