1956 – 20 november : Soldaat Jean DE SMEDT. Doornik, 20 november 1956 :
“Morgen en 8 dagen ben ik uit Doornik weg, maar weet nog niet waarheen. Met mij is alles goed en hoop in Leest hetzelfde. Beste groeten aan het Comité en al de goede vrienden + Louis Polfliet.”
-Longerich, 2 december 1956 : “Hier ben ik dan weer om u te bedanken voor dat groot pak lectuur en dat mooie boek ‘O sergeant!’ Dat was nu eens juist iets voor mij, zo naar de plezierige kant. Woensdag zijn we uit Doornik vertrokken om half zeven ’s avonds en zijn aangekomen in Longerich om 5 uur ’s morgens. Dezelfde dag heb ik dan mijn ‘ …(onleesbaar)zaar’ behaald en ben tewerkgesteld in de REME als chauffeur van de depannage-wagen ‘Wartje’ : 10 wielen… Het eten is hier in vergelijking met Doornik schitterend. De kantine is een …(onleesbaar)eis, ook de informatiezaal, in vergelijking met Doornik. In de kantine vinden we 2 voetbalkastjes, 3 biljarts, een radio en een SLECHTE pint bier. Als ik mij niet met ‘Wartje’ moet bezighouden, werk ik in de garage aan alle andere voertuigen van de jeep tot de grote halftracks. Het sneeuwde hier reeds een dag of vier. Er is hier een kerk in miniatuur, zo echt iets modern. De Missen zijn om 8, 9 en 10 uur. Onder de Mis van 8 uur is het Vlaams sermoen, net als onder die van 10 uur ; Frans sermoen tijdens die van 9 u. De groeten aan alle soldaten, lezers, vrienden en sympathisanten.”
-Longerich (Duitsland), 6 december 1956 : “Dinsdag hebben we hier het feest van St Barbara gevierd. ’s Morgens was het gewoon artillerie-spek. Sportfeest, loopkoers, autokoers, appel-bijten, enz. Groot eetmaal in gezelschap van korpsoverste en alle officieren en na de middag ben ik met een vriend naar Keulen geweest. We hebben de Dom bezichtigd. Ik weet niet wat ze daar zo schoon aan vinden van binnen ; achter het altaar die praalgraven en hier en daar een vloertekening. Het plafond is wat hoger dan in Leest (nogal een beetje). Van buiten is het een kunst van een gebouw. Omstreeks half zeven zijn we teruggekeerd na ons te hebben laten nat regenen door ‘Keulense regen’ en zo heb ik het te ‘Keulen horen donderen’. Voor het slot van die onderneming zijn we dan 2 halten te ver op de bus gebleven en zijn dan maar te voet teruggekomen. Dezelfde namiddag hebben de mannen van het 35ste Artillerie de ASSU geklopt in voetbal, 6-3. De 14de verlaten we deze blokken voor de mannen van het 43ste Artillerie die ze op hun beurt in februari zullen verlaten voor de Duitsers. We zullen dan de 15de Delbruck gaan vervoegen en zo gaat de tijd maar voort. Hartelijke groeten”.
-Delbruck, 8 december 1956 : “Het is nu vandaag de 2de Duitse vrijdag die ik meemaak en we hebben onze stinkende vis juist naar binnen. Het is voor mij gisteren een zware dag geweest. Om half zeven ’s morgens waren we al aan het werk tot 10 uur ’s avonds. Sinds drie dagen is het hier aan ’t regenen, wat hier een triestige aanblik geeft. De groeten aan al mijn vrienden. Tot ziens.”
