1982 – 3 juli – Gazet van Mechelen :

            “Leestse ponyclub heeft een kort maar boeiend verleden

Vooraan in de Kouter te Leest, achter de reeks huizen tegenover de Kouterwijk, vonden we de ponyclub St-Niklaas Leest op de wekelijkse oefendag.

De ponyclub die zeven jaar geleden werd opgericht door de plaatselijke landelijke rijvereniging, fungeert nog steeds als een zeer actieve club.

De activiteiten van deze ponyruiters bestaan uit hun wekelijkse oefendag, toernooien, indoor, ponykamp, rally’s en nog vele andere activiteiten.

De oefenlessen, die gelden als voorbereiding op toernooien en springwedstrijden bestaan uit het beoefenen van de groepsdressuur en het aanleren van de springkunst.

Buiten deze activiteiten oefenen de ponyruitertjes eveneens de stoelendans alsook de aflossingskoers in, deze spelletjes worden gebruikt op de spelwedstrijden van het toernooi. 

De dressuurnummertjes worden verdeeld in viertallen en achttallen dressuur en moeten dus steeds gezamelijk worden ingeoefend. Buiten deze groepsdressuur is er ook nog de individuele, welke wordt beoordeeld op de persoonlijke rijkunst.

Aan springwedstrijden mag niet door alle ponyruitertjes worden deelgenomen.

Aan het begin van hun seizoen wordt door LRV – Nationaal een “Caprilleproef” ingericht. Dat is een proef waarbij de ruitertjes worden gekwoteerd op hun stijl en kunnen. De ponyruiters, die niet geslaagd zijn in deze proef, zijn nog niet helemaal bekwaam om deel te nemen aan een springwedstrijd. De geslaagde ruiters van dit seizoen zijn de drie amazones Heidi Rottiers, Sonja De Smet en Ann De Prins.

De rijkunst van deze 12 tot 15-jarige ponyruitertjes wordt aangeleerd door ponycommandant Wim De Wachter, die eveneens lid is van de plaatselijke landelijke rijvereniging.

Voor het inchrijven van wedstrijden, het invullen van papieren en andere formaliteiten wordt Wim bijgestaan door voorzitter Walter De Prins en bestuurslid Roland Rottiers.

Deze mensen gaan eveneens mee als helpende hand voor de begeleiding op toernooi- en andere wedstrijden.

Kamp

Buiten al deze wedstrijden en het beoefenen van de rijkunst gaat de ponyclub eveneens ieder jaar op ponykamp. Op deze sensatie bewuste activiteit wachten de acht ponyruitertjes al maanden.

Het kamp duurt één volledige week en wordt begeleid door Wim, Walter en Roland.
Financieel komt het voor de club erg voordelig, daar groenten en dergelijke geschonken worden door ouders van leden. Vervoer gebeurt met eigen vrachtwagen enz.

De taak van de ruiters bestaat er tijdens het ponykamp in gezamelijk hun pony’s te onderhouden, gezamelijk oefenen en allerlei bezigheden in groepsverband.

Op het programma van zo’n kamp staan ver uit mekaar liggende activiteiten. Het eerste morgenwerk bv. bestaat uit het voederen van de pony’s.

Na het ontbijt wordt een half uurtje geborsteld aan de pony’s, zodat men niet een ganse dag een onverzorgd dier moet berijden. In de voormiddag is er steeds het vaste programma dat bestaat uit dressuur gevolgd door enkele springoefeningen.

In de namiddag worden de ruitertjes practische dingen aangeleerd zoals het aanleggen van bandages, het verzorgen van de manen enz.

Na het vieruurtje legt men het zadel terug op de rug van de pony, maakt men lange wandelingen of doet men enkele spelletjes.

Na drie dagen hun prestigieuze gevoel te hebben uitgewerkt kunnen de ruiters de ingeoefende nummers tonen aan familie en vrienden op de bezoekdag.

Ontstaan

De geschiedenis van de ponyclub ging zeven jaar geleden van start nadag LRV Nationaal in 1971 van wal was gegaan met een ponyafdeling.

De vroegere BJB nu LRV (Landelijke Rijvereniging) werd terug opgericht op initiatief van de Boerenbond en de twee plaatselijke amazones Gert Geerts en Gert De Prins.

Er werd een startvergadering georganiseerd en men ging al dadelijk van wal met negen leden.
Joris De Wachter die instructeur bij LRV Hombeek was, ging dadelijk akkoord om eveneens bij de Leestse LRV als ruiter – commandant te functioneren.

Het was Joris D.W. die twee maanden later het voorstel binnenbracht om met een plaatselijke ponyclub van start te gaan.

Het plaatselijke LRV-bestuur, dat destijds bestond uit Emiel Verschueren, Emiel Lamberts, Juul De Smet en Gert De Prins, ging dadelijk in op dit voorstel. De ponyclub ging van start met 10 ponyruiters.

Na een half jaar te hebben geoefend op de terreinen van Jan De Wachter uit Hombeek vond de rijvereniging een terrein in eigen dorp. Het bestond uit weiland vooraan in de Kouter te Leest. Het terrein werd in bruikleen gegeven door de familie Polspoel uit eigen dorp.

In 1976 bouwde de club haar eerste eigen springparkoers dat helemaal uitgebouwd werd met eigen leden.

Na vijf jaar de functie van ponycommandant te hebben uitgeoefend gaf Joris De Wachter het commando van de ruiters over aan Gert Geerts, die de cursus instructeur had gevolgd in de rijschool te Heverlee, en het commando van de ponyruitertjes overgaf aan broer Wim.

Na vele activiteiten zoals wafelenbak, tornooi, mosselfeest, kon de club zich met de opbrengst een eigen vrachtwagen aanschaffen.

Het club-bestuur behield een vrachtwagen voor het vervoer van 15 paarden. Deze zou worden gebruikt voor het vervoer van de club naar het toernooi, springwedstrijden enz.

In deze comfortabele situatie is de rijvereniging en ponyclub verder gegaan met de wekelijkse oefendag en er zijn reeds uitstekende resultaten genoteerd op de rijverening St-Niklaas Leest.

      DDS”

Foto :

-De vrachtwagen van de Leestse ponyclub. (GvM)

27-01-2013 om 12:52 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – 22 juni : V.V. Leest wil ook in tweede wel redelijk sterk staan.

“Bij het dus naar tweede provinciaal gepromoveerde V.V. Leest heeft men andermaal niet lang getalmd om effectief naar theoretische versterkingen uit te kijken en ook toe te slaan.

Tijdens de voorbije transfer-periode had de Mechelse randclub, de normen in acht genomen, al heel wat geïnvesteerd. Na afloop van de eerste ronde was iedereen er van overtuigd dat Leest er met dit spelersmateriaal ‘los zou doorlopen’. Maar met het uitvallen van trainer-speler Julien Van den Broecke en enkele andere vaste titularissen kwam er plots een toch niet geringe onrust. Toen er vanaf de 19^de tot en met de 24^ste speeldag liefst vijf van de zes matchen werden verloren was dit hoogst begrijpelijk. Gelukkig lieten ook enkele achtervolgers wat steken vallen en kon men zich in de slotfase van de competitie nog volkomen herpakken en kwam het klaar. Vermits die steeds puik ingerichte zomerfeesten opnieuw een volledig succes  zijn geworden kon men weer wat gaan uitkijken en ook aanbieden om ook in tweede redelijk sterk te staan en van in het begin een behoorlijke positie te veroveren. Gust Emmeregs, steeds één der grote animatoren in het clubbestuur van V.V. Leest, deelde ons in dat verband al volgende aanwervingen mede. William Selleslagh, die acht jaar bij K.V. Mechelen en vorig seizoen bij Racing Jette uitkwam, definitief en Guido Slachmuylders, ook een K.V. Mechelen product die in de vorige competitie voor vierde nationale klasser S.K. Londerzeel speelde, voor één seizoen. Verder ook de gebroeders André en Eddy Beeckaert die van Stade Willebroek werden overgeheveld. Bijkomend ook nog de vroegere bekende en thans te Hombeek wonende Duitser Hans Schöning.

  Warre Van Ranst” (Het Laatste Nieuws, 22/6/1982)  

1982 – 27 juni : VOETRALLY VAN VEVOC

Vevoc verving de fietsrally dit jaar door een ‘voetrally’ van 12 km.

Inschrijvingen en vertrek kon van 11 tot 14u30 aan de parochiezaal.

De deelnemers werd voordien aangeraden een natuurgids of een plantenboekje mee te nemen en het inschrijvingsgeld bedroeg 50 frank per persoon en 100 frank per gezin.

Vanaf 19 uur ging de prijsuitreiking door in de parochiezaal waar ook wafels en pannenkoeken konden gesmuld worden.

In ‘De Band’ van juli verscheen volgend verslag :

“Dat onze oud-chiro prat mag gaan op de organisatie van de ganse reeks van fietsenrally’s van de voorbije jaren wisten we. Maar wijze mannen als we zijn, vonden we dat we best mochten stoppen op het hoogtepunt, en trouwens je kan niet elk jaar door dezelfde streek rijden met dezelfde vragen.

Dus een voetrally, en dan nog wel door ons landelijk dorpje. 12 km bedroeg de afstand.

Maar…het weer was ons niet gunstig gezind en was er hoogstwaarschijnlijk de oorzaak van dat veel mensen het niet aandurfden (ook jonge mensen, hoe kan het ?) hun tedere voetjes neer te zetten op één van onze Leestse veldwegeltjes.

Maar goed, niet getreurd want de speelse opvatting die aan de rally was gegeven viel duidelijk in de smaak van de deelnemers. Op 4 plaatsen immers waren er allerhande volksspelen opgesteld die ofwel individueel ofwel per familie konden beoefend worden, o.a. trou-madam, kegelspel, tafelkegelspel, struifvogel, pitjesbak, enz.

Ook de vragen en de verschillende opdrachten waren weliswaar niet zo gemakkelijk maar toch boeiend. De fotovragen waren er zoals elk jaar ook bij.

De uitslag in gezinsverband luidde als volgt :

1.Familie Soors, 2.Familie Andries, 3.Familie Smets, 4.Familie Van den Brande, 5.Familie De Wit.

Individuele uitslag:

1.Verdoodt Vera, 2.Soors Bart, 3.Maria Lamberts, 4.Bea Lamberts, 5.Griet Soors, …”

1982 – Juli : Chiro Bivak te Anthée

1982 – Juli : Nieuw rekord werkloosheid in arrondissement Mechelen

            Tijdens de maand juli bereikte de werkloosheid in het arrondissement Mechelen

            een nooit gekende piek.

            In het totaal waren er 14.005 werkzoekenden waarvan 6.382 mannen en

            7.623 vrouwen.

            (DMW,28/8/82)

1982 – Juli :  Erkenning van het Ministerie voor de K.F.St.-Cecilia

De Konink. Fanfare St.-Cecilia kreeg bericht van het Ministerie van Nationale Opvoeding en Nederlandse Cultuur dat ze erkend werd om concerten van volksopvoedende aard te geven.

Zo behoorde de Leestse fanfare tot een select groepje van een vijftiental korpsen die deze erkenning hadden bekomen.

De gevolgen waren dat de optredens die vielen onder de voorwaarden door het Ministerie gesteld beter financieel vergoed werden en dat elke optreden tot in de puntjes diende verzorgd te worden.

(‘Van Toeters en Trompetten’, juli ’82)

1982 – Vrijdag 2 juli : Guldensporenviering

“GULDENSPORENVIERING TE LEEST. – Op het Dorpsplein te Leest werd een feestelijke Guldensporenviering gehouden. Blikvanger was de volksdansgroep Korneel die een zwierig rustpunt vormde tussen de diverse toespraken  en plechtige gezangen.

De viering viel met de spreekwoordelijke deur, het Trommelkorps en veel gedruis, in huis precies voor het gemeentehuis. Mevrouw Dons hield een gelegenheidstoespraak namens de plaatselijke Davidsfondsafdeling, en wees op de nood aan informatie over de Vlaamse Beweging en haar geschiedenis bij de jeugd. Zij stelde dat het onderwijs in deze materie erg in gebreke blijft.

Na deze opgemerkte toespraak noteerden we het optreden van het gemengd parochiaal zangkoor, van een afgevaardigde van het stadsbestuur en van de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia. De viering werd afgesloten met de uitvoering van de Vlaamse Leeuw en klokkengelui. Na het inpakken van de officiële Gulden Sporen, begon voor de inboorlingen het echte feest in Leest.” (CBn, Het Laatste Nieuws 7/7/82)

“De eerste vrijdag van de maand juli organiseert het Stadsbestuur van Mechelen in de deelgemeente Leest de traditioneel geworden Guldensporenviering.

De viering werd ingezet met een optreden van de drumband. De optocht waaraan vorig jaar toch niemand deelnam buiten de drumband althans, werd deze keer wijselijk achterwege gelaten.

Het slot werd verzorgd door onze vereniging. Wat ons opviel tijdens deze viering is dat het meer heeft van een soort Vlaamse kermis. De viering is te weinig strijdvaardig, spoort onze mensen te weinig aan om echt Vlaming te zijn of Vlaming te worden ! Met de organisatie van deze viering wordt waarschijnlijk ook te laat begonnen.

Om een echte Guldensporenviering te organiseren zijn er heel wat mensen nodig en misschien komt het er in de toekomst nog eens van dat we een echte Guldensporenviering zullen kunnen opluisteren.” (‘Van Toeters en Trompetten’, juli 1982)

Foto :

-Volksdansgroep Korneel aan het werk tijdens de Guldensporenviering. Op de achtergrond het oud-gemeentehuis van Leest.

-Aankondiging van de Guldensporenviering.

27-01-2013 om 12:45 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – 15 juni – Gazet van Mechelen :

            “Kapellekenspad” te Leest enig mooi en zo dicht bij huis.

Leest, het agrarisch dorp bij uitstek in het Mechelse en omstreken.

Een wandeling doorheen dit stukje prachtige natuur langs de Zenne is daarom nooit verloren tijd. Het traject dat de streek V.V.V. Heerlijkheid Mechelen voor ons uitstippelde, vertrekt aan de Sint Annakapel, gelegen aan de grenslijn van Mechelen en Leest, langs de rechteroever van de Zenne. Vier km lang met een eventueel bijkomend traject van zes km.

Wij opteerden voor de korte rit. Tot voor drie jaar stond in de kapel een wondermooi houten Sint Annabeeldje in een typisch Mechelse stijl 16^de eeuw. Het werd gestolen en is thans vervangen door een keramiekbeeld van de hand van aalmoezenier Herregods.

Voor de gevel ook een prachtige linde.

We vervolgen onze weg voorbij het “Brughuis”, een oude dorpsherberg en stamcafé van veiling- en groentenboeren. Gezelligheid troef, reken maar.

We trekken voorbij de pastorie, links gelegen. De westergevel laat de ouderdom van dit gebouw aan de belangstellenden kennen.

Aan de herberg “De Drij Gapers” draaien we de kasseibaan rechts in (Molenstraat).
Langsheen de vloeibeemden van de Zenne bereiken we de Sint Apollonia kapel.

Vervolgens wandelen we links de Vinkstraat in.

Hier moet vroeger het “Hof ter Moortele” –een hofstede- gestaan hebben.

Bewonder ondertussen rechts van u de vallei van de Molenbeek, ook de Aa-beek genoemd.

Aan huisnummer 49 slaan we naast de boerderij rechts een veldweg in. Deze weg loopt naar de Molenbeek. In deze omgeving werd eertijds in diepe greppels vlas geroot.

We volgen de weg langsheen het kanadabos, naar het hoger gelegen “Hertsveld”.

Hier tref je echte zandgrond aan waarop voor 50 jaar vlas en graan werd verbouwd.
Door bemesting en structuurverbetering wordt hier nu veelvuldig aan tuinbouw gedaan.
Het “Hertsveld” ligt 7 tot 9 m boven de zeespiegel.

Aan het kruispunt nemen we de weg links om op de Juniorslaan terecht te komen bij het kapelletje van de Boerinnengilde.

Terug richting dorp, tot voor de spoorweg, waar we rechts indraaien, de Lindelaan in.

Na een kleine bocht zien we rechts een oud gebouw. Dat is een resterend gedeelte van de Augustijnenhoeve, die toebehoorde aan de Orde der Augustijnen en verpacht werd.

In de verte zien we de Rendelbeekhoeve.

We gaan links de spoorweg over en vervolgen de weg. We bevinden ons hier op de Rennekouter –een hoger gelegen plaats die vroeger zandig en onvruchtbaar was.

Op de veldweg nemen we de splitsing links om langs een “Lugustrum-haag” de Juniorslaan te betreden.

Rechts van de kapel volgen wij de Tisseltbaan. We gaan terug over de Molenbeek.

Plaatselijke bijnamen herinneren eraan dat eertijds het getij van de Zenne ook hier waarneembaar was. Voorbij de beek vervolgen we de weg op een betere asfaltbaan die rechts afdraait.

Rechts van ons staat een langgerekt gebouw : de “Jezuïetenhoeve”, eveneens een pachthof. Voor 50 jaar was hier een herberg “De Wip” genaamd.

We nemen de eerste veldweg links die in de Elleboogstraat komt en naar het Hof ter Halen leidt.

We komen aan een kruispunt : de asfaltbaan rechts ervan draagt de naam “Tiendeschuur”. De gebruiker van een dergelijke hoeve moest een tiende van de oogst afstaan aan de eigenaar van het pachthof !

We volgen echter de Kouterweg links, het dorp voorwaarts.

Het dorpsplein is omgeven door een stoere romaanse kerktoren en een hoogopgetrokken gemeentehuis van Leest. Keuze te over om in het dorp een biertje te nuttigen.

In “De Drij Gapers”is het anders gezellig toeven.

      P.D.” 

1982 – 16 juni – Gazet van Mechelen :

            “K.L.J. Leest start met I.P.O. meter.

De Leestse KLJ-afdeling is dan toch maar van start gegaan met de in Vlaanderen reeds bekende I.P.O. meter. Deze ipometer is een van de onderdelen van de activiteiten van KLJ – nationaal. Het thema dat over drie jaar werd gespreid is een zicht op plattelandsontwikkeling. Deze ipometer is een uitgestippelde wandeltocht, waarbij de letter I.P.O. staan voor Inzicht (in) Plattelands Ontwikkeling.

De ipometer bevat twintig confrontatieborden waarin de visie van de KLJ op plattelandsontwikkeling verwerkt zit.

De borden werden langs een wandelparcours van ongeveer 7 km geplaatst.
De route wordt aangeduid met een plannetje dat men kan verkrijgen bij het beginbord van de ipometer.

De wandelaars die deze route volgen worden uitgenodigd om de vragen op te lossen en de opdrachten uit te voeren. Deze activiteit werd voorzien op zondag 20 juni omstreeks 13.30 u. Het vertrekpunt is aan de St Jozefkapel in de Dorpstraat te Leest.

De geschiedenis van de I.P.O. – meter gaat in feite heel ver terug.

Het gaat immers over plattelandsontwikkeling en daar is de KLJ al een heel tijdje mee bezig. Sedert 1979 hebben ze er echter meer dan een speciale aandacht op gelegd door een driejarenproject op te zetten over plattelandsontwikkeling met als eindpunt de verkiezingen van dit jaar. Het lag vooral in de bedoeling hun kijk op de ontwikkeling van het platteland  tot een afgeronde visietekst te laten groeien. Bovendien mocht dit niet beperkt blijven tot papieren schrijfsels, maar ze wilden bereiken dat alle plattelandsbewoners mee zouden denken hoe ze het platteland in de toekomst zouden organiseren.

Om dit te bereiken werd als eerste stap deze visie geformuleerd in een basistekst met als titel “Ons Landelijk Milieu, waar we jong zijn, wonen, spelen en werken”.

Onder deze titel schreef KLJ – nationaal haar kijk op de plattelandsontwikkeling.
In een tweede stap werd er gezocht naar een geschikte werkvorm waarmee ze deze tekst ter confrontatie aan zoveel mogelijk mensen konden voorleggen.

Deze werkvorm diende wel aan een aantal voorwaarden te voldoen. Het mocht geen praatwerkvorm zijn maar wel een doewerkvorm. Men moest bezig zijn met en op het platteland om verder rond de visietekst te werken.

