1993 – Zaterdag 6 februari : Schoolbal Vrije Basisschool In “Ons Parochiehuis”. (PB, 20/1)
1993 – Zondag 7 februari : BGJG bezocht het Stripmuseum van Brussel. (PB, 20/1)
1993 – Zaterdag 20 en zondag 21 februari : Eetdagen Jong V.V. Leest
Op het menu : -Aperitief VV Leest : 100 fr. Porto : 60 fr. -Voorgerechten : Garnaalkroketten : 100 fr. Kaaskroketten : 80 fr. -Soep : Tomaten met balletjes : 70 fr. -Hoofdgerecht volwassenen : Steak salade-tomaat, steak-pepersaus, steak-champignonsaus : 375 fr. Stoofvlees : 250 fr. Ossetong met madeirasaus : 350 fr. -Hoofdgerecht kinderen : Steak-salade-tomaat, steak-pepersaus, steak-champignonsaus : 200 fr. Stoofvlees : 150 fr. Ossetong met madeirasaus : 200 fr. -Nagerecht : Dame Blanche : 100 fr. Gebak : 70 fr. Een volledig menu kostte 650 fr.
Inschrijven kon bij het Chalet van VV, lokaal ‘In den Barreel’, E. Andries, K. De Wit, W. Slachmuylders, A. Van den Broeck of F. Van de Venne. (Folder) (Onderaan enkele jeugdploegen van VV Leest uit 1993)
1993 – 20 en 21 februari : Eetdagen K.F. St.-Cecilia In het lokaal van de vereniging, Dorpstraat. Meester-kok Rik en zijn voltallige ploeg maakten de dienst uit. (“T&T”,oktober ’92)
1993 – Zondag 28 februari : Wezel-S.K.R. Leest : vier uitsluitingen voor Leestse provincialers.
SKR eindigt met zijn achten “SKR Leest heeft bij leider Wezel een onverdiende nederlaag geleden. Vroeg in de wedstrijd schoot Eric Haentjes een strafschop binnen het bereik van de doelman. Na twintig minuten stond SKR reeds met tien man op het terrein, nadat Marc Hellebaut een tweede keer tegen geel had aangekeken. Wanneer Jean Lumuanganu kort voor de rust kon milderen tot 2-1, was voor SKR alle hoop nog niet verloren. Maar ook hij mocht zich gaan omkleden na een overtreding. Zijn tegenspeler had hem al gans de partij mogen onderuithalen zonder een kaart te moeten aanschouwen. Het leed was voor het team van trainer Leon Van den Broeck nog niet geleden. Ook stopper Chris Goossens kreeg na een fout en protest rood onder de neus zodat SKR met acht spelers naar het einde moest. Maar zelfs dan bleef SKR de evenknie van een bleke leidersploeg.” (GvA, 2/3)
Foto’s : -De Knapen van VV Leest (september 1993). -De Scholieren van VV, oktober 1993.
1993 – 3 februari : Overlijden van Pauline Robyns (Zuster Maria Liberta) In het St.-Erasmusziekenhuis te Borgerhout overleed Pauline Robyns, Zuster M. Liberta, dochter van O.L.-Vrouw van het H. Hart. Geboren : Leest 9 oktober 1911. Ingetreden te Buggenhout : 1/8/1932. Geprofest te Buggenhout : 2/2/1934. Vertrokken naar de Kongo-Missie : 22/4/1938. Tweede afreis : 17/5/1952. Derde afreis : Januari 1960. Teruggekeerd uit Zaïre : 10/8/1973.
