1994 – Zondag 30 oktober : Provinciaal Tornooi – Ter Dilft Bornem . Verslag uit “T&T”, van juli 1994.
Het concertoptreden in Puurs op 8 oktober en het openluchtoptreden te Mechelen op 16 oktober stonden in het teken van deze wedstrijd, vooral om de jonge muzikanten te laten gewennen aan steeds nieuwe omstandigheden. In Bornem werd het menens. Het werd sinds de ‘vernieuwde start’ de eerste confrontatie met een jury van deskundigen. Het provinciebestuur van Antwerpen was vooraf op de hoogte gebracht van de samenstelling van de Leestse fanfare, zodat er nadien geen bijkomende afdeling diende te worden opgericht of naar andere kunstgrepen te worden gezocht. Muzikanten, bestuursleden en heel wat ereleden keken met hoge verwachtingen naar deze wedstrijd uit. Hoe zou Sint-Cecilia het er van afbrengen ? Hoe gingen de jonge muzikanten deze vuurdoop doorstaan ?
Het provinciaal concerttornooi werd georganiseerd door het Antwerps Provinciebestuur en had plaats op 7 zondagen van 16 okober tot 27 november. Op 30 oktober traden er in totaal 8 korpsen op waaronder de fanfare uit Leest. De muzikanten traden op in uniform en dienden hun identiteitskaart voor te leggen want de identiteit van alle deelnemers werd gecontroleerd.
In het fanfareblad van december 1994 verscheen volgend verslag :
“Op zondag 30 oktober nam onze vereniging deel aan het Provinciaal Concerttornooi van Antwerpen. In totaal schreven hiervoor een 55 ensembles in, het merendeel harmonieën, fanfares en brass bands. Daarnaast waren er nog big bands en slagwerkensembles. Deze korpsen konden niet allemaal op dezelfde dag optreden en het tornooi werd gespreid over de zondagen van oktober en november. Na een vrij drukke voorbereiding met heel wat repetities en bijkomende repetities hoopte iedereen dat onze fanfare een goede klassering zou behalen. Sommigen waren al tevreden met een 1ste afdeling, anderen tipten op de afdeling uitmuntendheid, nog grotere optimisten zagen er zelfs een ere-afdeling inzitten. Echter, de meesten gingen min of meer met een bang hart naar Bornem. Van dit optreden hing heel wat af voor de toekomst van de fanfare. In voetbal- of wielertermen spreekt men in dergelijke gevallen over de invloed op ‘het moreel’. Tijdens de week die aan de wedstrijd voorafging werd er niet alleen op muzikaal gebied geoefend. Er werd zelfs gerepeteerd hoe en in welke volgorde de muzikanten op het podium zouden verschijnen en wanneer ze mochten gaan zitten. Op een teken moesten ze zelfs tegelijkertijd gaan zitten. Er stonden punten op de presentatie en dat was de reden ! Sommige muzikanten vonden er niets aan om zo gedrild te moeten optreden, maar toen ze vlak voor de wedstrijd achter het podium stonden te wachten, waren ze waarschijnlijk toch tevreden dat er geen paniek was en dat ze zich konden concentreren op wat ging gebeuren. Bij de lottrekking kwam het nummer ‘1’ te voorschijn voor de Leestse fanfare. Gelukkig had de dirigent dit voorzien en was de algemene repetitie van zaterdagavond naar zondagmiddag geplaatst…Hij had waarschijnlijk een voorgevoelen dat…
En nu was het zo ver ! Vanuit de zaal was het een prachtig gezicht hoe zo goed als alles perfect verliep bij de opstelling. De presentatie was werkelijk af ! De basspelers zorgden ervoor dat het nog beter werd. Zij hadden waarschijnlijk met elkaar afgesproken dat hun grote, zware instrumenten tegelijkertijd de hoogte ingingen, of was dat een toevalstreffer ??? De Leestse fanfare –de enige op heel het concerttornooi- durfde het zelfs aan om zonder inspeelwerk te beginnen. Vanaf het moment dat de eerste noten weerklonken, werd het nog beter ! Het komt er immers in de eerste plaats op aan goede muziek te maken ! En het klonk hemels ! De toehoorders zaten aan hun stoelen gekluisterd en werden vanaf de eerste noten geboeid ! Ook de juryleden waren geboeid en dat konden we merken. Op de vorige wedstrijddagen hadden die er druk op los geschreven en deze keer leek het wel of ze kregen zo goed als niets uit hun pen. Waren ze van de hand Gods geslagen ? Later bleek dat niet het geval te zijn. Ze waren over de Leestse prestatie opgetogen ! Ze vonden zelfs dat het té goed en té proper afgewerkt was ! Ze oordeelden zelfs dat onze vereniging te makkelijke stukken had gekozen ! Het hele muzikale optreden was naar menselijke maatstaven zo goed als perfect ! De solisten deden hun werk uitstekend en de jeugdige muzikanten, die voor ’t eerst aan een zo belangrijk optreden deelnamen, hadden merkbaar geen last van de zenuwen. Op muzikaal gebied verliep alles opperbest en het aftreden ws tot in de puntjes verzorgd en vooral ordelijk !
