In mijn blog van 16 dezer (‘België speelt cavalier seul’) had ik het terloops reeds even over de recente opiniepeiling van o.m. Het Laatste Nieuws, RTL en VTM waaraan nauwelijks aandacht werd besteed. Dit gebeurde niet alleen o.w.v. het feit dat de politique politicienne dezer dagen zich ruim in de schaduw van het coronagebeuren afspeelt, maar ook doordat de verschillen met een vorige peiling voor bijna alle partijen (met uitzondering van de Waalse communisten) binnen de 1% bleven, terwijl de foutmarge van zo’n peiling 3% is. M.a.w. te verwaarlozen.
Ondertussen zijn er in Nederland verkiezingen geweest waar, in tegenstelling tot onze peilingen, wel brokken werden gemaakt. Dat de zgz ‘rechtse’ liberale VVD van Rutte fors vooruitging was door iedereen voorspeld en dus geen verrassing. De links- liberale D66 profiteerde er zelfs mee van door de tweede partij te worden. De rechtse partijen deden het minder goed. De PVV van Wilders ging zelfs licht achteruit terwijl het Forum voor Democratie van Baudet het nog verrassend goed deed nadat die partij vorig jaar bleek te zijn ingestort. Een afgescheurde lijst haalde als derde rechtse partij zelfs nog het parlement. Evenals in Catalonië, Schotland en ook bij ons in Vlaanderen zijn de nationalisten er verdeeld en dat blijft een droevige zaak.
De grootste verrassing van de Nederlandse verkiezingen was wel de ruime nederlaag van links. GroenLinks van goeroe Jesse Klaver, de partij waarvoor onze groene Kalveau speciaal naar Nederland trok om er wat van op te steken en die voor ons Mateke een voorbeeld leek voor de lancering van zijn ‘Vooruit’, verloor liefst de helft van haar zetels en voor de andere linkse partijen was het al niet veel beter. Men kan zich ook vragen stellen wie die ‘Timmerfrans’ daar bij Europa nog vertegenwoordigt als vice-president van de E.U.-commissie, nu zijn PvdA na de rampzalige stembusuitslag van de vorige keer er nu niet één zetel van terug kon winnen en zo goed als niets meer voorstelt.
Het zal bij ons zo’n vaart niet lopen, zelfs mochten er nu verkiezingen zijn. Eens die coronapandemie niet meer het hoofdthema zal zijn en er weer echt iets zal moeten gepresteerd worden, denk ik niet dat de foutenmarge zich zal blijven beperken tot één of meerdere procenten of wat gerommel in de marge. Het verschil met Nederland is dat men daar niet tot over de oren in de schulden zit en men er bij het begin van de coronacrisis zelfs een overschot op de Begroting had, terwijl bij ons toen al een zwart gat gaapte, waarvan men nu zelfs de bodem niet meer ziet.
Volgens de Congregatie voor de Geloofsleer in Rome is het niet geoorloofd de zegen Gods te geven aan seksuele praktijken buiten het Christelijk huwelijk. ‘God created Adam and Eve, not Adam and Steve’, is eerder hun motto.
Dat de uitspraak van de Congregatie op heel wat kritiek zou onthaald worden is een open deur intrappen. Zeker in deze tijden van LGBTQI-isme waarin alles moet kunnen, lijkt het wel vloeken in de kerk, om een passende uitdrukking te gebruiken. De Congregatie wilde daarmee echter de puntjes op de ‘i’ zetten na de eerder verwarrende uitspraken van Paus Franciscus himself, die vorig jaar nog had gesteld dat holebiparen een wettelijk samenlevingscontract moeten kunnen sluiten. Dat kunnen ze trouwens nog altijd, maar dan wel buiten de Kerk en zonder de zegen Gods. Dat geldt ook voor heteroparen die niet huwen.
Heel dat LGBTQI-wereldje is er een van mensen met een andere geaardheid, waar de meesten meestal zelf niet aan kunnen doen, maar waar men m.i. ook niet mee moet te koop lopen zoals dat tegenwoordig gebeurt en normale mensen soms het gevoel geven dat ze zelf niet meer normaal zijn. Anderzijds lijkt het me wel een stap te ver andersgeaardheid een zonde te noemen, maar het blijft nog altijd, zoals Dean Martin – zelf geen onbesproken blad wat huwelijkstrouw betreft – het vroeger zong: ‘One man, one wife, one love through life’ in ‘Memories are made for this’.
---
Zoals ik hierboven reeds aanhaalde, zal er heel wat kritiek zijn op die beslissing van de Congregatie en die is er o.m. al gekomen vanwege de Belgische bisschoppen, met een heftige reactie van Mgr. Johan Bonny, deze keer niet via de (a)sociale media, maar in De Standaard en vóór de Tv-camera’s. Minder evident lijkt mij dat Vlaams minister Crevits daarover ook al haar zegje moest doen. Die zou zich beter met haar eigen zaken bezig houden en niet heiliger willen zijn dan de Paus, die trouwens in deze zaak zelf min of meer is teruggefloten.
De invloed van de Katholieke Kerk gaat in de Westerse wereld achteruit, maar niet in Afrika, Azië en Latijns Amerika. Paus Franciscus heeft zijn hele leven, tot hij Paus werd, altijd in Latijns Amerika geleefd en reageert niet altijd zoals wij dat van vroegere pausen gewend waren. De vraag is maar hoe men die verschillende strekkingen zal kunnen blijven verzoenen. Het LGBTQI’isme zal daarvoor geen oplossing brengen, integendeel.
*Voor wie het nog niet zou weten, LGBTQI zijn de afkortingen voor Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer & Intersex.
De Belgische luchtmacht vervangt de oude Lockheed C130 Hercules vrachtvliegtuigen met de A400M van Airbus. Een eerste exemplaar daarvan is al op de thuisbasis van de 15de Wing in Melsbroek aangekomen. Het was de bedoeling – ook van de legerstaf - dat de oudste C130 in diezelfde thuisbasis zou blijven, daar zou worden gerestaureerd en opengesteld voor bezoekers. Dat werkje gebeurt daar door de vzw Dakota, een vereniging die in feite het documentatiecentrum van de 15de Wing uitmaakt. Vrijwilligers van de vzw Dakota restaureerden er al een C-119 Flying Boxcar*, de voorganger van de C130 en hebben dus al heel wat ervaring in huis. Daarenboven was Melsbroek de thuishaven van de C130 en kent men er het vliegtuig van binnen en van buiten. Daar kreeg het ook zijn onderhoud en herstellingen.