“1 aug. 1932 was in het leven van Pauline Robyns een belangrijke dag. Ingaande op de uitnodiging van de Heer, trad ze toen in bij de Dochters van O.-L.-Vrouw van het H. Hart te Buggenhout als Zr. M. Liberta. Na noviciaat en professie was haar tijdelijk verblijf in Wallonië slechts een wachttijd op de verwezenlijking van haar levensdroom : haar vertrek naar de Evenaarsmissie in het toenmalig Belgisch Congo. Ruim 34 jaar zou zij daar het beste van zichzelf geven aan de missionering. In 1973 keerde zij definitief terug naar het vaderland omwille van haar gezondheidstoestand. Na een korte herstelperiode vestigde zij zich in de FDNSC gemeenschap te Deurne-Zuid. Adressen veranderen, maar haar hoofdtaak bleek steeds dezelfde : onopvallende maar hoogsttoegewijde keukendienst. Zo Moeder, zo dochter ! Had ze hierbij niet het inspirerende voorbeeld van O.-L.-Vrouw, van wie zij zich sinds haar professie op een bijzondere manier de ‘Dochter’ mocht noemen ? Ook te Nazareth had Maria de keukendienst voor haar gezin verricht, zo onopvallend dat het geschreven Evangelie er met geen woord over spreekt. Slechts uit een klein bericht van Lukas kunnen we de jarenlange duur ervan vermoeden. ‘Toen Jezus Nazareth verliet en in het openbaar begon op te treden, was Hij een jonge man van rond de dertig.” (LK 3,21) Na haast zestig jaar kloosterleven is nu de voornaamste dag van haar leven gekomen : haar vertrek in Gods eeuwigheid op 3 februari 1993, na weken pijnlijk verblijf in het St.-Erasmusziekenhuis te Borgerhout. Goede Zr. Liberta, vele missionarissen, vooral reispaters, zullen met dankbaarheid aan uw goede diensten terugdenken na de vermoeiende brousse-tochten. Geen van uw mede-zusters zullen uw zo dienstvaardig leven vergeten. Maar vooral laat uw laatste vertrek een grote leemte achter bij uw medezusters van Deurne Zuid. Een leemte van gemis en droevig ervaren om uw definitief heengaan en tegelijk de hoopvolle zekerheid dat de Heer nu zijn zaligmakende woorden tot u zal spreken : ‘In het kleine waart gij trouw, nu zal ik u het GROTE toevertrouwen’.” (Uit haar gedachtenisprentje)
Joanna Paulina Robijns (°9-10-1911, +3-2-1993) “Pauline is afkomstig uit de Blaasveldstraat en werd een dag na haar geboorte gedoopt ‘sub conditione’ (Noot MVH : in de kerkelijke doopregisters komt men regelmatig doopakten tegen waarin de pastoor in het Latijn schrijft dat hij het kind, “sub conditione”, onder voorwaarde doopt. De reden hiervoor is dat het waarschijnlijk om een “moeilijke bevalling” ging en dat de vroedvrouw tijdens de bevalling het gedeeltelijk geboren kind reeds gedoopt heeft om er zeker van te zijn dat bij noodlottige afloop het zieltje recht naar de hemel zou gaan). Ze ging in Leest naar school en werkte daarna thuis. Ondertussen was ze ijveraarster vor de E.K. en de B.J.B. en trad in bij de Congregatie van de Dochters van O.L.Vrouw van het Heilig Hart te Buggenhout (op 1/8/1932). Ze werd er geprofest als zuster Maria Liberta (2/2/1934). Van dan af werkte ze voor de zusters en de weeskinderen in de keuken te Lobbes (Henegouwen). Haar eeuwige geloften legde ze drie jaar later af (2 februari 1937). Ruim 34 jaar, van 1938 tot 1973, was ze missionaris in de Coquilhatstad/Mlbandaka-missie in Belgisch Congo/Zaïre (nu : Democratische Republiek Congo). Haar eerste afreis, per ‘congoboot’, duurde toen twee maand. Ze werkte achtereenvolgens te Bokote (1938), Ikela (1940), Boënde (1949), Bokela en in de leprozerie van Iyonda (1952). In 1960 maakte ze onafhankelijkheidsperikelen mee en werkte (tot 1969) in Bokela waar ze (in 1964 tot einde 1965) moest vluchten voor rebellen. Van Bokela ging ze weer naar Boënde (1969-1973). In Leest was ze op verlof in 1951 en 1959 en moest om gezondheidsredenen in 1973 definitief naar België terugkomen. Ze werkte dan, nog steeds als keukenzuster, in Deurne-Zuid. Na bijna zestig jaar kloosterleven en pijnlijke weken in het Sint-Erasmusziekenhuis te Borgerhout overleed ze er op 3 februari 1993. Daar werd haar uitvaart gevierd waarna ze begraven werd te Rumst (8/2/1993). (“De Sint-Niklaasparochie in Leest”, Wilfried Hellemans)
In januari 1960 vertrok de zuster opnieuw naar Afrika. Haar afscheidsfeest werd op 17 januari gevierd en daarvan verscheen in ‘De Band’ volgend verslag : “Laten we maar beginnen met het ronduit te zeggen dat deze avond als afscheid van E. Zuster Liberta een waardige en welgeslaagde avond is geweest. Ondanks het gure weder was de opkomst zeer bevredigend en mochten we andermaal meer dan twee uren nader kennis maken met het MISSIELEVEN. De feestavond werd ingezet door de ‘Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt’ onder leiding van de heer Van der Taelen en die bracht ons om de stemming erin te brengen enkele marsen ten beste om daarna plaats te maken voor de ‘Koninklijke Fanfare St.-Cecilia’ onder leiding van de heer Rik De Bruyn welke het muzikale gedeelte besloot. De muziek had het voorbereidend werk gedaan om dan de hoofdschotel ten beste te krijgen. Terwijl plaats geruimd werd om de filmvertoning te geven werd door Mejuffer Rheinhard enkele woorjes gezegd en dan nog wel terloops voor ‘haar Linneke’ en deed vooral een beroep op de vrijgevigheid der aanwezigen om in de mate van het mogelijke geldelijke steun te verlenen. De filmvertoning zelf was een parel ! Met omlijsting van zeer gepaste muziek hebben de aanwezigen mogen kennis maken met een der schoonste missiewerken n.l. : ‘bij de melaatsen’. Zou iemand, zonder die werkelijke toestanden te hebben gezien zich wel een gedacht kunnen vormen hebben van het apostolaat dat deze Missiezusters en leken volbrengen ten bate van onze zwarte broeders en zusters ? Heeft men zich ooit kunnen indenken dat er zoveel leed heerst en wat zou er geworden van hen indien geen hulp zou verleend worden om die ongelukkigen te troosten, te verzorgen en…te genezen. Zou men dan bewondering kunnen ontzeggen aan die zusters en priesters-missionarissen die jarenlang vertoeven bij hen die bij hun afwezigheid, verstotelingen zouden zijn en blijven ? Laten wij naar met fierheid opzien ! Buigen wij eerbiedig het hoofd voor die eenvoudigen en grote helden, die de WAARHEID met woord en daad toepassen tot heil der ongelukkigen. Wat we te zien kregen was eenvoudig, enig en schoon, en allen die de gelegenheid hadden gegrepen om tegenwoordig te zijn zullen zich dat nog lang geheugen. Met een dankwoord van E. Zuster Liberta besloot deze avond in de beste stemming en elkeen toog ten zeerste voldaan naar huis. Wij wensen onze dorpsgenote een voorspoedige reis toe, het behoud van een goede gezondheid en een verder mooi apostolaat door Gods Zegen ! Spectator.”
