Bart Maddens is een Vlaamsgezind hoogleraar en politicoloog aan de faculteit Sociale Wetenschappen van de KU Leuven. Hij maakte deel uit van de Gravensteengroep, een eerder linksgezinde groep van Vlaamse intellectuelen en kunstenaars die op 21 februari 2008 een pleidooi voor een verdere staatshervorming openbaar maakte. Hij schrijft af en toe in de maandbladen van de Vlaamse Volksbeweging (VVB). Dat deed hij zopas nog eens in de juli-editie van Onaf en was weer waard gelezen te worden..
Maddens heeft zo zijn twijfels over het magische 2024 en schrijft dat de Vlaamse partijen bij de volgende verkiezingen moeten stellen geen nieuwe federale regering nog te zullen steunen zonder akkoord over een volgende staatshervorming. Daarin wordt hij zelfs onrechtstreeks bijgetreden door Le Soir, die in haar editie van 7 juni stelde dat alles anders zou kunnen worden met een absolute meerderheid van Vlaamsnationalisten in hun eigen parlement.
Dat laatste wil echter niet zeggen dat dan alles in kannen en kruiken zal zijn. Maddens verwijst hierbij naar het overgangsmechanisme dat ervoor moet zorgen dat vanaf 2025 de transfers van noord naar zuid door Wallonië zouden teruggeschroefd worden (na het akkoord met de PS om in 2014 de regering Di Rupo tot stand te brengen). Dat zou – volgens Maddens - niets betekenen, zolang de Walen ook dan schulden zullen kunnen blijven maken, zoals ze nu – samen met de groenen - willen realiseren via een onbetaalbare pensioenhervorming.
Zaterdag was er dan de uitgestelde Nieuwjaarsreceptie van de N-VA, waarop Bart De Wever terecht de federale regering in het algemeen en de PS in het bijzonder in hun hemd zette. Ook cd&v en Open VLD kregen, even terecht, een veeg uit de pan omdat ze die links francofone federale regering blijven steunen. Hij herhaalde hierbij wel, dat hij toch het debat met de PS wil aangaan voor een verdere confederatie van dit land. Ik denk niet dat dat veel zal uithalen. Men moet met de PS geen debat meer aangaan, maar de confrontatie, zeker als de francofonen hun cordon médiatique in stand blijven houden, weigeren met het Vlaams Belang zelfs maar te praten en op die manier van de Vlaamse meerderheid een politieke minderheid blijven maken.
In het regeerakkoord van Paarsgroen+ staat o.m. dat men de minimumpensioenen zou optrekken tot 1.500 euro voor iedereen. Begin september 2021 pakte minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS) uit met haar hervormingsplannen ter zake. Dat gebeurde toen niet in de ministerraad noch in het parlement, maar meteen in de media, want buiten socialisten en groenen wou geen andere meerderheidspartij daarvan horen. Over dat minimumpensioen waren die het alleen eens als er een loopbaan van 45 jaar tegenover stond. Tegelijk zou men de zgz ‘gelijkgestelde periodes’- pensioen, ziekte en tijdskrediet (‘Only in Belgium’) - niet meer laten meetellen en dus afschaffen. Lalieux blijkt echter aan haar plannen niets gewijzigd te hebben en wil iedereen na een carrière van 30 jaar die amper 10 jaar daarvan effectief gewerkt heeft, dezelfde 1.500 euro geven. Lijkt haast ‘Win for Live’, PS- versie.
Als het doorgaat, zal die PS-grap, volgens het planbureau, de nu reeds lege staatskas jaarlijks 3,2 miljard euro extra kosten. Reken daar nog de loonsverhoging van 3 tot 7% bij die Peter(a) The Sucker (Groen), minister van Ambtenarenzaken aan haar ambtenaren wil geven en die jaarlijks nog eens 180 miljoen extra zullen kosten. Maandag a.s. zou het Planbureau daarover verdere tekst en uitleg moeten geven.
Als deze uitgaven er zouden komen, zullen die gecompenseerd moeten worden door op andere zaken te besparen én door nieuwe belastingen. Geloof het fabeltje niet dat dit ook zou kunnen door het optrekken van de Belgische werkzaamheidsgraad naar 80%. Wallonië haalt in 2030 zelfs de 70% niet.
---
In de marge van bovenstaande nog dit: Europa heeft al laten weten dat België 1,4 miljard euro minder zal krijgen uit het Europese relancefonds. De kans is groot dat dat bedrag ondertussen ofwel al is uitgegeven ofwel gepland is dat te doen.
Er was deze week nogal wat te doen over de huur van de sociale woningen in dit land. Sinds jaren zijn er al lange wachtlijsten waarop kandidaat-huurders soms eveneens jarenlang al wachten. Men heeft al verscheidene initiatieven genomen om het tij te keren, maar tot nu toe zonder veel succes.