Het was in aansluiting met vele andere van deze bedenkingen dat men tot de KLJ – ipometer is gekomen.”

De IP0-meter voor de Leestse KLJ werd een succes.

Op zondag 20 juni werd de IP0-meter ingewandeld, een uitgestippelde wandelroute die twintig confrontatieborden bevatte, waarin de visie van de KLJ op plattelandsontwikkeling verwerkt zat.

De route was omgeveer 7 km lang en elke wandelaar kreeg een plannetje overhandigd.

Het vertrek was voorzien aan de Sint Jozefkapel en ging langs de Kouter naar de

Winkelstraat. Hier mochten de wandelaars hun visie op plattelandsontwikkeling ontdekken in sport en spel. Gevraagd werd 20 m te hinkelen, 20 m haasje over te doen, 20 m achteruit te wandelen. Dit om duidelijk te maken dat het landelijk milieu nog een natuurlijke recreatiebron is welke moet worden beschermd.

Na deze lenigheidstest ging het langs de Kapellebaan waar Rita en Roza klaar stonden met een heel gamma hoeveproducten. De wandelaars konden zich verfrissen met een koude chocomelk of een koel glas melk en onderwijl hun mening over gemeentepolitiek neerschrijven en achterlaten in een brievenbus. De inhoud van die bus werd later bezorgd aan het gemeentebestuur.

Verderop in de Kapellebaan vertelde een 8^ste confrontatiebord dat men 20 x door de knieën mocht buigen Een middel dank zij hetwelk men de economische functie van het platteland kon ontdekken wat een hele dag door de knieën buigen betekent...

Na een kort overleg over dit bord wandelde men verder door de Tiendeschuurstraat naar de Elleboogstraat waar in het Hof ter Haelen van een tweede verfrissing kon worden genoten.

Na de Elleboogstraat kwam men in de Tisseltbaan terecht, waar voor het huis van gemeenteraadslid Gust Emmeregs een bord stond met datum en uur van de eerstvolgende openbare zitting van de gemeenteraad.

Op de hoek van de Tisseltbaan en de Juniorslaan moest vijf minuten stil gestaan worden bij het kapelletje van de Boerinnengilde. Hier zegden de wandelaars hun gebed op als teken van verbondenheid.

Het einde kwam in zicht. Het voorlaatste vertelde dat een rijke ontspanningswereld een dorp doet leven en dat men daarom eens een pintje moest gaan drinken in een dorpscafé om er samen een kaartje te leggen...(GvM, 23/6/82)

Foto :

-De resten van de ‘Augustijnerhoeve’ in de Lindelaan.

-De ‘Rendelbeekhoeve’ op de Kleine Heide.

-De ‘Jezuïtenhoeve’ op Rennekouter.

27-01-2013 om 12:29 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Vrijdag 21 mei : Serenade voor Luc Verschueren en Vera Moernaut.

Ter gelegenheid van het huwelijk van Luc Verschueren en Vera Moernaut gaf de Kon. Fanfare St.-Cecilia een serenade in zaal ‘Roxy’ te Breendonk. (Omzendbrief 11/5/82)

1982 – Dinsdag 25 mei : Bezinningsdagen van K.B.G. te Zellaer

            Boottocht op het Zeekanaal van 1Ou tot 17u30

1982 – Vrijdag 28 mei : Kermisconcert K.F.St.-Cecilia

1982 – 29, 30 en 31 mei : Pinkstertoernooi SK-Leest

            KLJ liet verstek gaan omdat zij niet voldoende spelers kon opstellen.

            Daardoor trad SK met twee ploegen aan. Verder namen volgende ploegen deel :

            Vevoc (met twee elftallen), KWB, SP, Sint Cecilia en Chiro.

            Uiteindelijk veroverde de Leestse SP-afdeling de wisselbeker Jean Van Dam

            en de beker van de stad Mechelen na 1-0 winst tegen Sint Cecilia in de finale.

In het socio-cultureel tijdschrift van Sint-Cecilia (juli ’82) stond volgende kanttekening :

“’Is voetbal nog een spel ?’ kunnen we ons afvragen. Eigenlijk niet meer, het is keihard geworden en alleen de finale winnen telt nog. Van de winnaar wordt volgend jaar nog gesproken en de andere ploegen werden al vergeten.

Velen onder ons hebben het nog anders meegemaakt. Ruim 10 jaar geleden speelde F.C. Celilia jaarlijks een wedstrijd tegen S.K.Leest. Toen ging het nog echt om het spel. Tijdens de wedstrijd werden er geen echt gemene of achterbakse fouten gemaakt. Als je dan toch iemand per ongeluk tegen de schenen trapte, dan ging je je duizendmaal verontschuldigen. Toen werd er nog echt aangevallen zonder schrik te hebben dat je daardoor een doelpunt tegenkreeg. En zo eindigden die wedstrijden toen op 9-11 of 8-8 !

Het voetbalspel is gedevalueerd tot een trek-, duw- en schoppartij, een zogezegde ‘mannelijke sport’. De scheidsrechters zien teveel door de vingers en het gaat van kwaad naar erger ! De toeschouwers blijven weg van de velden ! Trek- en duwwerk vinden de meesten toch geen spektakel meer !

Onze ploeg haalde de finale en dat is toch al de beste prestatie die ze ooit leverde op het tornooi van S.K.Leest. Proficiat aan onze manager (noot : Louis Schillemans), de trainer (Francois Muyldermans) en de spelers (Jan Verschueren, Hans Verschueren, Hendrik Verschueren, Michel Leveugle, Patrick Huybrechts, Jan De Decker, Franky Lauwens, Francois Muyldermans, Jozef Van Praet, Harry Cauwenbergh, Rudy Hendrickx, Paul De Blaey, Eddy Van Pulver, Jean Van Eeckhoudt en Patrick Sleeckx) ! Volgend jaar gaat het misschien beter!

Ook een proficiat aan de winnende ploeg, S.P. Leest !”

1982 – Zaterdag 5 juni : Tweede Grote Prijs “Jef Vloeberghen”

Onder controle van de K.B.W.B. richtten de “Sportvrienden” van Leest voor de tweede maal de Grote Prijs “Jef Vloeberghen” in.

Koersdirecteur was Gerard De Borger (Vinkstraat 24).

Achttien van de vijftig deelnemers namen vrij vlug een behoorlijke voorsprong.Maar dit waren er te veel en de groep werd uitgedund tot een select gezelschap van zes.

Deze bleven goed samenwerken tot 2 ronden voor het einde. Toen kozen Leestenaar Dirk Van Dam en Jan Poelmans het hazenpad en deze twee werden door de achtervolgers niet meer bedreigd.

“Ik heb gewacht tot het uiterste om de spurt van aan de kop te beginnen, omdat ik gezien had dat Jan Poelmans een veel groter verzet trapte en niet zo vlug  op gang zou komen”, was de uitleg van Dirk Van Dam na zijn eerste overwinning bij de liefhebbers en dit voor eigen volk. (GvM, 7/6/82)

“Het koersen bij de liefhebbers is niet gemakkelijk,” vertelde hij op 8 juni tegen dezelfde krant. “Er wordt heel tactisch gereden, vooral de gewezen beroepsrenners zijn moeilijk te bekampen. Die mannen hebben veel meer koersdoorzicht.”

Het Laatste Nieuws (7/6/82)

“Toen Dirk Van Dam vorige zaterdag in zijn eigen Mechels buurtdorpje Leest de vrij vinnig betwiste wedstrijd zegevierend kon besluiten heerste er natuurlijk de grootste geestdrift bij zijn supporters. Dirk had de laatste tijd reeds enkele flinke verrichtingen geleverd en was er ditmaal uiteraard van in het begin met de grootste oplettendheid bij en bijzonder gemotiveerd. Men merkte daarbij ook al vlug op dat hij in een uitstekende dag verkeerde. Na een poging van een achttal renners die echter nogal vlug door een ander groepje werden gecounterd kreeg men na die hergroepering een beslissende vlucht van zes. Dat waren Dirk Van Dam, Jan Poelmans, André De Keyser, Luc Steenackers, Danny Verschueren en Eddy Renders. Deze werkten blijkbaar eerst naarstig samen maar het kwam daarna toch nog tot onderlinge pogingen. In de slotfase wisten Dirk Van Dam en Jan Poelmans zich dan los te rukken en dat was voldoende voor de plaatselijke man om de begrijpelijk erg begeerde overwinning te pakken. Dirk Van Dam schijnt nu wel de goede conditie te pakken te hebben en er kan dus nog wel wat volgen. André De Keyser ondernam nog een tegenaanval en wist zich zo af te scheiden voor de derde plaats.” (W.V.R.)

1982 – 5 juni : Optreden Drumband van K.F.St.-Cecilia te Battel

Naar aanleiding van het 50-jarig bestaan van de Stedelijke Basisschool werd er een kinderstoet georganiseerd waaraan de drumband uit Leest haar medewerking verleende.

1982 – 10 juni : V.V.Trainer primus Nationale Trainingsschool.

“Julien Van den Broecke (Leest) is dit jaar primus met grote onderscheiding voor het diploma van oefenmeester aan de Nationale Trainingsschool. Dirk Nauwelaers is tweede. Het monitorsdiploma werd ondermeer behaald door Kanacki (oud-KV) en Hans Schöning (oud-Racing)… (HLN, 10/6/82)

1982 – 13 juni :Leestenaar Geert De Bruyn won 10^de bloemtuil van het seizoen.

            De nieuwelingenkoers te Hombeek werd gewonnen door Leestenaar Geert De

            Bruyn. Het was zijn tiende palm van het seizoen.

“De eerste vluchter werd ook de winnaar. In het begin van de koers had Leestenaar Geert De Bruyn al gepoogd van een ontsnapping op gang te brengen zonder resultaat. Drie ronden voor het einde hadden we drie koplopers, waaronder Greg Moens, die door een val wegviel. In de laatste ronde werden Werner Schultz en Yves Van Steenwinckel door het peloton opgeslorpt. De spurt voor de eerste plaats werd vrij vlot gewonnen door Geert De Bruyn voor zijn clubmaten en plaatselijke renners Filip Van Crombruggen en Ronny Bosmans. (FDB)”

(GvM, 14/6/82)

Foto’s :

-Dirk Van Dam haalde het in een spurt met twee.

-Geert De Bruyn met zijn 10^de palm van het seizoen. Rechts zijn clubgenoot Filip Van Crombruggen werd als tweede mee in de hulde betrokken.

27-01-2013 om 11:53 geschreven door Marcel Van Hoof

Vervolg Leestse Volksfeesten 1982

                                                      Programma :

            Donderdag 20 mei (O.H.H.) :

            -10 u : Mis met pater De Brabander, de K.Fanf.Sint-Cecilia uit Leest en de

            Kon.Kunstkring Edg.Tinel Mechelen.

            Na de mis officiële opening van de 8^ste Handelsbeurs gevolgd door receptie voor

            alle aanwezigen.

            -13 u : Radio Maeva (rechtstreekse uitzending en promotiestand).

            -20 u : Show- en Dansavond met Vader Abraham en showorkest, Mieke, Fancy

            en Paul Anderson.

            Vrijdag 21 mei :

            -20 u : Spelprogramma “Wie van de Zes” om de “Trofee Louis Neefs” m.m.v.

            Connie Neefs, Luc Appermont en 24 Mechelse verenigingen.  

            Uiteindelijk won SK Laar Hombeek de trofee Louis Neefs voor Dorpsraad

            Muizen. De eerste Leestse ploeg, de Chiro, eindigde vierde.

            Zaterdag 22 mei :

            -15 u : Wielerwedstrijd voor Nieuwelingen BWB.

            -20 u : Finale Spelprogramma.

            -21u30 : Oberbaeyern Bierfeest met de Toriz Blaaskapelle en Rikske Samyn.

            Zondag 23 mei :

            -14 u : Folklorenamiddag mmv Volksdansgroep Korneel Leest, Kon.Fanf.

            Sint-Cecilia Heffen, Kon.Fanf. Sint-Cecilia Hombeek-Plein, Kon.Fanf. Ons

            Genoegen Battel-Mechelen en de Kon.Fanf. Turnkring Moed en Kracht.

            -19u30 : “Ontdek de Ster”- zangwedstrijd.

            Showavond met Rob De Nijs.

            Van 20 tot 23 mei kon men zich in de Handelsbeurs speciale penningen

            aanschaffen met de beeltenis van Louis Neefs.

            Aan de ‘Ontdek de Ster’wedstrijd namen 33 kandidaten deel.

            De 16-jarige Dirk Thielens uit Leuven won de wedstrijd met de smartlap

            ‘Als ik ooit eens trouw’. Frans Van Lierlo werd tweede met ‘Mexico’.

De wielerwedstrijd voor nieuwelingen werd betwist over een afstand van 52 km of 10 ronden en er was voor 10.000 fr. prijzen aan verbonden. Vertrek en aankomst vonden plaats ter hoogte van de feesttent waar ook de uitbetaling plaatsvond. De palm werd geschonken door de fietshandel E. Nuytkens uit Leest. Wielerclub Vlug en Vrij uit Muizen deed alles in goede banen lopen.

De wedstrijd werd gewonnen door Lucien Van den Brande uit Sint-Katelijne-Waver, voor de Willebroekenaar Greg Moens. De plaatselijke favoriet Geert De Bruyn won de spurt van het peloton.

Op 26 mei publiceerde Gazet van Mechelen :

Twaalfde Leestse volksfeesten verliepen schitterend.

“Vanaf donderdag tot zondag 23 mei ging in de reuzetent, opgetrokken op de parking van het voetbalveld van VV Leest  de 12^de editie door van de vermaarde ‘Leestse’ volksfeesten, alsook de achtste editie van hun ‘handelsbeurs.’

De feesten namen op donderdag om 10 uur een aanvang met een Plechtige Eucharistieviering die opgedragen werd door E.P. De Brabander en muzikaal verzorgd door de Kon. Kunstkring ‘Edg. Tinel’ uit Mechelen en de wereldkampioenen, de Kon.Fanf. ‘St.-Cecilia’ uit Leest. In zijn toespraak sprak Gust Emmeregs de hoop uit dat de volksfeesten zouden worden als de tekst van het winnend lied van het jongste Eurovisiesongfestival ‘een beetje liefde, een beetje zon onder de mensen.’

Burgemeester Vanroy rekende in zijn toespraak erop dat deze feesten feilloos zouden verlopen en dat ze zeker nog niet de laatste in de reeks zouden zijn. Na de receptie werden de feesten officieel geopend en trokken de genodigden, gevolgd door het talrijke publiek rond langs de 30 aantrekkelijke standen, die de handelsbeurs dit jaar telde.

Nadat Radio Maeva  in de namiddag een rechtstreekse uitzending verzorgd had, was het op de avond de beurt aan een sliert artiesten om de vele aanwezigen een avondje ontspanning te bezorgen.

Naast de handelsbeurs, die elke dag te bezoeken was en ook elke dag heel wat toeschouwers (en kopers) lokte, was er op vrijdag de schifting van het spelprogramma ‘Wie van de zes’ om de ‘trofee Louis Neefs’. Van de 24 aangekondigde verenigingen moesten er spijtig genoeg drie verstek laten gaan. Deze avond werd gepresenteerd door Connie Neefs en Luc Appermont.

Op zaterdagnamiddag kwamen de wielerliefhebbers aan hun trekken in een wedstrijd voor nieuwelingen en tijdens de avond streden de 12 opvergebleven verenigingen voor de begeerde trofee. Na leuke spelletjes en opdrachten kwam de voetbalclub ‘SK Laar’ uit Hombeek als overwinnaar uit de bus. De Dorpsraad uit Muizen werd eervol tweede, voor de Culturele Kring van Groot-Mechelen, de Chiro van Leest, Volksdansgroep Korneel die vijfde eindigde.

Op de slotdag van de feesten, kwamen de volksdansgroep Korneel, alsook de fanfares van Heffen, Hombeekplein, Battel en de turnkring ‘Moed en Kracht’ aan de beurt om hun kunnen te tonen in een folklorenamiddag.

’s Avonds kwamen niet minder dan 33 opkomende sterren tegen mekaar uit in een ‘Ontdek de Ster’wedstrijd. Die werd gewonnen door Dirk Thielens voor Frans Van Mierlo en Loeticia Simoens.

Als slotstuk van de feesten werden de vele aanwezigen vergast op een show-optreden van de Nederlandse zanger Rob De Nijs.

Gust Emmeregs, voorzitter van de Leestse Volksfeesten, samen met Louis Solie, Emiel Spruyt en Staf Van Ingelgem, die samen het feestcomité vormen, zijn er samen met de schare van een honderdvijftigtal medewerkers weer eens in  geslaagd alles tot in de puntjes te laten verlopen.

Al de Leestenaars, en ook mensen uit de omgeving zien reeds uit naar de volgende organisatie van deze feesten en deze handelsbeurs.”     

Foto’s :

-De ‘Trofee Louis Neefs’.

-Lucien Van den Brande uit Sint-Katelijne Waver versloeg Greg Moens in de spurt.

-De kapitein van de winnende ploeg ‘SK Laar’ ontving de ‘trofee Louis Neefs’.

-De winnaar van de ‘Ontdek de Ster’ naast organisator Emmeregs en presentatrice Connie Neefs.

-De dames van V.V.Leest stonden ook In de programmabrochure van de Volksfeesten.

27-01-2013 om 11:23 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – 20,21,22 en 23 mei : 12^de Leestse Volksfeesten met 8^ste Handelsbeurs.

Tijdens een persconferentie  begin mei stelde voorzitter van het feestcomité Gust Emmeregs het programma voor. “Elk jaar wordt gezegd : nu kan het niet beter meer, nu is men aan het toppunt. En toch zijn de Leestse Volksfeesten dit jaar nog meer speciaal dan andere, een spelprogramma voor verenigingen uit de omliggende gemeenten, wielerwedstrijd, een folklorenamiddag, een zangwedstrijd en een sliert vedetten.”

GvM van 14 mei : “…let vooral op de laag gehouden toegangsprijzen : 125 fr. (donderdag of zondag) en 100 fr. (vrijdag of zaterdag). Kaarten kunnen in voorverkoop worden aangeschaft bij alle bestuursleden van de voetbalvereniging V.V. Leest, de organisator van dit reuzen-spektakel.

De organiserende V.V.Leest is ontstaan dank zij de Leestse Volksfeesten. En het gaat de voetballende vereniging voor de wind. Zondag jl. werd de kampioenstitel in derde provinciale binnengehaald. De promotie zal ongetwijfeld tijdens de komende feesten gevierd worden. Tienduizend mensen worden tijdens de vier dagen op de feesten verwacht. Waar gaat die enorme winst naar toe, wou de pers weten ? Voorzitter Gust Emmeregs had daar een pasklaar antwoord voor. De feesten worden georganiseerd om de voetbalvereniging gezond te houden (wat niet van alle provinciale voetbalclubs kan gezegd) en bovendien om de eigen jeugdspelers, de toekomst van V.V. Leest, een opleiding te geven door bekwame vakmensen.

Gust Emmeregs : ‘Wij hebben momenteel 170 aangesloten spelers, waaronder bijna 140 jongeren. Deze jongeren willen wij degelijk in de voetbalsport opleiden. Daarvoor betalen we ook de trainers die zich met de jongeren bezighouden. Voorts beschikken we over ongeveer 4 ha. speelvelden, die door ons zelf worden ongehouden. Na de training krijgen al de spelers een gratis drink aangeboden. Er is terugbetaling van het schoeisel voor alle spelers, er is het jaarlijks Kerstfeest waarbij spelers en ouders anzitten aan een banket en er zijn uitstappen met de jeugdploegen. Dit alles kost ons een bom geld. Maar het is goed besteed. Jaarlijks spenderen we aan de voetbalclub zo’n 580.000 fr. aan onderhoud en materialen. Onze club kan dit alles realiseerbaar houden, dank zij de Volksfeesten  die met het jaar alsmaar meer succes kennen. Ook willen we niet dat de Mechelse bevolking betaalt of moet opdraaien voor onze club, zoals dat bij zovele verenigingen het geval is. En vergeet bovendien ook niet dat de organisatie van dergelijk Volksfeestenprogramma honderdduizenden kost, het dus niet allemaal winst is wat binnen komt,’ aldus Gust Emmeregs.

