1995 – Zondag 1 oktober : 3de Herfstbuffet van de Vriendenkring van de St.Basisschool
Uit de folder : “U bent welkom op dit uitgebreid herfstbuffet op zondag 1 oktober vanaf 11.30 uur. Het buffet is open van 12.00 uur tot 15.00 uur en van 17.00 uur tot 20.00 uur. Prijzen : 450 BFR voor volwassenen en 150 BFR voor kinderen jonger dan 12 jaar.”
1995 – 7 oktober : Overlijden Emmerance Van den Heuvel
‘Emmerance van de Croes’ was een figuur in Leest. Deze volkse vrouw met het hart op de tong was sociaal, idealistisch en immens populair. Iedereen kende Emmerance en Emmerance kende iedereen. Meer dan 30 jaar stond ze achter de toog van café De Zwaan op het dorpsplein, de huidige Vivelamour.
Emmerance Van den Heuvel was te Mechelen geboren op 22 juli 1915 als dochter van Jan en van Octavie De Win. Na hun huwelijk betrokken haar ouders een huisje in de Molenstraat om kort nadien naar de Warande te verhuizen waar Emmerance in 1915 werd geboren. Vijf jaar later verhuisde het gezin naar de Winkelstraat, naar een huisje met een schuur en een stal. In 1934 vonden we de keuterboertjes terug in de Elleboogstraat en was vader Van den Heuvel werkzaam in het Arsenaal. Het gezin bestond toen uit drie jongens en evenveel meisjes.
In 1936 trouwde Emmerance met Louis ‘Wikkes’ De Croes (°Leest 27/11/1911, +Leest 9/11/1982) en het jonge koppel vestigde zich bij de grootmoeder van Louis in café De Zwaan op de hoek van de Kouter en de Dorpsstraat. Tien jaar later, na het overlijden van grootmoeder, namen Louis en Emmerance De Zwaan over.
Vroeger hadden de mensen meer aan elkaar vertelde ze ooit. Als er in het dorp iemand ziek werd hielpen ze elkaar. De buren organiseerden een beurtrol om te koken, het huis rein te houden, boodschappen te doen…De mensen namen meer tijd voor elkaar, zaten meer bijeen. In haar café zaten de vrouwen te breien rond de kachel terwijl de mannen een kaartje legden. Ze hadden niet de latere welstand maar er was veel plezier, meer dan nu. De kleinste gift bijvoorbeeld met Nieuwjaar maakte hen superblij.
Op het boerderijtje van haar ouders moest Emmerance mee de koeien melken en die naar de wei brengen, ook brood bakken behoorde tot haar taken. Voor haar zondag kreeg ze een cent en daarvan kon ze een snoepje kopen. Met de kermis kreeg ze 25 centiem en ook nog een extraatje van de familie. De juf vroeg die periode geld ‘om de naakten te kleden’, dus van haar kermisgeld werd getracht om nog 5 centiem over te houden voor school. Dat zal Emmerance zeker gelukt zijn, ik heb haar gekend als zeer gelovig en devoot. Tijdens de voetbedevaarten naar Scherpenheuvel nam ze steevast het voortouw voor een zoveelste bidronde. In de vijftiger jaren was ze meter van de Leestse jeugd bij hun vormsel. Toen ging het, om de drie jaar, in grote groep, te voet en met verschillende leeftijden naar de kerk van Hombeek. Na het vormsel bij hun terugkomst trakteerde Emmerance iedereen op een reep chocolade en van burgemeester Verschueren, toen de vormselpeter, kregen de kinderen een glas limonade of cola.
