1987 – Zondag 1 februari : Man dood op straat te Leest
Die zondagavond werd de 66-jarige Frans Simons uit de Pastoor De Heuckstraat, dood aangetroffen langs de weg in het dorpscentrum van Leest. Het slachtoffer lag op de rijweg en ettelijke auto’s konden hem slechts nipt ontwijken.
Toen de hulpdiensten ter plaatse kwamen was de man reeds overleden. De precieze doodsoorzaak was onduidelijk. Mogelijk werd Frans Simons aangereden door een wagen of een bromfietser.Afgezien van een kleine snijwonde aan het hoofd, vertoonde hij geen noemenswaardige uitwendige verwondingen.
“Op zondag-avond 1 februari kwam Sooi van de voetbal –zijn getrouwe zondaagse ontspanning- Behalve dit, was Sooi gewoonlijk en veelal thuis, bezig met ‘keuken’ en wat er bij te pas komt. Toeval wil dat Sooi onderweg was van de voetbal naar huis. Wat er met hem precies gebeurd is in de Dorpstraat, is nog altijd niet duidelijk. Maar zondag-avond-laat was hij overleden.
Een erge zaak voor zijn oude moeder Roos.
Was dat leed al niet zwaar genoeg, zijn broer Rik was op dat ogenblik, door ziekte er erg aan toe. Hij moest reeds dinsdag na de begrafenis van broer Sooi, opgenomen worden in de St. Jozefkliniek. En hoewel nog niets liet vermoeden dat Rik zijn levenseinde was genaderd, stierf hij op zondagmorgen 15 februari : precies 14 dagen na zijn broer.
De gebroeders Simons waren verwoede duivenmelkers. Zo hangen er in huis twee Diploma’s van Kampioen-duiven op Noyon in 1981 en 1982. Zij speelden bij hun duivenclub ‘de Luchtreiziger’.
De familie Simons woont in de P. De Heuckstraat, rechtover de pastorij. Zij zijn in Leest komen wonen in 1951, door het feit van onteigening voor de Boomse kleiputten. Ze zijn dus afkomstig van Boom, en werkten als dusdanig ook in de steenbakkerijen van Boom. Vandaar dat zij vanuit Leest naar Boom fietsten om te werken. Maar zoals op zovele bedrijven het werk verminderde, moest er ander werk gezocht worden. Zo belandde Sooi in het Conservenfabriek ‘Marie-Thumas’ en Rik in het koperfabriek te Mechelen;…tot ook daar de werken stil vielen. Meteen was Sooi op pensioen (maar nog geen centen gezien), en Rik moest het stellen met stempelen.” (‘DB’, maart ’87)
Frans ‘Sooi’ Simons was te Boom geboren op 13 mei 1921.
Zijn broer Hendrik ‘Rik’ Simons was eveneens te Boom geboren op 9 maart 1938. Hij was lid van de N.S.B. Leest en van de Burgerbescherming. Hij overleed in het A.Z. Sint-Jozef te Mechelen op 15 februari 1987.
Hun moeder Rosalia Hellemans (°Boom 27 mei 1903) overleed in het Mechelse O.L.Vrouwziekenhuis op 29 juli 1989.
In deze Kronieken kan je -begin maart 1986- een interview terugvinden met Rik Simons.
1987 – Zondag 1 februari :Volksdansgroep Korneel – Lichtmis-Pannenkoeken In de Parochiezaal vanaf 15 u. (‘DB’, januari ’87)
“Beste sympathisanten, hebt U ook zo’n trek in een lekkere pannenkoek ? Dan bent U bij KORNEEL hartelijk welkom op zondag 1 febaruari 1987 van 15 tot 19 u. in de Parochiezaal, Kouter te Leest. Onze volkskunstgroep wil terug aansluiten bij een oude traditie : pannenkoekenbak ter gelegenheid van Lichtmis. Bij ons kan U tegen een democratische prijs (70 fr.) rustig genieten van een kopje koffie en lekkere pannenkoeken (geflambeerde pannenkoeken : 140 fr.). Om de namiddag zo vlot mogelijk te laten verlopen vragen wij indien mogelijk vooraf in te schrijven bij één van onze bestuursleden : -Leonie De Laet-Windelen, Kouter 114 Leest. -Rita Duran-Roelens, Juniorslaan 29 Leest. -Francoise Emmeregs-Cornelis, Juniorslaan 14 Leest. -Emilia Smets-Verbruggen, Kouter 10 Leest. -Elvire Soors-Claes, Cecilialaan 11, Leest. -Bertha Verbruggen-Smulders, Elleboogstraat 29, Leest. -Arne Vermeulen, Tisseltbaan 40, Leest. -Louis Vloebergh, Winkelstraat 28, Leest. -Nelly Collier-Lamberts, Houtestraat 46, Hombeek. -Rudi Van Hove, Fabiolalaan 11, Heffen.