De voorzitter wijst ook op de enorme en belangloze inzet van 140 medewerkers, en dit gedurende vier dagen. Ook dit jaar moeten de medewerkers de reuzentent optrekken en de houten vloer van liefst 2.400 vierkante meter leggen en uiteraard ook afbreken.

Voor de 8^ste maal wordt aan deze feesten ook een handelsbeurs gekoppeld. Alle bezoekers aan de feesten worden langs deze beurs geleid, om zo de animatieruimte te bereiken. De crisis schijnt op dit gebeuren geen vat te hebben. Vorig jaar 22 standen, nu 30 standen op de handelsbeurs, die donderdag 20 mei, na de eucharistieviering in de tent, wordt geopend in aanwezigheid van het Mechels stadsbestuur.

Vermelden we ook nog dat op de handelsbeurs het Comité ‘Vrienden van Louis Neefs’ een stand hebben, waarop –in primeur dan nog wel- de Louis Neefsherdenkingspenning kan gekocht worden. Er is ook nog een stand voorbehouden aan de Dienst Voorlichting van de stad Mechelen. Hier zullen de bezoekers voornamelijk geïnformeerd worden over aan de gang zijnde of geplande werken in Leest, Hombeek en Battel.”

De expostanten :    

Tuinmeubelen De Maeyer Louis Blaasveld, Fietshandel-kapsalon Nuytiens-Van Zaelen Leest, Boekhandel Kiliaen Duffel, Firma Wilinox St.-Kat.Waver, ABC-Bouwmarkt Heffen, Jos De Smet Verzekeringen Leest, Keukens Nicko Tisselt, Het Markt Boetiekje Willebroek, Albo Rumst, Peeters Emiel Raiffeisenkas Leest, W.V.R. In den arm Bloemen, Flor Haemhouts Verzekeringen Leest, Schoonheidsinstituut Imelda Mechelen, Geschenkartikelen Arielle Van Steen Leest, Kantelpoorten F. Tilley Kapelle-op-den-Bos, Onderhoudsproducten Firma Bosmans Beringen, Rijschool Sanderus Mechelen, AL AL Keukens Ramsdonk, Schrijnwerkerij G. Leten St.Antonius Zoersel, Fietsen Johan Van Asch Mechelen, TV’s Radio’s Francois Van der Aa Kapelle-op-den-Bos, Verwarmingstoestellen PVBA Nipaco Oudegem, Publiciteit J. Verminnen Breendonk, Drankcentrale Seeldraeyers Heffen, NV Eternit Kapelle-op-den-Bos.

Foto’s :

-Een aantal van de ruim 140 belangeloze medewerkers aan de 12^de Leestse Volksfeesten.

-Enkele van de vele vedetten : Paul Anderson, Luc Appermont, Connie Neefs en Rob De Nijs.

-Links : ‘Fancy’, midden Vader Abraham, rechts Mieke.

-Aan de folklorenamiddag nam ook de Leestse volksdansgroep Korneel deel.

-Beeld van de Handelsbeurs.

27-01-2013 om 11:14 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Zondag 16 mei : Vevoc Volleybaltornooi op het Parochiecentrum

“Voor de negende opeenvolgende maal richtte Vevoc een volleybaltornooi voor mannen in, dit onder impuls van duivel-doet-al Fons Huysmans, die eens te meer voor een perfecte organisatie zorgde. De twaalf ingeschreven ploegen, vooraf door lottrekking ingedeeld in drie groepen, trachtten zich elk volgens zijn eigen mogelijkheden en spelkwaliteiten te plaatsen voor de finale-poules.

Van de beide ingeschreven Vevoc ploegen slaagde er geen in zich te plaatsen voor de strijd tussen de eerste vier, evenmin trouwens als de gelegenheidsploeg van de Chirojongens. Deze laatsten zouden slechts met veel moeite de rode lantaarn overlaten aan de Milac-ploeg van Kapelle-op-den-Bos. In de reeks voor de vijfde tot de achtste plaats kwam het dan tot een derby tussen Leest A en Leest B, na een sportieve wedstrijd verdiend door de A-ploeg gewonnen. De finale werd dan gespeeld door de Filo’s uit Londerzeel die reeds tweemaal het tornooi wonnen en A.B.B.Mandarijn uit Kapelle-op-den-Bos, winnaar van de vorige uitgave.

Deze laatste wonnen opnieuw met twee sets tegen één, na een spannende wedstrijd, en mochten dan ook de beker van de stad Mechelen in ontvangst nemen. (‘DB’, mei 1982) 

1982 – 17 mei – Gazet van Mechelen :

            “Titel is binnen voor Leest

            Bloemen voor VV Leest dat, door haar gelijkspel thuis tegen VK Heindonk, de

            kampioenstitel op de laatste speeldag van de competitie in de wacht sleepte.

            De promotie zelf is meer dan verdiend, want Leest nestelde zich van de eerste

            speeldagen al in de kopgroep van de rangschikking.

            De ploeg van speler-trainer Van den Broecke werd vrij snel leider, en pas zeven

             speeldagen van het einde moest VV haar leidersplaats aan Walem afstaan, maar

            na een spannende eindstrijd heroverde Leest die begeerde eerste plaats.

            Gisternamiddag in haar allerlaatste wedstrijd, moest het geel-blauw VK Heindonk

            partij geven.

            Eigenaardig genoeg was dat juist de ploeg waar Leest haar kampioenstitel heeft

            aan te danken.

            Heindonk behaalde immers dit seizoen tegen Walem, de onmiddellijke

            promotieconcurrent van Leest, een knappe vier op vier.

            Daaronder ook de enige thuisnederlaag die Walem dit seizoen opliep.

            Woorden van lof voor Leest vanwege Heindonk, maar dus ook andersom.

            VK Heindonk maakte het Leest nochtans erg moeilijk en sleepte uiteindelijk een

            gelijkspel in de wacht. Alleszins een pluim voor Heindonk, dat het spel eerlijk

            speelde door Leest ernstig partij te geven.

            De thuisploeg verdiende evenwel in de slotminuten de volle inzet.

            De Maeyer hield het leder met zijn hand uit het doelvlak, maar scheidsrechter

            Van der Velde had blijkbaar niets gezien.

            Aan dat ene punt had Leest evenwel genoeg om kampioen te worden.

            “Wij zijn dit jaar ambitieus vertrokken, blijkbaar terecht. Wij trokken vijf spelers

            aan en die verwierven allen een vaste plaats in het elftal.

            Dat geluk moet je hebben, want echt een ploeg kopen gaat niet.”

            De meest omringde speler in het feestgewoel was wel speler-trainer Van den

            Broecke.

            “Ik ben naar Leest gekomen, omdat die ploeg duidelijk hogerop wilde.

            Ik heb hier nog een jaar voor de boeg en wil alleszins in tweede provinciale nog

            iets bewijzen. Daarna zien we wel.

            Eergisteren legde ik mijn laatste testen af voor mijn Heizeldiploma, en met dat

            diploma op zak wil ik hogerop als trainier, liefst met VV Leest.   

                     Marc Rochtus”

            In hun negenjarig bestaan kregen de mensen van VV Leest reeds heel wat emoties

            te verwerken. Meestal in gunstige zin. Al voor de derde keer kon er naar een hogere

            reeks overgestapt worden.

            Aanvankelijk uitkomend in vierde provinciale kon spoedig de stap naar derde

            gezet worden en voor een viertal seizoenen zelfs naar tweede doorgestoten

            worden. Maar daar beleefde men spoedig een van de zwartste dagen uit het

            clubbestaan. Gust Emmeregs daarover :

            “Iedereen zal zich die rampzalige wedstrijd op Meerhof nog herinneren waar wij

            twee van onze beste aanvallers kwijt speelden, Marivoet, de schrik van de

            verdedigingen verdween voorgoed van het voetbalterrein en Robert Boonen

            haalde na zijn strafperiode niet meer de glans van voordien. Ik ben ervan

            overtuigd dat wij zonder deze rampdag nu nog altijd in die tweede reeks zouden

            gefungeerd hebben. Nu staan we weer even ver als vier jaar geleden maar dat

            heeft ons enorme inspanningen gekost. Hopelijk gaan die volgend seizoen

            renderen.”    

Foto’s :

- Vreugde en gelukwensen voor de kampioenen. Op de voorgrond Maria Emmeregs, zus van voorzitter Gust, met bloemen voor de latere sponsor Jean Vos.

-Ook de jeugd van VV Leest vierde mee.

27-01-2013 om 10:55 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – 13 mei : HERDENKINGSPENNING LOUIS NEEFS IN PRIMEUR OP

                             LEESTSE VOLKSFEESTEN (foto)

Het Laatste Nieuws :

 “Tijdens de twaalfde Leestse Volksfeesten zal de herdenkingspenning Louis Neefs in primeur te koop aangeboden worden. Deze penning, ‘Klokken in de Wind’ genaamd, wordt uitgegeven met medewerking van het gemeentebestuur van Mechelen en van Gierle.

De opbrengst (10%) zal ten goede komen aan het Comité ‘Vrienden van Louis Neefs’, om onder meer het Louis Neefs-monument mee te financieren.

De voorzijde van de penning vertoont de kunstenaar die, samen met zijn echtgenote, zo tragisch om het leven kwam. De achterzijde geeft ht monument weer dat op 8 augustus (de verjaardag van de zanger) te Mechelen zal onthuld worden.

‘Klokken in de Wind’ is ook de benaming van het op te richten monument, dat zelf door de betreurde zanger en gemeenteraadslid te Mechelen, werd ontworpen.

Deze penning kan in de komende handelsbeurs tijdens de Volksfeesten aangeschaft worden in de daartoe speciaal opgerichte stand ‘De Vrienden van Louis Neefs’.

Ook de laatste 100 prachtige zeefdrukken van Louis Neefs worden aan 1.000 fr. per stuk (zonder omlijsting) te koop aangeboden.

Van de Louis Neefs-penning worden 3.000 bronzen en 1.000 zilveren exemplaren op de markt gebracht. De bronzen penningen, verpakt in een plastiek kapsel, zijn verkrijgbaar aan 250 fr. De zilveren penning (met ongeveer 24 gram fijnzilver) kan bekomen worden aan 2.475 fr. en is verpakt in een cassette. De penningen hebben een diameter van ongeveer 4 cm.

Na de primeur-verkoop op de Leestse Volksfeesten zijn de penningen nadien verkrijgbaar in alle banken te Mechelen en te Gierle. L.D.N. “

1982 – Zaterdag 15 mei : Zes Uren Loop – 2^de Prestatieloop Jef Ramaekers (zie folder)

            Tussen 10 en 16 uur kon iedereen die wou komen meejoggen.

            Onkosten : 30 frank.

            Organisatie : vzw Pro Atletiek en De Sportvrienden Leest.

            Er werd gelopen langs Ten Moortele en de Vinkstraat.

            De kleedkamers bevonden zich in de gemeenteschool naast het oud gemeentehuis.

            (Voor Allen)

1982 – “Op 16 mei trokken de mannen van de Boerengilde van Leest op bedevaart naar

            Hanswijck. Met baard en snor stapten ze ter ere van Onze Lieve Vrouw door de

            straten van Mechelen. Men zou er bij deze gelegenheid een spel kunnen op na

             houden “wie is wie”. Al bij al deden onze deelnemers het met overgave en

            zagen hun deelname werkelijk als bedevaart.”

            (De Band, februari 1983) 

1982 – Zondag 16 mei : 8-WIJKENFIETSTOCHT van SP-Afdelingen

SP-Afdelingen Battel, Battelsesteenweg, Half-Galg, Heffen, Hombeek, LEEST en Schonenberg-Brusselsesteenweg nodigen U uit op hun DERDE

                                                      8-WIJKENFIETSTOCHT

Men kan vertrekken van één der onderstaande wijklokalen vanaf 10u00 tot 15u00. Over een toeristische omloop van ongeveer 30 km., doorheen de 8 wijken dient men een 16 vragen op te lossen en 8 proeven uit te voeren (plezierig en leerzaam, nooit te moeilijk). De antwoorden kunnen binnengebracht worden tot 18u00 in één van de wijklokalen.

Echt een gezellige dag/namiddag voor gans het gezin !

De deelnemingsprijs bedraagt 20 frank.

Talrijke individuele prijzen zijn voorzien, speciaal trofeeën zullen uitgereikt worden aan : de best geklasseerde vrouw/man, de wijk/vereniging/groep met de vijf best geklasseerde deelnemers, de wijk/vereniging met het grootst aantal geklasseerde deelnemers…

Wijklokalen :

Café Stella, Brusselsesteenweg Mechelen

Café Forum, Leestsestwg 1 Hombeek

Café St.Cecilia, Dorpsstraat Leest

Café Bij Joske, Heindonksesteenweg Heffen

Café Duivenlokaal, Kazernestraat Heffen

Café Wit Peerd, Gentsesteenweg 2 Battel

Café Nova, hoek Koolstraat/Nattenhofstraat Mechelen

Café Stenenmolen, Brusselsesteenweg Mechelen.

Prijsuitreiking in de Stedelijke Lagere School, Battelsesteenweg om 20 uur.

(Folder)  

Bijgev. :

-De penning ‘Klokken in de Wind’.

-Folder van de ‘Zes uren Loop’.

27-01-2013 om 10:47 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Zondag 9 mei : Fietstocht van KVLV en L.G. naar Impe

1982 – Maandag 10 mei :  C.V.P – Kieslijst

Het partijbestuur van de CVP-afdeling Mechelen riep op maandagavond 10/5 een bijzondere vergadering bijeen. Dit in verband met de samenstelling van de modellijst waarmee de partij te Mechelen naar de eerstkomende gemeenteraadsverkiezingen gaat.

Op nummer 1 van deze modellijst stond burgemeester Jos Vanroy, gevolgd door Jean Charlier, Fons Vanstappen en Patrick Backx. De eerste Leestenaar op de lijst was Gust Emmeregs op de 8^ste plaats. Op 13 stond de van Leest afkomstige Julia Vivijs-Lauwens en op de 18^de plaats stond Louis Vloebergh.  

Het Leestse CVP-bestuur bestond uit : Karel Duysburgh, Herman De Neve, Mark Spoelders, Georges De Laet, Leonie De Laet-Windelen, Frans De Prins, Jan De Prins, Louis Solie, Emiel Spruyt, Alfons en Jerome Verbruggen.

Gust Emmeregs, geboren te Mechelen op 18 augustus 1940 en gehuwd met Anny Vervloet woonde in de Tisseltbaan nr. 44. Na zijn middelbare studies behaalde hij met succes een diploma van boekhouder. Hij was werkzaam in de firma Eternit als handelscorrespondent en sinds 1962 bedrijvig in de politiek. In 1970 werd hij gemeenteraadslid te Leest en na de fusie te Mechelen. Gust was ook ondervoorzitter van de V.V.V. Heerlijkheid Mechelen, lid van  de werkgroep voor de middenstand te Mechelen, van de Nationale programmaraad van de L.B.C.  Secretaris van de ondernemingsraad en voorzitter S.D. bedienden NV Eternit.

Stichter en afgevaardigde bestuurder van V.V. Leest, Voorzitter van de Leestse  Volksfeesten en de handelsbeurs. Stichter van de Volksdansgroep “Korneel”, coördinator van de Leestse Guldensporenviering en van het comité “Vrienden van Louis Neefs”.

Hij was ook beheerder van de “Mechelse Goedkope Woningen”.

Van Gust werd gefluisterd dat hij een half miljoen frank zou gespendeerd hebben aan de kiescampagne in 1982. 

Louis Vloebergh maakte zich in de fusiegemeenten Zennekant vooral verdienstelijk in het verenigingsleven. Bestuurslid of lid van heel wat verenigingen, stichter en sinds 10 jaar             voorzitter van VEVOC. Voorzitter van de jaarlijkse massajeugdcross te Leest, afgevaardigde in sport- en feestcomité Mechelen. Louis was ook raadslid van het O.C.M.W.    

V.U.-Lijst

In juli werd de Volksunielijst bekend gemaakt : op de eerste plaats stond Oscar Renard, gevolgd door Kris Van Esbroeck en Firmain Verlinden. De populaire Hombeekse dokter Walter Jespers fungeerde  als lijstduwer.

Op de 11^de plaats Karel Mertens uit de Kerkenblokweg, op 17 Godelieve Pintens, echtgenote Jean Van Moere, Kapelseweg 156 Leest, op 29 Toon Sneyers,  Kerkenblokweg Leest en op 31 Tony Baarendse uit de Juniorslaan.

S.P.-Lijst

In augustus volgde de SP : Jef Ramaekers leidde de lijst voor Georges Joris en Hilda Vanderaerschot. Op 15 stond Leestenaar Jef Vloeberghen.  

P.V.V.-Lijst

Deze lijst werd getrokken door Luc Van de Velde, Raymond Vanderwaeren en René Blavier.

Op de PVV kieslijst stond Leestenaar Marcel Diddens als 18^de kandidaat. Hij maakte propaganda met zijn “Marcel DIDDENS comité”.  Op 29 stond Emiel Vloebergh.

Bij deze eerste gemeenteraadsverkiezingen na de fusie waren er 41 zetels beschikbaar.

De SP zou er 14 van binnenhalen, de CVP 15, VU 6, Agalev 1 en PVV 5.

Jef Ramaekers (SP) zou burgemeester worden en O. Renard (VU) 1^ste schepen  en L. Van de Velde (PVV) 2^de schepen.

                (DMW,15/7/82 en diverse folders)   

Voorkeurstemmen

Jos Vanroy zou voor de CVP 5.099 voorkeurstemmen binnenhalen, Gust Emmeregs 1269, Julia Vivijs-Lauwens 746 en Louis Vloebergh 888. 

De CVP zou drie zetels verliezen ten opzichte van 1976.

Voor de VU haalde Karel Mertens 156 stemmen binnen, Godelieve Pintens-Van Moer 187,  Antoon Sneyers 87 en Tony Baarendse 80.

Bij de SP kreeg Jef Ramaekers 4.451 stemmen en  Leestenaar Jef Vloeberghen 479 stemmen.

Marcel Diddens behaalde 194 en Emiel Vloebergh 47 stemmen.

Details over o.a. de kiespropaganda van de Leestse kandidaten en hun partijen in deze Kronieken : zie 10 oktober.        

1982 – 11 mei  - Gazet van Mechelen :

            “Leest zeker en Walem met één voet in tweede provinciale.

            Op de voorlaatste speeldag van de competitie heeft VV Leest zekerheid gekregen

            omtrent haar promotie naar tweede provinciale.

            Ondanks de matige verrichting op het veld van Zennester Hombeek won de ploeg

            van speler-trainer Van den Broecke verdiend.

            Zennester trad aan met een fel verjongde ploeg, liefst zeven juniores, en die boden

            kranige weerstand. Pas in de laatste minuut van de wedstrijd kon Vos met een

            tweede doelpunt alle twijfel wegnemen.

            (...)”

1982 – 12 mei – Het Laatste Nieuws :

            “Miniemen van Leest winnen Van Loey-Cup. (foto)

            Vorig weekeinde wonnen de miniemen van Leest de finale voor de Van

            Loey-Beker op Sporting Mechelen.

            Tegenstander Zemst werd met zes-één duidelijk geklopt.

            Daarmee zet Leest de trend van de wederopstandig verder, die door de

            fanionploeg wordt ingeluid onder trainer Julien Van den Broecke.

            Die Van den Broecke is overigens een man met een verleden als hogere

            klassevoetballer. Hij stond vanin zijn jeugdperiode in de fanionploeg van

            AA Gent.

            Van den Broecke maakte in 1971 deel uit van de merkwaardige Belgische

            Militairen, die een hele maand in Zaïre hebben getoerd en er merkwaardige

            matchen speelden. In dat elftal zaten nog enkele figuren die te Mechelen en

            omstreken bekend zijn. Paul Dens (Racing Mechelen) was er een beste vriend

            voor Van den Broecke, en behalve de huidige kastelein uit de Dijlestad omvatten

            de “Jassen ‘71” ook nog Etienne Orens, de latere speler van Racing Mechelen

            die ondertussen in de Limburgse provinciale klassen bezig is aan het opbouwen

            van een trainersloopbaan.