-Delbruck 12 december 1956 : “Zojuist heeft men hier de film ‘Witte Kerstmis’ gedraaid en daarmee denk ik er aan u, alle soldaten, de mannen van De Band en Milac een zalig Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Vandaag ben ik voor de eerste maal in Delbruck geweest. Wij (de chef en ik) moesten mee met de kolonne voor mogelijke depanage. Natuurlijk hebben we onderweg ons werk gehad en zo was de kolonne al lang ter plaatse als wij nog onderweg waren. We kwamen de Militaire Politie tegen en moesten stoppen. In orde en de chef zet zich achter ’t stuur, legt de boordpapieren in het kastje en…boem : ’t was voorgevallen…Een Ford 6 met aanhangwagen van het eerste Geniebataljon had onze ‘Ward’ gekust van voor en opzij. Resultaat : de bedieningshefbomen van onze kranen een weinig verwrongen, een band verlost van een stuk caoutchouc, wagen (15 ton) een halve meter verplaatst. De Ford 6 van voor gans opgestuikt en de aanhangwagen zo goed als gans vernield. Hoe het aankwam ? We staan rechts van de baan geparkeerd tegen het fietspad en er komt een wagen uit tegenovergestelde richting op onze hoogte en de mannen van de Genie willen er tussen en slippen.. Op ’t eerste gezicht ziet het er te Delbruck nogal goed uit. We eten al drie dagen uit onze gamellen omdat de keuken al weg is. Als ik het ginder wat ken, schrijf ik u nog wel eens. Tot ziens.”
-Delbrück, 11 juni 1957 : “Hier komt dan eindelijk wat nieuws van ene die niet rap vergeet wat gij voor ons in het algemeen en voor mij alleen gedaan hebt. ’t Is hier dagen aan een stuk hetzelfde. Verleden maand hebben we één dag oefening gehad in Stommelk (?) en nog 11 in Elzenborn van 26/4 tot 11/5. Deze maand zal het wat anders zijn : 2 dagen rust op Sinxen, 2 met de bataljonsfeesten + 2 nachtoefeningen. Ik schrijf u dit alles zeer langzaam omdat ik weet dat ge niet rap kunt lezen. De beste groeten aan onze Jan en zijn soldaten + lezers en LEZERESSEN (met de voorkeur, echter niet TE veel wel te verstaan !).”
-Delbrück, 6 oktober 1957 : “Ik ben 8 dagen in de infirmerie geweest. Laat me je bedanken voor dat bezoek : GE KUNT NIET ZEGGEN WAT EEN GEVOEL DAT GEEFT, IK KAN MIJN DANK NIET ONDER WOORDEN BRENGEN. Na dat bezoek zijn we op maneuvers vertrokken te Den Helder in Holland. We reden over Venlo, Eindhoven, Utrecht, Amsterdam. De reis is goed verlopen. Verleden week zijn we 4 dagen in Vogelsang geweest. Daarna nog een grote oefening : we moesten Oeckendorf innemen. Ik wil u nog eens bedanken voor alles wat MILAC voor mij gedaan heeft, bijzonder voor dat bezoek, ook dank voor die foto. LEVE DE MILAC ! De jongens van de kamer krijgen hier ook zo’n boekje, maar er is geen één die aan DE BAND kan rieken. Dit is niet om te stoefen, maar eerlijk waar. Vele hartelijke groeten.”
1956 – 22 november : Verkiezing ondervoorzitter Sint Cecilia.
Op de bestuursvergadering van woensdag 22 november werd bij geheime stemming Leopold Piessens (foto onderaan) éénparig tot ondervoorzitter van de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia verkozen, dit in vervanging van wijlen zijn vader Frans Piessens. “Pol van den Blokmaker” werd te Leest geboren op 28 maart 1916 en hij overleed te Mechelen op 14 juni 1980. In de fanfare was hij slagwerker van voor 1940 en bestuurslid vanaf 1945. In 1959 werd hij voorzitter en dit tot 1965 toen hij werd opgevolgd door Vic Verschueren. Dat jaar werd hij erevoorzitter en dit tot aan zijn dood in 1980.
1956 – 25 november : Teerfeest Sint Cecilia.
Op zondag 25 november hield de Kon. Fanf. St.-Cecilia haar jaarlijks teerfeest waarop 98 vrouwen en 156 mannen aanwezig waren. Secretaris August Lauwers hield de feestrede. Daarna volgde een grote tombola waarvan de opbrengst ten goede kwam aan het kerstfeest voor de kinderen van de leden. De zondag werd besloten met een familiebal. De maandag daarop werd een mis opgedragen voor de afgestorven leden van de maatschappij.