Die plannen gaan echter niet door, nu de kersverse federale minister van Defensie, Ludivine Dedonder (what’s in a name?), beslist heeft dat de laatste der C130-Mohikanen zijn laatste rustplaats krijgt op de luchthaven van Betekom (Beauvechain) in Waals Brabant. Iedereen ziet in die beslissing de hand van ex-defensie minister Flahaut – PS, net zoals Dedonder - die de beslissing al eerder zou genomen hebben en in Waals Brabant zijn kiesarrondissement heeft. Op die Waals-Brabantse luchthaven is er wel een War Heritage Institute, maar heeft men nooit een band gehad met de C130, laat staan enige ervaring met het toestel..
Kort samengevat: de Vlamingen bij Paarsgroen+ hebben zich nog maar eens laten rollen. Als puntje bij paaltje komt, beslist de PS.
---
De zaak van de C130 is trouwens niet de enige waarbij de Vlaamse meerderheid de facto een minderheid wordt en zal ze nog klein bier zijn als zo’n 60.000 burgers gelijk zouden krijgen in het proces dat ze tegen de federale overheid hebben aangespannen. Dat begon gisteren voor de Franstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel, in het Frans dus en ‘pour les Flamands la même chose’, net als in WO I, meer dan 100 jaar geleden. Zoals ik ook al vermeldde in mijn blog van gisteren (‘België speelt cavalier seul’) hebben de Franstaligen het in dit land nog altijd voor het zeggen. Arm Vlaanderen dat er ook in de 21ste eeuw niet in slaagt haar numerieke en economische troeven uit te spelen.
Zoals ik eveneens schreef in mijn blog van gisteren, willen de groene Kmers geld zien – altijd hetzelfde liedje - in dit geval één miljoen euro per maand zolang de federale overheid het klimaatbeleid niet verstrengt, wat dat ook moge betekenen. Als ze van de Franstalige rechter(s) gelijk krijgen, zal Vlaanderen het weer mogen betalen. Met dank aan onze eigen Vlaamse traditionele partijen die een centrumlinkse federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen blijven steunen.
---
*Die naam, ‘Flying Boxcar’, doet me denken aan de Starfighter, de voorganger van de F16, welke nu vervangen wordt door de F35. Van die Starfighter stortten er zoveel neer, dat het toestel de bijnaam ‘Stortflyer’ kreeg.
Het was me wel een weekeindje. In Parijs was er een grote betoging n.a.v. de moord op een 14-jarig meisje (door twee klasgenootjes, nota bene). In London waren er twee dagen grote betogingen n.a.v. een moord op een 32-jarige vrouw (mogelijks door een politieagent, nota bene). In Luik waren er de straatgevechten en plunderingen n.a.v. een uit de hand gelopen politieaanpak van een zwarte vrouw enkele dagen voordien. In Brussel was er zowaar weer een klimaatbetoging, waar we Nick Balthasar nog eens te zien en te horen kregen, waarbij de groene Kmers het nog maar eens over geld hadden. In Den Haag waren er protestbetogingen tegen de lockdown beslissingen van de Nederlandse regering. In Nederland krijgt men wel de kans er iets aan te doen, want er zijn dezer dagen verkiezingen bij onze noorderburen.
Ongeacht of de betogers hier al dan niet gelijk hadden, is het een feit dat men tegenwoordig voor alles en nog wat op straat komt. Een berichtje op de (a)sociale media volstaat. Vraag is maar waar dit naartoe gaat leiden en wat men er mee zal bereiken.
Tegelijk moet er vorige week weer een opiniepeiling geweest zijn, die van o.m. Het Laatste Nieuws, RTL en de VTM. Ik heb er heel toevallig iets van gezien en gehoord op onze cafézender, maar het scheen alsof niemand er zich nog aan interesseert. De verschillen met de vorige peiling waren trouwens onbeduidend en schommelden rond de 1% minder of meer, terwijl de foutenmarge bij dergelijke enquêtes 3% is. Om dus zo snel mogelijk te vergeten. Die peilingen zullen misschien pas weer meetellen als we van corona min of meer verlost zullen zijn.
Van corona gesproken is er de vaudeville rond de vaccins van AstraZeneca, waarbij de producent zich met regelmaat van een klok niet houdt aan de beloofde levertijden. Daarbij komt dan nog de twijfel of het vaccin al dan niet een nevenwerking zou hebben waardoor er klontertjes zouden ontstaan in het bloed. Een aantal landen, waaronder al onze buurlanden, hebben de vaccinaties met AstraZeneca al tijdelijk opgeschort, alhoewel er geen enkel bewijs van is en de aantallen van voorkomende bloedklonters niet alleen miniem zijn, maar ook voor kunnen komen zonder een vaccin te krijgen. De gevallen waarbij, tot nu toe, bloedklontertjes zijn vastgesteld na de anti-coronaprik, zijn ± 1 op 2.000.000. Het Europees geneesmiddelen agentschap zou er zich donderdag over uitspreken.
Voor wie twijfelt heb ik een tip: neem de dag van de prik (ná de toediening) één aspirientje en blijf dat enkele dagen doen. Dat verdunt nl het bloed en vermindert dus ook de eventuele kans op klontertjes. Let wel op het aspirientje nooit te nemen op een lege maag, dus wel na een maaltijd of met een grote slok frisdrank of water. Het is géén geneesmiddel, wel een geruststelling bij wie twijfelt. Als ik straks een AstraZenecaprik zou krijgen, ga ik het doen. Ik heb goede ervaringen met aspirine, een product dat al meer dan 100 jaar bestaat en bewezen heeft dat het werkt.
Zoals halvelings verwacht, wordt de herverdeling van Vlaanderen in 17 regio’s een werk van lange adem. De gemeenten, die via intercomunales al legio akkoorden hebben over de gemeente- en soms over de provinciegrenzen heen (men spreekt van minstens een paar duizend), krijgen 10 jaar de tijd om alles te regulariseren. Het wordt dus een soort bezigheidstherapie. Op te merken valt dat CD&V geen einde wil maken aan de provincies, N-VA wél en Open VLD daaromtrent nog geen standpunt heeft ingenomen (Verhofstadt wou die nochtans 20 jaar geleden al weg ).