‘OP LICHTMIS IS GEEN VROUWKEN ZO ARM OF HET MAAKT DE KOEKEPANNE WARM”. (Folder Korneel)
1987 – 3 februari : VV Leest zet soberheidspolitiek verder
“Getrouwe VV-supporters zullen wel even vreemd hebben opgekeken toen de scheidsrechter met zijn helpers en de beide teams voor het eerst dit seizoen niet vanonder de nieuwe installaties onder de tribune, maar vanuit de oudere accomodaties via het ijzeren hek, het veld betraden.
Dit besluit kaderde ook in het algemeen bezuinigingsplan dat bij geelblauw sedert enige tijd wordt toegepast. Het opstarten van de verwarming in het nieuwe gedeelte zou enkele honderden liter brandstof hebben gekost, terwijl in het andere gedeelte toch verwarming en warm water voorhanden was in het chalet.
In het nieuwe gedeelte ging alleen het receptielokaal open, waar de genodigden en de pers ter gelegenheid van Lichtmis niet alleen op de traditionele drankjes, maar ook op een wafel werden vergast door Marc Spoelders en zijn echtgenote. …” (GvM 3/2/87)
1987 – Donderdag 5 februari : Uitreiking eretekens stadspersoneel
Op het programma van de speciale gemeenteraad stond alleen de uitreiking van onderscheidingen in de nationale orden en van burgerlijke eretekens aan leden van het stadspersoneel. Voor een nagenoeg voltallige raad (schepen Renard was niet aanwezig) ging burgemeester Joris over tot het uitreiken van de eretekens.
Liefst 71 leden van het stadspersoneel, waarvan de grote meerderheid tewerkgesteld in het stedelijk onderwijs, werden gedecoreerd.Onder de gedecoreerden Veldwachter Victor Van Hoof (zilveren palm der kroonorde).
1987 – Vrijdag 6 februari :K.V.G. Zennevallei – Wijn- en Kaasavond (‘DB’, januari ’87)
1987 – 9 februari : Brief van de Jeugddienst der stad Mechelen :
Stad Mechelen - Jeugddienst.
Aan de inwoners van de Kouter, Leest Dorp, Ten Moortele, Molenstraat, Vinkstraat, Dorpsstraat,Kerkeblokweg, Mechelbaan, Cecilialaan, Verschuerenlaan, De Prinsenlaan.
Mevrouw, Mijnheer,
Enige tijd geleden werd de oranje Mekano-speelconstructie op het terrein achter het kerkhof gedemonteerd en verwijderd.
In het vooruitzicht van de zomervacantie ’86, werd uw medewerking gevraagd om op 21 juni mee te sleutelen aan een NIEUWE Mekano, een oproep waaraan slechts gedeeltelijk gevolg kon worden gegeven.
Vandaar deze uitnodiging om op DONDERDAG 19.2.’87 20 uur, Refter Sted. Basisschool, Ten Moortele, aanwezig te zijn op een informatieve bijeenkomst rond de herinrichting van genoemde speelruimte, met het toetsen van het aanbod van stadswege aan uw vragen en suggesties in dit verband, wenst het Stadsbestuur te komen tot de uitbouw van een speelse ruimte op maat van haar gebruikers.