In hetzelfde maandblad van maart 1977 publiceerde Pauline Robijns volgende brief : “…Ik ben geboren op 9 oktober 1911 te Leest, ging naar school te Leest : dan werkte ik thuis. Ondertussen was ik ijveraarster voor de E.K. en de B.J.B. waar ik veel deugd aan gehad heb en nog…Op 1 augustus 1932 trad ik in het klooster der Dochters van O.L.Vrouw van het H. Hart te Buggenhout. Na mijn eerste gelofte verbleef ik te Lobbes (Wale) en zorgde voor de keuken van de zusters en de weeskinderen. Van daaruit mocht ik op 22 april 1938 naar de missie vertrekken van ex-Coquilhadstad (op de Evenaar). Ik verbleef voorlopig te Bokote, om in 1940 op de nieuwe missiepost te Ikela te werken. In 1949 werd ik naar de poste Boende gezonden om er een zuster te gaan vervangen. Vandaar uit mocht ik in 1951 op verlof naar België. Half 1952 vertrok ik terug naar de missie en werd gezonden naar Bokela. Door bijzondere omstandigheden werd ik vandaar nog in 1952 teruggeroepen om te verblijven te Iyonda (leprazerie). Van daar uit mocht ik in 1959 weer op verlof naar België. Begin 1960 terug naar de missie van Coquilhadstad (nu Mdandaka). Dit duurde maar enkele maanden. De Congolese onafhankelijkheid maakte ons verblijf aldaar onmogelijk. Doch na enkele maanden mochten we terug naar onze missie. Toen werd ik naar de missie van Bokela gestuurd, waar we in 1964 moesten vluchten voor de rebellen. Einde 1965 mocht ik terug naar de missie van Boende, het waren mijn laatste vier jaar, wie had het gedacht. In 1973 moest ik afreizen naar België omwille van gezondheidsredenen, en niettegenstaande mijn vaste hoop te mogen terugkeren, kwam het tot een besluit in het moederland te blijven. Mijn heel missieleven, dus 35 jaar, heb ik mogen zorgen om de hongerigen te spijzen en de dorstigen te laven. N.B. : de eerste maal ben ik vertrokken van uit de Antwerpse haven, met de ‘Anversville’, met oponthout te Tenerife, dan tot Matadi, een kleine maand op het water. Van Matadi tot Leopoldville per trein, één of twee dagen. Van Leo naar Coquilhadstad 1 week boot, dan nog enkele dagen tot Bokote, mijn eerste missieverblijf. Dat maakte bijna twee maand om op bestemming te komen. Al de andere reizen zijn per vliegtuig geweest. God dank heb ik het geluk gehad mijn goede ouders vijf maal terug te zien gedurende mijn missieleven, de Goede God lone hun het offer. In de missie heb ik ook steeds hetzelfde werk gehad. Nu hier te Deurne-Zuid zorg ik ook voor de keuken. We zijn hier met 13 zusters. Enkele werken thuis, de overigen gaan uit op ziekenverpleging aan huis… Met mijne beste groeten, Zuster Liberta.”
Foto’s : -Uiterst links Pauline Robijns tijdens het kuisen van de kerk. Dat gebeurde tweemaal per jaar door vrijwilligers. Naast Pauline van l. naar rechts : Tinneke Verbeeck, Clementine Bruggemans (ook zij werd kloosterzuster), Julia Teughels, Emma Dumon (de meid van pastoor Beuckelaers), Tinneke Lamberts, Fieke Rottiers en Angèle Van Praet. (Foto : LG, blz. 307) -Pauline Robijns, zuster M. Liberta, bij haar professie op 2 februari 1934. (Foto : bezit familie Lauwens-Piessens) -Zuster M. Liberta tijdens haar tweede vertrek naar Congo in 1952. Agnes Piessens kreeg deze foto : ‘uit dankbaarheid aan mijn nichtje Agnes’, voor haar opvang en gastvrijheid. (Foto : familie Lauwens-Piessens)
1993 –Jaarabonnement Parochieblad Het jaarabonnement voor het parochieblad (Kerk en Leven) kostte voor het jaar 1993 500 frank.
“Aan alle families van onze parochie.