Zo was er eerst de zoektocht naar eigendommen van immigranten die hier een sociale woning huurden, maar in het thuisland nog eigendom hadden. Daarna heeft men ook een grens getrokken voor wie boven een zeker bedrag aan inkomen had. Nu is daar nog bijgevoegd om te zien of men niet teveel spaargeld op de rekening heeft staan. Op al deze maatregelen kwam er steeds het nodige protest van de wereldverbeteraars, al moet gezegd worden dat de Vlaamse regering ter zake het been stijf houdt. Sociale woningen moeten gaan naar de armste mensen, niet naar wie elders eigendom heeft, een goed inkomen en/of een grote spaarpot.
Bij de kandidaat-huurders van sociale woningen zijn er ook steeds meer éénouder gezinnen, meestal van stuk gelopen huwelijken. Ook dat is een teken des tijds en komt vooral doordat onze bevolking niet- of minder gelovig is geworden, waardoor heel wat situaties die vroeger uitzonderingen waren nu schering en inslag zijn. Men leeft er maar op los, men hoort dingen die er vroeger ook wel waren, maar veel minder en die niet meteen op straat werden geworpen zoals dat tegenwoordig gebeurt via de (a)sociale media.
Ondertussen blijft de wereld maar veranderen en gaat alles – ook dat veranderen - steeds sneller. We gaan nog heimwee krijgen naar die goeie, ouwe tijd.
‘Als ons kat een koetje was, konden we ze onder de stoof melken’, was een mop uit mijn jonge tijd. Die stoof was een zgz ‘Leuvense’, die halfweg de vorige eeuw de open haard vervangen had en werkte op steenkool. Nu verschillende landen de productiebeperkingen op steenkoolcentrales hebben opgeheven, zit een terugkeer van dat soort kachel er misschien wel in.
Als ik in mijn jonge tijd, vlak na WO II, thuis kou kreeg, ging ik naast onze Leuvense stoof zitten, met mijn voeten op een bankje eronder en was ik meteen opgewarmd. Maar die kachel diende nog voor heel wat meer dan te verwarmen. Het had een oven, waar e.e.a. in kon worden opgewarmd.
Men kon er ook op koken, wafels op bakken en strijkijzers verhitten (iets wat ik nog gedaan heb tijdens mijn legerdienst in 1960 in Leopoldsburg!).
Het zal allemaal hopelijk zo’n vaart niet lopen, maar men weet maar nooit. Ik heb er in elk geval geen slechte herinneringen aan. Als we straks worden aangemaand om elke dag een dikke trui te dragen, de thermostaten in huis wat lager te zetten en dergelijke zaken meer, zou men er wel eens heimwee naar kunnen krijgen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen) Tags: ‘,Als ons kat een koetje was, konden we ze onder de stoof melken’,, was een mop uit mijn jonge tijd. Die stoof was een zgz ‘,Leuvense’,, die halfweg de vorige eeuw de open haard vervangen had en werkte op steenkool. Nu verschillend
30-06-2022
Méér NAVO !
Slecht nieuws voor Poetin bij de start van de NAVO- bijeenkomst in Madrid. Turkije heeft zijn veto tegen de toetreding van Finland en Zweden tot de Westerse Verdedigingsorganisatie laten vallen. Daardoor wordt de grens tussen Rusland en de bij de NAVO aangesloten landen met 1.300 km verlengd en wordt het steeds duidelijker dat één van Poetins doelen, nl het Westen uit elkaar spelen, grandioos mislukt is. I.pl.v minder, krijgt hij nu meer NAVO-buren.
Het feit dat Zweden en Finland, landen die respectievelijk 200 en 80 jaar neutraal zijn geweest, verkiezen onder de paraplu van de NAVO te komen schuilen, nu ze met wat gebeurd is in Oekraïne, gezien hebben wat een verschil het kan maken als ge die garantie niét hebt. Het is Rusland, niet de NAVO die steeds de buurlanden bedreigt. Oekraïne was al dertig jaar een onafhankelijk land dat even onafhankelijk kon kiezen voor de invloedsfeer waarin het verder wou.
De oorlog in Oekraïne lijkt ondertussen een slijtageslag te worden, die nog maanden, misschien zelfs jaren kan duren. I.pl.v. de zes dagen die Poetin nodig dacht te hebben om dat land in te nemen – wat kon afgeleid worden aan de voedselpakketten die zijn trollenleger meekreeg – zijn ze daar nu al vier maanden aan het vechten en wat ze veroverd hebben lukte alleen door eerst alles plat te bombarderen. In Syrië leek het er al op dat de Russische luchtmacht niet in staat was precisiebombardementen uit te voeren en daarom – om zeker te spelen – maar álles plat gooide, zoals ook gebleken is uit het bombardement op dat grootwarenhuis in centraal Oekraïne en eerder op de crèche in Marioepol.
Poetin heeft de oorlog in Oekraïne al lang verloren. In het beste geval krijgt hij nog het Russisch sprekend deel van de Donbas dat zijn leger ondertussen ook plat gebombardeerd heeft. Deze oorlog verwoestte onnodig duizenden mensenlevens, ook Russische. Waar was dat goed voor?