1956 – 25 november : Soldaat Milicien Leon VAN DEN SANDE vanuit Hitfeld-bij-Aken.
“Hier is eindelijk wat nieuws van mij uit Hitfield. Met mij is het hier nog opperbest. Ik werk hier in het benzine-depot en moet hard werken ; zo gaat de tijd rapper voorbij. We zijn deze week op kamp geweest in Vogelsang. Daar hebben we van alle oefeningen moeten doen. Het was plezant maar het vroor hard. Hartelijk dank voor het mooie boekje en De Band.”
-Niehl, 9/10/1957 : “Van harte dank ik Milac voor de vele aangename lectuur die mij tijdens m’n legerdienst werd verzonden. Het grootste genoegen dat de Milac mij gebracht heeft, was het bezoek op 15 augustus. Hetgeen de Milac voor de soldaten doet, weet ge maar eerst tenvolle als ge zelf soldaat zijt. Nooit zal ik dit bezoek vergeten. Hartelijke groeten aan alle Leestenaren !”
1956 – 24 november : Overlijden van Johannes NUYTKENS Johannes Nuytkens.(foto onderaan)
Hij was te Leest geboren op 10 juni 1877 en gehuwd met Florentine Verschueren. Hij was gemeenteraadslid te Leest van 1939 tot en met 1946. Hij was penningmeester van de fanfare Sint-Cecilia tot op 77-jarige leeftijd. “Van hem is bekend dat hij veel schrik had wanneer hij opbrengsten van feestelijkheden moest wegbrengen naar het postkantoor van Hombeek om ze er op een spaarboekje te plaatsen. Hij bracht dat geld weg met de fiets en eiste dat er uit voorzorgsmaatregelen voor en achter hem nog een bestuurslid meereed. Johannes Nuytkens had in de jaren veertig en vijftig al schrik voor gewapende overvallen op geldtransporten…” (“Leest in Feest”, S. Gobien) Naast erelid van de Bond van het Heilig Hart was hij ook Ere-Schatbewaarder van de Kon. Fanfare St. Cercilia.
1956 – 26 november : Soldaat Milicien Marcel VAN HOOF vanuit Bensberg. (foto onderaan) (Noot : niet de samensteller-auteur van deze Kronieken maar zijn oom en naamgenoot)
“Enkele dagen geleden was het hier spoedalarm. Dat was niet van de poes. Het begon om half vier ’s morgens. Op anderhalf uur moest gans de kazerne ontruimd worden en de auto’s in de bossen gecamoufleerd. Als alles goed en wel buiten was, mocht alles terug binnen. Beste groeten aan alle Leestenaren !”
-Bensberg, 30/4/1957 : “Hartelijk dank voor de landkaart van Duitsland en andere toeristische documentatie over Duitsland. Ik wil u een klein anekdootje vertellen. We moesten opstaan om kwart voor 6 uur, en om 6 uur een cross lopen met de hele compagnie. ’n Jongen van Antwerpen en ik werden dat spelletje beu en een goede week geleden kropen we om 6 uur in de kapel : de ene in de biechtstoel, de andere op de plaats van de ‘biechteling’. Vandaag kreeg de sergeant ongelukkig dat spelletje in de gaten : nu hadden we teveel zonden bedreven…We moesten op ’t rapport verschijnen…De ‘biechtvader’ kreeg zes dagen ‘koeken’, al beweerde hij zijn morgengebed in de kapel te doen; de biechtvader had een biecht gehoord die niet normaal was ! De biechteling (=Van Hofke) kreeg ook zes dagen omdat hij zijn zonden aan de soldaten verklapte… We volbrengen onze penitentie met borstel en aftrekker om het cachot te kuisen. Met vele groeten en hartelijke Paaswensen ! Een schacht die nog moet kloppen 209 dagen !”