Toch kan er ook bij die 17 regio’s heel wat bespaard worden. De nu bestaande samenwerkingsverbanden hebben vaak een eigen secretariaat, mandaten, bestuursraden met zitpenningen en – niet te versmaden – een apparaat om subsidies aan te vragen. Tot wat dat kan leiden hebben we recentelijk nog meegemaakt in Luik.
Tenslotte, in de marge van bovenstaande, nog dit: een telling van enkele jaren geleden in Vlaanderen leverde 2.229 gemeentelijke samenwerkingsverbanden op, waarbij Turnhout de kroon spande met liefst 152. De reden hiervan is waarschijnlijk dat Turnhout zowat de enige Vlaamse centrumstad is die geen voorsteden heeft. Geen enkele omliggende gemeente wou bij Turnhout ingelijfd worden, waardoor de stad wel verplicht zal geweest zijn met hen akkoorden te sluiten over alles en nog wat.
In mijn blog van 28 februari (‘Creatieve incompetentie’) schreef ik al dat Annelies Verlinden werd teruggefloten door haar ex-collega’s advocaten, toen ze dacht Dries Van Langenhove te moeten laten vervolgen omdat hij naar Parijs was getrokken om daar een rechtse betoging te gaan bijwonen en dat zelfs De Standaard, niet bepaald nog een rechtse krant te noemen, het met die ex-collega’s eens was. In zijn hoedanigheid van parlementslid kon die reis voor Van Langenhove nl wél essentieel zijn.
Nu, wie een hond wil slaan, vindt allicht een stok en die vond men door te vragen de parlementaire onschendbaarheid van Dries op te heffen, nu op beschuldiging van aanzetten tot haat en het bezit van een ‘wapen’ (nota bene: een pepperspray spuitbus). Of het zover zal komen is niet zeker, want Dries zegt zich niet te zullen verzetten tegen het opheffen van zijn parlementaire onschendbaarheid. Het wordt voor hem dé gelegenheid om eens een openbare politieke tribune te hebben, waar hij noch het VB – op wiens lijst hij verkozen werd als onafhankelijke - normaal de kans toe krijgen, Met zijn vlot sprekerstalent is het niet denkbeeldig dat Van Langenhove daar wel eens brandhout zou maken van dit zieltogende België. Iets wat hem waarschijnlijk niet zal gegund worden.
---
Ondertussen hebben ze, na Brussel, ook in Luik – waar ze al e.e.a. gewend zijn - eens kunnen ‘genieten’ van de weldaden van Black Lives Matter.
Het federaal monitoringscomité, dat de financiën i.v.m. de begroting in de gaten houdt, waarschuwt voor het feit dat het federaal begrotingstekort in 2020 liefst vier miljard meer bedroeg dan was gepland. Dat dit veel met corona te maken heeft is duidelijk, maar eveneens dat het stilaan tijd wordt dat er eens aan gesleuteld wordt en niet alleen aan wat met corona te maken heeft.
Zo bestaat er al jaren een subsidie voor de eerste aanwerving bij bedrijven. Geen slecht idee, tot de regering Michel in 2016 besloot, in het kader van de taxshift, die subsidie niet langer te beperken in de tijd en de ondernemers een volledige RSZ-vrijstelling te geven zodat die voor de eerste werknemer nooit nog RSZ-bijdragen moesten betalen, ‘ongeacht de hoogte van het loon’. Als steuntje in de rug voor een goede start kan dat tellen, al bleek die hoogte soms wel erg hoog. In een specifiek geval kreeg een eerste werknemer ergens een bruto maandloon van (ga even zitten) drie miljoen euro! Op die manier gaan er zo miljoenen van de Sociale Zekerheid naar die maandlonen. In ‘Visie’, het blad van de CM en Beweging Net van 11 maart jl noemt men het ‘Win for Life’!
Het Rekenhof heeft daar nu een vernietigend rapport over geschreven en berekend dat die subsidie in 2020 al voor 472 miljoen minder staatsinkomsten heeft gezorgd. Men verwacht dat dit cijfer tegen 2024 wel eens het miljard zou bereiken. Met de momenteel aantrekkende rente en het hopelijk bedwingen van corona zou het wel eens een bitter ontwaken kunnen worden
---
En dan nog dit:
Gisteren liet de gewestregering weten dat Vlaanderen zal worden ingedeeld in 17 regio’s (doet zo’n beetje denken aan de vroegere 17 provincies, maar daar zat dan heel Nederland bij). Zodra daarover meer nieuws is, kom ik er nog op terug. Ik hoop alleen maar dat er aan efficiëntie en kostenbeheer gedacht is en dat men er weer geen niveau gaat bij creëren zonder er een af te schaffen. Het is hier zo al ingewikkeld genoeg.
Alsof men in Brussel nog geen problemen genoeg zou hebben, komt er nog eentje bij. Buiten het fileleed op de in- en uitvalswegen van de stad, riskeert men er ook steeds meer file op het Internet. Volgens telecomregulator BIPT zal mobiel surfen in Brussel een probleem worden. E.e.a. heeft te maken met de installatie van het 5G-netwerk. Door onenigheid tussen de gewesten zal daarover pas volgend jaar een beslissing vallen (net zoals dat verhaal over de kerncentrales in de paarsgroen+ regering). Voor Brussel blijkt dit te laat te zijn daar de ‘hoofdstad van Europa’ andere stralingsnormen hanteert dan Vlaanderen en Wallonië. Als er nieuwe frequenties of een nieuwe technologie als de 5G dient te worden bijgestoken, worden in Vlaanderen en Wallonië de tellers op nul gezet, maar in Brussel wordt cumulatief gemeten, wat betekent dat er steeds meer bij op het net komt te staan. Als gevolg daarvan kan surfen en mailen op de 4G in Brussel nu al een probleem vormen en dreigt het net daar straks zelfs te zullen terugvallen op 3G, waardoor het er i.pl.v. sneller nóg trager zal verlopen. Het laden van een website zal er dan minutenlang kunnen duren en soms zelfs afgebroken worden.