De Russische invasie in Oekraïne zal herinnerd worden als een van de grootste blunders die een leider van een wereldmacht ooit maakte. Jammer genoeg zijn we er nog niet vanaf.
Op de Vlaamse feestdag van 2020 was er in het Antwerpse stadhuis een ontmoeting tussen Bart De Wever en Paul Magnette, deze laatste vergezeld van Thomas Dermine, ondertussen staatssecretaris voor Relance en Strategische Investeringen in de regering Decroo. Er is toen uitgebreid gepraat over een mogelijk confederalisme waarbij Magnette bereid zou geweest zijn daarin heel ver te gaan en dat confederalisme a.h.w. zou aanvaarden in een soort ruil voor een ‘socialistisch sociaaleconomisch beleid’. Mede door de woordbreuk van Open VLD-voorzitter Lachaert t.o.v. zijn blauwe achterban, is daar niets van in huis gekomen en werd Paarsgeel vervangen door Paarsgroen. Door de toetreding van cd&v, die alleen maar diende om de Vlaamse federale oppositie te verzwakken, werd het tenslotte Paarsgroen+, waarbij de N-VA van De Wever, na het Marrakech-debacle, de verhoopte herverkiezing er niet doorkreeg en bij de doorstart tot twee keer toe het deksel op de neus kreeg.
Niettegenstaande zijn partij telkens genegeerd werd, blijft De Wever mordicus vasthouden aan een mogelijk akkoord met de PS voor 2024. Om nog eens een keer voor de gek te worden gehouden? Met de hete adem van de Waalse communisten - die het Waalse ABVV in hun greep hebben - in zijn nek, regerend met een partij die hij minacht (MR) en een die hij wantrouwt (Ecolo), zit er voor Magnette niets anders op dat de linkse kaart te blijven trekken. Het enige wat De Wever daarbij nog mag komen doen, is Wallonië de garantie geven dat Vlaanderen de rekening wel zal betalen.
Zoals verwacht werd Sammy Mahdi vorige zondag verkozen – in pretpark Plopsaland, nota bene - tot nieuwe voorzitter van de christendemocraten. Hij was ook de enige kandidaat voor de alles behalve benijdenswaardige job en van hem wordt verwacht dat hij de zieltogende partij er weer bovenop zal brengen. De Verlosser, zeg maar en dat kan men letterlijk nemen. De naam Mahdi, uitgesproken zoals hij geschreven is – met een ‘a’ dus – betekent in het Arabisch nl ‘Verlosser / Messias, wat waarschijnlijk de reden is waarom Sammy in zijn achternaam de ‘a’ als ‘e’ wil uitgesproken horen.
Of hij het waar gaat maken, is een ander paar mouwen. Hij zou best kunnen beginnen met zijn partij uit de federale Paarsgroen+ regering terug te trekken, want ze hebben haar daar niet eens nodig, zodat de deelname zich daar beperkt tot het verwerven van postjes, net zoals trouwens bij Open VLD het geval is. Persoonlijk vind ik dat hij best die zwarte baard zou afscheren. Hij zou er m.i. een stuk sympathieker mee uitzien. Er lopen dezer dagen al genoeg griezels rond.
---
Ik kom even terug op mijn blog van gisteren om te zeggen dat ik ook niet geloof in een samenwerking tussen N-VA en VB, zolang De Wever dwars blijft liggen. Daarom mijn oproep aan die N-VA kiezers die recentelijk zegden wél samen te willen werken, zich eventueel te beperken tot het stemmen voor het VB op enkel de regionale kieslijst, waardoor de kans op een meerderheid van Vlaamsnationalisten in het eigen Vlaamse parlement mogelijk blijft, ongeacht wat De Wever daarover nog vertelt.
Bart De Wever blijft volharden in de boosheid en heeft nog eens herhaald dat hij niet zinnens is zijn N-VA te laten samenwerken met het VB, zelfs niet als die twee partijen samen een meerderheid in het Vlaams parlement zouden halen bij de regionale verkiezingen van 2024.
Als het klopt, dat meer dan 80% van de N-VA kiezers wél met het VB wil samenwerken (mijn blog ‘Vlaanderen 2024’ van 18 dezer), dan zit er niets anders op dan dat we de N-VA kiezers aanraden bij de regionale verkiezingen van 2024 voor het VB te stemmen. Als we er op die manier in slagen van het VB de grootste partij te maken, dan zal die eerst aan bod komen voor de vorming van een nieuwe Vlaamse gewestregering. Zelfs mocht dat niet lukken, zal er dan toch de kans bestaan dat De Wever er ook niet in zal slagen, daar hij niet aan een andere meerderheid zal geraken, tenzij misschien met ٔálle andere partijen, Groen en de PvdA inbegrepen. Zo’n scenario zal wel niemand zien zitten.
