Een kiekje van de“Toeterboys” uit de periode 1980-85. (Foto familie Lauwens-Piessens)
1986 – Zondag 28 december : Leestse Zaalcup Wisselbeker Vic De Maeyer De vriendenkring van ZVK Leest bood aan meer dan 100 Leestenaren, verdeeld over 12 ploegen, de gelegenheid om in het Sportcentrum Leest te zaalvoetballen voor de trofee Vic De Maeyer (café “Bij Fikke”). De winnaar ontving de gelijknamige trofee en mocht deze behouden tot eind oktober 1987. Bovendien werden nog 2 bekers geschonken door Louis Vloebergh : één voor de beste Leestse speler en één voor de topschutter van het tornooi. (Folder)
De Kon. Fanfare St.-Cecilia had ook een ploeg afgevaardigd : de ‘Toeterboys’. In ‘Toeters en Trompetten’ (jaargang 6, nr.2) verscheen daar volgend (ingekort) verslagje van :
“Enkele muzikanten en jonge bestuursleden binden af en toe de sportsloefen aan om een partijtje zaalvoetbal te spelen tegen één of andere vriendschappelijke ploeg. Er werden al enkele wedstrijden en tornooien afgehaspeld met wisselend succes. Onze ‘Toeterboys’ worden gesponsord door muzikante en hairstyliste Linda (van het bekende kapsalon). De uitrusting werd ons ter beschikking gesteld door oud-muzikant Luc Verschueren-Moernaut. Het is Franky Lauwens die steeds de beste ploeg tracht samen te stellen om het meest plezier te beleven op het terrein. Dat hij daar dikwijls in slaagt, bewijst het spelpeil dat we de laatste matchen behaald hebben. Als het zo doorgaat spelen en blazen we alle pannen van het dak !”
In hetzelfde blad (jaargang 7, nr.1) :
“…We waren in een zware schiftingsreeks getrokken. ’s Morgens om 10.30 uur betraden we wat onwennig in onze azuurblauwe shirts het veld van het sportcentrum te Leest. Onze eerste tegenstander was V.V. Leest. We hadden hun veteranenploeg verwacht maar kregen onverwachts hun juniorenploeg voorgeschoteld. Onze hoop zwakte plotseling tot het nulpunt maar de match moest nog gespeeld worden. Iedereen zette zich voor 100% in en dit resulteerde in een prachtige overwinning (V.V. Leest-Toeterboys : 2-3).
De volgende schiftingsmatch werden we overspeeld door de VEVOC ploeg. Dankzij enkele lucky-goals overdonderden ze ons met 4-0 cijfers. Ons moreel was te zeer aangetast om nog terug te komen. Hadden we die match met één doelpunt minder verloren dan zat er nog een dichte ereplaats in. Nu moesten we in onze reeks voor de 5de en 6de plaats spelen tegen ZVK Bareel. De eindstand was ZVK Bareel-Toeterboys : 5-1. Maar ja, wat wil je tegen een competitieploeg beginnen. Laat die mannen maar eens een instrument bespelen…!
In de namiddag werden de andere reeksen gespeeld. Het viel op dat er heel wat sterke ploegen deelnamen. Maar ja, in Leest zit heel wat talent.
’s Avonds gingen de finales door. Om 19.00 uur traden we tegen de Familyboys aan met de 11de plaats als inzet. Door onze inspanningen en een glansprestatie van onze doelman mochten we voor de tweede maal het zegegebaar maken. We wonnen met 1-0, een Arsenal-score.
Onze trofee die we uit de handen van Vik De Maeyer kregen, staat nu te pronken tussen de andere (n.v.d.r. veel grotere bekers).
In het referendum van de beste Leestse speler stond onze doelman Jan Verschueren op de eerste plaats met doelman Günther Vermeulen en Vevocspeler Johan Brasseur. Uiteindelijk werd deze laatste de beker overhandigd. Maar Jan Verschueren moest niet onderdoen voor de beste toernooispeler.
Onze spelerskern bestond uit : Jan Verschueren (doelman 1ste klas), Franky Lauwens (captain), Albert Van Alsenoy (sluitstuk van de verdediging), Rik Verschueren (sluitstuk van 8 balken), Hans Verschueren (7 balken), Frank Foqué (witte bliksemschicht), Jan De Decker (snel als de wind), Freddy Walschaers (torpedo-voet), Ronny Van der Auwera (supersub), Polle Van Roy (ontwikkelt ter plaatse), Bart Lauwens (noteerde al voetballende alle gegevens…behalve de scorepunten…).
Als gerenomeerde ploeg hebben we een aantal hoofdsponsors die ons financieel een handje toesteken. We danken hen voor die warme sympathie.