Het college van Burgemeester en Schepenen, dat vertegenwoordigd zal worden door de Heer Burgemeester Joris, en de Heren schepenen Van de Velde, Van Esbroeck, Nason en Demeester, hoopt op Uw bereidwillige medewerking en groet intussen,
Met ware achting namens het College van Burgemeester en Schepenen. Bij verordening, de secretaris (get.) G. Ardies,de burgemeester (get.) G. Joris.
De informatieve bijeenkomst rond de herinrichting van het buurtspeelplein kende een matige belangstelling vanwege de Leestse bevolking. Het stadsbestuur was wel flink vertegenwoordigd met burgemeester Joris en de schepenen Van de Velse, Nason,Demeester en Guy Redig en Wim Goyvaerts van de jeugddienst.
Guy Redig stelde dat zo’n 130 kinderen zouden kunnen genieten van een nieuwe aan te leggen speelruimte en schetste de huidige situatie. Het terrein situeert zich rechts achter de Kerkenblokweg en paalt aan de eigendom van de M.G.W. welke eerlang zal verkocht worden.
Het enorme terrein van 128 op 70 m (te verminderen met de oppervlakte voorzien voor de uitbreiding van de begraafplaats) biedt tal van mogelijkheden.
Na verschillende interpellaties vanuit het publiek werd een bepaald concept aangenomen, volgens hetwelke de jeugddienst de plannen zal uitvoeren.
In grote lijnen omvatten deze plannen : tegen de grens van de woonwijk aan de Kerkenblokweg een speelhoek voor de allerkleinsten.
Knus en gezellig ingericht, afgeschermd door aanplantingen en eventueel een speelheuvel en voorzien van rustbanken voor ouders of toezichters. Achter de heuvel ligt dan het domein voor de grotere kinderen, met uitgebreide meccano en ander reeds bestaande en te vernieuwen speeltuigen. Het gedeelte achter de voorziene begraafplaatsuitbreiding wordt op aanvraag van chiro Leest effen gemaakt.
1987 – Maandag 12 januari : Gepensioneerden Om 14 uur de eerste samenkomst van het jaar met een verzorgde en fijne feesttafel. (‘Parochieblad’, 8/1/87)
1987 – 12 januari : Overlijden van Gertrude ‘Maria’ Weytjens
“In de volksmond gekend als ‘Maria van Juul’. Verbleef zij weliswaar de laatste jaren te Mechelen in het ‘Hof van Egmont’, voordien was Maria in het dorp veelvuldig te zien met de groene fiets en de boodschappentas. Hoe zij vanuit Bree in Leest was geraakt ? Wel, die weg liep over Brussel. Eerst getrouwd geweest met Verhaegen Frans, die vroegtijdig gestorven is bij het begin van de oorlog. Maria ‘diende’ in Brussel. Leestenaars die in Brussel woonachtig waren, brachten haar in kennis met Juul Selleslagh.
Juul was weduwnaar, geboren Leestenaar en wonende in de Dorpstraat, waar hij aan de kost kwam als herbergier en winkelier in kruidenierswaren (daar waar nu de ‘Telstar’ is). Bij het einde van wereldoorlog II zijn zij in Brussel gehuwd en hebben samen de zaak van Juul Selleslagh verder gezet. Juul stierf in 1961 en sindsdien verbleef of woonde Maria zowat overal, o.a. op de Warande, en deed hier en daar wat ‘keukendienst’, zoals bij de gebroeders Coosemans.
Maria was iemand die graag meeging op reis, ja zelfs eens met de K.V.L.V.-L.G. voor een ‘vlieg-dag-reis’ naar Rome. Maar op hoge leeftijd begon zij wat te vergeten en uit zenuwachtigheid waren er soms wel kleine problemen met de ‘papieren en formaliteiten’.
Maar ondanks alles, ‘Maria van Juul’ heeft geleefd, vooral in Leest. Vandaar ook dat zij is teruggekeerd voor haar ‘eeuwige rust’ op het kerkhof van Leest.” (‘DB’, april ’87)
Gertrude ‘Maria’ Weytjens was te Bree geboren op 17 oktober 1899.