Er is ook een tussenoplossing in deze zaak en dat zou zijn dat de N-VA kiezers, die willen samenwerken, voor het VB zouden stemmen op de gewestelijke kieslijsten en voor de N-VA op de federale. Op die manier zullen het de N-VA kiezers zijn en niet Bart De Wever die op deze voor Vlaanderen zo belangrijke verkiezingen de doorslag zullen kunnen geven en die ervoor zullen zorgen dat Vlaanderen - via een soevereiniteitsverklaring in het Vlaamse parlement - een eerste beslissende stap zal kunnen zetten naar zelfstandigheid. -
In mijn blog van gisteren had ik het er al over, dat Crootje bij de laatste peiling van Ipsos zijn eerste plaats was kwijtgespeeld, waardoor zijn zgz ‘premierbonus’ – een van de redenen waarom voorzitter Lachaert zijn Open VLD naar Paarsgroen i.pl.v. Paarsgeel leidde - lijkt uitgewerkt. Ik heb over die Lachaert al e.e.a. geschreven en blijk niet de enige te zijn die dat doet. Hieronder een korte bloemlezing van wat ‘t ¨Pallieterke van deze week over de man schrijft en waarom mede als gevolg daarvan zijn partij zienderogen achteruit gaat.
‘ Lachaert wou geen coalitie zonder de grootste partij van het land. Hij deed het toch. De man wou geen kernuitstap. Hij deed het toch. Hij wou belastinghervormingen ten voordele van de belastingbetaler. Hij graait vol overgavc aan de begrotingsput die de belastingbetaler alleen maar meer geld zal kosten. Hij was stellig dat Groen alleen mocht mee regeren, als ze hun programma ritueel zouden verbranden. Hij voert het ondertussen uit. Een btw-verlaging vond hij onomwonden boerenbedrog. U weet wat daarvan gekomen is. Hij wou dat de gewesten over hun eigen centen mochten beschikken. Nu wil hij het gewicht weer federaal leggen.’
Bijna zo straf als Verhofstadt, de uitvinder van de ‘actieve welvaartstaat’ en grondlegger van de uit de hand gelopen Belgische staatsschuld. Alleen had die alles nog eens op papier gezet in zijn eerste drie Burgermanifesten. Voor wanneer die van Lachaert?
Ik kom even terug op mijn blog van gisteren, waarin ik ‘insider’ Rudy Aernoudt liet zeggen dat met de PS aan de macht, Wallonië er nooit bovenop zal komen. Ik voegde daarbij dat dat ook geldt voor België met de PS mee aan de macht. Als voorbeeld kan men de houding nemen van PS-voorzitter Magnette, die maandag deel nam aan een nationale betoging tegen de federale regering, waarin zijn partij de grootste is. M.a.w. hij betoogde – niet voor de eerste keer trouwens - tegen zichzelf.
De financiële toestand van Wallonië, waarin de PS reeds enkele decennia mee de lakens uitdeelt, is rampzalig. Het verhaal van de failliete Franse Gemeenschap, die ze hoogmoedig ‘la Fédération Bruxelles-Wallonië’ blijven noemen, is bekend, maar niemand doet er wat aan en dat alles voor een entiteit die Vlaanderen al sinds het ontstaan der gewesten geïntegreerd had in haar gewest. Waarom doen Walen en Brusselaars dar niet? Gewoon omdat ze willen blijven genieten van de Vlaamse melkkoe die de door hen gemaakte schulden en de kosten van de extra overheidsjobs blijft bijpassen. Daaraan moet een einde komen en die gelegenheid kan zich voordoen bij de regionale verkiezingen van 2024.
Als de N-VA en het VB dan een meerderheid behalen in het Vlaamse parlement kunnen die, al dan niet samen met een derde partij (cd&v bv*), Vlaanderen uitroepen tot deelstaat van het federale België (de zgz ‘Senelle doctrine’), met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Dat verhaal is bekend. Er zou echter nog bij kunnen komen dat de francofonen, als ze consequent zijn met zichzelf, met dit Vlaanderen niet eens meer zullen willen praten omdat het VB er dan bij zal horen. Het afschaffen van het cordon sanitair, dat niet thuishoort in een democratie, wordt dan een conditio sine qua non. We doen Wallonië daarna cadeau aan la douce France, het land waar ze nu al naar kijken zoals konijnen naar een lichtbak, de Oostkantonners gaan terug naar hun Heimat en de Brusselaars zullen zelf kunnen beslissen wat ze gaan doen, maar er dan ook de gevolgen en kosten van dragen..
Dat kan dan het einde van dit België worden, iets wat hopelijk binnen de EU zal kunnen worden opgelost..
---
* Ik schrijf cd&v, als eventuele derde partij, omdat ‘Les Engagés’, vroeger PSC en daarna CdH, de christendemocraten in Wallonië dus, niet veel meer voorstellen en misschien straks de kiesdrempel niet eens meer zullen halen. Vooruit is federaal nog altijd een aanhangwagentje van de PS en in Open VLD gelooft niemand meer. Zelfs Crootje moest in de laatste peiling van Ipsos zijn eerste plaats afgeven. Zijn premierbonus doet het niet meer.