Kortom, in Brussel draaien ze de klok terug. De tijd dat Brussel een bruisende stad was, zoals het liedje ging, lijkt al lang voorbij.
Nieuws is er de laatste dagen meer dan genoeg. Denk maar aan wat er in Myanmar, het vroegere Birma, gebeurt (op de RTL gebruiken ze nog altijd de oude benaming), hoe het Europees parlement gezwicht is voor de Spaanse inquisitie in de zaak Puigdemont, hoe de vaccinchaos voortduurt, de drug trafiek in Antwerpen een serieuze opdoffer heeft gekregen en hoe de LGBTQI- wereld emotioneel reageert op de mogelijke homomoord in Beveren.
Toch is er nog iets anders dat onze aandacht zou mogen, trekken en waaraan de media, buiten De Tijd dan, tot nu toe weinig of geen aandacht aan besteed hebben. België kan nl (voorlopig?) niet meer gratis lenen bij de Europese Centrale Bank (ECB). Voor de eerste keer sinds juni 2020 is de Belgische langetermijnrente van de staatsobligaties weer boven nul gestegen, o.m. als gevolg van verbeterde groeivooruitzichten. Dat betekent dat een land als België geen geld meer krijgt om te lenen, maar ervoor zal moeten betalen zoals dat vóór corona het geval was, ook al stelt dat momenteel bijna niets voor. Met een overheidsschuld die ondertussen is opgelopen tot zo’n 500 miljard euro zullen er straks weer keuzes moeten gemaakt worden tot besparingen of belastingen. Komt daar nog bij dat de olieprijs weer naar recordhoogtes is gaan stijgen (boven de 70 dollar per vat) door een (mislukte) drone-aanslag op de grootse petroleumhaven van Saoedi-Arabië. ‘Ver van mijn bed’, zou men denken, maar de prijzen bij ons aan de pomp zijn weer serieus aan het stijgen en het zal nog even duren vóór we met zijn allen elektrisch zullen kunnen rijden.
Kortom, de kans bestaat dat het weer business as usual zal worden met onze samenleving. Hoe leuk dat vooruitzicht is, valt nog af te wachten. Dat het ons een aardige cent zal kosten, staat nu al vast. Vergeet voorlopig maar de beloften i.v.m. de pensioenen en het klimaat. Om nog te zwijgen over de coronacompensaties.
---
En dan nog dit:
Er was ook dat interview van rosse Harry en zijn Meghan bij Oprah Winfrey. In tegenstelling tot de miljoenen kijkers die zich daaraan vergaapt hebben, heb ik daar niet naar gekeken. Voor mij mogen ze die koningshuizen allemaal afdanken. Het is niet meer van deze tijd dat men staatshoofd wordt omdat men toevallig in het juiste bed geboren is. Het stinkt trouwens niet alleen aan het Britse Hof, maar ook in Spanje waar de ‘redder van het vaderland’, Juan Carlos, dat vaderland is ontvlucht, maar nog zorgt voor schandalen door o.m. zijn dochters te laten overvliegen naar zijn vrijwillig ballingsoord in het Midden-Oosten om daar gevaccineerd te worden tegen corona, allemaal op kosten van de Spaanse belastingbetaler, En bij ons hebben we ook nog die Albert II, die niet onbesproken is. Afschaffen die handel!
En zeggen dat onze nationale VRT 60.000 euro heeft neergeteld om dat interview in exclusiviteit te krijgen. Geld van de belastingbetaler voor nieuws dat thuis hoort bij cafézenders en in ‘de boekskens’.
Ik kom even terug op mijn blog van gisteren over de bestelling bij DAF-trucks voor het Belgisch leger, waarbij ik stelde dat een bestelling van 879 voertuigen geen uitzondering was. Buiten de 1.300 voertuigen door het Portugese Primo Divo, blijkt er ook reeds in 2016 zo’n mega order te zijn geweest vanwege het Spaanse Primafrio, zoals gemeld in de reactie van lezer Erik, waarvan er reeds een eerste serie van 400 is afgeleverd en de rest zal worden afgeleverd vóór eind 2023.
Allemaal dus goed nieuws voor DAF-Trucks en voor de enkele duizenden Vlamingen die bij het bedrijf werken, zowel in het eigen Oevel/Westerlo als in het Nederlandse Eindhoven. Ik ben nog altijd blij dat ik zo’n 33 jaar bij dat bedrijf heb kunnen werken, waarvan de laatste 22 bij International Truck Service (ITS). Wat DAF’s service zo uniek maakte, was dat ze maar op één nummer bereikbaar was, maar dan voor iedereen over heel Europa en dat we niet werkten met een call center buiten de fabriek, maar in de fabriek zelf, met naast ons de afdelingen Service en Onderdelen, waarop we steeds konden terugvallen en die allemaal ook een 24 uursservice hadden, 7 dagen op 7, net zoals wij.
‘Service, het werk in de schaduw’ was de titel die ik had voorbestemd voor mijn memoires, maar daarvan is niets in huis gekomen en ondertussen zijn de systemen van digitalisatie en automatisering zodanig geëvolueerd dat ze niet meer vergelijkbaar zijn met ons werk van vóór de eeuwwisseling.
---
Dat DAF in de jaren 1990 in de problemen was geraakt – een vraag van lezer Rob - had verschillende oorzaken. De eerste was dat het het Britse Leyland had overgenomen en naar de Beurs was gestapt op een moment dat het vrachtverkeer (nog) niet in de lift zat. Ik herinner me nog de titel van een artikel van toen uit de Gazet Van Antwerpen: ‘DAF voor een korte rit’. Men geloofde niet in een expansie van het vrachtverkeer.
De tweede reden was dat men maar productie was blijven draaien, ongeacht de verkoop. Op een gegeven ogenblik stonden de parkeerplaatsen vol met duizenden niet verkochte voertuigen.
Na de doorstart werd de oude productie aan dumpingprijzen verkocht en werd er een reeds geplande nieuwe generatie voertuigen aangeboden die pas geproduceerd werd nadat ze verkocht was. Rond dezelfde tijd kwam het concept ‘just in time’ vanuit Japan naar hier overgewaaid, waardoor men de voorraden kon beperken en het vrachtvervoer een enorme uitbreiding kende. Het tegenovergestelde van wat men verwacht had. Het resultaat kan men nog steeds zien op onze wegen.