1987 – Woensdag 14 januari : Catechese H. Vormsel Herneming van de wekelijkse catechese voor de jongens en de meisjes die dit jaar op zondag 26 april zullen gevormd worden. (‘Parochieblad’, 8/1/87)
1987 – Zaterdag 17 januari : Provincialers zaalvoetballen te Leest In de sporthal van V.V. Leest werd een zaalvoetbaltornooi georganiseerd.Vanaf 18u30 tot middernacht traden bekende provinciale ploegen in actie.Deelnemers waren buiten V.V. Leest, Weerde, Hever, KV Bonheiden, Muizen, Aartselaar en Pulle.
1987 – Zaterdag 17 januari :“GROOT BAL” van CSC – SVV – SP Leest In zaal St Cecilia Dorpstraat 6 te Leest met het orkest The New Stars. Kaarten in voorverkoop 60 fr., aan de ingang : 80 fr. Deuren : 20.30 u. Eerste dans : 21 u. Er was ook een gratis tombola voorzien. (Folder)
1987 – 17 januari – Gazet van mechelen :
Stedelijke inspectiecommissie bezocht ook Racing en V.V. Leest
De voorbije week was de Mechelse stedelijke inspectiecommissie biezonder actief. Naast KV Mechelen, waar men een kijkje ging nemen in het vooruitzicht van de inmiddels uitgestelde topper tussen KV en Club Brugge, werden ook Racing Mechelen en V.V. Leest met een bezoek bedacht. Deze inspectie is het gevolg van nationale richtlijnen die stimuleren dat niet alleen eersteklasse-stadions dienen bezocht, maar dat ook de accommodaties van lagere nationale voetbalploegen aan een nauwkeurig onderzoek moeten worden onderworpen.
Onder leiding van burgemeester Joris stapte de stedelijke inspectiecommissie, bestaande uit leden van de brandweer, politie en rijkswacht, donderdag af bij Racing en bij VV Leest.
Hoewel een rapport later zal volgen vernamen we van de burgemeester dat op enkele kleine details na de twee stadions in orde zijn. Burgemeester Joris stelde wel heel duidelijk dat alles in functie van de toeschouwersaantallen moet worden bekeken. Vandaar dat de normen voor KV Mechelen hoger liggen. De eersteklasser heeft immers voor miljoenen aanpassingswerken moeten uitvoeren.
1987 – Van 18 tot 25 januari : Gebedsweek Werd gehouden voor de christelijke eenheid.“Dagelijks wordt tijdens de eucharistieviering de oecumenische intentie ingelast en het gebed voor de eenheid gelezen. Nu wij weldra over een weekkapel tijdens de winter zullen beschikken durven wij ook hopen dat enkele mensen met tijd ons zeer klein groepje van dagelijkse misgangers zou komen vergroten.” (Kerk en Leven 15/1/87)
1987 – 22 januari : KWB en Sociale Zekerheid Een afgevaardigde van de KWB kwam in het parochiecentrum Klooster inlichten over de actuele toestand in de sociale zekerheid. De inkom was gratis en ook niet-leden waren welkom. (“Parochieblad”, 15/1/97)
1987 – Zaterdag 24 januari : Vevoc-Avondfeest In het parochiehuis. (“Parochieblad”, 22/1/87)
1987 – 29 januari – Gazet van Mechelen :
Bob Stevens zet er definitief een punt achter. (Foto onderaan)
“Kerstmis wordt wel eens een tijd van bezinning genoemd. Ook voor Bob Stevens, die bij V.V. Leest bezig was aan de afbouw van een carrière die mag gezien worden, hebben de donkerste dagen van het jaar tot een ingrijpende beslissing geleid.
Hij hangt, op zijn 33ste de voetbalschoenen definitief aan de haak. De aanleiding is zeker niet origineel want net zoals andere voetballers kwam een kwetsuur het voetbalplezier vergallen.