            Dat alles voert ons ver van het ambitieuze Leest, dat voor volgend seizoen een

            oogje heeft op ...Willam Selleslagh.

            -W.Rn.”

1982 – 13 mei – Het Laatste Nieuws : Geert De Bruyn won te St.-Kat.Waver

            Leestenaar Geert De Bruyn was de snelste in de nieuwelingen koers

            te Sint Katelijne Waver.

Foto’s :

-De miniemen van Leest die de finale wonnen van de Beker Van Loey. (HLN)

-De zegevierende aankomst van Geert De Bruyn in Sint-Katelijne Waver.

27-01-2013 om 10:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 -  2 mei : “Speldenprikactie” Chiro

            In het kader van “wij in de gemeente”.

1982 – Dinsdag 4 mei : Bedevaart naar Scherpenheuvel, vertrek 09u30

1982 – 6 mei : Overlijden van Henri Verschuren. (foto)

‘Rik van den Do’ was herbergier op de Heide.

In de tijd toen de Kon. Fanfare St.-Cecilia repetities had op de Heide zorgde Rik ervoor dat de kachel rood gloeiend stond tegen het uur dat de repetitie begon, dat de tapkranen in orde waren… Na de repetitie hielp hij dan nog haring bakken samen met wijlen Louis Alewaters.

Rik was een hevige fan van de fanfare. Op een muziekwedstrijd in Humbeek was hij eens zo kwaad nadat de uitslag was meegedeeld dat hij iedereen optrommelde en van het feestterrein weghaalde.

Rik was een goed lid en rijk is hij niet geworden omdat hij zoveel weggaf aan zijn buren en aan de muzikanten en leden van St.-Cecilia.

En paar weken later overleed een zoon van Rik Verschuren, Albert Verschuren, beter gekend onder de naam ‘Rikske’ of ‘Rie’. Een bugelspeler van dezelfde fanfare

Rikske was een stille jongen. Als hij iemand kon helpen met het repareren van een auto deed hij dat !

(Tijdschrift van St.-Cecilia, juli 1982)

Henri Verschuren was te Leest geboren op 23 december 1904 en gehuwd met Maria ‘Mieke van den Do’ Van den Heuvel die hem twaalf kinderen schonk waarvan er twee vroegtijdig overleden. De oudste werd in 1928 geboren, de jongste Ludo, de voorzitter van S.K.Leest, in 1952, een verschil van 24 jaar. Mieke was 46 toen ze haar jongste kreeg (meer over ‘Mieke van den Do’ in deze Kronieken 1/5/1983).

De Verschurens hebben zich te Leest meer dan 300 jaar ononderbroken kunnen handhaven. Hun stamboom reikt tot het jaar 1650 bij het echtpaar Gillis Verschuren-De Keyser.  

‘Rik van den Do’ was een zoon van Jan Gregoor (‘Wannes’ of ‘den Do’) en Anna Constantia ‘Stans’  Fierens. Naast cafébaas was hij ook groentenhandelaar. In 1933 was hij één van de zeldzame vrachtwagenbezitters in de gemeente. Daar bracht hij de voortbrengsels van de Leestse boeren naar de groentenhalle. Later werd hij de eerste officiële vuilnisophaler in het dorp. Schuinsover hun herberg in de Juniorslaan, bezaten ze een grote garage die ook dienst deed als opslagplaats en naast de repetities van de ‘Blekken’ ook als locatie om bals in te houden. Dan huurden ze een orgel en daar kwam veel volk op af.

‘Rik van den Do’ overleed te Leest op 6 mei 1982.

“Hij was een mens om van te houden, een onvermoeibaar werker, een eerlijk en eenvoudig man. Geen moiete en geen werk, zelfs tijdens de oorlogsjaren is hem te veel geweest om de toekomst en het welzijn van zijn kinderen te verzekeren.

Ondanks de weinig vrije tijd was hij steeds bereid zijn evenmens te helpen. Wie in nood was kon bij hem terecht…”  Warme woorden uit zijn doodsprentje.

De zoon die kort nadien overleed was Albert Rik Verschuren. Hij was te Leest geboren op 6 januari 1940 en overleed in de Sint-Rafaëlkliniek te Leuven op 15 juni 1982.

Ook zijn gedachtenisprentje was veelzeggend :

“Immer opgewekt en vol levensmoed, betekende hij menig keer een straaltje zon in het leven van medemensen. In alle eenvoud waart gij een voorbeeld van milde toewijding en onvermoeibare werkkracht. Het is veel te vroeg dat deze man van ons heengaat, maar wij kunnen niet geloven dat alles wat hij voor ons gedaan heeft vergeefs is geweest…”

1982 – 6 mei : De Kapelwagen van Oostpriesterhulp kwam rond.

1982 – Zaterdag 8 en zondag 9 mei : Vlaamse Kermis

            Die dagen werd in de Stedelijke Lagere School, Ten Moortele 2 te Leest, een

            Vlaamse kermis gehouden.

            De opbrengst werd volledig besteed aan schoolreizen en schooluitstappen

            van de leerlingen.

            Op zaterdag startte het mini-voetbaltornooi voor Leestse wijkploegen.

            Hieraan namen VK Dorp, FC Heide, SC Biest, RC Vinkenmolen en Standard

            Hoogveld deel.

            Vanaf 16 uur bouwden leerlingen van de eerste klas en jonger op de speelplaats

            zandkastelen en om 17 uur startte een mini-voetbaltornooi voor schoolploegen.

            Er waren ploegen uit Heffen, Hombeek, Walem en Leest.

            Op zondag was er een mini-basketbaltornooi voor schoolploegen.

            In de gymzaal van de school gaven de leerlingen van de eerste tot en met de derde

            klas demonstraties gymoefeningen.

            Vanaf 16u30 kon oud en jong deelnemen aan volksspelen en In het gelegenheidscafé

            kon men naar hartelust een pintje drinken, koffie of frisdrank krijgen, taart en

            hot-dogs bekomen...

            De organisatie berustte in handen van de Vriendenkring van de Stedelijke Lagere

            School Leest, met medewerking van de leerkrachten.

Foto’s :

-Henri Verschuren en Maria Van den Heuvel bijgenaamd ‘Rik en Mieke van den Do’.

-Doodsbrief van ‘Rik van den Do’.

-Nog een mooie herinnering aan Albert ‘Rie’ Verschuren : het prentje van zijn Plechtige Communie..

-Uit de folder van de ‘Vlaamse Kermis’ van de Stedlijke Lagere School.

-Op de Vlaamse Kermis amuseerden de kleinsten zich met het bouwen van zandkastelen.

25-01-2013 om 13:22 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Donderdag 15 april : K.L.J. bracht een bezoek aan de Kazerne van Peutie

1982 – 25 april : EERSTE COMMUNICANTEN

 CLYMANS Fabienne, COULIER Ann, DAELEMANS Werner, DE HONDT Heidi, DE PRINS Wim, DE ROOSTER Bart, DE SMET Jo, DE WINNE Petra, DURAN Isabelle, FONTEYN Jurgen, GEERTS Herman, HULSMANS Annick, MEYSKENS Sandra, NEEFS Gunther, PLASQUI Filip, PLASQUI Lieve, PEETERS Gunter, SELLESLAGH Wendy, SERDONGS Liesbeth, SMETS Hilde, SPRUYT Liesbeth, STOKMANS Debby, TEUGHELS Ronny, VAN BOSCH Tom, VAN INGELGEM Wim, VAN LAENEN Ivan, VAN MOER Tom, VAN ROMPAEY Veronique, VAN STAVEREN Natacha, VAN CAUWENBERGH Saskia, VERBRUGGEN Marina, VERBRUGGEN Tinneke en VLOEBERGH Daniel.

De PLECHTIGE COMMUNICANTEN dat jaar waren :       

Christiane VAN WINGHE, Els NUYTIENS, Anja DE PRINS, Sonja DE PRINS, Ilse DIDDENS, Nancy VAN DEN HEUVEL, Ann DE PRINS, Marleen VERBRUGGEN, Linda VAN BOSCH, Sonja DAELEMANS, Goedele en Ingeborg DURAN, Sarah STOCKMANS, Ingrid VERBRUGGEN, Hilde SIMONS, Kurt SPOELDERS, Koen VERBRUGGEN, Pascal PUTTEMANS, Chris VAN DEN HEUVEL, Johan TEUGHELS, Benny PEETERS, Dries DUYSBURGH, Christoph BERNAERTS, Pascal SPRUYT, Daysy SPRUYT, Peter FRANS, Patrick DE SCHOUWER, Ronny DE SCHOUWER, Conny DE SCHOUWER, Geert DE WIT, Werner HUYS, Michel DE BROEY, Inge DE WIT, Koen DE WIT, Peter COOL.

(‘De Band’, april 1982)

1982 – 24 april : Speler-Trainer Van den Broecke onklaar bij Leest

“Nadat het geruime tijd de indruk had gewekt dat het vlot naar de titel zou stevenen is V.V.Leest de jongste weken echt door pech gedwarsboomd. Nu zal het bovendien zijn voornaamste aangeworvene, speler-trainer Julien Van Den Broecke, zeer waarschijnlijk voor de rest van de competitie moeten missen en dat is vanzelfsprekend een dikke streep door de rekening ofschoon de promotiekans daarmee nog niet bepaald verspeeld is.

Na het uitvallen van Van Den Broecke verloor Leest plots driemaal achter elkaar. De spierscheuring leek daarna niet zo ernstig als aanvankelijk gevreesd werd en tegen Katelijne liep hij er al terug bij met als gevolg 3-0 winst. Maar in de topper op Blaasveld kort voor tijd weer ‘out’. Julien zelf daarover :

‘Het leek allemaal dik in orde maar nu besef ik dat het beter ware geweest van nog wat te wachten. Met die nederlagen zag men me er graag zo vlug mogelijk terug bij. Maar nu zal er dit seizoen niets meer van in huis komen. Na de dokterstest : twee weken volledige rust en in de volgende zes zeer waarschijnlijk nog geen competitie. Dat doet dus de deur volkomen dicht. Toch hoop ik en ben er zelfs van overtuigd dat we toch de promotie halen.’

Buiten het voetbal is Julien Van Den Broecke (26/4/1948) als technisch ingenieur (bouwkunde) werkzaam bij het ministerie van Openbare Werken en thans betrokken bij de uitbreiding van de haven van Antwerpen aan de linker Scheldeoever. Hij vindt het zeer prettig. Ook met zijn erg knappe echtgenote Marie-Rose en zijn twee zoontjes : de tienjarige Paul en de ongeveer één jaar jongere Julian. Hij behoorde vroeger lange tijd tot de kern van Gantoise.

   Warre Van Ranst.” (HLN,24/4/82).

1982 – 28 april – Het Laatste Nieuws :

            “Geert De Bruyn uit Leest handig en snel te Bornem.

            ...Snelle en handige winnaar Geert De Bruyn uit Leest, legde het ons als

            volgt uit :

            “In de voorlaatste draai was ik op kop geraakt maar ik oordeelde het toch

            nog wat te vroeg om alles te geven. Greg Moens uit Willebroek, die na zijn

            ziekte nu ook weer blijkbaar sterk begint te rijden, kwam dan samen met

            een paar anderen naast en lichtjes over mij. Op het laatste rechte stuk ben

            ik er dan terug overgegaan en dat was goed voor een derde seizoenzege...”

            Het betrof hier een nieuwelingenwedstrijd.

1982 – 30 april tot 2 mei : Vevoc-Weekend Retie

In Vakantiehuis De Linde, Kasteelstraat Retie organiseerde Vevoc een weekend voor haar leden. Op het programma : wandelen, diverse sporten (voetbal, volleybal, basket, fietsen, petanque, badmington, kegelen, minigolf..), een kwisavond, H. Mis in de abdij van Postel gecombineerd met een wandeling in de omgeving en een wandeling naar de Beverdonkse heide… (folder)

1982 – 1 mei : Jubileumfeest Louis en Stephanie Van den Heuvel-Van den Broeck (foto)

            50 jaar, bruid en bruidegom, heten U van harte welkom.

            Zet U allen rustig bij, het smake U dat wensen wij.

            Overkijk het menu, sla ook een kruis,

            maak het U gezellig, en doe als thuis.

            Wij beginnen het gerecht met een lekker voorgerecht :

            GARNAALCOCKTAIL

            De soep werd speicaal gebrouwd voor het koppel dat nu 50 jaar is getrouwd :

            TOMATENROOMSOEP MET BALLETJES

            Varen doen ze met zijn twee, Heer geef hen lieve matroosjes mee :

            HUWELIJKSBOOTJES

            Vliegende schotels brengen U thans :

            GEMENGD GEBRAAD EN ROSBIEF mee,

            KROKETTEN, WORTELEN, ERWTEN, BOONTJES

            Met IJSROOM heerlijk koel verfrissen we gans de boel.

            Nu zet Stephanie en Louis heel gezwind ons avondfeest met een dansje in.

            God zij dank, voor spijs en drank, aan ’t paar, zij leven lang.

            (Uit het Feestmenu)

Louis Van den Heuvel (‘Louis van Jang van Soy Van den Heuvel’) was te Leest geboren op 6 september 1908 en hij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen op 7 oktober 1989.

“Vader is er niet meer…Maanden geleden is het begonnen…Gevallen met de fiets, heup gebroken. Nadien was het voortdurend over en weer van thuis naar de kliniek, tot op die kille zaterdagavond, toen was het zo ver…

Als geboren buitenjongen was hij een echte natuurmens. Zo lang hij kon was zijn tuin zijn leven, zijn trots. Altijd was hij tevreden, maar een keiharde doorzetter voor zichzelf.

Een stille, eenzame fietser langs de Mechelse wegen…eenmaal per week lootjes gaan kopen was een diep menselijke betrachting om eens te winnen.

De oorlog had diepe groeven bij hem achtergelaten. Hij mag dan ook met recht en rede een oud-strijder in hart en nieren genoemd worden.

Zijn diep christelijk geloof, zijn voortdurend gebed kwam vooral naar boven bij de bedevaart van Scherpenheuvel…” (Uit zijn doodsprentje)

Louis was bestuurslid van de N.S.B-afdeling Leest en één van de legendarische

bedevaarders naar Scherpenheuvel. In 1940 deed hij aan ’t front een belofte : als hij heelhuids uit de oorlog kwam, zou hij te voet naar Scherpenheuvel gaan zolang hij kon.  In 1984 ging hij voor de zestigste maal ! (zie deze Kronieken : juli 1984)

Die tochten verliepen toen niet altijd rimpelloos. Zo verbrandde hij in 1926, bij een ongeval op zijn werk, één zijner voeten. Het gebeurde in de week van de tocht.

“Ne goeie windel rond, niemand die dat wist en onderweg regenen, regenen. Maar het schoonste van de zaak : na acht dagen was mijne voet genezen !”

Nadat te Leest de jaarlijkse voetgangers-bedevaart was afgeschaft ging Louis enkele keren moederziel alleen, later vervoegde hij de bedevaarders van Tisselt.

Deze mannen huldigden hem bij zijn 60-ste bedevaart. Bij die gelegenheid kreeg Louis een tinnen schotel van “het logement”, een medaille van het bedevaartsoord en een brandglasraam met O.L.V van Scherpenheuvel van de bedevaartgroep uit Tisselt.

In 1970 was Louis Van Den Heuvel de enige van de 'kompagnie' die te voet ging, vijftien “bedevaarders” gingen met de autobus...

Joanna ‘Stephanie’ Van den Broeck was te Blaasveld geboren op 30 mei 1912 en ze overleed te Sint Jans-Molenbeek op 5 augustus 2004.

Foto’s :

-De ‘Kompagnie van  Scherpenheuvel’, jaren ’50.

-Louis en Stephanie Van den Heuvel-Van den Broeck gekiekt voor hun woning in de Elleboogstraat.    

25-01-2013 om 13:07 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – 10 april – Gazet van Mechelen :

            “Leestenaar Dirk Van Dam in vorm tegen mei.

Dirk Van Dam werd geboren in Herentals, maar woont in de Dorpsstraat 20 te Leest.

“Ik kom pas echt in vorm wanneer het warme weer zich aanmeldt, in regen of koude rij ik niet zo graag. Dit jaar had ik graag de vorm wat vroeger te pakken gehad, gezien het nu mijn tweede jaar als liefhebber is. Ook de sterrit in Hombeek speelt hierbij een grote rol.
Gewoonlijk begin ik pas in het begin van het seizoen te trainen met een klein verzet. Dit jaar was ik, op raad van mijn vader, groter begonnen, om sterker te worden.

Dit heeft mij echter parten gespeeld. In het begin van het seizoen ging het goed tot de Grote Prijs van Bodson in Pécrot. Daar is een stekende pijn in mijn bil komen opdagen en daar heb ik nu nog last van. Door teveel grote koersen in het begin van het seizoen heb ik mij denkelijk geforceerd”, vertelt de vlot pratende Dirk.

In 1977 is Dirk beginnen koersen bij de nieuwelingen maar moest zich tevreden stellen met één prijs binnen de eerste tien. Het tweede jaar bij de nieuwelingen een vijftiental keren bij de eerste vijf, maar geen overwinning.

“In 1977 werd ik junior en na een aanpassingsperiode behaalde ik terug regelmatig prijzen binnen de eerste vijf.

Door de speciale zorg van mijn kinesist kwam er op het einde van 1979 toch nog een palm mee naar huis. Die winter heb ik mij dan biezonder op het fietsen toegelegd door regelmatig in de bossen te gaan lopen en te gaan cyclocrossen, maar niet in competitie.

De vruchten heb ik daar ook van geoogst want in 1980, op de 54 koersen was ik 48 maal bij de eerste tien met 11 overwinningen erbij.”

Het vorige seizoen heeft Dirk gesukkeld met een chronische bronchitis, wat practisch heel zijn jaar in het niet heeft doen opgaan.

Op het einde van het seizoen heeft hij nog enkele prijzen kunnen behalen in de criteria waar de afstand niet te groot was.

“Tegen mei hoop ik de vorm terug te pakken te hebben om mijn kansen te kunnen verdedigen in de “Grote Prijs Jef Vloeberghen” in Leest en ook in de “Grote Prijs Jef Ramaekers” in Heffen. Het weer zou echter wel  mogen verbeteren om na mijn dagtaak als postbode in het Brusselse nog voldoende kilometers te kunnen trainen. Wat ik nog graag zou hebben is dat de organisatoren van liefhebberswedstrijden wat meer nationaal zouden organizeren om te vermijden van altijd tegen een Nederlands blok te moeten rijden.

     FDB”

1982 – 11 april – Gazet van Mechelen :

            “Mechelaar bekent 91 inbraken.

De opsporingsdienst van de Mechelse politie heeft een 28-jarige Mechelaar voorgeleid.
Bij de ondervraging bekende Jean-Pierre R., Boucherystraat te Mechelen, tot op heden 91 inbraken, hoofdzakelijk in de Mechelse regio.

(...)

Scholen, zwembaden, sportzalen, voetbalchalets, telefooncellen, herbergen konden de voorbije 16 maanden op zijn ongewenst bezoek rekenen.

Ook te Leest was hij actief...”

1982 – 11 en 12 April : “Posse Leest”

            Geen al te best weer dit jaar en de traditionele vermakelijkheden werden

            voor het eerst verrijkt met het optreden van de pas opgerichte dansgroep

            “Korneel”.

            De volksdansgroep serveerde verse zeevis “gebakken op grootmoeders wijze”

            door de vissers van Knokke Heist, in de jongensschool, Scheerstraat.

            Onderwijl volgden optredens van hun vier groepen.

            Het Davidfonds stelde werk van Georges Herregods tentoon : zijn potten

            in keramiek, zijn tekeningen en schilderijen.

            De opbrengst van de verkoop ging naar een groep gehandicapte kinderen

            die door de aalmoezenier werden gepatroneerd.

            Ook de de bond voor pluim- en kleinvee en de gepensioneerden waren present

            “Voetspoor” was aanwezig met de traditionele namen Tony Baarendse, Friede

            Willems, Georges Herregods, Karel Soors en een speciale gast

            Hugo Somers, specialist in bloemsierkunst. Ook werk van Yvan Van der

            Haegen werd tentoongesteld.