’t Pallieterke is de laatste jaren iets commerciëler geworden, wat volwassener zou men kunnen zeggen, maar ook wat minder Pallieter. Een van die veranderingen is, dat men ook wat minder Vlaamsgezinden, belgicisten zelfs aan het woord laat komen. Dat is niet verkeerd want het kan nooit kwaad eens een andere klok te horen, al blijft een zelfstandig en liefst nog onafhankelijk Vlaanderen het hoofddoel.
Zo was er in ’t Pallieterke van vorig week een uitgebreid interview met Rudy Aernoudt, Niet meteen een flamingant, maar wel iemand die beroepshalve al wel meer dan 20 jaar de Belgische politiek meemaakt als voormalig kabinetschef op Waals, Vlaams, federaal én Europees niveau en nu nog steeds als Europees ambtenaar.
In dat interview zegt Aernoudt o.m. dat ‘Zolang de PS in Wallonië aan de macht is, die regio er nooit bovenop zal komen’. Hij heeft niet alleen gelijk, maar had daaraan nog kunnen toevoegen dat dit ook geldt voor het huidige België. Dat komt er ook niet meer bovenop zolang de PS mee aan de macht blijft. Mét de PS haalt Wallonië nooit de 70% werkzaamheid dat een minimum minimorum is om België de 80% te laten halen, wat op zijn beurt een vereiste is als eerste stap om uit de schulden te geraken.
Vlaanderen doet er dan ook best aan een eigen koers te varen zonder dat Waalse blok aan het been en daarvoor in 2024 een eerste stap te zetten richting zelfbestuur. Dat zal alleen maar lukken zonder de PS.
---
Ik kom ook nog even terug op mijn blog over de terugkomst van de steenkool. Die zal bij ons en in Nederland niet meer gedolven worden, in Duitsland misschien nog wel maar dan hoofdzakelijk bruinkool. De steenkool zal worden ingevoerd i.pl.v. gas en olie, in de eerste plaats voor het aanmaken van elektriciteit. Dat zal de zaak niet goedkoper maken, maar wel garanderen dat de bevoorrading niet in het gedrang komt en we niet langer gechanteerd kunnen worden met olie en gas. Steenkool vindt men nl overal ter wereld.
Om de volgende winters door te komen zonder grote bevoorradings- en energieproblemen, zullen we niet alleen zoveel mogelijk kerncentrales moeten open houden, maar ook opnieuw beroep moeten doen op de goede oude steenkool.
De Duitse bondsregering heeft vorig weekeinde beslist hun steenkoolcentrales te heropenen en de Nederlandse regering is haar daarin gevolgd, terwijl ook Polen, Oostenrijk en Italië zeggen hetzelfde zinnens te zijn. Nu is het zo dat dit landje slechts voor 7 à 8% afhankelijk is van Russisch gas, maar als onze buurlanden er tekort zullen hebben, zal zich dat ook hier laten voelen in de prijzen.
Steenkool is overal ter wereld te vinden en er is nog een voorraad voor enkele eeuwen als het moet. Zover zal het wel niet komen, maar dat het allemaal duurder blijft worden, is een feit. Rechtstreeks met steenkool verwarmen zal wel geen optie meer worden, maar het zwart goedje zal wel dienen als reserve voor de opwekking van elektriciteit en waterstof.
Ondertussen zal Europa meer dan ooit moeten gaan voor hernieuwbare energie. Pas als we daarvan genoeg zullen hebben, kunnen we de steenkool weer pensioneren. Wat de kernenergie betreft, zal het wachten worden op de nieuwe generatie van kleinere modulaire centrales, die minder vervuilend zouden zijn en flexibeler gebruikt zullen kunnen worden, iets waaraan al gewerkt wordt en wat nu waarschijnlijk in een stroomversnelling zal komen.
Een lichtpuntje in dit verhaal is, dat we voor enkele zomermaanden staan en dus de kans krijgen onze voorraden aan te vullen en alternatieven uit te testen. En hopelijk komt er een einde aan deze ‘drôle de guerre’ met zijn achterkamertjes politiek waarvan niemand beter zal worden.
Voor het eerst in elf jaar verhoogt de Europese Centrale Bank (ECB) de rente. Daarmee zal vanaf juli het gratis uitdelen van geld en de tijd van het onverantwoord budgettair beleid voorbij zijn en tekent er zich in Europa een kloof af tussen het financieel gezondere noorden, waartoe ook Vlaanderen op zich zou kunnen behoren, maar binnen België meegerekend wordt met het met schulden beladen zuiden, de zgz ‘Club Med’.
---
De 2% van het bbp die België tegen 2035 zegt te zullen besteden aan de NAVO zal grotendeels moeten komen van een verhoogde werkzaamheidsgraad. En waar gaan ze die vinden? Drie keer raden!
Dé reden waarom het Paarsgroen+ kernkabinet de 2% verhoging goedkeurde, was om Crootje toe te laten ermee uit te pakken op de NAVO-conferentie eind dezer maand in Madrid. Daarmee hoopt hij persoonlijk te scoren in zijn zoektocht naar een internationale fin de carrière, net zoals onze nationale Charel dat kon doen na Marrakech. 2035 is trouwens in de Belgische politiek nog een eeuwigheid verwijderd, waardoor het allemaal zo’n beetje klinkt als ‘Na ons de zondvloed’.