“In mei word ik geopereerd aan de kruisbanden van de knie” doet Bob zijn verhaal. “Op dat ogenblik ging ik er vanuit dat ik er na de revalidatie nog een jaartje bij zou doen, maar het herstelproces was moeilijker dan verwacht. Toch ben ik eind oktober terug beginnen trainen met het idee een plaats in de ploeg af te dwingen. Toen kwam echter de winterstop en de tijd van de slechte terreinen en plots had ik door dat ik geen risico’s meer wou nemen. Daar komt bij dat ik door mijn werk het ook steeds moeilijker kreeg voluit te trainen en dus heb ik besloten er een punt achter te zetten. Ik weet het, voor de club is dit niet prettig, maar de mensen van het bestuur hadden alle begrip voor mijn beslissing. Trouwens, de ploeg draait goed, er is geen puntennood, dus die drang om een steentje bij te dragen is dan ook niet zo groot”.
Bob Stevens mag dus voortaan terugblikken op een zowat 20-jarige voetbalactiviteit, die hem bij KV Mechelen, Beveren, Racing Mechelen, Strombeek en Leest bracht.
Voor hem is dat een mooie weg geweest. “Als je ziet dat ik met Beveren landskampioen geworden ben, de beker gewonnen en Europees gevoetbald heb, dan mag ik toch tevreden zijn, denk ik. Goed, ik had misschien meer kunnen bereiken als ik me volledig op het voetballen had toegelegd, maar ik heb al vroeger beslist dat ik de sport maar als bijzaak zou beschouwen en de voorkeur aan een diploma en een goede job zou geven, want het leven van een profvoetballer heeft me eigenlijk nooit aangesproken, te afstompend. Let wel, voor jongens die geen baan hebben is dat natuurlijk een prachtig beroep, maar ik heb geen vier jaar universiteit gelopen en een diploma van handelsingenieur behaald om dat daarna in de kast te gooien”.
Dit afscheid betekent echter niet dat Bob Stevens zijn sport helemaal de rug toekeert.
“Zeker niet”, zegt hij. “Ik volg momenteel trainersschool en ben van plan ook om dat diploma te gebruiken. En misschien ga ik volgend seizoen, als de werkomstandigheden het toelaten, wel in één of andere veteranenploegje voetballen, want iets dat zolang een belangrijk deel van je leven is geweest, dat zet je niet zomaar opzij”. (KVDA)
1987 – 29 januari : K.V.L.V. – Showavond in de Singel te Anwerpen. (‘DB’, januari ’87)
1987 – 30 januari : Overlijden van Melania Van den Vondel
“Melanie woonde voorheen in ‘Ten Moortele’ (Scheerstraat). Zij heeft langen tijd als alleenstaande vrouw geleefd en gewerkt. Sinds zij van haar pensioen kon genieten heeft zij jarenlang getrouw en met grote zorg de ‘koffie’ gemaakt voor de bijeenkomsten van de Gepensioneerden-bond. In vroeger jaren heeft zij, samen met haar broer Manuel, de kost verdiend met ‘boeren’. Vermelde broer is haar plots ontvallen in 1956.
Hiermede werd ook het ‘boeren’ gestopt. Van dan af ging haar tijd en belangstelling zeer sterk en veelvuldig naar het parochie- en geburenleven. Dat was bezigheid tot in haar hoge ouderdom. Haar laatste levensjaren hebben wel heel wat verzorging en opvang gevergd; opvang zowel door haar familie en af en toe in kliniek of gasthuis. Vandaar ook dat als overlijdensplaats vermeld is : het Rusthuis van Lippelo.” (‘DB’, maart ’87)
Melanie Van den Vondel was te Leest geboren op 3 juli 1899. Onderaan een foto van haar woning in de Scheerstraat.
1987 – Zaterdag 31 januari : Dansavond Vrije Basisschool In de parochiezaal vanaf 20 u. (‘DB’, januari ’87)
Foto’s : -Bob Stervens. -Jaren ’50 : de woning van Manuel en Melanie Van den Vondel in de vroegere Scheerstraat, gelegen schuin tegenover de woonst van eeuweling Stanne Van den Broeck.