Uw parochieblad brengt elke week het nieuws van onze plaatselijke gemeenschap en het verenigingsleven. Het geeft U ook een kijk op ons bisdom en de wereldkerk. Ieder vindt er iets in naar zijn gading, ook de jongeren en de kinderen. Het is echt onmisbaar voor wie contact wil houden met het plaatselijk parochieleven. Met deze brief willen wij U uitnodigen om uw abonnement voor volgend jaar te hernieuwen. Wie het blad nog niet ontvangt kan nu inschrijven. Eerbiedige groeten, D.K. Van Aken, pastoor.” (Brief aan de parochianen)
1993 – Vanaf 1 januari : Ontruiming van graven Ardies Pierre, De Boeck Jozef, Mathilde De Bruyn, Fasoel René, Leemans Jozef, Roelants Amande, Solie Ludovicus, Van Aken Maria. (PB, 29/10/92)
1993 - 11 januari : Gepensioneerden : maandelijkse samenkomst met trekking van de Lourdesbedevaart Winnares werd Marieken Van den Broeck (foto onderaan) uit Ten Moortele (dochter van de eeuweling Stanne) maar ze stond haar beurt af en gaf die door aan eerste plaatsvervangster Margriet Van Brempt uit de Vinkstraat. (PB, 6 en 20/1)
1993 – 6 januari – Parochieblad : Omhaling met Kerstmis “Voor de verwarming van de kerk werd de som samengebracht van 17.500 frank. Hartelijk dank.”
1993 – 9 januari : Gouden Huwelijksjubileum(Foto’s onderaan) Die dag vierde het echtpaar Albert Van den Brande-Louisa Buelens uit de Grote Heide hun gouden huwelijksjubileum. De viering vond plaats te Tisselt. (PB, 31/12/1992) Albert Van den Brande was te Zemst geboren op 9 december 1918 en hij overleed te Mechelen in het A.Z. Sint-Maarten op 24 december 2004. Louisa Buelens was te Hombeek geboren op 6 april 1920 en overleed in het rust- en verzorgingstehuis ‘Battenbroek’ op 8 februari 2009.
1993 – Zondag 10 januari : Aperitiefconcert K.F.Sint-Cecilia Om 11 uur in “Ons Parochiehuis”. De opbrengst kwam ten goede aan de vernieuwing van “Ons Parochiehuis”. Andere initiatieven omtrent dit project : eind februari, begin maart “Ijzerslag” en op 14 en 15 augustus een barbecue. (PB)
1993 – 24 januari : Met Davidsfonds Leest naar Antwerpen Meer specifiek bezoek aan de Antwerpse schilderschool “Van Breughel tot Rubens”. (1550-1650) (PB, 13/1)
1993 – 24 januari : Derby V.V.Leest-SKR Leest : 3-1 In een erg fair gespeelde Leestse derby haalde thuisploeg V.V. het laken naar zich toe. Door deze zege kwam V.V. in de rangschikking op gelijke hoogte van gebuur SKR. Nochtans was de partij voor de thuisploeg niet zo schitterend begonnen, want bij de eerste aanval van de bezoekers kon Jean Lumuanganu zich ontdoen van zijn bewaker en na een mooie beweging doelman Spinnael tegenvoets kansloos laten. Spijtig genoeg voor SKR zou Jean het bij deze ene flits laten en werd hij voor de rest van de wedstrijd door verdediger Luc Doms in bedwang gehouden. De gelijkmaker kwam er van de voet van Mike Melis en wanneer in de volgende minuut Jesse Verstraeten nog kon aandikken, was de psychologische slag in het voordeel van de thuisploeg beslecht. Diezelfde Verstraeten maakte er in de 62ste minuut nog 3-1 van en de strijd was beslecht. V.V. kon zich beperken tot het controleren van de wedstrijd.
1993 – Zondag 31 januari : Algemene Vergadering KVLV Om 14.30 in ‘Ons Parochiehuis’. Gezellige samenkomst maar tevens een gespreksthema over ‘Kwaadheid en ergernis’ door Lieve De Boeck uit Bornem. Op 18 (‘Maken light-producten licht ?”) en 25 februari (‘Dessertbuffet van A tot Z’) werd door de KVLV kooklessen gegeven. (PB,20/1)
Foto’s : -Marieke Van den Broeck won de Lourdesreis maar stond ze af. -Albert Van den Brande. -Louisa Buelens.