In mijn blog van 7 januari (‘De Lage Landen business’) meldde ik reeds dat DAF Trucks een bestelling van 879 trucks zou krijgen van het Belgische leger. 100% zeker was dat toen nog niet daar een concurrent daartegen bezwaar aantekende bij de Raad van State. Die klacht werd ondertussen afgewezen en de verkoop gaat dus door. Voor DAF Trucks en voor de werkgelegenheid in Nederland én Vlaanderen een goede zaak.
Een bestelling van 879 vrachtwagens is niet niks, maar is geen uitzondering. Primo Divo, een groot transportbedrijf uit Portugal bestelde vorig jaar bij DAF nog 1.300 trucks, corona of geen corona. Het vrachtvervoer lag in 2020 niet stil. DAF-Trucks, dat in 1995 nog failliet ging, maar een doorstart kon maken*, floreert. Bij deze bestelling moet zelfs geen tandje worden bijgestoken. Mocht men de 879 militaire vrachtwagens achter elkaar produceren, dan was het bedrijf daar nu op anderhalve week mee klaar. In werkelijkheid zullen de voertuigen geproduceerd worden vanaf 2022, waarbij het laatste in 2025 van de eindmontageband zal lopen. Een nieuwigheid daarbij is dat de extra versterkte chassis zullen gemaakt worden bij Tatra in Tsjechië, een vrachtwagenproducent gespecialiseerd in zware terreinwagens, die daarvoor bekend werd tijdens de Parijs-Dakar rally’s. De cabines zullen uit de fabriek in Oevel/Westerlo komen en de motoren uit de fabriek in Eindhoven, waar men nu ook al motoren maakt voor Paccar, het Amerikaans moederbedrijf..
*Die doorstart na het faillissement werd gefinancierd door de Nederlandse staat en de Vlaamse regering. Toen drie jaar later DAF-Trucks werd opgekocht door het Amerikaanse Paccar, kregen zowel Nederland als Vlaanderen daarvoor driemaal het bedrag terug dat ze in de doorstart geïnvesteerd hadden. Volgens mij nooit eerder gebeurd.
Recentelijk verscheen er een rapport van het ‘Conseil économique, social et environnemental de Wallonie’, een soort collectief van werkgevers en vakbonden, over de economische geschiedenis van hun regio tussen 1945 en 2020. Daarin wordt bevestigd dat, ondanks alle zgz ‘Marshallplannen, Wallonië geplaagd blijft door grote armoede, een gebrekkige opleiding van de werkkrachten en een ontwrichte arbeidsmarkt.
Bovengenoemd Conseil neemt in dat rapport ook akte van de overgangsfinanciering, voorzien in de zesde staatshervorming, waarbij vanaf 2025 de transfers vanuit Vlaanderen jaarlijks met 10% zullen worden afgebouwd. Het akkoord over die staatshervorming werd mede ondertekend door de PS, nog altijd de grootste partij in Wallonië, in ruil voor het premierschap van Elio Di Rupo. Daar zou ze nog wel eens spijt van kunnen krijgen.
Hopelijk voor Wallonië zullen tegen die tijd alle nog bijkomende tekorten die o.m. zijn ontstaan door de steunmaatregelen i.v.m. corona min of meer zijn weggewerkt. Hoe hoger die coronafactuur, hoe groter de hypotheek zal worden.
Wat die conseil denkt eraan te doen, is voorlopig nog niet geweten en dat voorspelt weinig goeds.
---
En dan nog dit:
Onderaan mijn blog van 1 dezer (‘Senelle nader uitgelegd’) schreef ik nog dat, volgens Dr Marc Noppen, CEO van het UZ-ziekenhuis van Brussel, aan het huidige vaccintempo het tot september 2024 zal duren vóٕór 70% van de Belgische bevolking zal gevaccineerd zijn.
Het Amerikaanse mediabedrijf Bloomberg, eigendom van de vroegere gelijknamige burgemeester van New-York, berekende op zijn beurt dat we aan het tempo van januari pas binnen drie jaar de immuniteitsgrens zullen bereiken.
Straks moeten we nog hopen dat Dr Noppen gelijk krijgt...
Vlaams minister van Energie zijn is geen leuke job. Zie maar wat Annemie Turtelboom is overkomen met haar erfenis van Freia Vanden Bossche, die de eerste miljarden voor de zonnepanelen had weggegeven via de groenestroomcertificaten. Haar opvolgers, Bart Tommelein en Lydia Peeters deden het, ondanks de waarschuwingen die ze kregen, niet veel beter met hun terugdraaiende teller en nu zit Zuhal Demir ermee opgezadeld. Die laatste ziet de bui al hangen en vreest dat ze straks ook mag opdraaien voor de ontelbare kemels, die er i.v.m. de zonnepanelen al geschoten zijn door de Vlaamse regeringen van Peeters tot en met Jambon.
Bovenop de schadevergoedingen aan de mensen die zonnepanelen, al dan niet gekoppeld aan warmtepompen, plaatsten, is er dan nog het voornemen van de VREG, de Vlaamse energieregulator, om vanaf 2022 het zgn ‘capaciteitstarief’ in te voeren. Daardoor zal het duurder worden om plots veel stroom te gebruiken, bv om tegelijkertijd de elektrische wagen – waar iedereen straks mee zou moeten rijden – op te laden, een kookwas te draaien, de oven aan te zetten en dergelijke meer. Voor sommige groepen, bv kleine verbruikers, mensen met een buitenverblijf, wie elektrisch verwarmt met accumulatie, kunnen de nettarieven op die manier zelfs verdubbelen.
Heel dit verhaal wordt dan nog eens doorkruist door de invoering van de digitale meters, wat nog enkele jaren in beslag kan nemen. Zuhalleke probeert nu tijd te winnen en vraagt de VREG te wachten tot bv iedereen zo’n nieuwe meter zal hebben. Probleem daarbij is dan weer dat de minister als het er op aan komt niets te zeggen heeft over de berekening van de elektriciteitstarieven. Daarvoor is alleen die VREG bevoegd.
Kortom, we gaan nog e.e.a. meemaken vóór het zover is.