            Zij exposeerden in de jongensschool aan de Scheerstraat te Leest.

Foto’s :

-Exposanten van ‘Voetspoor’. Als derde van links Karel Soors naast Friede Willems. Rechts Tony Baarendse. (Foto : DMW)

-De weermaker was wel niet van de partij maar toch kwamen weer vele duizenden naar het jaarmarktgebeuren afgezakt. (Foto : DMW)

-Ook veel belangstelling voor de optredens van de Leestse volksdansgroep in de jongensschool. (DMW)

-Voor de allerkleinsten was er zoals elk jaar de paardenmolen ! (DMW)

-Veel belangstelling voor het klein huisvee. (DMW)

25-01-2013 om 08:48 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Zondag 28 maart : Eetdag van de Leestse vrije kleuter- en basisschool.

            Bedoeling was om geld bijeen te krijgen om de schoolkas te spijzen.

            De eetdag ging door in de parochiezaal Kouter.

1982 – Donderdag 1 april : Wijnproefavond met SP Leest

            Geen geleerd gedoe stond op het programma, wel een eenvoudige uitleg

            teneinde goede wijn goed te houden en goed te schenken.

            Er was gratis proeven voor alle deelnemers.

1982 – 2 april – Het Laatste Nieuws :

            Rudi Van Hoof (foto) : “Racing moet in Tweede klasse blijven”.

“Bij een jonge ploeg als Racing Mechelen is zelfs de kapitein geen ouderling.

Men kan in de televisie wel eens iets horen over de “kalende Van Hoof”. Feit is dat Rudi, geboren op 19 juli 1954, dus pas volgende zomer achtentwintig wordt.

Rudi verheugt zich momenteel over een uistekende vorm.

Zijn titularisschap, dat ooit op de helling stond, wordt nu bij Racing door niemand meer aangevochten.

Van Hoof is trouwens een echte groenwitte. Hij speelt van in zijn prille tienerperiode bij de Racing-jeugdelftallen, alhoewel Rudi van huisuit inwoner van Leest was.

(...)”

Rudi Van Hoof was de jongste zoon van veldwachter Victor Van Hoof uit de Scheerstraat.

Na zijn huwelijk met Liliane Doms vestigde hij zich te Battel.

1982 – Zaterdag 3 april : Van huis tot huis omhaling voor Poolse gezinnen.

            Volksdansgroep Korneel en Chiro Leest deden een omhaling van huis tot huis

            ten voordele van noodlijdende Poolse gezinnen. 

            Vooral voedingswaren, verzorgingsproducten en kleding werden opgehaald.

            Het initiatief kwam er via Puurse leden van Korneel, medewerkers en tevens

            leden van het actiecomité “Puurs helpt Poolse vrienden”.

            Eén van de initiatiefnemers uit Puurs was een te Leest niet onbekende Pool,

            Marien Kopydlowsky. Vooral bij de oudere boeren was hij bekend als de Poolse

            schoonzoon van de Willebroekse handelaar in landbouwmachines Fons

            Verswijvel.

            De Leestse actie beperkte zich tot het rondhalen en afleveren in Puurs.

            Voor het vervoer stonden Cyriel De Smet en Pierre De Wit in.

1982 – Zondag 4 april : Jaarlijks Palmzondagconcert van de K.F.St.-Cecilia

            In de zaal “St.-Cecilia”, start : 19u30.

            Op deze muziekavond traden op :

            -de drumband van de K.F. “St.-Cecilia” Leest o.l.v. de heer Walter Van de Venne.

            -de K.F. “St.-Cecilia” Leest o.l.v. Jan-Piet Leveugle.

            Na het welkomwoord, uitgesproken door Jef Lauwens, nam Lucia Van Roy zijn

            plaats in om de uit te voeren muziekwerken aan te kondigen.

            Na het concert werden dirigent, hulpdirigent, drumbandleider en Lucia

            Van Roy bedacht met bloemen.

1982 – 5 april – Het Laatste Nieuws : LEEST – Brandje

            “In de woning van Antoon Lamberts, Kouter 20 te Leest, ontstond een begin

            van brand aan de dampkap in de keuken, ingevolge oververhitting.

            De brandweer kwam ter plaatse, maar de bewoners hadden het vuur reeds zelf

            geblust.

            De schade is beperkt.”

1982 – Woensdag 7 april : Opening van de Tentoonstelling “Klei en Kleur”.

            In de parochiezaal opende Davidsfonds voorzitter Verbruggen de “Klei en

            Kleur” tentoonstelling met werk van Georges Herregods.

            De expositie zou vijf dagen open blijven voor het publiek.

            Georges Herregods, in het dagelijkse leven legeraalmoezenier in de kazerne

            van Peutie bij Vilvoorde, was een volksvriend en een veelzijdig kunstenaar.

            Dat laatste bewees hij andermaal met deze tentoonstelling alwaar tekeningen,

            keramieken en schilderijen van zijn hand te bewonderen waren.

            Dat Leest van zijn werk hield was te concluderen uit de verkoop.

            Na twee dagen waren reeds meer dan 100 van de ruim 200 tentoongestelde

            werken verkocht.

            De opbrengst van de verkoop kwam ten goede aan gehandicapte kinderen van

            militairen.

Foto’s :

-Rudi Van Hoof

-De folder van de tentoonstelling ‘Klei en Kleur’.

-Voorzitter Verbruggen opende de tentoonstelling van Georges Herregods. Uiterst links de kunstenaar.

25-01-2013 om 08:39 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Zaterdag 20 maart : Prijsuitreiking KWB-Kaartkampioenschap 1981-1982.

            Op het programma stonden tevens een etentje (1/2 kip, fritten of brood, sla,

            tomaten) en gezellig samenzijn met disco-bar King-Kong uit Londerzeel.

            Deelname etentje (met gratis tombola) : 150 fr per persoon.

            Er waren 96 deelnemers.

            Eindwinnaar werd Louis Van Loo voor Maurice De Gryze en Raymond De Prins.

1982 – Zondag 21 maart : Rust Roest bracht “Penelope in het warme nest”.

In ‘De Band’ van februari kondigde Rust Roest-voorzitter Guido Hellemans het stuk aan :

“Naar wijzelf tot onze verbazing vernamen zal deze voorstelling een  ’creatie’ zijn.

D.w.z. een toneelwerk voor de eerste maal opvoeren.

Uiteraard houdt dit van onze kant geen verdienste in, maar wel is het de eerste maal dat dit in ons zestigjarig bestaan gebeurt. Het is alleszins een ‘blijde gebeurtenis’ want het kan en mag als een geboorte beschouwd worden, wat wij ook zullen doen.

Het is te hopen voor al de betrokkenen (het stuk = de baby, de auteur = de vader, Rust Roest = de moeder, aanwezige kijkers = familieleden) dat de baby gezond en met kundige toewijding en met enthoesiasme ter wereld komt.

Waarover handelt het stuk ? Een schets van het dagelijkse leven in een arbeidersgezin nu in onze tijd. Geen ingewikkelde zaken. Gewone menselijke gebeurtenissen met kleine en ‘rare’ kantjes.

Wie werken mee ? Als speelploeg : Renild Polfliet, Imelda Van der Hasselt, Hilde De Cock, Marcel Verwerft, Luc De Prins en Guido Hellemans.

Als technische ploeg : Fik Diddens, Werner De Nijn, Tony Peeters, Jan Emmeregs, Geert De Laet, Karel Mertens, Milou Van Stijvoort, Tony Baarendse, e.a.

Wanneer en waar ? In zaal St. Cecilia bij Van Steen en dit op zondag 21 en zaterdag 27 maart 1982 te 20 uur.”

            “Penelope in het warme nest” te Leest

Het realistisch toneelspel “Penelope in het warme nest” door Eddy De Vries werd vorige zondag voor de eerste maal opgevoerd. Bij deze gelegenheid mochten alle aanwezigen doopsuiker in ontvangst nemen.

Deze creatie werd voor het voetlicht gebracht door acteurs en actrices van de Leestse toneelkring “Rust Roest”.

De zaal Ste.-Cecilia was veel te klein om de talrijke aanwezigen comfortabel te herbergen.

Het stuk

Het stuk is een symbool van de huwelijkstrouw. Het toneelwerk behandelt het doen en laten van een metselaarsgezin in deze tijd.

De moeder Jeanne, op uitmuntende wijze vertolkt door Renilde Polfliet, heeft als hoofdbekommernis al de gezinsleden te onderwerpen aan haar opvattingen.

De vader Tom, op natuurlijke wijze voor het voetlicht gebracht door regisseur Guido Hellemans, volgt gedwee zijn vrouw.

Dat dit onvermijdelijk tot conflicten leidt hoeft geen betoog.

De kinderen, Elza en Frank, werden op uitstekende wijze op de planken gebracht door respectievelijk Imelda Van der Hasselt en Luc De Prins.

Marc, schoonzoon van de familie, die voor de nodige hilariteit zorgde, was in goede handen bij Marcel Verwerft, een vaste waarde van de Leestse toneelkring.

Eliane, Franks vriendin, werd op passende wijze vertolkt door Hilde De Cock.

Dit realistische toneelspel werd door Eddy De Vries in het dialect gespeeld door beide ouders, dit om de kloof tussen de ouders en de kinderen te omlijnen.

Ook de “stille werkers achter de schermen” brachten dit keer weer hun steentje bij om van het geheel een nog mooier en beter kijkstuk te maken.

Aangezien de Leestse toneelkring dit jaar zijn 60-jarig bestaan viert, kwam er ook nog een feestelijk tintje bij kijken.

Naast de verkoop van herinneringsmedailles werden na de opvoering twee stichters in de bloemetjes gezet. In aanwezigheid van auteur Eddy De Vries, onderlijnde voorzitter Guido Hellemans dat dit toneelwerk nog nergens gespeeld werd.

Eddy De Vries mocht uit handen van de h. Hellemans benevens bloemen, ook nog een herinneringsmedaille in ontvangst nemen.

De twee overlevende stichters kregen uit handen van de h. Cortewindt, voorzitter van de AKTV-afdeling Mechelen, een erkentelijkheidsdiploma van het gouwbestuur en een herinneringsspeldje opgespeld.

Jubilarissen

Alfons Hellemans (81) en Jaak Publie (82) zijn beiden echte Leestenaren en waren vroeger beiden lid van de gewezen Leestse toneelkring “Eendracht en Vrede”.

Alfons was stichter van “Rust Roest” in 1921 en van bij de aanvang leider, schatbewaarder, secretaris en acteur. Kortom : duiveltje doet al.

Van 1924 tot 1975 leidde hij de regie en was ondertussen nog lid van de Mechelse toneelvereniging “De Noordster”.

Naast dit alles ging hij in vele toneelverenigingen nog inspringen als regisseur.

“Rust Roest” zou nooit de kaap van de 60 niet gehaald hebben, moest zij een dergelijke persoonlijkheid niet in haar midden gekend hebben.

Jaak Publie was in 1921 medestichter van “Rust Roest” en vanaf het begin was hij bestuurslid, decorbouwer en af en toe kon men zijn talent ook op de planken bewonderen.

Zijn warme menselijkheid en trouw waren een waarborg voor de Leestse vereniging.”

(GvM, 27/3/82)

De voorstelling werd bijgewoond door de kabinetssecretaris van de Minister van Cultuur  Poma, dhr Uytgeerts. Deze laatste was naar Leest gekomen om de toneelkring n.a.v. het 60-jarig bestaan, uit naam van de gemeenschapsminister,te feliciteren. Acteurs, actrices en allen die bij de opvoering betrokken waren werden geprezen voor de puike opvoering.

Voorzitter Hellemans kreeg een herinneringstrofee overhandigd.

(‘De Mechelse Week’ 15/4/1982)

Foto’s :

-‘Penelope in het warme Nest’, realistisch stuk van Eddy De Vries. (Foto : L.D.N/C.Mk/HLN)

-De ploeg van “Rust Roest”. (foto “De Mechelse Week”25/3/82)

25-01-2013 om 08:25 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – 13 maart : K.L.J.Bal

            In de Parochiezaal te Leest, begin : 20 uur, eerste dans : 20u30.

            Inkom 70 fr in voorverkoop 60 fr.

1982 – 13 maart : Gemaskerd Bal van de K.F.St.-Cecilia

“Op vraag van een groot aantal muzikanten en leden werd dat bal dit jaar weer georganiseerd. Er was zelfs een verkiezing bij van ‘Koning Clown’ en er waren kandidaten, zelfs een tiental !

Het bal kwam eerder traag op gang maar omstreeks 22u30 raakte de zaal dan toch vol.

Het bier stroomde door de kranen en de mensen dronken maar en genoten van het gerstenat. Ze kwamen ervan in vorm, vooral de gemaskerden. Ze dronken het niet ! Ze zogen het als kleine baby’s en na een tijdje begonnen ze te zweven en voelden ze zich in alle staten !

Ze begonnen te springen en te huppelen ! Zelfs de verklede pastoors begonnen zich te voelen als hadden ze kratten miswijn achterover geslagen. En dan waren er nog de gendarmes die niet dachten dat ze op een ademtest zouden betrapt worden. Veel plezier had ook de echte ‘lachzak’ vooral als de clowns hun proeven moesten doen.

Na deze uiterst zware proeven trok de jury zich terug en werd de titel van ‘Koning Clown 1982’ toegekend. De winnaar kreeg een grote gouden medaille aan een Belgisch lint en zoals alle deelnemers aan deze wedstrijd een prijs geschonken door de N.V. Pol Piessens. De winnaar werd een muzikant, nl. Bart Lauwens, die de meeste proeven met glans had doorstaan. Op een paar punten werd hij gevolgd door zijn vader. Velen denken dat ze de ganse week hebben  geoefend in dat gezin, want ook Ilse Lauwens viel in de ereprijzen.

Later kregen alle gemaskerden nog een prijs en dan kon het bal maar eerst goed beginnen. De d.j.’s speelden de plezantste liedjes en het was heel laat voor ze hiermee stopten.

’t Was weer de moeite geweest en het bestuur heeft dan ook geoordeeld om volgend jaar maar weer een verkleed of gemaskerd bal te organiseren.”

(‘Van Toeters en Trompetten’, april 1982)

1982 – Zondag 14 maart : Natuurwandeling met SP Leest

            Gemeenteraadslid Jef Vloeberghen leidde de wandelaars langs mooie en

            rustige plekjes van Leest.

            Na de wandeling werden er in café Sint Cecilia gratis boterhammen met kop

            of kaas bedeeld. (Voor Allen)

1982 – Maandag 16 maart : De schoolfotograaf in de Stedelijke Lagere School.

In de namiddag kwam de schoolfotograaf nog eens langs in de Sted. Lagere School, dat was drie jaar geleden. De leerlingen werden individueel en per klas gefotografeerd. Niemand was verplicht de foto’s aan te kopen. De school stelde wel voor om iedereen individueel te fotograferen omdat de proefafdrukken in de school bleven. Deze werden in het archief bewaard zodat altijd achterhaalbaar was hoe de leerlingen er uitzagen. Het was immers traditie dat de leerlingen van de zesde klas met hun foto verschenen in de laatste schoolkrant van elk schooljaar. (‘Schakel’ 19/2/1982)

Foto’s : 

-V.l.n.r. : Gert Verbeeck, Chris Van Praet, Jurgen Fonteyn, Dirk Verbeeck en Stefan Daelemans.

Onderaan : S. De Wit, Frederik Liebrecht, Petra De Winne, Ives De Prins, Werner Muysoms en Werner Daelemans.

-Klas van Meester Jan Teughels.

-V.l.n.r. : Dirk De Keersmaeker, Tim Van Medegael, Kurt Teughels, Bart Van de Sande, Paul Muysoms, Johan Hellemans, Patrick De Schouwer en Patrick Verbruggen.

Onderaan : Johan Plasqui, Yves Robbens, Geert Selleslagh, Piet Annaert, Raymond De Winne, Kurt Verschueren en Danny Vercammen.

-Klas van Meester Stan Gobien.

-Meester Hendrickx met boven v.l.n.r. : Ann Robbens, Daniëlla Verheyden, Peter Emmeregs, Ivan Dan Damme,Gerry Verschaeren, Geert Verschuren en Hans Simons.

2^de rij : Johan Tiri, Steven Bernaerts, Guy De Wit, Jurgen Verschueren, Wout Verschuren, Danny Dom, Noël Teughels en Jan Soors.

3^de rij : Ben Haemhouts, Dominiek Van Laenen, Ronny Huysmans, Ilse Peeters, Kurt Cauwenbergh, Alain Van de Sande en Wim Muysoms.

4^de rij : Erik Van de Vondel, Sven Diddens, Dirk Annaert, Stefan De Wit en Joris Diddens.

25-01-2013 om 08:08 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Van 1 maart tot 30 juni : Preventief Kankeronderzoek

            Alle vrouwen van Leest boven de 20 kregen van de stad Mechelen een

            uitnodiging om tussen 1/3 en 30/6 een gratis preventief kankeronderzoek te  laten

            uitvoeren.

“…Kanker is een ziekte die nog te veel slachtoffers eist. In de leeftijdsgroep van vrouwen tussen 20 en 70 jaar is in België één sterfgeval op vier aan kanker te wijten. Deze noodlottige afloop kan voorkomen worden, op voorwaarde dat het bestaan van kanker in een vroeg stadium ontdekt wordt. Vooral bij de vrouw is dit mogelijk omdat de meest voorkomende gezwellen (borst en baarmoederhals) gemakkelijk op te sporen zijn met een eenvoudig onderzoek. Hiervoor is het noodzakelijk dat u zich minstens om de twee jaar laat onderzoeken. Dit kan gebeuren tijdens de opsporingscampagne ingericht door het stadsbestuur van Mechelen. (noot : voor de vierde maal).

Benevens het stadsbestuur verlenen volgende instellingen hun medewerking : de universitaire centra van K.U. Leuven, de V.U. Brussel, de U.I. Antwerpen, de gynecologen met praktijk te Mechelen en de geneeskundige kring Mechelen, Dodoens.

Indien u zich wenst te laten onderzoeken, dan staan volgende mogelijkheden voor u open :

1.Onderzoek door een gynecoloog : in de stedelijke lagere school, Ten Moortele 2 Leest

2. Door de huisarts.

Het onderzoek is gratis.”

1982 – 6 maart : Ruitersbal LRV-Leest in de parochiezaal.

            Inkom : 70 frank.

1982 – Zondag 7 maart : Chiro Aspiranten Car-Wash

            De Aspi-jongens deden het voor 100 fr. (personenwagens), 200 fr. (bestel- of

            vrachtwagens) of 300 fr. (landbouwvoertuigen)

1982 – Zondag 7 maart : KVLV Algemene Vergadering en Lourdestrekking

1982 – 9 maart : Louis Neefs krijgt zijn monument in Tivolipark te Mechelen

            Enkele “Vrienden van Louis Neefs” dienden bij de stad Mechelen een aanvraag in

            die de oprichting van een monument, met als inplantingsplaats het domein Tivoli

            te Mechelen, naar een laatste fase moet leiden.

            In het comité “Vrienden van Louis Neefs” zetelde naast Connie Neefs, Ward

            Steffens, e.a. ook Leestenaar Gust Emmeregs.

            Het monument “Klokken in de wind” werd door de overleden zanger zelf

            ontworpen tijdens een wedstrijd in het kader van 150 jaar België.

            Het Mechelse stadsbestuur zou een perceeltje grond afstaan in het Tivoli

            domein en het monument zou er komen.

            Het zou op 8 augustus 1982 officieel ingewijd worden.(zie verslag op deze datum)

            (GvM) 

1982 – 12 maart – Het Laatste Nieuws :

            Dijkversterking tussen Leest en Hombeek vordert goed

            ZEESCHELDE BEPERKT OVERSTROMINGSGEVAAR

“Op de Zennedijken tussen Leest en Hombeek, heerst een grote bedrijvigheid. Daar wordt de laatste hand gelegd aan de versterking van de Zennedijken in het Mechelse. Eens met dit werk klaar, is het ganse Zennegebied te Mechelen, in een tijdspanne van enkele jaren door de Dienst der Zeeschelde Antwerpen, aangepakt geworden.