In deze zoveelste stakingsweek is nog maar eens duidelijk gebleken dat onze automatische index, waar onze politiek zo fier op is, het tegenovergestelde bereikt van wat in de andere landen gebeurt. Hier ligt alles vast, daar wordt dat per sector besproken. Bedrijven die grote winsten maken kunnen daar hun medewerkers extra belonen. Maar wie het niet voor de wind gaat is er niet verplicht hogere lonen te geven. Hier Krijgen ook medewerkers bij bedrijven waar het niet draait evenveel procent meer, met het risico dat die bedrijven zich zo uit de markt zouden prijzen en straks riskeren niet meer te kunnen concurreren, misschien zelfs ermee stoppen en de medewerkers zo hun job verliezen.
Dit land met zijn 400.000 werklozen, evenveel langdurig zieken en 1,2 miljoen ambtenaren werkt niet meer. Daarbij komen nog de uitkeringen die automatisch mee stijgen met de index en zelfs daar houdt het niet bij op. In tegenstelling met de buurlanden, wordt de werkloosheid hier niet beperkt in de tijd. Dat laatste is de reden waarom bv Noord-Franse werklozen wel naar West-Vlaanderen komen werken – voor hen het buitenland - terwijl werklozen uit Henegouwen, België’s armste provincie die aan West-Vlaanderen grenst, dat niét doen in eigen land.
Als het hier zoveel beter geregeld zou zijn dan in de buurlanden, zoals Crootje ons tracht wijs te maken, waarom wordt er daar dan niet gestaakt? Omdat daar ruimte is om tot een gesprek te komen tussen werkgevers en werknemers, wat hier niet kan, daar alles al vast ligt via die automatische index en er dus niet meer kán gepraat worden. De tijd dat de federale regering, bij een patstelling tussen de sociale partners, tenslotte bijpaste, is voorbij. Zelfs de gouverneur van de Nationale Bank heeft het gezegd: ‘Het geld is op’.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (18 Stemmen) Tags: In deze zoveelste stakingsweek is nog maar eens duidelijk gebleken dat onze automatische index, waar onze politiek zo fier op is, het tegenovergestelde bereikt van wat in de andere landen gebeurt. Hier ligt alles vast, daar wordt dat per sector bespr
20-06-2022
De politieke verrechtsing
In de weekeindeditie van De Standaard stond een opinieartikel van Filip Rogiers, een redacteur van dezelfde krant, waarin die zich zorgen maakt over wat hij ‘de politieke verrechtsing’ in Vlaanderen’ noemt. Op zich niets opzienbarends, daar we weten dat onze media doorgaans linksgezind zijn. Wat ik wel gemeen vond, was een tekening bij dat artikel van het jaartal 2024, met daarachter de schaduw van het jaartal 1939. Een verwijzing dus naar het nazisme. Poetin zou het niet beter bedacht kunnen hebben. Nog een geluk dat dit land (nog) geen buurland is van Rusland, anders had die gestoorde in het Kremlin een voorwendsel te meer om ons te komen ‘bevrijden’ van de neonazi’s, die er de peilingen leiden. Een triestige zaak, als een redacteur van een zelfverklaarde kwaliteitskrant geen betere argumenten meer heeft.
---
I.v.m. de reacties op het wegstemmen van het onverdoofd slachtverbod in Brussel, heb ik nergens gezegd of geschreven dat men de islam moet verbieden. Dat is gewoon onmogelijk. Wat men wel kan, is vragen dat wie hier komt wonen, zich aanpast en leeft naar de hier bestaande regels die, bij betwisting, voorrang moeten krijgen op alle religies en doctrines. Wie dat niet kan, hoort hier m.i. niet thuis.
Persoonlijk vind ik de islam geen religie, maar eerder een doctrine die haat en wraak predikt, dit in tegenstelling tot bv ons Christelijk geloof dat voor liefde en vergiffenis gaat. Een systeem zoals de islam dat het liquideren van andersgeaarden en wat zij ongelovigen vindt goedkeurt, kan ik geen godsdienst noemen.
Het voorstel om onverdoofd slachten te verbieden in het Brussel Gewest, zoals dat eerder al gebeurde in het Vlaamse en het Waalse, werd vrijdag verworpen. Het werd daar ingediend door Groen, Open VLD en Défi én gesteund door de N-VA en het Vlaams Belang. PS en Ecolo stemden grotendeels tegen en dat laatste gebeurde ook door Fouad Ahidar, het enige lid van de One.Brussels/Vooruit fractie in het Brusselse parlement. Als motief gaf de man op dat Allah het hem verbood. Ons mateke had daarop, gelukkig maar, meteen een antwoord: hij zette Fouad met onmiddellijke ingang uit het partijbureau van Vooruit, de eerste keer dat een partijvoorzitter zo’n beslissing neemt. Als het goed is, zeggen we het ook.