---
En dan nog dit:
Onze psychologen slaan alarm. Ze kunnen de toevloed van klanten niet meer aan. Er zijn er al die hun wachtlijsten afsluiten omdat ze de aantallen niet meer baas kunnen. E.e.a. heeft natuurlijk te maken met de coronacrisis, de lockdowns die er het gevolg van zijn en de ellenlange lijst van wat burgers niet meer mogen doen. Wat daarbij wel vergeten wordt, is dat er reeds vóór de uitbraak van het coronavirus in onze samenleving veel meer dan vroeger mensen waren die het niet meer zagen zitten, die een burn-out of iets dergelijks hadden. Dat kwam toen niet van corona, maar van het overdreven gebruik van de smartphones, waarbij bij velen de hersenen niet meer tot rust kwamen. De coronacrisis daar bovenop is voor velen wel de druppel die de emmer doet overlopen.
Voor zover dat nog nodig was, heeft de vaccinatiechaos nog maar eens laten zien dat de E.U. niet werkt. Hongarije, Tsjechië en Slowakije hebben ondertussen al het Russische Sputnik vaccin gekocht, alhoewel dat door het Europees geneesmiddelenagentschap nog niet eens is goedgekeurd. Verder zijn de premiers van Oostenrijk en Denemarken op eigen houtje gaan onderhandelen met Israël voor de productie van vaccins. Als motie van wantrouwen kan dat tellen.
De E.U. lijkt steeds meer op een België in het groot, dat ook niet meer werkt. In dit land heeft men een half dozijn partijen nodig om nog een federale regering te kunnen vormen, waardoor geen enkele van de meerderheidspartijen er nog in slaagt het eigen programma, beloofd tijdens de verkiezingscampagne, uit te voeren. De liberalen doen het alleen voor de postjes. Dat was al zo bij de regeringen Verhofstadt, nu bij die van Crootje (en dat gebeurde ook al in Gent). Ze zijn al blij dat ze nieuwe belastingen, voorgesteld door de linkse meerderheid bij Paarsgroen+, kunnen tegenhouden, zoals net nog gebleken is toen de PS de aanvullende pensioenen – voor 80% een Vlaamse zaak – extra wilde belasten.
Waarom tenslotte de christendemocraten erbij zijn, weten ze waarschijnlijk zelf niet eens. De vroegere beleidspartij is verworden tot een quantité négligeable, die niet eens haar ± gevestigde waarden durft inzetten en dan maar invallers heeft opgesteld.
De lakmoesproef voor Paarsgroen+ komt er ongetwijfeld nadat we hopelijk geheel of gedeeltelijk verlost zullen zijn van de coronapandemie en dat zou wel eens vóór 2024 kunnen zijn...
---
En dan nog dit:
Bij het bezoek aan Irak van paus Franciscus, had de VRT-reporter op donderdagavond een interview met pater Vincent Van Vossel, redemptorist, afkomstig uit Beveren-Waas, die al onder Sadam in Bagdad was als missionaris. Hij is er dus nog steeds al is hij de 80 voorbij. Ik heb hem gekend op het college in Essen. Hij zat enkele jaren hoger en had er een broer, Benny, die in mijn klas zat. Dat was wel meer dan een halve eeuw geleden...
In het Verdrag van Maastricht werd bepaald dat het tekort op de begroting van de lidstaten niet meer mocht zijn dan 3% van het bruto binnenlands product (bbp) en de staatsschuld niet meer dan 60%. Daar deze cijfers zeker in deze coronatijden niet meer haalbaar zijn, heeft Europa de zgz ‘Maastrichtnormen’ tot einde 2021 opgeschort. Geen mens die gelooft dat reeds op het einde van dit jaar alles in orde gaat komen. Een groep economen, waaronder de eerder linkse Thomas Piketty, stelde al voor de schulden van de lidstaten bij de Europese Centrale Bank (ECB) kwijt te schelden, maar dat zou niet fair zijn t.o.v. de landen die hun schulden wél binnen de perken hebben kunnen houden en daarvoor waarschijnlijk al de nodige offers hebben moeten brengen. Een ander voorstel kwam van niemand minder dan onze nieuwe minister zonder Financiën, Vincent Van Peteghem (CD&V) en lijkt aannemelijker (als het goed is, zeggen we het ook).
Van Peteghem stelt voor een onderscheid te maken tussen uitgaven en investeringen, iets wat in het huidige kader niet bestaat. Uitgaven is geld dat men meestal kwijt is, investeringen kunnen later opbrengen. Een voorbeeld dat al jaren loopt, is dat van de Oosterweelwerken, die onze Vlaamse regering uit de normale begroting wil houden. Andere voorbeelden zijn de gemeenten en provincies die verdere investeringen voorlopig uitstellen, terwijl die 31% van alle investeringen uitmaken.
Het is een plan het bekijken waard en in elk geval altijd nog beter dan het alternatief: nieuwe belastingen. Maar zien wat ervan terecht zal komen.
---
En dan nog dit:
Ondertussen hebben we na Luik ook in het aanpalende Limburg te maken met een schandaal met overheidsgeld en –panden, en ook hier zijn er in de eerste plaats socialisten bij betrokken.
Bij een gerechtelijk onderzoek in Limburg is de federaal secretaris en voorzitter van De Voorzorg Limburg opgepakt. De man, ex-partner van Hilde Claes (dochter van en ex-burgemeester van Hasselt), is daar al tien jaar de absolute topman van de socialistische mutualiteit. Ook drie andere bestuursleden van het Limburgs socialistische ziekenfonds en de bedrijfsleider van een vastgoedkantoor zijn voor ondervraging opgepakt. Er werden een tiental huiszoekingen verricht, waarbij o.m. grote sommen geld in beslag werden genomen.
Ons mateke zal nog werk hebben om ‘Vooruit’ te gaan...
Vorige week schrapte de Raad voor Vergunningsbetwistingen een vergunning voor de bouw van een grote kippenstal in het Limburgse Kortessem. Die voldeed nochtans aan de in Vlaanderen geldende normen, maar de Raad vindt dat die normen niet meer overeenstemmen met de Europese regels. Die nieuwe stal ligt volgens de Raad te dicht bij een waardevol natuurgebied en zou teveel stikstof uitstoten. De Raad verwijst daarbij expliciet naar een uitspraak van het Europees Hof in de Nederlandse stikstofkwestie, een uitspraak die Nederland op zijn kop zette en al een hele tijd boze acties en reacties bij de Nederlandse veehouders uitlokt. Met de zaak in Kortessem riskeert Vlaanderen straks van hetzelfde laken een broek.