De azuurblauwe uitrusting werd ons geschonken door de familie Verschueren-Moernaut. De witte uitrusting kregen we van Haute Couture Nicole. De vaste kosten werden door Haute Coiffure Linda gefinancierd. De variabele kosten werden door onze spelers zelf gedragen…(n.v.d.r. stille wenk…)”
1986 – 30 december – Gazet van Mechelen :
Chiro stevent op de 100.000 leden af
“In de week vlak voor Kerstmis en nu vlak voor Nieuwjaar houden enkele honderden Chirojongens en –meisjes uit Antwerpen en de Kempen in het eigen domein Heidebrand te Westmalle een scholingsbivak. Het is een vijfdaagse praktische kampperiode die volgt op een eerder ontvangen basisvorming voor Chiro-leiders, jongeren van 16 tot 19 jaar en ouder. Gespreid over alle Vlaamse provincies volgen nagenoeg een vierduizendtal jongeren jaarlijks dergelijke leider-cursussen. Nationaal Voorzitter Jan Maertens, een 27-jarige burgerlijk ingenieur bij Bell Telephone, stammend uit een groot Westvlaams gezin, van kindsbeen af lid van de Chiro steekt er al zijn vrije tijd en nog veel meer in. Maar met welke bezieling ! ‘Momenteel, zegt hij, hebben wij in het Vlaamse land 98.000 leden in onze beweging waarmee we als Chiro meteen ook de koploper zijn van alle jeugdbewegingen.’ …
Scholing Jan Maertens hecht enorm veel belang aan de scholingsbivakken, die meestal lopen gedurende de kortere schoolvakantieperioden en die telkens vijf volle dagen in beslag nemen. De basisvorming, die eerder in het jaar vooral theoretisch georiënteerd was, wordt dan getoetst op de praktische toepassingen vooral toegespitst op het vertrouwd leren geraken met de psychologie, de belangstelling en de mogelijkheden van de leeftijdsgroepen waarmee ze zich als leider of leidster bezig houden. Daarop kan, steeds op volkomen vrijwillige basis, nog een zogeheten voortgezette vorming volgen, die zich richt naar een of andere specialiteit zoals expressie, speltechniek, e.a. Ten slotte is e r nog de kadervorming voor gewest- en verbondsmedewerkers.
Geestdrift … Initieel blijft Chiro ook anno 1987 aan godsdienstige vorming van de jongeren doen. ‘Chiro is ook nu nog steeds van Christelijke inspiratie en stoelt op de Evangelische waarden’, aldus Jan Maertens, ‘zij het dan in een verpakking die anders is dan vroeger, omdat zij zich richt naar de jongeren van nu, die anders dienen aangesproken te worden dan de jongeren van tien-twintig jaar geleden’.
1986 – 31 december : Diner Oudejaarsavond Sportcentrum Leest Aanvang 21 uur. Op het menu : -Aperitief – Profiteroles. -Noorse visschotel of scampis. -Madrilleense Consommé. -Chateaubriand met groentenkrans. -Bavaroise met peer. -Koffie. Prijs : 950 fr. (Folder)
1986 - December : Brief uit Chili van Jeanne De Boeck
“Lieve Familie, Lieve Zusters en Beste Vrienden,
Weer vieren wij het vredefeest van Jezus’geboorte. Arm kwam hij op de wereld. Er was geen plaats voor hem. Ook hier in de Hogar komen honderden voor wie er geen plaats is. Ik hoop en wens aan u allen een zalig Kerstfeest en hoop met uw hulp verder deze honderden Christussen te blijven ontvangen. Tevens wens ik U een voorspoedig Nieuw Jaar. Ik hoop U binnen een paar maanden de grote vreugde te kunnen meedelen van het volledig afgewerkt zijn van de nieuwe bouw. Ze zijn nu bezig de lift te plaatsen. Dan nog enkele kleinigheden en we kunnen beginnen met het installeren van de bedden. De eerste verdieping werkt op volle toeren. Zeer veel volk in de polykliniek. Ik werk nu van maandag tot vrijdag van 8 tot 13 uur in de polykliniek want we hebben iemand aangenomen die al de aankopen doet en alles ophaalt. In de namiddag ga ik soms weg om zieken te bezoeken en andere nodige bezoeken te brengen.
De tweede verdieping heeft reeds 22 zieken (vol) mannen en vrouwen. Er zijn er reeds 6 gestorven sedert 15/8. Allemaal kankerpatiënten, maar ze zijn mooi en in vrede gestorven.
Wat ben ik gelukkig dat, na 18 jaar, dit grote en schone werk werkelijkheid is geworden. Wat zou ik blij zijn moesten jullie dat eens kunnen zien. In de kindertehuizen ook alles goed. Er zijn reeds vijf kinderen naar huis gegaan of gaan werken. Er zullen nog wel een vijftal weggaan maar er zijn er weeral vijf nieuwe want er is een zeer groot tekort aan open plaatsen. Ook ging één van mijn kindjes in adoptie naar België. Zeven kinderen deden hun eerste communie en twee werden er gevormd. Voor elk sacrament moeten ze zich twee jaar voorbereiden. Nu zondag, 21 december, zullen er tien andere hun eerste communie doen samen met achttien kinderen van de Campo die ik zelf voorbereid heb. Dit zal de eerste keer zijn dat de ceremonie zal doorgaan in ons gymnasium in de Campo.
Eindelijk zijn de kisten aangekomen. Ik deed reeds twee kisten open van de medicamenten. Er is meer dan de helft verdwenen, zelfs de gekochte in Orbifarma. En de nationale gezondheidsdienst wast zijn handen in onschuld. ’t Was om te wenen. Zoveel werk in België en dan die uitslag en zoveel nood hier. In de hospitalen hebben ze nog geen aspirine om aan de zieken te geven. Met weemoed zullen wij er ons weeral moeten bij neerleggen en doen wat we kunnen zonder medicamenten, hopende één of andere uitweg te vinden voor de toekomst.
Nu bereiden we ons voor om Kerstmis te vieren en dan op de komst van de paus, die in Santiago de Hogar de Cristo zal bezoeken en waar ik ook uitgenodigd ben.
Nogmaal zalig Kerstfeest en gelukkig Nieuwjaar. Dank voor uw hulp in het voorbije jaar en ik hoop dat U me niet vergeet in ’87. Zeer genegen, Juanita.” (‘DB’, januari ’87)
1986 – Dat jaar telde Leest 2.250 inwoners. Er werden 29 kinderen gedoopt, 28 gevormd. 9 parochianen gingen een kerkelijk huwelijk aan en 18 ontsliepen in de Heer. (‘DB’, januari ’87)