Sinds de Vlaamse linkse partijen veel van hun kiezers zagen vertrekken naar het VB, hebben ze steeds hun best gedaan het nieuwe proletariaat van moslim immigranten voor hun zaak te winnen. Nu zitten ze met de gebakken peren. Die Fouad Ahidar was zijn politieke loopbaan begonnen bij niemand minder dan Bertje Anciaux. Hij volgde hem via zijn VU-ID en Spirit naar De SP.a. met het nu gekende resultaat. Als ze er Allah bijhalen, hebben de Belgische wetten afgedaan. Ik heb het vroeger ooit al eens geschreven: ‘De vroomste moslim kan morgen een zelfmoordterrorist zijn’. Het volstaat dat zijn Imam hem komt vertellen dat Allah het bevolen heeft en hij zal het doen.
Tenslotte is heel de zaak van het onverdoofd slachten een zoveelste bewijs dat Vlaanderen Brussel best kan loslaten. Met zijn 185 en meer nationaliteiten kan daar nooit iets goeds van komen. Laat ze het zelf daar maar oplossen, desnoods mét het failliete Wallonië. Het enige wat Vlaanderen zich in Brussel moet aantrekken is de garantie op het behoud van het Nederlands als evenwaardige taal en de steun aan de Vlaamse Brusselaars op het vlak van Onderwijs en Cultuur. Daar hoeven we zelfs geen extra inspanning voor te doen, want dat doen we nu ook al.
81% van de N-VA-kiezers zou willen samenwerken met het Vlaams Belang. Dat gespecifieerd cijfer komt waarschijnlijk uit e.o.a. enquête, anders zou men een rond getal gebruikt hebben. Let wel op: die kiezers willen samenwerken met het VB, (nog) niet ervoor stemmen. Het zegt echter wel iets over de existentiële crisis die de N-VA momenteel meemaakt. Twee vicevoorzitters stoppen ermee, waardoor voorzitter Bart De Wever er twee jaartjes zal moeten bijdoen, bij gebrek aan beter. De vernieuwde eindtermen van Ben Weyts zijn, terecht*, door het Grondwettelijk Hof nietig verklaard Jan Jambon mag dan een 100% overtuigde Vlaming zijn - hij stond al in 2005 mee aan de wieg van het Manifest van de Warande – hij lijkt uitgeblust. Jambon werd Pasbon.
Waar zit dan het probleem? Wel, er zijn nog steeds geruchten dat de leiding van de N-VA, meer bepaald Bart De Wever en zijn entourage – nog steeds met het plan rondloopt om na de regionale verkiezingen van 2024 geen meerderheid te zoeken met het Vlaams Belang, die dan meer dan waarschijnlijk als grootste partij uit de stembus zal komen, maar met het Vooruit van de ‘Gauche Caviar’ (denk links, leef rechts). De reden daarvoor is grotendeels de goede samenwerking van de N-VA en Vooruit binnen de stad Antwerpen, waardoor men denkt dat ook buiten de koekenstad te kunnen realiseren. Dat is wishful thinking. Ten eerste al omdat het VB na de verkiezingen van 2024 meer dan als waarschijnlijk grootste partij eerst aan bod zal komen om te trachten een nieuwe Vlaamse regering te vormen, ten tweede omdat nu al zeker is dat N-VA en Vooruit in 2024 nooit aan een volstrekte meerderheid zullen komen en er dus nog minstens een derde partij bij zou moeten nemen, waardoor Vlaanderen weer op de Belgische piste zou zitten, Zoals o.m. Theo Francken stelt, moet er voor meer Vlaamse zelfstandigheid ook een akkoord worden gemaakt met de Franstaligen. Als die straks – zoals ze zeggen – echter niet zullen willen praten met het VB – ook niet als die deel zou uitmaken van een nieuwe Vlaamse regering - maken zij en niet wij een einde aan dit België, iets wat vroeger al eens voorspeld was door Robert Houden, tot 1972 de laatste voorzitter van de unitaire Christendemocratie ‘CVP/PSC).
En als De Wever t.o.v. het VB voet bij stek zou houden, dan schept dit inderdaad wél de kans dat die 81% van hierboven, of toch een groot deel ervan, in 2024 voor het VB zal stemmen.
---
*De door Weyts en het GO (Gemeenschapsonderwijs) voorgestelde hervorming van de eindtermen was te veelomvattend. Het dreigde te eindigen zoals dat mopje over het verschil tussen specialisten en managers: ‘Die laatsten kennen iets van veel, komen steeds minder te weten van steeds meer en weten tenslotte niets van alles’.
We beleven rare tijden. Niet alleen is er nog steeds die absurde oorlog in Oekraïne die de wereldeconomie en de voedselbevoorrading in het gedrang brengt, er is ook nog dat asielakkoord tussen de UK en Rwanda, waarbij dat laatste land zo’n 140 miljoen pond krijgt als het de in de UK opgepakte illegale asielzoekers overneemt die de Britten per vliegtuig van Londen naar Kigali willen sturen. Een eerste poging is voorlopig mislukt, maar de regering van gekke Boris blijft proberen.