Om de dag van vandaag rendabel te blijven, moeten landbouwbedrijven ook kunnen concurreren met het buitenland en moeten ze daarom ook groot genoeg zijn. Als dat straks niet meer kan, zullen onze veehouders niet langer kunnen concurreren tegen grote landen zoals bv Frankrijk en Duitsland, waar ruimte zat is, zullen wij ons vlees grotendeels moeten importeren of de eigen productie duurder moeten betalen.
Wie A zegt, moet echter ook B zeggen. Als men vindt dat onze landbouw en veeteelt teveel stikstof uitstoot, dan moet men aanvaarden dat dat ook geldt voor andere sectoren en zo komen we weer bij de energiebevoorrading. De gascentrales die gepland zijn om het tekort aan stroom op te vangen als de laatste kerncentrales zullen worden gesloten in 2025, zullen ook vreselijke hoeveelheden stikstof uitstoten, Als men de veetelers verbiedt dat te doen, mogen die gascentrales dat ook niet. Zolang daar geen andere oplossing voor is, zouden de twee jongste kerncentrales beter open blijven, al is die kans zeer klein geworden nu Engie/Electrabel het verdere onderhoud ervan uit haar begroting heeft geschrapt en onze Paargroen+ regering daarover pas eind dit jaar een definitieve beslissing zal nemen, wat dus te laat zal zijn.
Als men de jongste kerncentrales nog een vijftal jaren langer zou kunnen laten draaien, bestaat er trouwens zelfs de mogelijkheid die te vervangen door kleine moduleerbare kerncentrales, SMR’s genoemd (‘Small Modular Reactors’) die bestaan uit een soort bouwpakketten die aan elkaar kunnen gekoppeld worden, die men eventueel elders kan aanmaken, evenveel of zelfs meer energie kunnen verwekken dan de geplande gascentrales zonder daarbij ook maar één gram stikstof uit te stoten. Die kleine centrales zullen ook in- en uitschakelbaar zijn, net zoals de gascentrales. In de States worden ze al uitgetest en ook de milieuvriendelijke Microsoft-miljardair Bill Gates heeft er al in geïnvesteerd.
Vergunningen schrappen louter op basis van het stikstofargument, zoals dat in Limburg is gebeurd, is hypocriet als men dat niet voor alle sectoren doet. Een waardevol natuurgebied dat kapot kan gaan door stikstofuitstoot van een veeteeltbedrijf zal ook kapot gaan door die van gascentrales.
Aan onze Vlaamse oppositiepartijen én de Boerenbond om daarin in actie te komen. Met de groene Kmers in deze federale Paarsgroen+ regering valt anders het ergste te vrezen.
N.a.v. de discussie over het uitroepen van een Vlaams zelfbestuur, al dan niet door het volledig vastlopen van dit België, kwam niet alleen de Senelle doctrine weer ter sprake, maar ook het feit dat het Vlaams parlement reeds in 1999 vijf resoluties voor een staatshervorming goedkeurde. Zou er nog iemand weten wat die resoluties inhielden? Ik geef ze nog even:
- De algemene uitgangspunten en doelstellingen.
- De uitbouw van de financiële en fiscale autonomie.
- Brussel.
- Het tot stand brengen van meer coherente bevoegdheidspakketten.
- Het aantal specifieke aandachtspunten.
Het lijkt allemaal een beetje droge kost, maar de resoluties werden destijds wel unaniem door meerderheid én oppositie in het Vlaams parlement – dat, nota bene, ondertussen al 50 jaar bestaat - aangenomen. Er is daarna wel e.e.a. mee gebeurd, maar ondertussen is de politieke context veranderd en zijn sommige zaken achterhaald. Eens zal men er toch weer over moeten praten en waar nodig worden bijgesteld, want zij zullen ooit mede de basis vormen van een zelfstandig Vlaanderen.
Als de coronacrisis ergens goed voor is, dan is het dat men steeds meer beseft dat dit land niet meer werkt. Onder het motto van ‘Never waste a good crisis’ zou men van die gelegenheid gebruik kunnen maken om dit eens grondig aan te pakken.
'Wie zich ondernemer wil noemen, moet eigen kapitaal investeren en een bedrijf starten, geen vzw’.
Bovenstaande uitspraak komt van niemand minder dan Dyab Abou Jahjah, de vroegere Arabische nationalist, die blijkbaar zijn wilde haren heeft verloren. Hij deed die n.a.v. de heisa rond de affaires met El Kaouakibi en haar ‘Let’s Go Urban’. De man , ooit stichter van de Arabisch-Europese Liga, later omgevormd tot de Moslim Democratische partij, blijkt terug te zijn gekeerd naar het Baathisme, dat hij in zijn jeugd onderschreef. Jahjah, die zelf niet gelovig is, had al eerder te kennen gegeven dat hij het bv ook niet eens was met o.a. de hele Black Lives Matter beroering en andere politieke correctheden.
Om nog even op El Kaouakibi terug te komen, een gerechtelijk onderzoek ernaar loopt nog en het is niet omdat een socialist als Vande Lanotte haar liberale verdediging op zich genomen heeft, dat men dat zomaar zal opdoeken. Vande Lala is zelf een voorbeeld van misbruik van overheidsgeld, zoals bv de lege doos van zijn Zilverfonds, het – samen met Verhofstadt – opsouperen van Dehaene’s spaarpotje voor de vergrijzing, maar ook allerlei ‘zaakjes’ in en rond Oostende. Denk maar aan Electrawinds dat tenslotte in handen kwam van een dochteronderneming van het Publifin van Stéphane Moreau, waarmee alle schandalen in en rond Luik, maar ook aan de Vlaamse kust en in Gent, zijn begonnen.
De Oostendse windparkontwikkelaar Electrawinds, waar Vande Lanotte ook mee te maken had, werd omgedoopt tot Elicio, waarvan daarna gezegd werd dat het niets meer waard was en daarom voor één symbolische euro werd doorverkocht aan de Ardentia holding van Mithra-topman François Fornieri, de zgz ‘Waalse Marc Coucke’. Die werd daarvoor in beschuldiging gesteld, aangehouden en later, net zoals die Moreau, pas onder voorwaarden vrij gelaten. Elicio, het bedrijf dat zgz niets meer waard was, haalde in 2020 een nettowinst van 32 miljoen euro...