1987 – Zondag 4 januari : Chirokoningen bezochten Leest “Zondag 4 januari zullen tientallen koningen door onze straten trekken. De bedoeling van deze activiteit is geld in het bakje te brengen om onze nieuwe chirolokalen te kunnen bekostigen. We rekenen op uw milde steun.” (‘DB’, januari ’87)
1987 – Donderdag 8 januari : K.W.B. Zaalvoetbal (‘DB’, januari ’87)
1987 – Zaterdag 10 januari : Teerfeest Landelijke Gilde Voor de liefhebbers was er in het parochiecentrum om 12 uur een biefstuk met daarna de mogelijkheid om een kaartje te leggen. Om 18 uur eucharistieviering in de parochiekerk voor de overleden leden en een bijzondere omhaling voor het ontwikkelingswerk “Ieder voor allen”, waarmee een landbouwproject in de derde wereld werd ondersteund. Nadien werd het feest verder gezet in de parochiezaal met het feestdiner, een tombola en dans. (‘Parochieblad’ 8/1/87)
1987 – 10 januari – Gazet van Mechelen :Een vinding van Jos en Henri Verbeeck.
Gedroogde groenten, een unieke Leestse specialiteit.
Jos en Henri Verbeeck, die van hun familietuinderbedrijf een speciaalzaak maakten, legden zich als enigen in ons landje toe op het verwerken van tuinbouwgewassen tot gedroogde groenten. Wat meer is, zij verwerken de groenten zelf van inzaaien tot eindproduct. Hier wordt nog zuivere edele maar noeste handenarbeid verricht.
Beide broers groeiden op tussen de landbouwgewassen. Vader Verbeeck (Noot : Jef), een echte doe-het-zelver, had een tuinbouwbedrijf waarop in de jaren ’40 een waaier van verschillende teelten werd gekweekt. Gezien landbouwmachines in die tijd nog niet zo gangbaar en specifiek waren, trachtte de man het werk te verlichten door zelf een aantal tuigen in elkaar te knutselen. Zo bouwde hij, samen met zijn broers, een automatische groentenwasser, een tractor, een motoculteur en een speciale landrol, die later zelfs gebrevetteerd werd.
Om de teelten optimaal te kunnen verzorgen werden stelselmatig minder soorten gewassen gekweekt. Al vrij vlug legde men zich toe op voornamelijk prei en selder. Het voordeel hiervan was ook, dat men slechts enkele landbouwmachines nodig had om het grootste gedeelte van het werk te verrichten.
Gedroogde groenten
In 1968 huwde Henri en ging met zijn vrouwtje bij haar ouders in Weerde inwonen. Hij keerde het tuinbouwbedrijf de rug toe en verdiende zijn boterham als vrachtwagenchauffeur.
Toen hij drie jaar later, in 1971, de kans kreeg het ouderlijk tuindersbedrijf over te nemen aarzelde hij niet. Opnieuw naar Leest dus. Het werd hard zwoegen, maar twee jaar later was het bedrijf reeds verdubbeld en vijf jaar nadien bouwden ze hun eigen huis.
De specialisatie naar enkele teelten bracht met zich mee dat men dikwijls moest verkopen aan te lage prijzen. Deed men dat niet, dan bleef men met een hoop overschot, en een financiële kater zitten. Voor dit probleem zocht Henri naar een oplossing. Tot hem in het acherhoofd een lichtje ging branden : de gedroogde groenten uit Nederland !
Samen met zijn broer Jos, die inmiddels afgestudeerd was als ingenieur, zocht hij koortsachtig naar mogelijkheden om op verantwoorde wijze de groenten tot een gedroogd eindproduct te verwerken.
Allerhande proeven werden gedaan, zelfs de linnendroogkast van vrouwlief kwam er aan te pas !
Tot de landbouwconsulent van de provincie Antwerpen, die regelmatig aan huis kwam, hen voorstelde om eens een kijkje te gaan nemen in het Rijksinstituut voor Land- en Tuinbouwtechniek in Merelbeke.