Men zou zich afvragen wat die asielzoekers bezielt om allemaal persé naar de UK te willen komen. Wel, de reden is vrij duidelijk én bekend: In de UK is men nl niet verplicht een identiteitskaart te hebben. Dat betekent dat, als men zich niet aangeeft, men ook niet weet dat men daar is. Die mensen gaan meteen in de illegaliteit en het zwartwerk, waarbij ze uitgebuit zullen worden. Ze doen dat liever zo dan een aanvraag in te dienen en misschien geweigerd te worden. Waarschijnlijk zijn er daar zelfs criminele én niet-criminele organisaties die daarop rekenen.
Er is een oplossing die simpel en goedkoop is: verplicht in de UK de identiteitskaart en de stroom illegalen zal zo opdrogen. Het zou tegelijkertijd een adempauze geven aan alle transitlanden, het onze inbegrepen, waarin die transitmigranten wel willen geholpen worden, maar niet willen blijven en ook daar voor overlast zorgen..
Heel dat verhaal doet zo’n beetje denken aan de discussie over de wapenwetten in de States, nog zo iets waar iedereen het erover eens is dat de slachtpartijen moeten stoppen, maar waarbij men het artikel 2 van de Amerikaanse Grondwet, die het wapenbezit toelaat, niet grondig wil wijzigen. Die wet is een paar eeuwen oud en voorzag destijds de gesofistikeerde wapens van vandaag de dag niet.
Waar moet het naartoe als die hypocrisie blijft duren, zowel in Oekraïne, in de UK als in de States? Voorlopig kan ik alleen nog maar eens Urbanus aanhalen die het zo zong: ‘De wereld is om zeep. Er gebeuren rare dingen rondom mij. Helemaal om zeep en het Laatste Oordeel kan niet ver meer zijn’.
De Nationale Bank van België is niet de enige die zich zorgen maakt over dit land. Ook de Oeso, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, heeft laten weten – en dat is niet de eerste keer - dat dit land tegen 2030 een arbeidsgraad van 80% zou moeten hebben voor het deel van de bevolking dat daarvoor in aanmerking komt. Buurlanden Nederland en Duitsland halen die 80% nu al. Iedereen, ook bij de Oeso, weten ze dat dit cijfer voor het hele land hier nooit zal gehaald worden, omdat het Waals geweest nu zelfs de 70% niet haalt. Opdat België de 80% zou halen, moet Vlaanderen de 85% zien te bereiken, met dank van de francofonen, waarvan een deel liever op hun luie krent blijft zitten en die ondertussen zoekt hoe ze aan nog meer staatsgeld kan geraken zonder ervoor te werken.
Kijk, dat zo’n internationale organisatie alleen maar landen herkent en geen regio’s is één zaak. Dat onze media dat allemaal klakkeloos overnemen zonder te wijzen op de gewestelijke verschillen, is schuldig verzuim. Wanneer gaat dat eens ophouden?
---
Ondertussen, geld of geen geld, zullen – volgens Europe Assistance - de Belgen deze zomer nog meer op vakantie gaan, langer op vakantie blijven (en/of meerdere keren gaan) en daar meer verteren dan vóór Corona. Crisis, welke crisis?
Als de centen straks op zijn, kan men weer gaan betogen. Voor de koopkracht, weet je wel.
Naar aanleiding van de halfjaarlijkse voorstelling van de economische vooruitzichten, heeft Pierre Wunsch, de gouverneur van de Nationale Bank (NBB) erop gewezen dat de diverse prijsstijgingen deze zomer nog wel zouden kunnen aanhouden, maar dat hij verwacht dat ze na de zomer zullen dalen. Om e.e.a. waar te maken, zegt hij dat de overheid echter moet ophouden met Sinterklaas te spelen en op elke klacht maar geld blijft uitdelen. De reden daarvoor is ‘simple comme bonjour’, om het in Wunsch’s moedertaal te zeggen: ‘Het geld is op’, zegt hij zelf.
Wunsch wijst er ook op dat de koopkracht in België beter beschermd is dan in de meeste andere landen – het gevolg van de automatische indexering die nergens anders bestaat – maar dat onze bedrijven daar de dupe van zijn door de hier veel sneller stijgende loonkosten. Iets wat ik hier al enkele jaren schrijf en voor de lezers dus geen nieuws meer is.
De Belgische overheid heeft geen enkele financiële buffer meer om een eventuele volgende schok – een recessie bv – op te vangen. Er moet dan ook dringend een einde komen aan de periode van het zgz ‘gratis geld’.
Onze bedrijven en ondernemingen dreigen ondertussen het grote slachtoffer te worden van de automatische koppeling van de lonen aan de levensduurte. Dat komt omdat zij de meeste kosten van de energieschok opvangen, wat voor België een verarming van 2 tot 3% betekent. Dat is zowat het aandeel dat onze bedrijven verliezen aan verhoogde loonkosten tegenover de buitenlandse concurrentie.
‘Ja, misschien wordt het morgen beter, maar het wordt nooit meer goed’, zoals Urbanus het vroeger reeds zong.