-Bensberg, juni 1957 : Soldaten rijmen Ik lag in m’n bed en sliep, ineens een gepiep. En wat was het ? Een trompet, die blaasde natuurlijk piket. En weet ge wat het was ? ’t Is wij konden patatten gaan jas, in een varkenskot. Ik werd er bijna zot… En we begonnen met patatten te gooien naar mekaars kop. Het werd nu al half tien en we hadden de sergeant nog niet gezien. Dan begon ik te tellen en één voor één de patatten te schellen. Om elf uur had ik gedaan en dan ben ik maar naar bed gegaan. S.M. Van Hofke.”
1956 – Nacht van 9 op 10 oktober : Inbraak in de kapel van O.L.Vr van Fatima.
In de nacht van 9 op 10 oktober werd een inbraak gepleegd in de O. L.V. van Fatima-kapel gelegen hoek Tiendeschuurstraat en Elleboogstraat. Vaststellingen van de veldwachter :“De kapel is nieuw gebouwd in 1955 en staat dag en nacht open voor de gelovigen. Er zijn twee bidstoelen in geplaatst. Achteraan boven het altaar staat, in een nis, een O.L.V.- beeldje, afgesloten door een ijzeren deur met hangslot en glazen raam. Dit hangslot is afgewrongen denkelijk door middel van een ijzeren stang, waarmee een hefboom werd gemaakt op de muur, gezien op de muur daarvan inkepingen zichtbaar zijn. Het afgewrongen slot was door de dader op een der stoelen gelegd, waarna de deur kon geopend en zo het geld weggenomen worden. Het geld wordt door een gleufje dat in het ijzerwerk der deur is aangebracht gestoken en valt zo achter de deur in een bakje. In en voor de kapel, tot zelfs op de rijbaan lag geld in het ronde verspreid. Dit geld was reeds door buurvrouwen bijeengeraapt, die het ons overhandigd hebben, in totaal 25,15 frank, waaronder een geldstuk van 20 frank. Later werd dit door ons aan de Heer Pastoor onzer gemeente afgegeven.” (VVH)
Een tweetal maanden later (2 december) werd op dezelfde manier ingebroken. Deze keer zal de buit van de dief minimaal geweest zijn want Petrus Verbruggen (°Heffen 20/11/1889, +Mechelen 30/4/1964) uit de Elleboogstraat (huisnummer 12) had de offerblok een achttal dagen voordien geledigd. Toen bevatte hij 27,25 frank. Petrus Verbruggen was, na de vorige diefstal, door de pastoor aangesteld om de offerblok op regelmatige tijdstippen te ledigen. (VVH)
1956 – 8 oktober : Chiro brak door op Leest-Heide.
Eddy Beterams (foto onderaan) in “De Band”, december 1956 : “Onze groep overstuwt LEEST-HEIDE en wint verscheidene leden voor de afdelingen. Bereiken het getal 70. Een onverwachte overwinning in onze parochie. Eindelijk doorgebroken in de laatste wijk van Leest : de Heide. Verschillende jongens zijn thans actief lid van onze schone jeugdbeweging.”
1956 – 17 oktober : Overlijden van ‘den Blokmaker’ Jan-Frans PIESSENS.
Frans Piessens (foto onderaan) was van Londerzeel waar hij werd geboren op 3 december 1882. Na zijn huwelijk met Melanie Robijns uit Kapelle-op-den-Bos vestigde hij zich te Leest in de Blaasveldstraat waar hij zijn ‘blokken’ begon te maken. Tot voor de tweede wereldoorlog kon men nog de klompen horen klepperen op de Leestse kasseien, want die behoorden nog tot het normale schoeisel van boerenmensen en schoolkinderen. Door de groeiende welstand verdween deze volksschoen na de oorlog uit de mode. Toen schakelde vader Piessens over naar de bakkersstiel, maar voor de dorpelingen bleef hij ‘den Blokmaker’. Op 1 mei 1956 werd hij in de raadzaal van het gemeentehuis in de bloemen gezet. Dit in aanwezigheid van burgemeester, voltallig schepencollege, gemeentesecretaris, veldwachter en de voltallige C.O.O. Als voorzitter van de Commissie van Openbare Onderstand werd hij bij Koninklijk Besluit van 25/1/1956 vereerd met de zilveren medaille der Kroonorde, omwille van zijn 15 jaar dienst waarvan 5 als voorzitter. De secretaris van de Commissie bracht hem hulde en legde de nadruk op zijn trouwe plichtsvervulling als voorzitter, “door uitsluiting van alle kleingeestige gemeentepolitiek welke tot heden in de Commissie nooit ingang heeft gevonden, daarbij door het instellen van huisbezoeken bij de behoeftige inwoners wat voorzeker een schoon initiatief mag genoemd worden.” Daarna spelde de burgemeester de Zilveren Medaille op de borst van de gevierde, bedankte hem voor zijn jarenlange plichtsbewuste ambtsvervulling. Na een dankwoord van de gevierde werd een lekkere sigaar aangestoken en werd iedereen uitgenodigd op een innerlijke versterking bij Frans Huybrechts.