In die periode ontfermde ze zich ook over de schooljeugd van Leest-Heide. In de wintermaanden mochten de leerlingen van de meisjes- en jongensschool bij haar ’s middags hun boterhammen gaan opeten. Geen enkele school bezat toen middagtoezicht. Met een twintigtal leerlingen van beiderlei kunne en diverse leeftijden zaten ze in de keuken, want in het café mochten ze niet. Ze kregen van Emmerance koffie, melk, cola of limonade. Emmerance zorgde er toen ook voor dat er tussen de meisjes en jongens geen romances ontstonden, want een jongen mocht niet naast een meisje zitten. In haar keuken ging het toe zoals in de kleuterschool : de meisjes aan de ene kant en de jongens aan de andere kant…
Haar kindvriendelijkheid accentueerde ze ook door regelmatig namiddagen poppenkast te organiseren voor de jeugd van Leest. Vooral de voorstellingen van ‘Nonkel Harry’ spraken tot de verbeelding. Emmerance was ook één van de eerste Leestenaars met een televisietoestel. Alle kinderen waren welkom op hun vrije namiddag en kwamen massaal kijken naar ‘Nonkel Bob’ en ‘Tante Ria’ en de eerste jeugdreeksen van de ‘TV Ohee Club’ zoals ‘Jan zonder Vrees’, ‘Killary Harbour’, ‘Manco Kapak’ en later ‘Kapitein Zeppos’.
Emmerance was ook een trouw lid van de K. Fanfare St.-Cecilia, haar man Louis ‘Wikkes’ De Croes was er jarenlang vaandrig. Deze laatste was ook oud-krijgsgevangene 1940-45 en bestuurslid van de Nationale Strijdersbond. Naast herbergier was Wikkes ook bierleverancier voor de Mechelse brouwerij Lamot wiens bier hij ook tapte.
Als kind moest ik van mijn vader regelmatig met een grote glazen kan om bier in café De Zwaan. ‘Lamot’ rechtstreeks van ’t vat. Heerlijk dat schuim en zo lekker fris…. Onvergetelijke herinnering…
Wikkes en Emmerance kregen twee kinderen : Magda en Jean De Croes.
In mei 1987 haalde Emmerance de krantenkoppen toen er brand uitbrak in de achterkeuken van haar woning in de Kouter. Bij het aanzetten van de butaangasoven volgde er een luide knal waarop alle ruiten aan scherven vlogen en er brand uitbrak die snel uitbreiding nam in keuken en nabijgelegen bergplaats. Ze bleef gelukkig ongedeerd en de brandweer slaagde er vrij snel in de vlammen te doven. De schade was zeer groot en Emmerance trok tijdelijk bij haar kinderen in.
Op haar tachtigste levensjaar overleed Emmerance in het A.Z. Sint-Jozef te Mechelen op 7 oktober 1995.
Ze werd op donderdag 12 oktober 1995 om 10u30, onder grote belangstelling, begraven in de parochiekerk van Sint-Niklaas te Leest.
“Liefde voor kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, zoveel dingen hielden je bezig, vulden je leven. Jouw voorbeeld maakte het ons makkelijker op te groeien tot zelfstandige mensen. Dank u moe.” (Mooie woorden uit haar gedachtenisprentje)
De mensen die haar gekend hebben zullen haar nooit vergeten.
Foto’s : -Een Sinksenkermis niet lang voor de Tweede Wereldoorlog. Als tweede van links Emmerance, rechts haar man ‘Wikkes Croes’, naast de 'Jazz' van café De Zwaan. -Emmerance in de zestiger jaren. Links Josée Tourné. -Er kon geen fanfarefestiviteit plaatshebben of Emmerance stak een helpende hand toe. Hier in 1974 bij het vijfenzeventigjarig bestaan van de K. Fanfare St.-Cecilia. (Foto : familie Lauwens-Piessens) -“Met de beste wensen van uit Lourdes. Aan de grot heb ik voor u allen gebeden”.Deze wensen stuurde Emmerance in juni 1983 vanuit het Franse bedevaartsoord naar de familie Van Hoof uit de Scheerstraat. -Emmerance gezien door de ogen van Georges Herregods.