Het toeval wou dat daar, onder leiding van Prof. Maton, juist een project “luchtdrogen” op zijn einde liep. Niemand had zich evenwel aangeboden om de mogelijkheden in praktijk om te zetten, en zoals dat met zovele projecten gebeurt, bleek ook dit gedoemd om ergens in een of ander archief te belanden. De gebroeders Verbeeck waren echter wel erg geïntresseerd en staken één en ander op zodat ze de dag nadien thuis onmiddellijk aan de slag gingen.
Weer werden heel wat testen doorgevoerd en dagen en nachten knutselden ze aan hun eigen project. Uiteindelijk geraakte hun eerste grote warme luchtdroger klaar. Het was een kast met zowat de afmetingen van een grote container, waarin via boven elkaar lopende transportbanden de groenten doorheen een warme luchtstroom werden geleid. Het eindproduct bleek een gebruiksklaar ingrediënt te zijn voor allerhande kooksoepen.
Na wat proefdraaien hadden ze al vlug een ton gedroogde prei klaar, maar er was nog niet naar een afzetmarkt gezocht.
Via de Dienst voor Buitenlandse Handel kwamen ze aan de adressen van kandidaat-kopers. De normen qua zuiverheid bleken enorm streng. Voor Henri en Jos was ook dit geen onoverkomelijke hindernis. Gezien ze zelf hun groenten wonnen, wisten ze wat ze in huis hadden. En via hun pel-, was- en maalmachines en hun reinheid van handelen rolde er een zuiver kwaliteitsproduct van de band. Het vertrouwen van de klanten werd langzaam ingewonnen en de productie en afzet vergrootte.
Ontwikkeling
Gedurende een paar jaar werd de mechanisatie verder ontwikkeld. Op vraag van de klanten werden meer soorten gewassen geteeld en verwerkt, zodat het bedrijf uitbreiding nam. Tot plots in mei 1984 het noodlot toesloeg. Rond 8 uur ’s morgens stegen er donkere rookwolken uit de hangar. Henri snelde er naar toe, maar de plastieken dakplaten hadden reeds vuurgevat. Van de ganse preiproductie konden slechts 9 zakken gerecupereerd worden. Gans het dak was vernield.
Ook de warme luchtdroger stuk. Veel tijd om de verdere toekomst te overwegen was er niet, want in juni begon het bloemkoolseizoen reeds. In slechts 3 maanden werd de hele zaak terug heropgebouwd. Ondertussen was ook de vriesdrogerij in aanbouw, zodat de gebroeders Verbeeck in die tijd heel wat slapeloze nachten doormaakten.
Vriesdrogen
Het vriesdrogen, dat onder de hoede van Jos Verbeeck staat, is gebaseerd op het drogen van de groenten, door het onttrekken van lucht. Hierdoor ontstaat een vacuum, waarin de groenten als het ware koken bij een temperatuur van -20° C. Het eindproduct is bijna gaar.
Gezien groenten bestaan uit 93% water en 7% droge stof houdt men van 5 kilo groenten slechts ca. 1 kilo droge stof over. Dit brengt met zich mee dat men heel wat ton groenten moet oogsten, wil men een redelijke hoeveelheid droge stof kunnen verkopen.
De gebroeders Verbeeck bewerken dan ook heel wat landbouwgrond en puren daaruit 75% van hun totale droge groentenomzet. Elke dag wordt ongeveer 10 ton groenten gedroogd. Bijna gans hun productie is voor het buitenland bestemd, voornamelijk Duitsland en Engeland.
Voortdurend controleren ze de bacteriologische zuiverheid van hun eindproduct want kwaliteit is en blijft de hoofdtroef.
Momenteel wordt de kweek van groenten bij Verbeeck opnieuw gediversifieerd, zodat nog beter aan de vraag van het kliënteel kan voldaan worden. Of hoe een klein familiebedrijfje uitgroeide tot een uniek gespecialiseerd tuinbouwbedrijf. (JT).
Foto’s : -Vader Jef Verbeeck naast zijn zelf geconstrueerde tractor. -De zelfgebouwde monumentale kast waarin de groenten hun laatste bewerking ondergaan : het drogen. -De werkruimte van Jos Verbeeck, met moderne installaties waarin groenten gedroogd worden op -20 gr. C.