Frans Piessens en Melanie Robijns kregen veertien kinderen : -Leopold ‘Pol’, °Leest 28/3/1916, +Mechelen 14/6/1980. Gehuwd met Angèle Van Praet. -Frans (1917-1978), huwde Angèle Van den Bergh uit Mechelen. -Jan, geboren in 1919, huwde met Ocatavie Maes uit Mechelen. -Gaston, °Leest 16/5/1921, +Mechelen 13/4/1986. Gehuwd met Irma Selleslagh uit Battel. -Flor, geboren 1923, trouwde met Odile Steenmans uit St.Katelijne Waver. -Mathilde, °Leest 6/10/1924, gehuwd met Theophiel Dens uit Mechelen. Zij overleed thuis te Schaffen-Diest op 18 september 2008. -Aline, geboren 1926, trouwde met Achiel Van Roey uit Mechelen. -Bert, °Leest 21/8/1927, huwde met Philo Willems uit Mechelen. Overleed te St.-Katelijne Waver op 23/12/2000. -Marcel, °Leest 14/2/1929, +Bornem 25/4/1997, gehuwd Maria Phlips uit Mechelen. -Hendrik Paul, °Leest 15/4/1930, +na een kortstondige ziekte Leest 17/9/1944. -Paula, °Leest 29/10/1932, huwde met Marcel Van Assche uit Hombeek. -Maria, geboren 1934, gehuwd met Jules De Reys uit Genval. -Julien, °Leest 5/5/1935, +Mechelen 9/7/2015, gehuwd met Angèle Neutjens uit Mechelen. -Agnes, geboren 1939, huwde met Antoon Lauwens uit Leest.
Jan-Frans Piessens overleed te Leest op 17 oktober 1956. Zijn gedachtenisprentje getuigt van zijn inburgering en het aanzien dat hij in Leest genoot : -Erelid van de Bond van het H. Hart. -Voorzitter van de Commissie van Openbare Onderstand Leest. -Ondervoorzitter van de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia Leest. -Beheerder van de firma’s ‘Jupi’ en ‘Dyla Shoe’. -Vereerd met de Zilveren Medaille van de Kroonorde.
“Het plotseling afsterven van onze diepbetreurde vader laat een grote leemte na in ons huis en in gans de familie, voor allen was hij steeds de goede en bezorgde vader, een voorbeeld van christelijke en huiselijke deugden. Hij was een vader, zo goed, zo zacht, zo wijs en voorzichtig; hij vergat zichzelf om zich te geven aan anderen. Zijn vroom geloof en zijn diepe godsvrucht waren de steun, het geluk en de werkkracht van zijn leven”.
Foto’s : -Het kapelletje van O.L.Vr. van Fatima met op de achtergrond het hoevecomplex van het Hof ter Haelen. -Chiroleider Eddy Beterams. -Blokmaker Jan Frans Piessens. -Grote belangstelling op de begrafenis van Frans Piessens op zaterdag 20 oktober. De Koninklijke fanfare St.-Cecilia bracht treurmuziek. -August Lauwers spreekt de afscheidsrede uit aan zijn graf. (Foto’s begrafenis : “Leest in feest” Stan Gobien)