Vergeleken met wat daar allemaal gebeurde zijn de affaires van El Kaouakibi en haar Let’s Go Urban inderdaad maar kattenpis, om het ex-VRT anker Jan Becaus na te zeggen,al kan men zich wel afvragen waarom men juist diezelfde Vande Lanotte voor de verdediging moest oproepen...
In het vernieuwde maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) stond er deze maand een artikel aan de hand van Steven Utzi. Voor wie hem nog niet zou kennen, dat is de man die samen met Gerolf Annemans het boek ‘De ordelijke opdeling van België’ schreef. In dat boek, waarvan de eerste druk al dateert van 2010, staat onder meer de ‘Senelle doctrine’, waarnaar ik al enkele keren verwezen heb, om te stellen dat een Vlaamsnationale meerderheid in het eigen parlement een eerste stap kan zijn naar Vlaams zelfbestuur en tenslotte een onafhankelijk Vlaanderen.
Over die Senelle doctrine is al wat te doen geweest, reden waarom Utzi er in het februarinummer van ‘Onaf’, de nieuwe naam van het VVB-maandblad, nog eens op terugkomt. Hij herhaalt dat die doctrine klopt, maar alleen van toepassing is als dit land volledig zou vastlopen. Om het met grondwetsspecialist Senelle’s eigen woorden te zeggen: ‘Als België onbestuurbaar zou worden, bv omdat er geen federale regering meer kan gevormd worden’. Dat laatste is niet onmogelijk, als men ziet dat men nu al minstens zes (het werden er tenslotte zeven) partijen nodig had om tot zo’n federaal onding te komen. Normaal gezien denkt men dat dat pas kan gebeuren bij de eerste regionale verkiezingen van 2024, maar het kan ook eerder. Mocht de huidige federale regering morgen bv vallen over de corona-chaos (van mondmaskers tot vaccins)*, wat geen utopie hoeft te zijn, dan kan een meerderheid in het Vlaamse parlement de Senelle doctrine ook nu toepasbaar maken. Er moet dan wel een meerderheid in het eigen parlement gevonden worden en dus een extra partij buiten de nationalisten (bv N-VA, VB en CD&V).
In het licht van bovenstaande blijft de verklaring van Bart De Wever dat hij nooit met het VB zal samenwerken een triestige zaak. Vooral voor de voorzitter van een partij die de onafhankelijkheid van Vlaanderen als eerste agendapunt heeft. Hoe kan hij dat anders bereiken? Met de traditionele partijen, die hem sinds Marrakech al vier keer voor de gek hebben gehouden? Als hij daarin gelooft, dan heeft het er steeds meer van weg dat strateeg Bart een calimero is geworden.
We kunnen alleen maar hopen dat we tegen 2024 (als het niet eerder zou kunnen) de Vlaamsnationalisten aan één zeel zullen trekken bij de volgende regionale verkiezingen. Dit is ook de wens van Utzi én van de VVB. En dat er tegen die tijd wel eens een moment zal komen dat dit land écht niet meer zal werken, waardoor de Senelle doctrine zal kunnen worden toegepast.
*Volgens dokter Marc Noppen, CEO van UZ-Brussel zal het, aan het huidige vaccintempo, duren tot september 2024 vóór 70% van de Belgische bevolking zal gevaccineerd zijn. Dat daarover een federale regering zou vallen, behoort daarom wel degelijk tot de mogelijkheden.
In de commentaar over de federale regering hebben onze media het altijd over de ‘Vivaldi coalitie’. Ik noem ze Paarsgroen+, omdat ze een herhaling is van de Paargroene federale regering onder Verhofstadt, plus nu dus CD&V. een partij die men niet eens nodig had om een meerderheid te vormen, maar die door haar toetreding ervoor zorgde dat de Vlaamse oppositie zou verkleinen en de federale meerderheid a priori anti-Vlaamser zou worden. Bij de partij wisten en weten ze dat ook en dat is waarschijnlijk te reden waarom geen bekende CD&V-figuren bereid waren tot de nieuwe regering toe te treden en er zich te verbranden. Mahdi, Van Peteghem en Verlinden mogen dan wel enige bekwaamheid hebben, zij hebben geen politieke ervaring op federaal vlak en als zij zich straks in Paarsgroen+ verbranden, is dat voor de partij maar een beperkte schade. Enfin dat hopen de kadodders toch.
Dat laatste geldt vooral voor Annelies Verlinden, juriste en topadvocate die vanuit het politieke niets minister van Binnenlandse Dinges van dit land is kunnen worden. Bij het begin van de coronacrisis kwam ze al eens internationaal in het nieuws, toen ze stelde dat mensen thuis wel een barbecue mochten houden, maar dat bezoekers niet door het huis mochten lopen en dus ook niet naar het toilet konden gaan. Die uitspraak haalde zelfs de Washington Post.
Nu heeft ze zich serieus versproken door te zeggen dat Dries Van Langenhove bij zijn deelneming aan een rechtse demonstratie in Parijs onwettig het land uit was, want dat dat geen essentieel bezoek was. Ze werd daarover al tegengesproken door enkele bekende ex-collega’s advocaten, die wezen op een volledig foute interpretatie van een ministerieel besluit dat ze zelf had opgesteld en waarbij staatshoofden, regeringsleiders, ministers en verkozen vertegenwoordigers van het parlement wel degelijk naar het buitenland mogen als dat bezoek past in de uitoefening van hun al dan niet politieke benoeming.
Persoonlijk ben ik geen specialist ter zake, maar als zelfs De Standaard Van Langenhove in deze zaak moet gelijk geven, zit er wel degelijk iets fout met een minister die als uitvoerende macht een publiek standpunt heeft ingenomen, wat in principe niet mag. Annelies Verlinden komt wel van buiten de politiek, maar is een duidelijk voorbeeld van het Peter Principe, dat zegt dat iedereen in een hiërarchisch systeem doorgroeit tot hij/zij boven zijn/haar competentieniveau zit en dan aan ‘creatieve incompetentie’ gaat doen. Bij haar blijkt het zo te zijn.