En het mag gezegd : op een uitstekende manier. De bewoners achter de Zennedijken mogen stilaan op beide oren slapen : het gevaar voor overstroming is uiterst berperkt geworden. Een woordvoerder van Zeeschelde Antwerpen zei ons dat de werken door de gunstige weersomstandigheden zeer goed vorderen. Zo goed zelfs dat men een ruime voorsprong heeft op het programma.

Vermoedelijk zal begin volgend jaar alles afgewerkt zijn.

De dijken tussen het Zennegat te Heffen en de brug te Leest zijn volledig afgewerkt.
Daar is men nu bezig met de voorbereiding om op de dijkflanken eerstdaags het 3,5 meter breed wandelpad te asfalteren.

Twee loten

Het laatste gedeelte Zennedijk, tussen de bruggen van Leest en Hombeek (een afstand van enkele kilometers), bestaat uit twee loten.

Met het eerste lot, dat zich situeert tussen de brug te Leest en halverwege de brug te Hombeek, is men begonnen voor de winter. Omdat de dijken langs deze kant zo erbarmelijk slecht zijn, voerde de aannemer het volledige grondpakket aan.

Op deze manier werden de flanken langs landzijde aanzienlijk verstevigd.

Als er zich toch nog een overstroming zou voordoen, dan kan er praktisch geen schade meer aan de dijk zelf aangericht worden. Om ook overloop te voorkomen heeft Zeeschelde Antwerpen de aannemer een “tuimeldijkje” op de bestaande dijk laten aanbrengen. Dit om de winter zonder overstroming door te komen. Een opzet waarin men ook is geslaagd.

De dijken tussen Leest en Hombeek zullen ook op de voorziene hoogte van 8 meter gebracht worden. Het werk, dichtst bij de brug van Hombeek gelegen, zal einde dit jaar afgewerkt zijn.

In het tweede lot (einde voorzien begin volgend jaar) moet de aannemer in  de dijken nog

5 afwateringssluisjes bouwen. Als het stuk tegen de brug van Hombeek zal afgewerkt zijn, moet Zeeschelde Antwerpen nog opwaarts de spoorwegbrug (richting kapelleke van den Ham) de dijken aanpakken.

Wanneer dit zal uitgevoerd worden is in de planning nog niet voorzien omdat er andere prioriteiten zijn in het scheldebekken.

Bomen

Tussen de bruggen van Leest en Hombeek dienen tientallen bomen geveld op de dijk.

“Geen boom meer op de dijken zelf”, is een leuze die de dijkenherstellers zich hebben toegeëigend. In het verleden is al meermaals gebleken dat zij de oorzaak waren van dijkbreuken en de hiermee gepaard gaande watermiserie.

In het lastenboek is wel voorzien dat aan de voet van de 3,5 meter brede dijk later wel aanplantingen van boompjes zullen uitgevoerd worden.

Intussen is ook gebleken dat de versteviging met kunstvezeldoeken waarop steenkorven zijn aangebracht, zeer efficiënt is. Een systeem dat ook in Nederland veel gebruikt wordt.
Zeeschelde Antwerpen heeft het dijkenbeheer aan de Zenne in het Mechelse volledig onder controle. Iets wat enkele jaren gelegen niet kon gezegd worden.

   Leo De Nijn”.

Foto’s :

-Enkele vrienden van Louis Neefs : Luk Appermont, Gust Emmeregs, Connie Neefs en Jos Hoosemont. (foto : GvM)

-Het monument “Klokken in de Wind” in het Mechelse Tivolipark.

-Tussen de bruggen te Leest en Hombeek vielen op de dijken alle bomen onder de bijl. De aannemer is nu bezig met het aanbrengen van afwaterinssluisjes. (HLN)

-Een gezicht op de Zenne tussen Hombeek en Leest, waar de verstevigingswerken volop bezig zijn.  (HLN)

24-01-2013 om 18:34 geschreven door Marcel Van Hoof

Vervolg zeeklassen :

Maandag 8 maart (Koen Verbruggen, Peter Frans en Pascal Puttemans)

Vandaag hebben we tot 11u30 les gekregen. Toen zijn we naar de feestzaal gegaan. Daar hebben we stoelen klaargezet voor de volksdansavond. Om 13u reden we met drie autocars naar het Zwin. Onze chauffeur gaf onderweg uitleg over alles wat we maar zagen. Het Zwin is een natuurreservaat. In de volières en in de vijvers zaten meer dan 500 vogels van 100 verschillende soorten. Ook zijn we over de Belgisch-Nederlandse grens gewandeld. Daar vonden we heel mooi schelpen. Op de terugreis reden we nog langs de haven van Zeebrugge.
Na het avondmaal was er volksdansen. Er werden drie dansjes aangeleerd. Iedere school kreeg zijn beurt. Het was wel erg vermoeiend.

Dinsdag 9 maart (de kinderen van het 5^de)

Vanmorgen hadden we geen gewone klasdag. Om kwart voor negen wachtte de bus ons reeds op om ons naar de vismijn van Oostende te voeren. Een vriendeijke mijnheer leidde er ons rond. We zagen er hoe de vis gekuist werd en daarna in bakken gelegd waar men een grote schep ijs over deed om de vis te bewaren.

We hadden echter niet het geluk om een vissersboot te zien aankomen, maar een interessante film over het leven van de vissers leerde ons ook al een heleboel.

In de namiddag begon de zon te schijnen. We trokken met zijn allen naar de duinen. Daarna hebben we ook nog wat gevoetbald op het strand.

Woensdag 10 maart (Geert De Wit, Christoph Bernaerts en Benny Peeters)

Deze keer was het een echt mooie en zonnige morgen ! Tijdens de voormiddag kregen we les. ’s Middags kregen we soep, groene kolen en een varkenslapje en zoals steeds een nagerecht.

Daarna trokken we naar het zee-aquarium. We zagen er voor ons totaal onbekende vissen. De zuigvis bv. die in de Middellandse Zee of in de Atlantische Oceaan leeft. Verder waren er kleine hondshaaien, de pladijs, de rog, de zeewolf, krabben, kreeften, enz.

We zagen ook heel mooie en onbekende schelpen.

’s Avonds hebben we nog een beetje geoefend voor de liedjeswedstrijd. En dan gingen we naar bed.

Donderdag 11 maart (de kinderen van het 5^de)

De voorlaatste dag op Zeezicht ! Vanmorgen kregen we les in ons klaslokaal. We leerden nog heel wat bij over de haven van Oostende, die we eergisteren bezochten.

En dan kwam de reeds lang verwachte namiddag : de finale van de voetbalwedstrijd Acaciastraat tegen Leest. Eerst speelden de meisjes nog een voorwedstrijd en dan was het aan ons om de overwinning te behalen. Het eindresultaat was in het voordeel van Leest 3-0. Zowel winnaars als verliezers gingen daar een pintje op drinken. Daana aten we ons buikje vol om energie op te doen voor de afscheidsavond. Eerst was het songfestival; drie deelnemers eindigden gelijk op de eerste plaats. Ze kregen net zoals de winnaars van de kwis en de voetbalwedstrijd, een beker. Daarna was het danswedstrijd ; het beste danspaar kreeg ook een prijs. Tenslotte werd per klas de beste zeeklasser nog beloond. Vee later dan normaal belandden we moe, maar tevreden in ons bed!

Vrijdag 12 maart (Ronny De Schouwer en John Nuytkens)

We aten boterhammen met gekookte eieren, daarna kregen we nog vier uurtjes les.

Deze middag kregen we o.a. gebakken aardappelen met spinazie en varkensgebraad. Er was nog geld over en daarom kregen we elk nog 50 fr. We wilden gaan voetballen maar dat ging niet door omdat er teveel wind stond. Dan trokken we de stad in samen met de kinderen van Hombeek, met de twee meesters en met de stageleraars. We mochten alles kopen behalve snoep. Om 16u00 zijn we gaan zwemmen. Deze keer vonden we het allemaal fijn.

Na het avondmaal hebben we eerst alles in de klas in orde gemaakt. Dan zijn we naar onze kamer gegaan en hebben we onze koffers gepakt. Daarna gingen we onder de dekens voor onze laatste nacht van de zeeklassen…

Storm op zee !!!

Tijdens ons verblijf aan zee heeft het een paar keer gestormd. De eerste keer gebeurde dat ’s nachts, we geloofden van woensdag op donderdag. Toen we ’s morgens opstonden, was de zee echter al terug betrekkelijk kalm. Vanuit de eetzaal of het restaurant zagen we een mailboot gestrand liggen op een golfbreker. Met helicopters werden mensen van boord en aan boord gehesen. Een tijdje later kwamen er sleepboten aan te pas. Eerst konden die het grote gevaarte niet vlot krijgen. Toen kwam er een grote Nederlandse sleepboot. Die kon de mailboot wel vlot krijgen.

Toen we terugkwamen van het Zwin zagen we deze mailboot liggen in de haven van Zeebrugge.

Vrijdagnamiddag, 12 maart was er ook storm op zee. Deze keer was het niet zo erg. Alleen de schepen die ver in zee gingen hadden er last van. Zij kregen windkracht 9 te verwerken.

Zaterdag 13 maart (de kinderen van het 5^de)

Deze keer was iedereen vroeg uit zijn bed. Iedereen hielp iedereen om de koffers toch maar dicht te krijgen. Het lukte heel goed en om 8 uur gingen we alles netjes stapelen in de gang beneden. Een kwartiertje later zaten we aan de ontbijttafel en we lieten het ons nog eens lekker smaken. Toen we onze reiskoffers in de bus gingen laden, begon het te regenen.

Om 09u30 vertrokken we met de autobus en samen met de kinderen van Hombeek terug naar huis. De reis verliep nogal goed maar een paar kinderen waren toch ziek geworden.

Ze zagen er nogal bleekjes uit en en de bus moest voor hen een paar keer stoppen.

Om 11 uur stipt waren we in Leest. Daar stonden onze ouders ons al op te wachten. We waren toch blij dat we terug in Leest waren en dat alles goed afgelopen is !

Nieuwtjes in de rand

-Toen de meester de directeur van ‘Zeezicht’ ging bedanken en afscheid nemen, kwamen zelfs de leerlingen van de zesde klas de directeur ook een hand geven. Die zijn t.o.v. vroeger ook veel beleefder geworden. De directeur vond het ook bijzonder fijn !

-Meester Gobien heeft zelfs met de juffrouw geen medelijden. Tijdens de wandeling op het strand op maandag 1 maart (de eerste dag aan zee), liep hij tegen zijn gewone tempo naar de pier van Oostende. De juffrouw was dat tempo niet gewoon en na een tijdje begon ze mankend voort te lopen. De meester heeft ze niet willen dragen en daarom had ze een grote blaar op haar voet. De tweede week kon ze bijna zo vlug marcheren als de meester.

-De juffrouw kan wel veel beter dansen dan de meester. De meester heeft alleen maar gedanst met Anja en Sonja De Prins. De andere keren deden zijn voeten pijn of…

-De meester vroeg aan Koen Verbruggen of hij niet liever naar huis ging en deze zei : ‘Het blijft hetzelfde. Als ik later boer ben, dan kan ik toch nooit meer op reis gaan. Daarom blijf ik maar hier zolang ik kan !’

-Michel Debroey kan niet tegen zeevis. Bij het bezoek aan de vijsmijn begon hij te braken. De meester zei : ‘Hoe is dat nu mogelijk ? Jij bent een hengelaar en je moet overgeven van die visgeur !’ En Michel antwoordde : ‘De vissen die ik vang zijn zoetwatervissen en geen zeevissen !’ Toen er de volgende dagen vis werd opgediend, was Michel steeds als eerste het restaurant uit…

-Veel of toch tamelijk veel kinderen waren zogezegd hun geld verloren. Een keer was dat werkelijk zo en wel bij Patrick Verbruggen. De andere keren hadden ze het zelf te goed weggelegd of doodgewoon nog op zak.

-De laatste morgen zongen alle kinderen van de 6^de klas op de gang : ‘Zeg maar niets meer…want dit is de laatste keer…’ Maar ’t was toch prettig geweest !

-Wij kregen ook een brief van elke klas. ’s Morgens hebben we die bij ’t begin van de les voorgelezen. Toen zat iedereen wel met zijn gedachten weer in Leest.

-Sonja De Prins en Kurt Spoelders zijn een heel goed danspaar. Op de danswedstrijd werden zij derde. Zij kunnen alles bijna perfect dansen, zelfs de ‘bossa nova’, de ‘tango’ en de ‘swing’.

 Alleen had Kurt de volgende dag pijn in zijn schouder..

-Er waren twee stageleerkrachten. De ene was een strenge juffrouw uit Battel. Zij heet Linda Vansant. Op ’t einde van de voormiddag kregen we echter allemaal een goed punt omdat we zo flink gewerkt hadden. De andere heet Peter De Groof. Hij woont in Lier. Hij is veel braver en hij gaf ons les op de laatste vrijdagvoormiddag.                

24-01-2013 om 17:40 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Van 1 tot 13 maart : Leerlingen van de 5^de en 6^de klas op Zeeklassen

De leerlingen van de 5^de en 6^de klas van de Stedelijke Lagere Scholen van Leest, Heffen en Walem gingen op Zeeklassen. Daarbij kregen ze nog het gezelschap van de leerlingen van de 5^de klas van de Sted.Lagere Scholen van Hombeek, van de Acaciastraat (meisjes en jongens) en de Leuvensesteenweg.

Voor de competities werden er gemengde ploegen samengesteld voor de school uit Leest  omdat anders het leeftijdsverschil teveel in het Leestse voordeel zou spelen. De ploegen waren als volgt samengesteld :

LEEST A of LEEST 1                 LEEST B of LEEST 2

5^de klas :                                 5^de klas :

Patrick Verbruggen                Kurt Teughels

Raymond De Winne               Yves Robbens

Paul Muysoms                        Dirk De Keersmaecker

Danny Vercammen                Johan Plasqui

Steven De Borger                   Johan Hellemans

Piet Annaert                           Patrick De Schouwer

Geert Selleslagh                     Michel Debroey

                                               Bart Van de Sande

6^de klas :                                 6^de klas :

Chris Van den Heuvel            Anja De Prins

Geert De Wit                          Peter Frans

Sonja De Prins                                    Kurt Spoelders

Christoph Bernaerts               Ronny De Schouwer

Johan Teughels                      Benny Peeters

Werner Huys                          Koen Verbruggen

John Nuytkens            Pascal Puttemans

In hun Schoolkrant schreven de leerlingen zelf onderstaand (ingekort) verslag van hun ervaringen :

Maandag 1 maart (de leerlingen van het 5^de)

’s Morgens om half negen stonden we aan de school te wachten om op zeeklassen te vertrekken. Iedereen stond te trappelen van ongeduld. Als de bus aankwam laadden we eerst onze zware koffers in. We kregen ook een blad met vragen voor onderweg.

Eindelijk bereikten we Oostende ! De hoofdverantwoordelijke van Zeezicht stelde enkele maatregelen op. De kamers waren erg modern en het eten smaakte opperbest !

Na even de klas bekeken te hebben, gingen we op verkenningstocht langs het strand.

Op onze wandeling zagen we ook de k

oninklijke villa, de paardenrenbaan en het zwembad met verwarmd zeewater.

’s Avonds hadden we allemaal honger. We kregen als dessert een groot stuk taart omdat Patrick Verbruggen jarig was. Rond negen uur was het bedtijd, tijd om ons nieuwe bed uit te testen. Het zullen zeeklassen worden om nooit te vergeten !

Dinsdag 2 maart (Sonja De Prins en Chris Van den Heuvel)

Juffrouw Aerts kwam ons om 7u30 wekken. Na het ontbijt gingen we samen met de zeeklassers van Hombeek naar de mailboot ‘Koning Boudewijn’. We kregen er een gids die ons het schip liet zien van onder tot boven.

Na het middagmaal was er een uitstap naar de duinen samen met de scholen van Hombeek en Walem. Daar mochten we spelen.  Toen een jongen een bloedneus kreeg werd de meester het moe. Dan trokken we verder naar het vliegveld van Raversijde.

Daarna trokken we terug naar het hotel waar we een heerlijk avondmaal kregen. Omstreeks 20u15 gingen we naar onze kamer. Slapen konden we weer niet zo best. Misschien waren we te moe of misschien hadden we mekaar nog zoveel te fluisteren !

Woensdag 3 maart (de leerlingen van het 5^de)

’s Morgens waren we rond half acht uit de veren. In het restaurant wachtten ons reeds broodjes en lekkere koffie. Om half negen gingen we naar de klas. Voor de eerste keer kregen we les van een stageleraar en niet van onze juf. In de namiddag zijn we strandspelen gaan doen voor ons hotel. Sommige jongens gingen diepe kuilen graven en forten bouwen. Enkele anderen gingen voetballen, ondanks de felle wind.

Het weer verbeterde er echter niet op ! Sommige jongens die kou hadden mochten terug naar binnen gaan. In de gangen rook het avondeten al veelbelovend. Even later mochten we, zoveel als we wilden, smullen van lekkere pannenkoeken met suiker en warme cacao.

Iedereen was in zijn nopjes.

Donderdag 4 maart (Johan Teughels en Werner Huys)

’s Morgens waren wij als eersten uit ons bedje. We wasten ons voor de vierde keer. Na het ontbijt hadden we voor de eerste keer les in het klaslokaal. ’s Middags gingen we smullen van de lekkernijen die het restaurant te bieden heeft. We worden bediend door drie lieve juffrouwen : Godelieve, Marianne en Karin. ’s Namiddags gingen we voetballen.
Leest A won tegen Leest B met 3-0. Toen we terug in Zeezicht kwamen, namen we onze zwempakken en dan trokken we allemaal naar het olympisch zwembad  van Oostende.

We zwommen in gezuiverd zeewater. Het smaakte erg zout en het was niet zo leuk als je daarvan een slok binnenkreeg.

Na het avondmaal was er een kwis. De ploeg van Heffen won voor Leest A en Leest B.

Vrijdag 5 maart (de leerlingen van het 5^de)

Vanmorgen hadden we eerst les in onze klas. ’s Middags was het eten weer heel lekker. We kregen kabeljauw met, zoals alle echte Belgen, frieten. In de namiddag reden we met een bus naar Oostduinkerke, Koksijde en St.-Idesbald. De ene groep kinderen bezocht eerst de abdij ‘Ter Duinen’. We wandelden door een museum waar we allerlei dingen zagen die men daar had opgegraven zoals : vazen, wapens, schedels, geraamten, siervoorwerpen en nog veel meer. Daarna wandelden we tussen de overblijfselen van de, eens zo grote, abdij. We zetten onze tocht verder naar de hoogste duin van onze kust : de Hoge Blekker. We beklommen om ter snelst deze 31 m hoge duin. De zon gaf al wat warmte zodat we er rustig ons vieruurtje konden opeten. ’s Avonds kropen we, na een lekker warm bad, vroeg in ons bed.

Zaterdag 6 maart (Anja De Prins en Kurt Spoelders)

’t Was wel zaterdag maar toch kregen we ’s voormiddags les in de klas. ’s Namiddags gingen we een half uurtje repeteren voor de cabaretavond, die ’s avonds zou plaats hebben.

Omstreeks 14 uur zijn we dan naar de Mercator gegaan, het vroegere opleidingsschip van de Belgische Zeemacht. In Zeezicht speelde de ploeg van Leest B tegen de ploeg van de Leuvensesteenweg. We wonnen deze keer met 3-0.

Na het avondmaal mochten we weer naar de feestzaal. Daar was er dan het ‘Zeezichtcabaret’. De kinderen van onze klas zongen de volgende liedjes : ‘You’ van Scooter, ‘Zeg maar niets meer’ van André Hazes, ‘Kom van dat dak af’ van Peter Koelewijn en ‘Breng die rozen naar Sandra’ van Jimmy Frey.

Zondag 7 maart (de kinderen van het 5^de)

Na een lekker eitje als ontbijt gingen we naar de mis. Diegenen die niet mee naar de kerk gingen, speelden op het strand.

In de namiddag kregen we ‘pree’. We wandelden een heel eind de zeedijk  op tot bijna aan de pier. Daar gingen we go-carts en fietsen huren. Dat was erg plezierig ! Moe van het trappen, aten we daarna ons vieruurtje en dan kregen we ook nog de kans om iets van ons zakgeld te kopen. We keerden te voet terug om nog een voetbalwedstrijd te spelen : Leest A tegen de Leuvensesteenweg. Leest won met 9-0.