Toen we na afloop ook naar het café van het cultureel centrum gingen om de dirigent en de muzikanten te feliciteren, werden we langs alle kanten bestormd met de vragen als : ‘Hoe is het geweest ? Klonk het goed ? Hebben we ons best gedaan ? in welke afdeling zou jij ons klasseren ?’ Muzikanten die voordien schijnbaar weinig hadden gegeven om de presentatie informeerden nu ook naar de wijze waarop dit overkwam in de zaal. We hebben hen gerust gesteld en verklaard dat we alles voortreffelijk vonden. Ondertussen stond het in de buurt van de tapkast vol met muzikanten met een grijze broek of rok en een bordeaux truitje.Velen zijn daar blijven staan, tot de fanfare van Wiekevorst aan de beurt was. Anderen zijn ook gaan luisteren naar de overige deelnemers. Toen de resultaten werden bekend gemaakt, was het café waarschijnlijk zo goed als leeg en was de concertzaal goed gevuld. De juryvoorzitter gaf de resultaten. ‘De Leestse fanfare wordt gerangschikt in ere-afdeling !’ Het doel dat we ons hadden gesteld, was ruimschoots gehaald. Tevreden trok een groot gedeelte van de muzikanten daarna naar café ‘St.-Cecilia’ in Leest waar er verder werd gevierd…
Op dinsdag 6 december ll. had de nabespreking van dit concerttornooi plaas in het Provinciehuis te Antwerpen. De voorzitter van de jury, Vic Van Eetvelt, gaf in het inleidend gedeelte een overzicht van de inspanningen van het provinciebestuur om de amateurmuziek in de provincie nieuw leven in te blazen. De heer Eddy Avonds gaf namens de muziekjury een overzicht van de voornaamste vaststellingen op muzikaal gebied. De Leestse fanfaresecretaris (Noot : Stan Gobien) werd verzocht namens de deelnemende korpsen het woord te voeren. Hij dankte het provinciebestuur omdat de subsidies meer dan verdubbeld werden en vroeg de juryvoorzitter hiervoor namens de deelnemers de dank over te brengen aan het provinciebestuur. Hij dankte de juryleden voor hun objectiviteit en deelde mee dat sommige korpsen er moeite mee hadden dat de jury zo streng was geweest. Dankwoorden waren er eveneens voor de secretaressen van de jury en voor de controleurs. Tevens deed hij een oproep om de subsidie op een goede manier te besteden. Daarna gaf de secretaresse van de provinciale cultuurdienst nog wat uitleg over de subsidiëring en dat interesseerde ons in hoge mate : onze vereniging krijgt de drie volgende jaren de toelage voor de ere-afdeling ! Hiermee werd het algemeen gedeelte afgesloten. Ten slotte was er een groepsbespreking met jurylid, Dirk De Caluwé. De verslagen van de korpsen die in onze groep waren ingedeeld, werden voorgelezen en besproken. Samengevat, zoals de heer De Caluwé het zei, kwam het neer op : ‘De Leestse fanfare heeft haar optreden in alle aspecten tot op de millimeter nauwkeurig afgewerkt !’ Nog een detail : de dirigent van de Wiekevorstse fanfare, de heer Denis Van den Putte, zei in het openbaar dat onze vereniging het uitstekend had gedaan en dat we terecht in de ere-afdeling waren geklasseerd.
En nu hopen we dat onze fanfare het in 1997 ten minste even goed zal doen en met de inzet en de werkkracht van de dirigent en de muzikanten wordt het dan misschien zelfs de superieure afdeling, een afdeling waarin geen enkel korps werd gerangschikt. Het provinciaal concerttornooi is geen wedstrijd ! Het is een tornooi waarbij de korpsen worden aangespoord zelf wat te doen aan hun muzikaal peil om dat van jaar tot jaar, van deelname tot deelname te verbeteren. Uit dit globaal overzicht blijkt dat de jury nogal vrij streng heeft beoordeeld. De verdeling over de verschillende afdelingen ziet er als volgt uit : -superieure afdeling : 0 korpsen; -ere-afdeling : 4 korpsen; (Noot : waaronder K.F. St.Cecilia Leest) -uitmuntendheid : 5 korpsen; -1ste afdeling : 17 korpsen; -2de afdeling : 14 korpsen; -3de afdeling : 12 korpsen
Bij de nabespreking bleek dat de meeste muzikanten –uitgezonderd die van Leest- na de wedstrijd enigszins misnoegd naar huis trokken omdat ze zo weinig punten hadden gekregen. Haast niemand begreep wat van het puntensysteem. Het was voor velen moeilijk te begrijpen dat bv. 51% in de afdeling uitmuntendheid een beter resultaat is dan 79% in de 1ste afdeling. De Leestse muzikanten wisten daarentegen wel hoe de punten moesten geïnterpreteerd worden…
Hiermee was het voor onze muzikanten voornaamste optreden van 1994 achter de rug. Het was uitstekend geweest ! Proficiat aan de dirigent en de muzikanten ! Hiermee werd de richting aangegeven voor de toekomst van de Leestse fanfare !”