24-01-2013 om 17:38 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Maart : in de ‘Schoolkrant’ van  de Stedelijke Lagere School, Ten Moortele 2 Leest stond het personeel van de school vermeld :

Klastitularissen :

1^ste klas : Mw. Monique De Winter

2^de klas : Meester Jan Teughels

3^de en 4^de klas : Meester Aloïs Hendrickx

5^de klas : Mej. Frieda Aerts

6^de klas : Meester Stan Gobien

Taaklerares : Mw. Denise Lauwers

Bijzondere Leermeesters :

Katholieke godsdienst : Meester Frans Sablain en Zuster Josée Booten

Niet-confessionele zedenleer : Mw. Rita Van den Eynde

Lichamelijke opvoeding : Mw. Linda Van Quathem

Muzikale opvoeding : Mw. Marleen Van Mossevelde

Onderhoudspersoneel :

Mw. Rosalie Hermans.

In de ‘Schoolkrant’  nr. 1 jaargang 3  (december 1982) publiceerde Rita Van den Eynde, bijz. leermesteres N.C.Z.  een definitie van het vak Zedenleer :

Wat is zedenleer ?

Een vak dat anders is dan alle andere. Het is niet gebaseerd op een hoop van buiten te leren feiten maar op de ondervindingen, ervaringen en de noden of behoeften van de kinderen zelf. De bedoeling van de lessen moraal is kinderen te vormen tot kritisch denkende volwassenen die het leven –met al zijn vragen en problemen- aankunnen en die zelf een oordeel kunnen vormen over de gebeurtenissen in het leven. Daarom zal de leerkracht moraal nooit zijn mening opdringen maar samen met zijn leerlingen zoeken naar mogelijke oplossingen.

Wat is goed ? Wat is slecht ? Wat mag ? Wat mag niet ? En dan vooral…WAAROM ?

In de lessen moraal staat de mens centraal (en dus niet een abstract gegeven of een bovenaardse macht).

1982 – Maartnummer van ‘De Band’ : LAAT LEEST LANDELIJK

“Volgens een recente studie die het platteland bekijkt, moet het de wil zijn van de dorpsbewoners zelf om hun dorp leefbaar te houden. Zij moeten ‘het dorp’ willen beleven en er de nodige inspanningen voor over hebben. Dat is één van de slotbeschouwingen uit een omvangrijke studie ‘Leefbaarheid en ontwikkelingskansen van platteland en kleine kernen’, verricht door LISO de Limburgse Raad voor Samenlevingsopbouw.

Deze studie sluit aan bij een vernieuwde aandacht die bestaat voor de plattelandsgebieden.

Uit de studie komt naar voor dat de mogelijkheid tot bouw of woongelegenheid van  bepalende aard  is voor de leefbaarheid van het dorp. Deze beslist immers over het al dan niet blijven wonin in het dorp van jonge dikwijls dynamische mensen.

‘Inbreiding’ (het opvullen van openingen in de dorpskom) lijkt het meest geschikt, in zover het dorpskarakter blijft en men geen verstedelijkingseffect krijgt. In de studie worden een aantal voorstellen geformuleerd met betrekking tot een meer ‘dorp-vriendelijk’ beleid.

Er wordt bv. gewezen op de noodzaak aan elementaire handhaving van steunpunten in de sociaal-culturele onderbouw, met name dorpsschool, dorpswinkel, dorpscafé, dorpzaal en dorphuis.

In een dorp zoals Leest moet het leefmilieubeleid  een speciale aandacht krijgen. Vooral de rustige landelijke sfeer moet gevrijwaard worden. Grootschalige woonuitbreidingsgebieden, pretparken, enz. moeten geweerd worden uit deze landbouwgemeente. Wel is een gecoördineerde en grootschalige aanpak nodig, zoals wandelwegen, mooie dorpsgezichten, enz., om de vele kleine toeristische bezienswaardigheden als een geheel te kunnen aanbieden.

De fusie-overheid wordt gevraagd zich te bezinnen over de werking van de kleine kernen en deze niet laten wegkwijnen ten voordele van groter fusiedorpen.

Dit is het hart onder de riem voor een kleine gemeente als Leest die haar landelijk karakter ziet verloren gaan bij groots opgezette woonstuitbreidingen, grootscheepse aanpak van verbreden en betonneren van mooie landwegen en dreven.

Nemen we de woonuitbreiding langs de Kouterweg eens op de korrel. Het M.G.W. (Mechelse Goedkope Woningen) wil een 100-tal sociale woningen bouwen op de hooggelegen landbouwgrond te Leest, percelen 232, 243, 245, 246, 248, 248. Deze plaats is landschappelijk waardevol voor onze gemeente en bestaat uit beste landbouwgrond, sinds de middeleeuwen in cultuur gebracht.

De woonuitbeiding komt in de onmiddellijke nabijheid van het herenhuis (Voet), de Sint Jozefskapel en het boerderijtje van Denijn, dat samen een mooi dorpsgezicht van Leest uitmaakt. Op het gewestplan is dit gebied ‘woonuitbreidingsgebied’. Natuurlijk volgt daaruit dat alle grenzen gelegen tussen Kouterweg – Kerkweg en Dorpsstraat in de toekomst zullen opgevuld worden met woningen als de uitbreiding een feit wordt.

Het MGW is nog geen eigenaar van alle gewenste percelen en de stad heeft afgezien van de aankoop van perceel 234 en 231 . Jaren terug heeft de Landelijke Gilde Leest tegen de verkaveling gereageerd, maar nu is het stil geworden rond deze woonuitbreiding. Dit biedt een kans om samen : Leefmilieu en land- en tuinbouwers de handen in mekaar te slaan voor een eensgezind standpunt. De Landelijke Gilde van Leest en tevens het Schepencollege kregen een brief met het standpunt van Salem.

   Leefmilieu Leest.”   

1982 – Maart : “Onze dorpsgenote HILDE D’HOLLANDER opende DAMESKLEDINGWINKEL

            Mode ‘C’, O.L.Vrouwstraat 86 Mechelen.

            Exclusiviteit van het merk ‘CENACHERO’, ook grote maten.”

            (Advertentie in ‘De Band’) 

24-01-2013 om 17:06 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Parochieblad 25 februari : Totale uitverkoop

            “van textiel bij André Walschaers-Lauwens (Maria van Liza) Dorpstraat 3 te Leest.”

            (Mededeling in het Parochieblad)

Karel “Dré” Walschaers (zie foto) was te Mechelen geboren op 14 februari 1921 en hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 16 oktober 2011.

Hij was gehuwd met Maria Lauwens (‘Maria van Liza’, ook ‘Maria van den Taar’).

Dré en Maria hadden een drukbezocht textielwinkeltje naast café De Zwaan in de Dorpstraat. (zie ook 19/9/1995 in deze Kronieken bij hun gouden huwelijksjubileum)

“Wat is het leven ? Je wordt geboren en je gaat dood en ergens tussenin leef je met volle teugen of gewoon, daar kies je zelf voor. Dré koos voor ‘genieten’ en leefde voor twee : lang en met plezier.

Je lente gaf melkwitte bloesems in de geborgenheid van Battel, tussen een meanderende Zenne en een strak Kanaal, tussen het bochtige opgroeien en een ijzeren vadershand.

Je zomer bracht je lief en latere vrouw Maria, ‘ons witte’, die je al dansend veroverde.
Je was een ‘beau’, een pallieter, die met handen-in-de-zakken-fluitend door de vele kermissen van het seizoen liep. De zomer kent ook felle onweders als oorlog en bezetting. Donder en bliksem troffen het jonge koppel recht in het hart en namen Lisetteke van hen weg. Je reed je verdriet tevergeefs kilometers weg langs Belgische en Franse wegen, semen met Dolf, de compagnon-de-route. Zomerse fanfareklanken hebben je gered. In muziek kon je herleven en discuteren over de concours. Je liefde voor de koperblazers kon je doorgeven aan je zoon.
‘Onze Freddy was weer den beste.’
Leest werd je tweede thuis. Letterlijk geprangd tussen het warme café- en dorpsleven groeide je uit tot een schertsende maar altijd plezante ‘kleine burgemeester van Leest.’

Je herfst is mooi en zacht en leert je de geheimen van de aarde kennen en het wassen van het witte goud. Het zien opgroeien van je enige kleinkind en de verwennerij. Samen met Vanessa omarm je de ganse groep schoolkinderen en krijg je de verdiende eretitel ‘Chef bus’.

De winter van je leven is soms hard maar in de warmte van jouw thuis zorgen je kleine familie, je vele goeie vrienden en behulpzame buren voor prachtige momenten vol leuke verhalen. De tuin en het café moeten laten omdat het lijf niet meer wil, kon je niet verkroppen. Je was daar boos over zoals over je laatste weken. Als je zelf had kunnen beslissen dan was het anders en sneller gegaan.”

“Epiloog

Wiebelend op de twee achterste poten van je stoel kijk je dromerig nergens naar. Een sigaret bengelt tussen twee geelgekleurde vingers van je hand.

Je monkelt en vraagt : ‘Zal ik eens iets zeggen ?’ We kunnen je helaas niet meer horen.

God, wat zullen we je missen. Donderdagavond zal nooit meer dezelfde zijn.”

Ontroerende woorden uit zijn gedachtenisprentje.

1982 – 27 februari : Chirobal om 20 u.

1982 – 28 februari :  Kindernamiddag van Vevoc en KVLV

“Om 14u30 houden wij onze jaarlijkse namiddag voor het jonge volkje.

Wat staat er te gebeuren ? Al wat prettig is !

Er is het kindertoneel “Verboden te lachen”, opgevoerd door grote mensen. Een mooi stuk over clowns die niet meer mogen lachen van de koning. En wat er dan allemaal gebeurt…

Er is wat lekkers te eten en dan gaan we zelf aan de slag : zingen, dansen en liedjes uitbeelden.
Ook nog een verrassing voor de jongens en meisjes die vorig jaar meespeelden in ons kindertoneel. Pierre De Wit zal het filmpje afdraaien dat hij maakte van “De Keizer in zijn hemd”.
Een kleurwedstrijd met prijzen eraan verbonden is er ook nog bij.

Alle kleine mensen zijn er welkom en ook de grote mensen mogen meekomen en een pannenkoek proeven.” (‘DB,januari 1982)

In het maartnummer van ‘De Band’ verscheen daarvan volgend (ingekort) verslag :

“Scaramouche, een enigszins vreemde naam voor een bewonderenswaardig, talentvol jeugdtoneelgezelschap uit onze naburige gemeente Muizen. Misschien was het deze geheimzinnige naam die zoveel jonge mensen naar de parochiezaal hed gelokt, of was het de tekening van Artis en Jok waar iedereen zijn hoop had opgesteld, na urenlang tekenen en kleuren.

Hoofdzakelijk chirokinderen, met hier en daar een belangstellende ouder met één van de jonge telgen.

Na de spannende avonturen die werden aangedikt met knappe muziek en belichting was het de beurt aan het gesmul der pannenkoeken. En honger dat ze hadden…

Pierre De Wit met zijn filmopname van ‘De Keizer in zijn hemd’, een kindertoneel van Leestse kinderen, vorig jaar gespeeld, kende heel wat bijval. Nu was het de tijd om zelf de keel open te zetten en lekker mee te zingen met Mark en z’n kameraad. Tot slot een spannend moment want de tekenwedstrijd bracht aan het licht dat er heel wat creatief tekentalent in ons dorp rondloopt. Ziehier de uitslag : De Wit Rebecca (4 jaar), Vloebergh Sandra (5 jaar), Muysoms Kathleen en Kerremans Inge (6 jaar), Marque Sofie en Spruyt Liesbeth (7 jaar), Van de Sande Els en Peeters Wim (8 jaar), Simons Hans en Peeters Els (9 jaar), Vermeire Nadia en Marque Jessica (10 jaar). Proficiat aan alle tekenaars, fijn dat je er bij was.

Dank aan de KVLV voor hun lekkere pannenkoeken, dank aan Vevoc voor het verloop van de namiddag…”-

Foto’s :

-Maria Lauwens en Dré Walschaers in ’95 bij hun gouden huwelijksjubileum.

-Dré, zoals hij is afgebeeld op zijn doodsprentje.

24-01-2013 om 09:19 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Maandag 22 februari – Het Laatste Nieuws :

            “LUT VIVIJS UIT LEEST WIL BERG VAN  8.000 m. OVERWINNEN;

            Als enige vrouw in Vlaamse expeditieploeg.

Lut Vivijs, een 25-jarige licentiate lichamelijke opvoeding en kinesitherapie, uit de Kapellebaan te Leest, is één van de negen Vlaamse bergbeklimmers die zaterdag 27 februari aan een expeditietocht beginnen van ruim 3,5 maanden naar Nepal, met de hoop de Dhaulagiri (ook bekend als “De Witte Berg”) te overwinnen.

Deze bergreus van 8.172 meter hoog in de Himalaya was een van de laatste pieken boven de 8.000 meter die alpinisten de baas konden.

Het is de eerste maal dat dergelijke tocht door Belgen wordt aangepakt.

De voorbereiding startte in 1975 met de aanvraag tot toelating aan de koning van Nepal, om deze zesde hoogste wereldberg te beklimmen. In 1979 kwam het langverwachte bericht en werd door expeditieleider Edward Abts (35), een leraar wiskunde, onmiddellijk een homogene ploeg samengesteld uit alpinisten die stuk voor stuk jarenlange ervaring hebben en zelfs nog andere expedities op hun palmares hebben staan.

De hele expeditie, de eerste op zulk niveau voor ons Belgen, kost miljoenen en wordt grotendeels door sponsoring gedragen.

De Leestse lerares is enorm gemotiveerd voor deze expeditie, zoals overigens alle andere leden van de groep.

Lut zegt hierover : “Weinig vrouwen doen in ons land aan alpinisme. Deze sport wordt nog teveel beschouwd als een typische mannensport, waarvoor ge dan nog een stoere bonk moet zijn. Niets is minder waar. Het is een kwestie van drempelvrees te overwinnen”, zegt Lut.

De lerares uit Leest offert al haar vacantie op om haar geliefkoosde sport te kunnen beoefenen. Dan vertoeft ze meestal in de Zwitserse of Franse Alpen, waar vierduizenders worden aangepakt. Volgens Lut is bergbeklimmen aan te leren.

Men moet wel gemotiveerd zijn en over veel wilskracht en doorzettingsvermogen beschikken.

Voorbereiding

De expeditie zelf vraagt een enorme voorbereiding. Lut Vivijs :

“Vooral op administratief vlak is zo’n expeditie een zware dobber. Voorts valt de persoonlijke uitrusting, die toch al gauw 60.000 fr. kost en de verzekering ten laste van elke deelnemer.”

Lut Vivijs leeft al maanden naar deze expeditie toe. De fysieke conditie moet uiteraard ook scherp staan. Daarvoor oefent Lut nu ook alle dagen. Loopoefeningen in Leest en Hombeek, tochten in de Hoge Venen (met zeer zware rugzak), klimmen in de Ardennen en geregeld powertraining, moeten haar in optimale conditie brengen voor de zware beklimming.

Zaterdagnamiddag wordt in Zaventem opgestegen, met bestemming Bangkok. Vandaar gaat het naar Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Met de autobus gaat het vandaar naar Pokhara waar dragers en sherpa’s de expeditieploeg begeleiden.

Na een 280 km lange voettocht wordt de voet van de berg bereikt, waar op een hoogte van 4.800 meter, het basiskamp wordt geïnstalleerd.

“Vanaf 10 april beginnen we met de opbouw van de hoogtekampen op de berg zelf en na een rustperiode van enkele dagen zullen we op 5 mei een eerste poging ondernemen om de top van de Dhaulagiri te bereiken.”

De expeditiegroep hoopt dat met minstens vier personen tot een goed einde te kunnen brengen.

Moeilijkheden

Lut Vivijs, die in het onderwijs staat in het Technisch Instituut van de Urselinnen te Mechelen, wijst ons op een aantal factoren die, zeer waarschijnlijk een aantal alpinisten zullen uitschakelen tijdens de beklimming van de Dhaulagiri. Zo zijn er de niet te voorspellen sneeuwlawines, storm en de koude.

In de cruciale fase van de beklimming (rond 7.700 meter) kunnen temperaturen voorkomen van 50 tot 60 graden onder het vriespunt. Min 35 graden is zelfs een constante temperatuur op die hoogte. Het gevaar voor bevriezingen van oren, neus, maar vooral van vingers en tenen –wat men niet voelt- is dan bijzonder groot. Maar we beschikken wel over een zeer goede medische begeleiding. Maar niettegenstaande dat is de “mountainsickness” (bergziekte) die onder meer veroorzaakt wordt door zuurstofgebrek op grote hoogte, de meest gevreesde ziekte. Daartegen is tot nog toe geen enkele middel afdoend gebleken.

Lut Vivijs heeft er moed op. Ze heeft wilskracht om letterlijk en figuurlijk bergen te verzetten. Dat zal ook nodig zijn. Slaagt ze in haar opzet, dan is zij meteen de eerste Belgische alpiniste die een reus van achtduizend de baas kan.

“Mocht dat nu niet het geval zijn, dan zal ik er niet om treuren. Als er maar iemand van ons negental de top bereikt, is de expeditie een succes,” zegt Lut.”

De Vlaamse Dhaulagiri-expeditie werd een ware triomf.

Op woensdag 5 mei bereikten instructeur paracommando Rudy Van Snick (26) uit Heverlee en de Leuvense ingenieur Philip Cornelissen als eerste Vlamingen de top van de 8.167 meter hoge “Witte Berg” of de “Berg der Stormen”.

Samen met deze twee Vlaamse alpinisten stond ook sherpa Ang Rita op de top, voor hem de vierde maal.

Dezelfde dag bereikten Lut Vivijs, Jan Van Hees, Marnix Lefever en sherpa Ang Jangbo kamp 5, met de bedoeling de dag nadien een aanval op de top te wagen.

Op 6 mei bereikten de licentiaat lichamelijke opvoeding Jan Van Hees (25) uit Haacht, de electricien Marnix Lefever (25) uit Elverdinge-Ieper en de enige vrouw in de ploeg, lerares Lut Vivijs (25) uit Leest na lang zwoegen op hun beurt de top. Dit samen met sherpa Ang Jangbo.

Lut Vivijs was meteen de eerste vrouw die de Dhaulagiri overwon.

De ploeg van leider Eddy Abts was minder fortuinlijk. Het plotseling omslaan van het weer noodzaakte hen vroegtijdig de klim af te breken, vlakbij de top.

Op 8.015 meter namen zij de wijze beslissing terug te keren naar veiliger oorden.

Na hun exploot werden de expeditieleden ontvangen door koning Boudewijn die hun

een uitnodiging bezorgde om de Muur van Stuyvenberg uit te proberen, een 10 meter hoge en 20 meter brede oefenrots voor alpinisten die koning Leopold in 1936 had laten bouwen.

In juli gingen vijf leden, waaronder Lut Vivijs, daar op in. Ze werden op Stuyvenberg ontvangen door de intendante van het kasteel, mevrouw De Maere en door Rudy Wiedmann, koninklijk consul-generaal voor Nepal in België. Prinses Paola die beloofd had dat ze naar de prestaties van de Vlamingen zou komen kijken, werd elders weerhouden en telefoneerde om zich te verontschuldigen. 

Op het palmares van de lerares lichamelijke opvoeding stond ook al de beklimming van de Pic Lenin tijdens de Pamirexpeditie 1980 en de beklimming van de Mont Blanc langs de Innominatagraat.

(Lut Vivijs : zie ook 8/8/1980)

Foto’s

-Lut Vivijs.

-Lut  (rechts zittend), de eerste vrouw op de Dhaulagiri, in gesprek met dr. Vreugde.

-Lut Vivijs met haar familie.

-V.l.n.r. : Marnix Lefever, Jan Van Hees, Nico Smeets, Herman Detienne, Lut Vivijs, een vriend, Philip Cornelissen en Herman Tettelin.

-Lut en haar teamgenoten ontvangen door koning Boudewijn.

23-01-2013 om 18:40 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Woensdag 17 februari : Eerste vergadering ‘Vriendenkring’ Sted.Lagere School.

Deze dag had de eerste vergadering plaats met de initiatiefnemers en stichters van de ‘Vriendenkring van de Stedelijke Lagere School Mechelen-Leest’.

Verslag : (uit ‘Schakel’ het Informatieblad van de Vriendenkring)

1.Deze eerste vergadering was hoofdzakelijk een informatievergadering.

2.Doelstellingen van de Vriendenkring :

-de algemene doelstelllingen zitten reeds vervat in de tekst vermeld op de vorige bladzijde.

(het nieuwe informatieblad ‘Schakel’  wil de werking, de plannen en de activiteiten van de ‘Vriendenkring’ kenbaar maken aan alle belangstellenden, wil een bindmiddel zijn tussen school en ouders en ook oud-leerlingen en toekomstige leerlingen, wil een informatieblad zijn dat info geeft over de activiteiten die door de ‘Vriendenkring’ worden ingericht, wil een afspiegeling zijn van de hechte band van vriendschap die er heerst tussen alle leden van de ‘Vriendenkring’.)

-de Vriendenkring is een ‘vrienden-kring’, d.w.z. dat er geen onderscheid gemaakt wordt tussen de leden op basis van godsdienstige of politieke overtuiging. Iedereen heeft het recht zijn overtuiging te hebben en de Vriendenkring kan of mag niemand in verband hiermee trachten te beïnvloeden.

-bijzondere doelstellingen :

            -zorgen voor financiële middelen volledig ten bate van de leerlingen van de school

            (aankopen van ‘prijsboeken’ die de leerlingen meekrijgen met het eindejaarsrapport;

            tussenkomst in reiskosten, inkomgeld…bij leerwandelingen),

            -de Vriendenkring kan eventueel bepaalde aanvragen indienen bij de inrichtende

            overheid,

            -met de in de toekomst te verwachten invoering van het V.L.O. (Vernieuwd Lager

Onderwijs) kan ook de Vriendenkring worden ingeschakeld.

-zorgen voor ontspanning voor de oud-leerlingen (in het bijzonder voor de 13- en

14-jarigen). Deze hebben gevraagd basketbal te mogen spelen op de speelplaats.

De Vriendenkring kan hiervoor een aanvraag doen bij het Stadsbestuur om op

bepaalde tijden de speelplaats ter beschikking te stellen van deze oud-leerlingen,

-samenkomsten organiseren voor leerlingen samen met hun ouders, oud-leerlingen,

onderwijzend personeel en ouders van toekomstige leerlingen.

3.Vergaderingen :

De (stichters of het bestuur) van de Vriendenkring zal  enkel dan vergaderen wanneer het nodig is. Een bepaald aantal vergaderingen wordt niet vooropgesteld.

-de vergaderingen zullen bij voorkeur plaats hebben op een maandagavond.

4.Voorstellen :

-ideeën worden uitgewisseld om de ouders samen met hun kinderen te betrekken bij de activiteiten van de Vriendenkring.

-verschillende mogelijkheden worden besproken.

-uiteindelijk wordt er beslist op zaterdag 8 mei  en zondag 9 mei een activiteit te organiseren waaraan zowel door de ouders als door de leerlingen en de oud-leerlingen kan worden deelgenomen. Er werd besloten een ‘Vlaamse Kermis’ in te richten.

5. Financiën en steun :

-als ‘beginkapitaal’ heeft de Vriendenkring een bedrag van 5.458 fr., waarvan 5.000 fr. geschonken wordt door Jef Vloeberghen namens een vereniging die vorig jaar van de school heeft gebruik gemaakt voor het organiseren van feestelijkheden.

-Edmond Polspoel overhandigt voor de leerlingen, die aan de zeeklassen deelnemen, een vrijkaart voor een rit met go-carts te Oostende.

-Filip Van Damme aanvaardt penningmeester te zijn van de Vriendenkring. Hij zal worden bijgestaan door Theo Van Moer.

6.Volgende vergadering : voorgesteld te beleggen in maart.

7. Bert Libbrecht vindt het spijtig dat de school gelijkt op een ‘betonnen doos’. Hij vraagt de mogelijkheid te onderzoeken om hier en daar wat groen aan te planten. Een aanvraag hiertoe zal gericht worden aan de Inrichtende Overheid, o.a. voor het ter beschikking stellen van een perceeltje grond voor het aanleggen van een schooltuin voor de leerlingen.

8.omdat er een aantal mensen van de Vriendenkring de klaslokalen en de gymzaal nog niet van nabij hebben gezien, wordt de vergadering besloten met een rondgang doorheen het schoolgebouw.

     In opdracht van de Vriendenkring, het schoolhoofd Stan Gobien.

P.S. Er waren ook nog dames aanwezig op deze stichtingsvergadering, nl. Mw. Elsa Van Laenen–Van Praet en Mw. Lieve Verschueren–Vleminckx. Zij werden hier hoger niet vermeld, maar zij hebben zich zeker evenveel ingezet als de aanwezige heren. Zij zullen er o.a. ook voor zorgen dat de organisatie van 8 en 9 mei e.k. een succes wordt !

Ook waren er een paar initiatiefnemers die belet dienden te geven wegens beroepsbezigheden. Hun namen verneemt u dan wel in de volgende ‘SCHAKEL’ !”

1982 – 19 februari : Ledenvergadering Boerengilde

            over het gebruik en misbruik van geneesmiddelen.

1982 – Zaterdag 20 februari : Kindernamiddag

            KVLV en Vevoc organiseerden een “leutige kindernamiddag” in de parochiezaal

            te Leest.

            Op het programma : modeshow en verkleedpartij, volksdans, film en

            pannekoeken.

1982 – 20 februari : Schoolbal Vrije Lagere School

            In het parochiehuis om 20u30 met D.J. John Lions

1982 – 20 en 21 februari : ‘Dag zonder koken…dag zonder afwas” van Sint-Cecilia

            Het gelegenheidsrestaurant van de K.Fanf. St.-Cecilia lokte bijna 1.000 eters.

23-01-2013 om 18:25 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Maandag 15 februari – Gazet van Mechelen :

            “Melanie en Louis De Hondt-Lauwens 65 jaar getrouwd

Op 16 september 1893 en 27 augustus 1894 werden respectievelijk Louis De Hondt en Melanie Lauwens in Leest geboren.

Op 13 februari 1917 stapten zij in het huwelijksbootje en zaterdag jl. werd hun 65-ste huwelijksverjaardag gevierd.

Sinds hun huwelijksdag wonen zij in de Elleboogstraat (de vroegere Koeistraat) te Leest.

Ondanks hun respectabele leeftijd verblijven zij daar nu nog, samen met zoon Florent en diens vrouw. Het huis werd voor de gelegenheid door buren en vrienden feestelijk versierd. De stemming in de Elleboogstraat en omgeving was dus optimaal.

Je zou voor minder. Een gouden huwelijksjubileum kom je nog vrij regelmatig tegen, maar een 65-jarig jubileum al veel minder.

Louis De Hondt werkte jaren als “chauffeur” bij Lamot.

Daarna waagde hij het als zelfstandige, en hielp met zijn dorsmolen de hele buurt.

Nog later kwam Louis aan de kost als wagenmaker, en zo schakelde zijn zoon over naar een schrijnwerkerij. Daar is Louis in zijn vrije tijd nog steeds actief en ook in de tuin helpt hij graag een handje.

Andere bewijzen van zijn uitstekende gezondheid, ondanks zijn 88 jaar, zijn het pintje op zondag en het feit dat Louis nog regelmatig voor VV Leest gaat supporteren.

Ook in de bond der gepensioneerden is hij nog actief.

Echtgenote Melanie Lauwens zorgde in al die jaren voor een perfecte huishouding, en zij verdient het uiteraard om het iets rustiger aan te doen.

Ondanks licht gezichtverlies is zij voor haar leeftijd nog goed te been.

Melanie schonk het leven aan 5 kinderen, maar moest er 2 afstaan.

In hun plaats kreeg ze wel 11 kleinkinderen en die zorgden op hun beurt al voor 6 achterkleinkinderen.

Binnen de familie De Hondt is men al sinds 5 jaar trots op een viergeslacht in mannelijke lijn. Achtereenvolgens zijn dat : eerst en vooral natuurlijk Louis (88 jaar), Florent (58 j.),

Ludo (29 j.) en Frans (5 jaar).

Samen met de andere familieleden duimen zij voor een 70-jarig en zelfs een 75-jarig huwelijksjubileum in 1987 en 1992.

Intussen zorgden de overblijvende kinderen Florent, Eduard en Pauline voor de organisatie van de 65-jarige huwelijksviering.

Die startte op 8 februari met een eucharistieviering ten huize van Elleboogstraat 8.

Vorige zaterdag had in het parochiaal centrum van Leest de receptie voor vrienden en buren plaats.

Schepen Michiels vertegenwoordigde het Mechels stadsbestuur.

Hij overhandigde, in naam van een wegens ziekte afwezige burgemeester Vanroy, de geschenken en gelukwensen vanwege het college van burgemeester en schepenen.

Diezelfde dag had ook het familiefeest plaats.

Op 8 maart volgt nog een eucharistieviering met Te Deum in de parochiekerk, met daarna een gezellig samenzijn van al de gepensioneerden.

In Leest kan men dus nog gemakkelijk oud worden. Daar kijkt men immers al uit naar de verjaardag van Stanne Van den Broeck, die wordt in september 102.”

Het feestmaal op 13 februari bestond uit : zeevruchtencocktail, tomatenroomsoep, normandische tong met hertoginne-aardappelen, verfrissing, rood-wit gebraad met tuinweelde en kroketten, rijstcrème met fruit en feestgebak en mokka.

Louis overleed te Leest op 1 april 1983 en zijn echtgenote Melanie overleed te Mechelen op 12 augustus 1984.

In ‘Leest Geweest’ stond de dorsmolen van Louis De Hondt afgebeeld (zie foto) met daarbij volgende wetenswaardigheden :

“Voor de eerste wereldoorlog gebeurde het dorsen enkel met de vlegel. Dat behoorde tot de winteractiviteiten van elke boer.

Na 14-18 kwam de ‘Pinmolen’ op. Het was een systeem van dorsmolen, aangedreven door een ‘manege’ : één of twee paarden deden een groot tandwiel draaien dat met een kielriem verbonden was met het kleine tandwiel van de molen. Deze molen was opzij voorzien van een cilinder met pinnen (vandaar de naam : pinmolen). Schoof per school werd met de aren naar voren in de cilinder geschoven. Het graan kwam onder de molen uit.

Nadien kwam de ‘dwarsmolen’, een verbetering van de pinmolen. Hier gingen de schoven dwarslang in de cilinder. De bewerking ging op die wijze sneller.

Deze molens werden enkel gekocht door kapitaalkrachtige bedrijven. Bij de kleine boeren was de dorsvlegel nog steeds van tel.

De pinmolen deed het echter niet lang.

In de jaren dertig deed een nieuwe dorsmolen zijn intrede, waarvan op de foto een exemplaar. Het is de dorsmolen van loondorser Louis De Hondt uit Leest.

Twee van zijn zonen, Floren en Fons (+) staan bij het tuig. Als de rapen gezaaid waren en de aardappelen gerooid, begonnen zij hun toernee. Ze trokken met hun dorsmachine van de ene schuur of mijt naar de andere. De geburen hielpen bij elkaar. Elke boer gebruikte zijn eigen paard om de dorsmolen na het werk bij zijn gebuur te brengen. De molen zelf werkte met een benzinemotor. Het stro kwam er langs achter uit en werd met strobanden tot bussels gebonden.”

Foto :

-Louis en Melanie De Hondt-Lauwens vierden hun briljanten huwelijksverjaardag.

-de Dorsmachine van Louis De Hondt.

23-01-2013 om 18:18 geschreven door Marcel Van Hoof

Het onderwijzend personeel van de meisjesschool in 1962.

V.l.n.r. : Anny Kinnart, Paula Bradt, een interim leerkracht en Francine Miroux.

Onderaan : Zuster Annuntiata (één van de briefschrijfsters), Maria De Boeck en Zuster Michelina (Nieke Verstappen, toen schoolhoofd). 

1982 – 13 februari : Overlijden Nieke Verstappen ‘Zuster Michelina’

                                     Oud-Schoolfhoofd van de meisjesschool.

Onderstaand ‘In memoriam’ verscheen in ‘De Band’ van maart 1982 via de pastoor van Leest op verzoek van de twee zusters uit Hadschot-Geel, zuster Annunciata en zuster Adelwina.

Samen met zuster Michelina waren zij de drie laatste Annunciaden in de meisjesschool.

Leonie ‘Nieke’ Verstappen, Zuster Michelina, was te Geel geboren op 6 oktober 1900 en ze overleed er op 13 februari 1982.

“Onverwachts is Zuster Nieke van ons heengegaan. Geheel in haar stijl. Stilletjes en onopgemerkt bewoog zij in ons midden. Onopgemerkt is zij heengegaan, in haar slaap ontslapen. ’t Was zeker de eerste keer dat ze iedereen hier deed opkijken. Heeft de Heer haar slapende gevonden ? In zekere zin dus wel, maar eigenlijk toch niet : een leven lang heeft zij op Hem gewacht, zonder het wachten ooit moe te worden.

Thuis had ze het al geleerd, dat het leven een weg naar God is. Haar thuis was als zovele andere in de ‘vrome Kempen’. Hebben de meesten onder ons die niet gekend ?

Een kroostrijk gezin, stille en rustige mensen eenvoudig maar tevreden met elkaar, één aan de arbeid en één in het gebed. Want zo lang en zwaar kon de arbeidsdag niet zijn of in de avond, voor het slapengaan werd alles en iedereen stil. Dan werd er gebeden. Dan werd het huis een heiligdom. Wij hoeven de ogen maar dicht te doen en nog zien wij het beeld van vader en moeder zoals zij thuis baden, nog horen wij de biddende stemmen gaan door de huiskamer, nog zien wij het kaarslicht flikkeren in de halve duisternis en nog zien wij van alle kanten de heiligen vanuit hun vergulde lijst op ons neerkijken en meebidden.  Mensen die voor God leven : dat beeld is ons diep in het gemoed gedrongen…

Geen wonder dat in zulke gezinnen de kinderen opgroeiden tot diepgelovige mensen en dat vele priester- en kloosterroepingen er hun voedingsbodem vonden.

Twee priesters en drie religieuzen, zoals bij Zuster Nieke thuis, dat is toch nog een ongewone weelde. Geen wonder ook dat paus Johannes Paulus zopas een schrijven heeft gepubliceerd over ‘het gezin’. Bezorgd over het gezin –de’thuiskerk’ zoals hij het noemt, en dat in onze tijd toch wel erg en van vele zijden wordt bedreigd. Want ook nu, in deze tijd, is van goede christelijke gezinnen alle goeds te verwachten.

In het Klooster zocht en vond Zuster Nieke een tweede thuis, waarnu méér dan in de eerste- God in het centrum van het leven staat. Zij zocht een leven van algehele toewijding aan God en aan de mensen. Vanuit een diep geloof. Daarom is het levensgetuigenis van religieuzen zo kostbaar : het is een getuigenis van geloof, het wijst naar God, het is een wachten op zijn beloften- en in het wachten volharden. Dat kan moeilijk worden. Wij hebben gezien wat er de laatste jaren is gebeurd…en wij lazen het in onze eerste lezing. Uit Jeremia, ruim 2500 jaar geleden. Want het verhaal is van alle tijden en van alle gelovigen, kloosterling of niet…

Er zijn teleurstellingen, verflauwing, tekorten, onmacht. Geloof is altijd een tasten en zoeken. ‘Mijn hoop op Jahweh blijkt vervlogen’ hoorden wij de profeet zeggen, ‘Ik leef zonder hoop en het weegt op mij als een last.’ Zo zijn velen aan het wankelen gegaan. Maar God stelt niemand teleur die op hem vertrouwt. Ook hiervan getuigt de profeet : ‘Goed is het in stilte op redding van Jahweh te wachten.’

Hoe dikwijls zou het stille Zuster Nieke bij zichzelf gedacht hebben : zoals de oude profeet ‘ik behoor aan Jahweh, zegt mijn hart. Hij blijft mijn hoop.’ Hoe dikwijls was dat de eigenlijke, korte inhoud van haar gebed ? Dat is een geheim  tussen haar en haar Verlosser.

Wel is hij gekomen tijdens haar slaap. Maar zij wachtte op Hem, een leven lang, bij dag en bij nacht, met de brandende lamp van haar liefde. Daarom geven wij haar met vertrouwen in de handen van Hem die haar grote liefde is geweest en blijft. En zullen dank zeggen om wat Gods Genadige Goedheid aan haar leven heeft gedaan.

  Zusters Annuntiata en Adelwina.”

1982 – Zaterdag 13 februari : Oud-Papieromzameling Chiro voor “Melaatsen-actie”.

            Vanaf 9 uur werd die dag oud-papier ingezameld. De opbrengst ging naar het

            Damiaanfonds tegen leprabestrijding.

1982 – Zaterdag 13 februari : Jaarlijks Teerfeest SP-Leest

            “Met uitgebreid menu voor del iefhebbers van goed eten en natuurlijk tegen een

            democratische prijs met sfeervolle achtergrondmuziek.”

            (“Voor Allen”, 3/12/1981)

23-01-2013 om 14:02 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Januari ‘De Band’ : VZW SALEM WIL TOEKOMST LEEFMILIEU VEILIG STELLEN

“Vorige week werd te Mechelen de VZW Salem aan de pers voorgesteld. Initiatiefnemer Roger Smekens, bekend als voorzitter van Leefmilieu Muizen, onderstreepte het doel van de nieuwe V.Z.W. SALEM (Stedelijke Adviesraad Leefmilieu Mechelen).

Zeven werkgroepen zijn aangesloten : Heffen, Hombeek, Leest, Mechelen Noord, Mechelen Zuid, Muizen en Walem.

Samen willen ze werken aan een beter leefmilieu, en met alle wettelijke middelen voorkomen dat ons leefmilieu nog verder verloederd. Ook al is de stad overtuigd van het nut van de organisatie, ze vindt dat ze het leefmilieu al uitgevonden heeft.

SALEM houdt nog een twee doel voor ogen, namelijk ervoor te zorgen dat haar bestaan meer bekendheid krijgt : een dertigtal belangstellenden werden uitgenodigd op een contactvergadering op 21 januari.

Er werd een tekenwedstrijd uitgeschreven om een embleem te vinden voor de nieuwe VZW.

Iedereen kan er aan mee doen.

Inlichtingen bij Roger Smekens, Kreefthoeveweg Mechelen of voor Leest :

-Duran Daniël, Juniorslaan.

-Mertens Karel, Kerkenblokweg,

-Soors Karel, Cecilialaan.

Op het agenda : -de woonwijkuitbreiding op de Kouter en –boomaanplantingen langsheen de Zennedijk.

  Leefmilieu Leest.”  

1982 – 1 januari : Turnen te Leest (zie folder)

De Mechelse turnkring ’De Toekomst’ verspreidde een folder in de gemeente met de mededeling dat er vanaf nu ook turnlessen georganiseerd werden in de Stedelijke Lagere School te Leest. Dit voor jongens en meisjes van 6 tot 10 jaar.

1982 – 11 januari : Nieuwjaarsfeest gepensioneerden

1982 – Vrijdag 15 januari : Davidsfonds : bezoek aan de Gazet van Antwerpen.

1982 – 16 januari : Teerfeest landelijke gilde

1982 – 21 januari : Contactvergadering VZW Salem

            De werkgroep Leefmilieu Leest was samen met die van Heffen, Hombeek,

            Mechelen Noord, Mechelen Zuid, Muizen en Walem aangesloten bij de VZW

            Salem (Stedelijke Adviesraad Leefmilieu Mechelen).

            Een 30-tal belangstellenden werden uitgenodigd op een contactvergadering op

            21 januari. Voor Leest waren dat : Daniël Duran, Juniorslaan 39, Karel Mertens,

            Kerkenblokweg 18 en Karel Soors, Cecilialaan 11.

            Op het agenda : de woonwijkuitbreiding op de Kouter en de boomaanplantingen

            langsheen de Zennedijk.

            (DB,januari 1982)